Γρηγόρης Σκουλαρίκης: Έτσι δεν θα «σκουριάσεις» στην καραντίνα

«Το τρέξιμο μεγάλων αποστάσεων είναι από μόνο της μια μορφή πνευματικής συγκέντρωσης» (Φωτογραφία: Γιώργος Σπύρος).

– Με τι ασχολείσαι αυτή την περίοδο;

 Με τον αθλητισμό και βεβαίως με την οικογένεια μου, καθώς πλέον είμαι και πατέρας δυο κοριτσιών. Η εργασία μου είναι συνδεδεμένη με τον αθλητισμό με πολλούς τρόπους. Είμαι εμπνευστής και διευθυντής του www.RunningNews.gr της πρωτοπόρας ιστοσελίδας για το τρέξιμο στην Ελλάδα από το 2005, ενώ από το 2016 είμαι και Captain των adidas Runners Athens. Παράλληλα εργάζομαι και σε άλλα αθλητικά πρότζεκτ που έχουν να κάνουν με μάρκετινγκ, επικοινωνία και διοργάνωση αθλητικών εκδηλώσεων.

– Έχεις κάνει και πρωταθλητισμό στο τρίαθλο. 

Κάποτε έκανα πρωταθλητισμό, αλλά τα τελευταία χρόνια περισσότερο αισθάνομαι ότι προσπαθώ να κρατιέμαι σε φόρμα, καθώς οι οικογενειακές και επαγγελματικές μου υποχρεώσεις δε μου επιτρέπουν να αφοσιωθώ στην δική μου προπόνηση. Πάντως, παρότι οι προτεραιότητες μου έχουν αλλάξει, πιστεύω πως ακόμα καταφέρνω να παραμένω μάχιμος, να κρατιέμαι δηλαδή σε αξιοπρεπές αγωνιστικό επίπεδο.

 – Τι ώρα ξυπνάς;

Συνήθως, ό,τι ώρα ξυπνούν οι κόρες μου. Ανάμεσα στις 7πμ και τις 9πμ. Τις έχω για φυσικό ξυπνητήρι.

– Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που κάνεις;

Πάω να δω τι κόρες μου στο δωμάτιο τους και τους ετοιμάζω το γάλα τους. Κάποιες φορές η μεγάλη, η Αγγελική, με προλαβαίνει και έρχεται να με δει αυτή πρώτη.

«Ζέσταμα και αποθεραπεία είναι αναπόσπαστα μέρη της ιεροτελεστίας μιας καλής προπόνησης» (Φωτογραφία: Γιώργος Σπύρος).

– Τι τρως για πρωινό;

Το πρώτο πρωινό της μέρας περιλαμβάνει ένα ποτήρι χυμό, και μετά λίγο καφέ και μια φέτα τσουρέκι. Το δεύτερο πρωινό  περιλαμβάνει γάλα και ψωμί με μέλι και ταχίνι.

– Τι ημερήσιο πρόγραμμα γυμναστικής ακολουθείς; 

Αυτή την περίοδο το βασικό πρόγραμμα είναι κάθε απόγευμα τρέξιμο με τη μεγάλη μου κόρη. Αυτή στο καρότσι, εγώ την τρέχω βόλτα για 10-15 χλμ. Αν έχω χρόνο το πρωί θα βγω και για προπόνηση ποδηλασίας 50-60 χλμ, αλλά αυτό συμβαίνει σπάνια, 1-2 φορές την εβδομάδα το πολύ.

Δείτε πως προπονείται ο Γρηγόρης με την κορούλα του, Αγγελική, που έχει σύνδρομο Down:

– Υπάρχουν τεχνικές πνευματικής συγκέντρωσης που σε βοηθούν να κρατάς τον επιθυμητό ρυθμό στην προπόνηση;

Το τρέξιμο μεγάλων αποστάσεων είναι από μόνο του μια μορφή πνευματικής συγκέντρωσης. Δεν χρειάζομαι κάτι άλλο αφού αυτό από μόνο του με βοηθάει να  ξεφεύγω από όλα αυτά που με αποσπούν στην καθημερινότητα και να αφοσιώνομαι στο ρυθμό μου στο δρόμο. Το τρέξιμο είναι αυτοσυγκέντρωση.

– Όταν προετοιμάζεσαι για ένα μεγάλο στόχο πώς μένεις προσηλωμένος;

Αν είναι όντως μεγάλος και σημαντικός ο στόχος με κρατάει αυτός προσηλωμένο. Αν δεν τα καταφέρει σημαίνει ότι δεν είναι και τόσο «μεγάλος». Άρα το μυστικό είναι να στοχεύεις σε αυτά που σε εμπνέουν τόσο ώστε να μένεις προσηλωμένος.

«Καμιά άσκηση δεν είναι εξ ορισμού εύκολη ή δύσκολη» (Φωτογραφία: Γιώργος Σπύρος).

– Πώς διατηρείς σταθερό το σωματικό σου βάρος;

Κοίτα, έχω κάνει την παραδοχή ότι το σωματικό βάρος δε μένει σταθερό, αλλά έχει διακυμάνσεις και πρέπει να έχει διακυμάνσεις. Σημασία έχει να ορίσεις για τον εαυτό σου ποιο είναι το «κανονικό» βάρος γύρω από το οποίο θα «παίζεις». Κάποιες περιόδους παίρνεις λίγο βάρος κάποιες άλλες χάνεις, ανάλογα τους στόχους, την προπόνηση, την καθημερινότητα και τις… γιορτές. Το μυστικό εδώ είναι να μην κάνεις υπερβολές (είτε προς τα πάνω είτε προς τα κάτω) για πολλές μέρες και να έχεις μηχανισμούς αυτοσυγκράτησης για να επανέρχεσαι σε αυτό που θεωρείς «κανονικό» σωματικό βάρος. Προφανώς η άσκηση βοηθάει να χάνεις πιο εύκολα όταν έχεις πάρει βάρος, όμως υπάρχουν και περίοδοι που μπορούμε να φορτώνουμε τόση προπόνηση ώστε χρειάζεται να τρώμε παραπάνω για να μην χάσουμε βάρος.

«Η άθληση είναι κουλτούρα και τρόπος ζωής. Αν θέλεις να ζήσεις έτσι δεν μπορείς να μισείς κανένα κομμάτι αυτής της επιλογής σου» (Φωτογραφία: Γιώργος Σπύρος).

– Πες μας μια διατροφική «γουρουνιά» που επιτρέπεις στον εαυτό σου.

Πλέον επιτρέπω στον εαυτό μου τα πάντα, αρκεί να μην συμβαίνουν επαναλαμβανόμενα και πάντα με τη γνώση ότι θα «ρεφάρω» με αυτοσυγκράτηση όσο χρειαστεί για να επανέλθω. Τώρα που σιγά σιγά έρχεται το καλοκαίρι, η αγαπημένη μου ατασθαλία είναι να φάω σε ένα βράδυ 1 λίτρο παγωτό με μπισκότα και μερέντα, μετά από μια καλή προπόνηση.

– Ποια άσκηση μισείς;

Καμία. Η άθληση δεν είναι κάτι που μπορείς να επιτρέψεις στον εαυτό σου να τη «μισήσεις», ούτε καν μεμονωμένα για μια συγκεκριμένη άσκηση. Η άθληση είναι κουλτούρα και τρόπος ζωής. Αν θέλεις να ζήσεις έτσι δεν μπορείς να μισείς κανένα κομμάτι αυτής της επιλογής σου, ακόμα κι αν αγαπάς κάποιες ασκήσεις περισσότερο και κάποιες λιγότερο.

«Αυτή την περίοδο για μένα η κόρη μου είναι ένα πολύ ισχυρό κίνητρο και έμπνευση να βρίσκομαι εκεί έξω στο δρόμο μαζί της και να συνεχίζω» (Φωτογραφία: Γιώργος Σπύρος).

– Ποιο είναι το νόημα που αντλείς από τη σωματική προσπάθεια, αυτό που σε εμπνέει να συνεχίζεις;

Η σωματική προσπάθεια στα δικά μας αθλήματα της «αντοχής» είναι συνυφασμένη με τον δρόμο, τη διαδρομή, τη βόλτα. Ασχολούμαι περισσότερα από 30 χρόνια συστηματικά με τον  αθλητισμό, σε διάφορα επίπεδα, βρίσκοντας κάθε φορά και ένα διαφορετικό νόημα για να κάνω την προσπάθεια μου. Αν ήταν να ξεχωρίσω το βασικό νόημα που με εμπνέει, είναι αυτό ακριβώς που ενώνει τα κομμάτια αυτής της πολυετούς πορείας. Το πάθος να είσαι εκεί έξω και να προχωράς, να γίνεσαι καλύτερος, αν και το «καλύτερος» δε σημαίνει πάντα πιο γρήγορος ή πιο δυνατός. Τα τελευταία δυο χρόνια τρέχοντας με την Αγγελική, για μένα απλά είναι ένας τρόπος μέσα από τη σωματική προσπάθεια να περνάω περισσότερο χρόνο μαζί με την κόρη μου και να γίνομαι καλύτερος πατέρας. Είναι γνωστό σε αρκετούς, αλλά θα πρέπει να το ξαναπώ κάπου εδώ: η Αγγελική έχει σύνδρομο Down και η κοινή μας προσπάθεια στο δρόμο εκπέμπει πολλά μηνύματα. Έτσι αυτή την περίοδο η κόρη μου είναι ένα πολύ ισχυρό κίνητρο και έμπνευση να βρίσκομαι εκεί έξω στο δρόμο μαζί της, αλλά αυτό πολλαπλασιάζεται όσο αντιλαμβανόμαστε πως αποτελούμε παράλληλα έμπνευση και για πολλούς άλλους φίλους και συναθλητές.

– Πώς διατηρείς την αντοχή σου; Προτιμάς το τρέξιμο, το κολύμπι ή το ποδήλατο;

Ειδικά αυτή την περίοδο, λόγω πολλών υποχρεώσεων προτιμώ το τρέξιμο, καθώς είναι το πιο εύκολο και χρειάζεται λιγότερη ώρα (μαζί με την προετοιμασία). Επειδή τις περισσότερες μέρες τρέχω με την Αγγελική στο καρότσι η προπόνηση είναι πάντα δυνατή και με βοηθάει να κρατάω ψηλά την αερόβια ικανότητα. Σίγουρα πάντως κάποιες μέρες χρειάζομαι και τη «βόλτα» μου με το ποδήλατο, γιατί με βοηθάει πολύ και ψυχολογικά. Δυστυχώς λόγω συνθηκών της πανδημίας με κλειστά πολλά κολυμβητήρια, αλλά και έλλειψης χρόνου έτσι κι αλλιώς δεν κολυμπάω καθόλου.

«Δεν ακούω μουσική όταν γυμνάζομαι. Θέλω να έχω πλήρη επαφή με το περιβάλλον μου» (Φωτογραφία: Γιώργος Σπύρος).

– Πώς δυναμώνεις τους μυς σου; Προτιμάς όργανα, βάρη ή ελεύθερες ασκήσεις αντίστασης;

Δυστυχώς αυτή την περίοδο δεν προλαβαίνω να κάνω συστηματική προπόνηση ενδυνάμωσης. Όμως αναγκάζομαι να σηκώνω καθημερινά τα βάρη της οικογένειας. Πλέον δυναμώνω κρατώντας τη μικρή μου κόρη, ή ανεβοκαταβαίνοντας τις σκάλες της πολυκατοικίας με τη μεγάλη αγκαλιά. Η μέγιστη δύναμη, είναι όταν χρειάζεται να την σηκώσω μαζί με το καρότσι της για να ξεπεράσουμε κάποια εμπόδια της πόλης στο τρέξιμο μας.

– Squats ή pushups; Τι θα ήθελες να είναι ευκολότερο;

Καμιά άσκηση δεν είναι εξ ορισμού εύκολη ή δύσκολη. Σημασία έχει πως την κάνουμε και πόση πίεση βάζουμε στον εαυτό μας σε κάθε περίπτωση.

– Ζέσταμα ή αποθεραπεία; Τι βαριέσαι περισσότερο;

Τίποτα. Και τα δυο είναι αναπόσπαστο μέρος της «ιεροτελεστίας» μιας καλής προπόνησης.

«Τελευταία, μου δείχνει η μεγάλη μου κόρη κάτι πολύ καλές διατάσεις και… τεντωνόμαστε μαζί» (Φωτογραφία: Γιώργος Σπύρος).

– Πώς διατηρείς την ελαστικότητα των μυών σου; Ποιες είναι οι «μυστικές» σου διατάσεις;

Δεν τη διατηρώ, έχω σκουριάσει το παραδέχομαι! Πρέπει να ξεκινήσω πάλι λίγο την κολύμβηση για να επαναφέρω και την ελαστικότητα μου. Πάντως, τελευταία μου δείχνει η μεγάλη μου κόρη κάτι πολύ καλές διατάσεις και τεντωνόμαστε μαζί.

– Ακούς μουσική όταν γυμνάζεσαι, και ποια;

Όχι δεν ακούω μουσική όταν γυμνάζομαι. Θέλω να έχω πλήρη επαφή με το περιβάλλον μου για λόγους συναίσθησης και ασφάλειας. Ακούω όμως πολλή μουσική πριν την προπόνηση. Με αυτήν «φτιάχνομαι» και πολλές φορές σιγοτραγουδάω ο ίδιος κατά τη διάρκεια. Ακούω κυρίως ροκ και μέταλ.

– Ποιο είναι το αγαπημένο σου άθλημα και πώς το έχεις εντάξει στο πρόγραμμά σου;

Το τρέξιμο και ειδικά το τρέξιμο με την κόρη μου την Αγγελική στο καρότσι. Εντάσσεται κυρίως στο πρόγραμμα οικογενειακής γαλήνης. Εγώ κάνω την προπόνηση μου, η Αγγελική τη βόλτα της και η μαμά της ξεκουράζεται και από τους δυο μας.

«Αν έχω χρόνο το πρωί θα βγω και για προπόνηση ποδηλασίας 50-60χλμ» (Φωτογραφία: Γιώργος Σπύρος).

– Ποια είναι η συμβουλή σου για κάποιον που θέλει να αλλάξει τον τρόπο ζωής του αλλά τον «πνίγει» η αμείλικτη καθημερινότητα;

Οι υποχρεώσεις της καθημερινότητας δεν τελειώνουν ποτέ. Όμως έρχεται μια στιγμή, που αυτή η θέληση να αλλάξεις πρέπει να γίνει πραγματικότητα και αυτό θα γίνει τη στιγμή που θα πάρεις την απόφαση και θα σπάσεις τη ρουτίνα σου, θα κάνεις κάτι αναπάντεχο. Για κάποιους είναι απλά να σηκωθούν από τον καναπέ και να πάνε για τρέξιμο, για κάποιους άλλους να πάνε με τα πόδια στη δουλειά αντί να πάρουν αυτοκίνητο. Σημασία έχει να αντιληφθείς ότι για να βελτιώσεις την ποιότητα ζωής σου πρέπει να ξεκινήσεις από κάπου και αυτό συνήθως είναι μια πολύ μικρή κίνηση που θα γίνει συνήθεια. Στην πορεία με πολλές τέτοιες μικρές κινήσεις, σιγά σιγά θα έχεις καταφέρει να πετύχεις τη μεγάλη αλλαγή που ήθελες.

– Ποια τρία πράγματα, εκτός από την άσκηση και τη διατροφή, καθορίζουν την ποιότητα της ζωής σου; 

 Το αγαπημένο οικογενειακό περιβάλλον, η υγεία (σωματική και ψυχική) και η ευχάριστη και δημιουργική εργασία.

«Η Αγγελική έχει σύνδρομο Down και η κοινή μας προσπάθεια στο δρόμο εκπέμπει πολλά μηνύματα».

 –H καραντίνα έχει αλλάξει τον τρόπο που γυμνάζεσαι;

Ναι, ξεκάθαρα. Από πέρυσι με την πρώτη καραντίνα όταν πραγματικά πάγωσαν τα πάντα, έκανα μια μεγάλη παύση και κατόπιν επανεκκίνηση. Αναθεώρησα τις προτεραιότητες στην άθληση και στη ζωή γενικότερα καθώς έβλεπα ότι δεν είχε νόημα κανένας μακροπρόθεσμος αγωνιστικός στόχος. Έριξα ρυθμούς και πλέον η ευχαρίστηση της διαδρομής είναι προτεραιότητα, όχι η επίδοση ή υπερβολή της προσπάθειας.

– Μπορούν οι ασκήσεις στο σπίτι να υποκαταστήσουν τα γυμναστήρια;

Για ανθρώπους που προπονούνταν συστηματικά και με υψηλές απαιτήσεις σε γυμναστήρια, δε νομίζω πως κανένα πρόγραμμα στο σπίτι μπορεί να αντικαταστήσει εντελώς την προπόνηση σε ένα σωστά εξοπλισμένο και οργανωμένο γυμναστήριο. Μπορεί όμως να λειτουργήσει συμπληρωματικά. Για αρχάριους ή αθλούμενους που η γυμναστική τους περιορίζεται σε βασικές ασκήσεις χωρίς απαιτήσεις, ίσως και να είναι οκ, αλλά αυτές οι περιπτώσεις ειδικά θέλουν πάλι επίβλεψη από κάποιον υπεύθυνο γυμναστή, οπότε πάλι βλέπουμε ότι λείπει ο οργανωμένος χώρος του γυμναστηρίου.

– Τι πρέπει να κάνουμε για να μην «σκουριάσουμε» λόγω της καραντίνας;

Πρέπει να κάνουμε ότι μπορούμε, κυρίως σε εξωτερικό χώρο. Τρέξιμο, ποδηλασία, ασκήσεις ενδυνάμωσης και κολύμβηση στη θάλασσα τώρα που ανοίγει και ο καιρός. Προφανώς χρειάζεται από όλους ένας επαναπροσδιορισμός στόχων και μέσων γυμναστικής με τις υπάρχουσες συνθήκες. Σημασία έχει να κρατήσουμε έναν δραστήριο τρόπο ζωής, παρά τους περιορισμούς και να εκμεταλλευτούμε όποια  δυνατότητα μας δίνει το υπάρχουν πλαίσιο περιορισμών. Δυστυχώς όλη αυτή τη περίοδος είναι πολύ άσχημη για τα γυμναστήρια και τις αθλητικές δραστηριότητες που έχουν ουσιαστικά παγώσει, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να σταματήσουμε κι εμείς τα πάντα. Ο χρόνος δεν έχει παγώσει και συνεχίζει να κυλάει. Σημασία έχει εμείς να τον αξιοποιούμε για τη δική μας βελτίωση, όπως θα κάναμε ακόμα και αν δεν είχαμε την πανδημία.

Διαβάστε ακόμα: Obi Omah – «Μην αφήνεις την καθημερινότητα να σε πνίγει!»

TAGS :
αθλητισμός ποδηλασία πως κρατιέμαι σε φόρμα τρέξιμο

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook