breathlessness

Ο Γιώργος Μυζάλης άφησε για λίγο τα αθλητικά παπούτσια του, έπιασε την πένα και έγραψε το «Λαχάνιασμα». (Φωτογραφία: Vox)

Αν διαβάσετε το βιογραφικό μου, είμαι -λέει- και στιχουργός. Τώρα, αν είμαι στιχουργός ή στιχούργος, που λέει καμιά φορά και ο Κώστας Τριπολίτης, δεν ξέρω. Πάντως, το βιογραφικό μου το αναφέρει ρητά. Στιχουργός. Άμα έχεις βγάλει δίσκο, άμα έχεις μελοποιηθεί και, ακόμα περισσότερο, αν σε έχουν τραγουδήσει ερμηνευτές όπως ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο Τζίμης Πανούσης, ο Μάρκος Κούμαρης, ο Δημήτρης Μεντζέλος, ο Ευριπίδης Ζεμενίδης, ο Θανάσης Αλευράς, οι Άλκμαν και η Ελεωνόρα Ζουγανέλη, οφείλεις κάπου-κάπου να δηλώνεις και στιχουργός. Να το παραδέχεσαι. Κι αν είσαι στιχουργός και είσαι και δρομέας, γιατί δεν γράφεις ένα στίχο για το τρέξιμο; – σκέφτηκα κάποτε. Κι ας μην τον μελοποιήσει κανείς. Και έγραψα. Ιδού.

Λαχάνιασμα

Η ανάσα ξεθαρρεύει κι η απόσταση διψά,
τρέλα που με κυριεύει και χιλιόμετρα πολλά,
δίνουν νόημα στη σκέψη, στις κουβέντες, στη βροχή,
μόνος τρέχω και μαζί σου παραβγαίνω την ψυχή

Όλοι οι δρόμοι καταλήγουν σε μικρές κατηφοριές,
που τον πόνο απαλύνουν από τις ανηφοριές.
Δίνουν χρώμα, δίνουν λάμψη στων στιγμών τη μοναξιά,
της καρδιάς τον κάθε χτύπο φανερώνουν που μιλά.

Έλα να τρέξουμε παρέα, να μετρηθούμε στις στροφές,
είναι τα βήματα ωραία, είναι ωραίες κι οι φωτιές,
στα κίτρινα θολά φανάρια του κάθε δρόμου που περνάς
και στα ολόγιομα φεγγάρια της κάθε φωτεινής νυχτιάς

Τρέξε και πάλι σαν παιδάκι, παίξε, σου λέω, μη φοβού,
περνάει η ζωή σαν το νεράκι κατά το δρόμο του γιαλού.
Οι δρόμοι μένουν χαραγμένοι με αμέτρητες πατημασιές,
ίχνη ανθρώπων σαν κι εσένα, ίχνη – ανεξίτηλες κραυγές.

ΥΓ.: Για την ιστορία, το συγκεκριμένο στιχούργημα εν τέλει μελοποίησε μοναδικά ο Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος. Μακάρι κάποτε να βρει μια φωνή – αγγελιοφόρο και το δρόμο προς την κυκλοφορία και το ταξίδι, αν και οι δισκογραφικές εποχές είναι δύσκολες. Θα το παλέψουμε. Κόντρα στο ρεύμα. Σαν ανηφόρα βουνίσια ζόρικη. Και θα φτάσουμε στην κορυφή της, με πείσμα, αργά ή γρήγορα. Πάμε γερά – πάμε δυνατά!

 

Διαβάστε ακόμα: Ο δρόμος για τον μαραθώνιο του Τόκιο είναι στρωμένος με χρυσά φύλλα και λευκά χιόνια

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top