«Στο παρκέ και στο πεντάλ»‏

«Δεν γυμνάζομαι καθημερινά. Αγωνίζομαι με μια ερασιτεχνική ομάδα μπάσκετ μια με δυο φορές την εβδομάδα. Και κάνω τις μετακινήσεις μου στο κέντρο της Αθήνας, όπου ζω, με τα πόδια ή με το ποδήλατο». Φωτογραφία: Λουκάς Χαψής

Τι ώρα ξυπνάς το πρωί;
Οποιαδήποτε ώρα κι αν έχω κοιμηθεί το προηγούμενο βράδυ –και συνήθως είναι πολύ αργά–, στις 9:00 είμαι στο πόδι. Έχω το κόμπλεξ να μη χάσω τη μέρα μου. Αν έχω να πάω σε εργοτάξιο, τότε σηκώνομαι αξημέρωτα.

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που κάνεις;
Πεινάω σαν λύκος, η κουζίνα είναι ο προορισμός μου.

Τι τρως για πρωινό;
Μισό λίτρο παγωμένο φρέσκο γάλα μαζί με κέικ, μπισκότα και οτιδήποτε άλλο μπορώ να βρω που να περιέχει μικροποσότητες σοκολάτας.

Τι ημερήσιο πρόγραμμα γυμναστικής ακολουθείς; 
Δεν γυμνάζομαι καθημερινά. Αγωνίζομαι με μια ερασιτεχνική ομάδα μπάσκετ μια με δυο φορές την εβδομάδα. Και θα κάνω τις μετακινήσεις μου στο κέντρο της Αθήνας, όπου ζω, με τα πόδια ή με το ποδήλατο.

Υπάρχουν τεχνικές πνευματικής συγκέντρωσης που σε βοηθούν να κρατάς τον επιθυμητό ρυθμό στην προπόνηση;
Υπάρχει διαφορά στον τρόπο που λειτουργεί κάποιος μέσα σε ένα σύνολο έναντι τού να προπονείται ατομικά. Σε όλη τη διάρκεια του αγώνα παίζω στο μάξιμουμ των δυνατοτήτων μου. Τα δίνω όλα γιατί μόλις κουραστώ με αντικαθιστά άλλος παίχτης, όπως κι εγώ αυτόν μετά από λίγο. Το μυστικό (σιγά το μυστικό…) είναι να παρακολουθεί κανείς προσεκτικά τον αγώνα, είτε βρίσκεται στο παρκέ είτε στον πάγκο. Μόνο έτσι μπορεί να έχει αντίληψη του παιχνιδιού, να διακρίνει τις αδυναμίες του αντιπάλου, να βοηθήσει το παιχνίδι των συμπαικτών του.

Πώς διατηρείς σταθερό το σωματικό σου βάρος;
Δεν είναι κάτι που το σκέφτομαι. Έχω όμως μια καλή συνήθεια: μαγειρεύω καθημερινά. Το σπιτικό φαγητό με καλά υλικά είναι μάλλον καλύτερο από πίτσες και σουβλάκια…

Πες μας μια διατροφική «γουρουνιά» που επιτρέπεις στον εαυτό σου. 
Βρόμικο στη Μιχαλακοπούλου μετά από ξενύχτι.

Ποιο είναι το νόημα που αντλείς από τη σωματική προσπάθεια, αυτό που σε εμπνέει να συνεχίζεις;
Εκτονώνω τη συσσωρευμένη μου ενέργεια με τον πλέον υγιή τρόπο. Ξεδίνω, αποφορτίζομαι, ιδρώνω και τελικά νιώθω μια γλυκιά κούραση. Η σωματική κούραση είναι αθώα, ρίχνεις τους ρυθμούς, τρως, πίνεις και επανέρχεσαι. Η πνευματική κούραση είναι ύπουλη ιστορία, τη διαχειρίζομαι πιο δύσκολα. Γι’ αυτό η άσκηση έχει στη ζωή μου το ρόλο που είχε το παιχνίδι όταν ήμουν πιτσιρίκι.

Ζέσταμα ή αποθεραπεία; Τι βαριέσαι περισσότερο;
Τα βαριέμαι εξίσου, αλλά μεγαλώνω και δεν με παίρνει να μην προσέχω στοιχειωδώς τη διαχείριση του σώματός μου.

Ακούς μουσική όταν γυμνάζεσαι, και ποια;
Ακούω μουσική σχεδόν όση ώρα είμαι ξύπνιος, με εξαίρεση τις ώρες που ασκούμαι. Δεν με αφήνουν να βάλω λίγη μαύρη μουσική στα κλειστά που δίνουμε τους αγώνες μας, ούτε βέβαια μου επιτρέπω να φοράω ακουστικά πάνω στο ποδήλατο, γιατί δεν θα είχε πλάκα να με θερίσει κάποιος από τους ευγενέστατους και υπομονετικούς οδηγούς της Αθήνας.

Ποια είναι η συμβουλή σου για κάποιον που θέλει να αλλάξει τον τρόπο ζωής του αλλά τον «πνίγει» η αμείλικτη καθημερινότητα;
Εχθρός μου είναι η ρουτίνα. Απλά πράγματα που εναλλάσσονται κάθε μέρα, ένα βιβλίο, ένα ποτό σε μπαρ που παίζει καλή μουσική, μια συναυλία, μια ταινία στον κινηματογράφο, μια έκθεση κάποιου ενδιαφέροντα καλλιτέχνη, το μπάσκετ, ένας περίπατος σε δρόμους της πόλης που δεν έχω ξαναπερπατήσει.

Ποια τρία πράγματα, εκτός από την άσκηση και τη διατροφή, καθορίζουν την ποιότητα της ζωής σου; 
Η επαφή με τους ανθρώπους που αγαπώ. Η δίψα για να μαθαίνω και να ανακαλύπτω καινούρια πράγματα. Η αρχιτεκτονική, που δεν είναι μόνο για να βγάζω το ψωμί μου, αλλά μια απόλαυση.

Διαβάστε ακόμα: Ποδήλατο – πάρε το σωστό!

TAGS :
αρχιτέκτονας γυμναστική μπάσκετ ποδήλατο

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook