«Τον λένε Ράφα και έχει πάρει το όνομά του από τον Ράφα Ναδάλ τον τενίστα».

– Σκύλος ή γάτα;
Πριν χρόνια είχα γάτα, δεν καταφέραμε να τα βρούμε ποτέ, δεν παραδόθηκε ποτέ στην αγάπη μου, σκύλος λοιπόν.

– Τι ράτσα είναι το “παιδί”;
Είναι Setter Laverack, Αγγλικό σέττερ.

– Πώς τον λένε; Κρύβεται κάποια ιστορία πίσω από το όνομα;
Τον λένε Ράφα και έχει πάρει το όνομά του από τον Ράφα Ναδάλ τον τενίστα, οι κινήσεις του ο τρόπος που στήνεται και τρέχει θυμίζουν τον σπουδαίο τενίστα.

– Τι ζώδιο είναι; Εσύ; Τι λένε τ’ άστρα, ταιριάζετε;
Δυστυχώς δεν γνωρίζουμε ημερομηνία γέννησης επειδή ήταν αδεσποτάκι και βρέθηκε σε ηλικία ενός έτους περίπου.

«Η χειρότερη του συνήθεια είναι να με κοιτάει στα μάτια, παρακλητικά, την ώρα που τρώω, αλλά δεν υποκύπτω».

– Πώς έγινε η πρώτη επαφή;
Τον είχε βρει στην Ζάκυνθο, η Μαρίνα, μια φίλη από το Παγκράτι. Τον έφερε λοιπόν στην Αθήνα και είχε κανονίσει να δοθεί για υιοθεσία από την φιλοζωική Ηλιούπολης και έπρεπε να βρεθεί φιλοξενία για λίγες μέρες. Μου τον έφερε λοιπόν σε ένα καφέ που δώσαμε ραντεβού με τα προικιά του. Κοιταχτήκαμε δειλά στην αρχή, ήταν φοβισμένος αλλά μάλλον του έκανα καλή εντύπωση, αφού είπαμε τα διάφορα με την Μαρίνα σχετικά με το τι θα πρέπει να τρώει κ.τ.λ., τον πήρα και προχωρήσαμε προς το αμάξι, μπήκε έκατσε στην θέση του συνοδηγού μου έκλεισε το μάτι και μου είπε “ Πάμε φίλε, θα σου αλλάξω την ζωή, εγώ ”. Πήγαμε σπίτι, του άρεσε και αποφάσισε να με “κρατήσει” … Σε δυο μέρες είχα αποφασίσει πως δεν θα χωρίσουμε ποτέ εμείς οι δύο για κανένα λόγο.

«Το μπάνιο στην θάλασσα, το απολαμβάνουμε και οι δύο πάρα πολύ».

– Ποια είναι η χειρότερή του συνήθεια;
Η χειρότερη του συνήθεια είναι να με κοιτάει στα μάτια, παρακλητικά, την ώρα που τρώω, αλλά δεν υποκύπτω.

– Ποιο είναι το πιο καλό του χαρακτηριστικό;
Είναι πολύ δοτικός, μου επιστρέφει στο δεκαπλάσιο την αγάπη που του δίνω, ως χαζομπαμπάς θεωρώ ότι έχω το ποιο ευαίσθητο σκυλί του κόσμου.

– Ποια είναι η ποιο αγαπημένη σας κοινή συνήθεια;
Το μπάνιο στην θάλασσα, το απολαμβάνουμε και οι δύο πάρα πολύ, βουτάω στην θάλασσα και με κυνηγάει κάνοντας στροφές γύρω μου.

– Υπάρχουν στιγμές που σκέφτεσαι τη ζωή σου χωρίς αυτό;
Υπάρχουν στιγμές που σκέφτομαι πόσο άδεια ήταν η ζωή μου χωρίς αυτόν και με πιάνει πανικός η σκέψη του να ζήσουμε έστω και μια νύχτα χωριστά.

– Όταν είσαι σε bad mood πώς αντιδρά;
Η ενσυναίσθηση είναι από τα μεγαλύτερα προσόντα του Ράφα, καταλαβαίνει σε τι διάθεση είμαι από την πρώτη στιγμή που με βλέπει και η συμπεριφορά του είναι ανάλογη, όταν δεν είμαι καλά δεν κάνει χαρές και παιχνίδια έρχεται δίπλα μου , με κοιτάει τρυφερά στα μάτια και νοιώθω σαν να μου λέει « έλα πάμε, μην μασάς θα το περάσουμε μαζί και αυτό » και με παίρνει αγκαλιά, η πιο ζεστή αγκαλιά του κόσμου.

«Με τις γυναίκες είναι πολύ τρυφερός και δεν τις φοβάται καθόλου, σε αντίθεση με τους άντρες είναι πολύ επιφυλακτικός».

– Τι κάνει το πρωί όταν ξυπνάς;
Το πρωί όταν ξυπνάω έχει ανέβει στο κρεβάτι και περιμένει πότε θα ανοίξω τα μάτια μου, περιμένει την καλημέρα μου και αρχίζει να με φιλάει όπου βρει, μέχρι να ξυπνήσω και του ανοίξω να βγει έξω…

– Πώς είναι με τους άλλους ανθρώπους;
Με τις γυναίκες είναι πολύ τρυφερός και δεν τις φοβάται καθόλου, σε αντίθεση με τους άντρες είναι πολύ επιφυλακτικός, θέλει τον χρόνο του για να εμπιστευθεί κάποιον, αν κουμπώσει η γνωριμία κάνει σαν τρελός μετά.

– Όταν γυρίζεις από τη δουλειά που τον βρίσκεις συνήθως;
Όταν γυρίζω από την δουλειά, ιδίως τώρα το καλοκαίρι στην Τήνο που μένει και παίζει στον κήπο, με περιμένει στην πόρτα της αυλής και φωνάζει από την χαρά του μόλις φτάνω.

«Το μεγαλύτερο του ταλέντο είναι να κυνηγάει τα πρόβατα και τα κατσίκια και να τα συγκεντρώνει όλα μαζί».

– Πόσο κοστίζει αυτή η συγκατοίκηση; Έχεις υπολογίσει;
Η τροφή του και τα ετήσια εμβόλια, αν θα έπρεπε να τα υπολογίσω πρέπει να είναι περίπου 1000 ευρώ το χρόνο, θα έλεγα όμως ότι αυτή η συγκατοίκηση δεν κοστίζει… αξίζει.

«Είναι φορές που αναρωτιέμαι πόσο κενή ήταν η ζωή μου, πριν την συνάντηση μας».

– Υπάρχει κάποιο κομμάτι μουσικής ή τραγούδι που του αρέσει;
Από τις πρώτες μέρες που τον πήρα σπίτι του έβαλα να ακούει μουσική και τραγούδια για να μην νοιώθει μόνος, τις περισσότερες φορές του βάζω να ακούει τραγούδια με τον Θοδωρή Βουτσικάκη, το αγαπημένο του είναι το «Όμορφη ζωή» νομίζω είναι του έντεχνου το παιδί.

– Τι ρόλο παίζει αυτή η αγάπη και στοργή στη ζωή σου;
Είναι φορές που αναρωτιέμαι πόσο κενή ήταν η ζωή μου, πριν την συνάντηση μας. Τα έφερε έτσι η ζωή ώστε να ζω μόνος μου, εδώ και τρία χρόνια με τον Ράφα δίπλα μου αισθάνομαι ότι η ζωή μου έχει ένα νόημα, είναι σαν να μεγαλώνω ένα παιδί, έτσι τον νοιώθω, έτσι τον αντιμετωπίζω και τα αποτελέσματα είναι ορατά, πολύς κόσμος με ρωτά αν τον έχω πάει σε εκπαιδευτή, όταν του μιλώ με ακούει με τα αυτιά αλλά και με τα μάτια, καταλαβαίνει τα πάντα.

«Δεν τον ταΐζω σχεδόν ποτέ στο στόμα, μόνον αν πρέπει να κρύψω κανένα χάπι σε καμιά μπουκιά του».

 – Ποιο είναι το μεγαλύτερο του ταλέντο;
Το μεγαλύτερο του ταλέντο είναι να κυνηγάει τα πρόβατα και τα κατσίκια και να τα συγκεντρώνει όλα μαζί.

– Τι προτιμά για φαγητό;
Λόγω της ταλαιπωρίας που είχε περάσει με την υγεία του όταν βρέθηκε σε κακή κατάσταση στην Ζάκυνθο προσπαθώ να του δίνω μόνον ότι λέει η κτηνίατρός του, βέβαια καμιά φορά όταν τρώω κοτόπουλο του δίνω κανένα κομματάκι η αν περισσέψει του το μαγειρεύω με ρύζι και πετάει την σκούφια του.

– Πόσο συχνά τον ταΐζεις στο στόμα;
Δεν τον ταΐζω σχεδόν ποτέ στο στόμα, μόνον αν πρέπει να κρύψω κανένα χάπι σε καμιά μπουκιά του.

– Συνήθειες ύπνου. Τι γίνεται στο κρεβάτι;
Στο κρεβάτι συνήθως ανεβαίνει αφού κοιμηθώ και έρχεται και χώνεται στην αγκαλιά μου, τα γνωστά κουταλάκια, τον αγκαλιάζω, χαϊδεύω την κοιλιά του και κοιμόμαστε, βέβαια το καλοκαίρι το αποφεύγει γιατί ζεσταίνεται.

«Στο κρεβάτι συνήθως ανεβαίνει αφού κοιμηθώ και έρχεται και χώνεται στην αγκαλιά μου».

– Έχει κάνει κάτι που να σε έχει τρομάξει;
Μια φορά, παλιά όταν ερχόμασταν στην Τήνο ως τουρίστες είχαμε πάει στο βουνό για μανιτάρια και τον έχασα για κανένα τρίωρο, έπαθα πανικό, γύρναγα σαν τρελός και τον έψαχνα και φώναζα επί ώρες μέχρι που εμφανίσθηκε από το πουθενά μέσα από μια χαράδρα, θυμάμαι ότι δεν τον μάλωσα καθόλου, απλά κάναμε μια μεγάλη αγκαλιά, έβαλα τα κλάματα από την αγωνία μου και νομίζω συνεννοηθήκαμε, κατάλαβε ότι στεναχωρήθηκα και δεν το ξαναέκανε ποτέ, πιθανόν του φάνηκαν αλμυρά τα δάκρυά μου!

– Σκέφτεσαι καθόλου την ώρα του αποχωρισμού;
Έχω ένα φίλο τον Γιάννη που πρόσφατα έχασε τον Πλούτο, τον σκύλο του, και ζω μέσα από αυτόν τον πόνο του αποχωρισμού, κάθε φορά που κάτι συμβαίνει και το μυαλό του πάει εκεί, στον Πλούτο είναι στιγμές δύσκολες γι΄αυτόν και παρακαλώ να αργήσει όσο περισσότερο μπορεί αυτή η ώρα. Είτε για μένα, είτε γι΄αυτόν.

 

Διαβάστε ακόμα: Δημήτρης Μαστρογιαννίτης, η ζωή μου με την Φρίντα και τον Ντιέγκο.

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top