Το άδοξο «αντίο» του Gianluigi Buffon στην Ευρώπη

Όπως όλα δείχνουν, το βράδυ της Τετάρτης, ο Buffon έπαιξε το τελευταίο του παιχνίδι στο Τσάμπιονς Λιγκ. Και σίγουρα δεν είχε ονειρευτεί αυτό το «αντίο». (Φωτογραφία: Richard Heathcote / Getty Images / Ideal Image)

Απομένουν λίγα δευτερόλεπτα ώστε η αναμέτρηση Ρεάλ-Γιουβέντους να πάει στην παράταση. Η «Μεγάλη Κυρία» έχει πάει κόντρα σε όλα τα προγνωστικά, προηγείται με 3-0 μέσα στη Μαδρίτη και αγγίζει το θαύμα – ένα θαύμα που λίγες ώρες πριν αν το έλεγε κανείς έμοιαζε με αστείο. Και τότε έρχεται το χάος: ο Άγγλος διαιτητής Michael Oliver δίνει πέναλτι, οι «μπιανκονέρι» πέφτουν πάνω του και εκείνος δεν διστάζει να βγάλει κόκκινη κάρτα στον Gianluigi Buffon. Ο Cristiano Ronaldo δεν αστοχεί από την άσπρη βούλα, η Ρεάλ γλιτώνει το… εγκεφαλικό και game over.

Δεν έχω παίξει ποτέ ποδόσφαιρο, αλλά φαντάζομαι ότι η αποβολή με αυτό τον τρόπο, σε εκείνο το σημείο ενός τέτοιου αγώνα είναι άσχημος. Πόσω μάλλον αν αυτός ο αγώνας είναι και το «αντίο» σου στην Ευρώπη. Γιατί για τον Buffon, αυτό το ματς δεν ήταν ένα παιχνίδι σαν το υπόλοιπα 1.045 που είχε δώσει έως εκείνη τη στιγμή στην καριέρα του – αυτό ήταν το τελευταίο του στο Τσάμπιονς Λιγκ.

Το είχε πει, άλλωστε, κι ο ίδιος ένα 24ωρο πριν την αναμέτρηση – λέξεις που όταν βγήκαν από το στόμα του επιβεβαίωσαν τις φήμες που ακουγόντουσαν τους τελευταίους μήνες: το καλοκαίρι του 2018 αναμένεται να πει αντίο στο άθλημα που λάτρεψε και λατρεύτηκε.

Βέβαια για την περίπτωσή του καλό είναι να κρατάμε μια πισινή, καθώς έχει αποδειχθεί ότι είναι πολύ πιο δύσκολο από όσο πιστεύει και ο ίδιος να κρεμάσει τα γάντια του. Τα ίδια έλεγε και μετά τον αποκλεισμό της Ιταλίας από το Μουντιάλ της Ρωσίας, αλλά πριν από μερικές εβδομάδες φόρεσε και πάλι την φανέλα της εθνικής. Άλλωστε, όπως έχει αποδειχθεί, για τον Buffon η ηλικία είναι απλά ένα νούμερο και τίποτα περισσότερο.

9 Ιουλίου 2006: ο Buffon μόλις έχει κατακτήσει με την Ιταλία το Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας, σίγουρα ο μεγαλύτερος τίτλος της καριέρας του. (Φωτογραφία: Clive Mason / Getty Images / Ideal Image)

Στα 40 του πλέον και συνεχίζει να είναι ένας από τους τοπ τερματοφύλακες της Ευρώπης. Τι κι αν ουκ ολίγες φωνές του ζητάνε να σταματήσει γιατί γέρασε; Εκείνος τους διαψεύδει παιχνίδι με το παιχνίδι.

Γεννημένος στις 28 Ιανουαρίου 1978 στην Καρράρα της Ιταλίας, έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στις ακαδημίες της Πάρμα το 1991 – αρχικά παίζοντας σε διάφορες θέσεις (κυρίως στη μεσαία γραμμή) προτού αποφασίσει να κάτσει κάτω από τα δοκάρια. Σύντομα θα εντυπωσιάσει με τις ικανότητές του και σε λίγο χρονικό διάστημα θα γίνει ο βασικός τερματοφύλακας της ομάδας νέων.

Τέσσερα χρόνια αργότερα θα βρεθεί στην ομάδα ανδρών της Πάρμα και τότε είναι που θα γράψει το πρώτο κεφάλαιο της πλούσιας καριέρας του, καθώς εκεί κερδίζει και τους πρώτους τους τίτλους, με πιο σημαντικό το Κύπελλο UEFA το 1999. Σύντομα φάνηκε ότι δύσκολα θα έμενε στους «Σταυροφόρους» και το 2001, ήρθε η στιγμή για το επόμενο μεγάλο βήμα.

Το 2001 η Γιουβέντους θα βγάλει από τα ταμεία της 52 εκ. ευρώ, ποσό ρεκόρ που «έσπασε» 15 χρόνια μετά. (Φωτογραφία: GQ Italia)

Η Γιουβέντους θα βγάλει από τα ταμεία της 52 εκ. ευρώ (μεταγραφή ρεκόρ για τη Μεγάλη Κυρία που έσπασε το 2016 όταν απέκτησε τον Gonzalo Higuaín) προκειμένου να του δώσει τη φανέλα με το Νο.1 και εκείνος δεν θα πει όχι – έστω κι αν η Μπαρτσελόνα τον πολιορκούσε μέχρι την τελευταία στιγμή.

Με τους «μπιανκονέρι» όχι απλά θα γράψει ιστορία, αλλά θα γίνει ο κορυφαίος τερματοφύλακας της Ευρώπης και «σημαία» του συλλόγου. Με τη Γιουβέντους θα κερδίσει όποιον τίτλο βρει μπροστά του εντός συνόρων (πρωταθλήματα, κύπελλα, σούπερ καπ) αλλά πάνω από όλα θα κερδίσει τον σεβασμό και την παντοτινή αγάπη των οπαδών της.

Όταν το 2006 η «Μεγάλη Κυρία» μπλέχτηκε στο σκάνδαλο Calciopoli, υποβιβάστηκε και είδε τα μεγάλα της αστέρια (ανάμεσά τους οι Lillian Thuram, Zlatan Ibrahimović, Fabio Cannavaro) να φεύγουν με ελαφρά πηδηματάκια o Buffon -παρέα με τους Alessandro Del Piero και Pavel Nedvěd- αποφάσισε να αγνοήσει τα εκατομμύρια που του έδιναν άλλοι σύλλογοι και έβαλε ως στόχο να επαναφέρει τη Γιουβέντους όχι απλά στο Καμπιονάτο, αλλά την κάνει ξανά πρωταθλήτρια.

Και το 2012 θα τα καταφέρει. Η Γιουβέντους θα βρεθεί και πάλι στην κορυφή της Ιταλίας, ξεκινώντας μια νέα περίοδο κυριαρχίας – 6 σερί πρωταθλήματα έως τώρα και όπως όλα δείχνουν φέτος πάει για το έβδομο.

Ωστόσο, το μεγάλο απωθημένο του είναι άλλο: το Τσάμπιονς Λιγκ. Και να πεις ότι δεν το προσπάθησε; Τρεις φορές έχει φτάσει στην πηγή -2003, 2015, 2017- ισάριθμες φορές δεν κατάφερε να πιει νερό.

Οι φήμες τον θέλουν να κρεμάει τα γάντια του αυτό το καλοκαίρι, αλλά με τον Buffon ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος. (Φωτογραφία: Pier Marco Tacca / Getty Images / Ideal Image)

Και το βράδυ της Τετάρτης προσπάθησε (και έως ένα σημείο τα κατάφερε) για μια ακόμη φορά να κάνει το μικρό του θαύμα. Το πάλεψε με νύχια και με δόντια να οδηγήσει τη Γιούβε στα ημιτελικά και γιατί όχι σε έναν 3ο τελικό τα τελευταία τέσσερα χρόνια – άλλωστε δεν λένε «3η και φαρμακερή»; Όμως δεν τον θέλει το Τσάμπιονς Λιγκ. Το πέναλτι στο ’93 και η αποβολή του από τον Άγγλο διαιτητή Michael Oliver έριξε τους τίτλους τέλους όχι μόνο στη φετινή του προσπάθεια αλλά στην εποχή Buffon στην κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση.

Το αν ήταν ή όχι πέναλτι, το αν ήταν ή όχι δίκαιη η αποβολή, δεν είμαστε σε θέση να το κρίνουμε. Το μόνο, όμως, που μπορούμε να πούμε με σιγουριά είναι ότι δεν άξιζε αυτό το τέλος στο Τσάμπιονς Λιγκ.

Εκτός κι αν δεν έχει έρθει ακόμα το τέλος για τον Gianluigi Buffon και κάνει την έκπληξη για μια ακόμη φορά. Είπαμε, ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος μαζί του. Άλλωστε για εκείνον η ηλικία είναι απλά ένα νούμερο και τίποτα περισσότερο.

Διαβάστε ακόμα: Αυτός είναι ο Κώστας Μανωλάς που «σκότωσε» την Μπαρτσελόνα

TAGS :
Gianluigi Buffon γιουβέντους Ποδόσφαιρο

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook