Τρέχοντας στον κήπο του Λουξεμβούργου στο Παρίσι.

– Ποια είναι η βασική σας ασχολία στη ζωή;
Το τρέξιμο. Εργάζομαι στην εταιρεία ALL ABOUT RUNNING όπου είμαι υπεύθυνος για την διοργάνωση αγώνων αλλά και κάθε είδους event σχετικό με το τρέξιμο. Επιπλέον είμαι προπονητής και περισσότερο από όλα δρομέας.

– Γιατί τρέχετε;
Όταν τρέχω αγαπάω περισσότερο τον εαυτό μου. Η ιστορία ξεκινάει στα εννιά μου χρόνια, όπου ο πατέρας μου με πήγε στην ακαδημία του στίβου του Πανιώνιου και μπήκε το «μικρόβιο» του τρεξίματος μέσα μου. Από τότε και για τα επόμενα 17 χρόνια συμμετείχα και διακρίθηκα σε πολλά Πανελλήνια πρωταθλήματα, αλλά και διεθνείς αγώνες με την Εθνική ομάδα στα αγωνίσματα αντοχής. Πλέον συνεχίζω να τρέχω, έξω από τον πρωταθλητισμό, όμως το τρέξιμο αποτελεί ακόμα το μεγαλύτερο κομμάτι του εαυτού μου, με πολύ δυνατές αναμνήσεις, μοναδικές στιγμές και αξέχαστες εμπειρίες. Όλα τα παραπάνω λοιπόν, είναι ο λόγος που όταν τρέχω αγαπάω περισσότερο τον εαυτόν μου.

«Η ιστορία ξεκινάει στα εννιά μου χρόνια, όπου ο πατέρας μου με πήγε στην ακαδημία του στίβου του Πανιώνιου και μπήκε το “μικρόβιο” του τρεξίματος μέσα μου»

– Ποιος είναι ο στόχος σας;
Ο στόχος μου είναι να συνεχίσω να απολαμβάνω το κάθε μου τρέξιμο και να ζήσω μέσα από αυτό νέες όμορφες στιγμές-εμπειρίες. Θα έλεγα είναι περισσότερο τρόπος ζωής παρά στόχος.

– Ποιο είναι το κίνητρό σας για να βγείτε από την πόρτα, ακόμα και όταν είστε κουρασμένος;
Το τρέξιμο πάντα σε αποζημιώνει. Όσο πιο δύσκολο είναι να πάρεις την απόφαση να βγεις από το σπίτι και να τρέξεις, τόσο πιο γλυκιά είναι η αίσθηση ευεξίας και ευχαρίστησης όταν επιστρέφεις.

– Έχετε κάποιο ρούχο ή αξεσουάρ-φετίχ που φοράτε στο τρέξιμο;
Το τρέξιμο σαν δραστηριότητα είναι απλό και δεν απαιτεί πολλά, ωστόσο το να έχεις τον σωστό εξοπλισμό, κάνει την δραστηριότητα που κάνεις πιο ασφαλή, εύκολη και άνετη. Έτσι θεωρώ ότι η σωστή επιλογή του ιδανικού για τον καθένα μοντέλου παπουτσιού, ο κατάλληλος ρουχισμός και ένα δρομικό ρολόι, αποτελούν τα «εργαλεία» του δρομέα ώστε να πετύχει όλα τα παραπάνω.

– Τρέχετε μετά μουσικής; Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι;
Επιλέγω να τρέξω με μουσική κάποιες φορές όταν είμαι σε ασφαλές περιβάλλον (στάδιο ή πάρκο) και παράλληλα όταν έχω σκοπό να κάνω μια χαλαρή προπόνηση. Η επιλογή της μουσικής είναι καθαρά ανάλογα με την διάθεση της στιγμής.

«Όταν τρέχεις, παράλληλα “τρέχει” και το μυαλό σου. Είναι ένας τρόπος απομόνωσης και συγκέντρωσης για εμένα».

– Τι σας «ρίχνει» στο τρέξιμο;
Οι τραυματισμοί. Φυσικά όταν κάνεις μια δραστηριότητα και πολλές φορές φτάνεις τον οργανισμό σου στα όρια του, ξέρεις ότι θα υπάρχουν και οι τραυματισμοί. Η περίοδος όμως της αποχής από το τρέξιμο είναι σίγουρα αυτό που με «ρίχνει» περισσότερο από όλα.

– Και τι σας «ανεβάζει» περισσότερο;
Την περίοδο που έκανα πρωταθλητισμό, αυτό που με «ανέβαζε» ήταν μια καλή επίδοση ή μια νίκη. Τώρα πλέον νομίζω πως μου αρκούν πιο απλά πράγματα όπως το συναίσθημα της ευφορίας που νιώθω τόσο και την διάρκεια της άσκησης όσο και μετά.

– Τι σκέφτεστε όταν διανύετε μεγάλες αποστάσεις;
Τα πάντα. Όταν τρέχεις, παράλληλα «τρέχει» και το μυαλό σου. Είναι ένας τρόπος απομόνωσης και συγκέντρωσης για εμένα. Έτσι, παλαιότερα συγκεντρωνόμουν στο στόχο και στο τι πρέπει να κάνω για να φτάσω εκεί. Πλέον λύνω προβλήματα, σκέφτομαι νέες ιδέες ή μπορεί να πάρω μια σημαντική απόφαση.


Διαβάστε ακόμα: Βαγγέλης Γανιάρης – «Στο τρέξιμο ακούς το σώμα σου και πιάνεις συζήτηση μαζί του»


– Από που αντλείτε έμπνευση για να πάτε ένα χιλιόμετρο παρακάτω, όταν φτάνετε στα όριά σας;
Σίγουρα από το μυαλό! Μπορεί να είναι διαφορετικός ο λόγος κάθε φορά αλλά η παρακίνηση έρχεται πάντα από το παιχνίδι που κάνει το μυαλό, όπου πάντα «βρίσκει» ένα λόγο για να με πείσει να συνεχίσω την προσπάθεια και να πάω λίγο ακόμα πιο μακριά.

– Το τρέξιμο είναι για εσάς και διαλογισμός; Νιώθετε ότι σας ωφελεί και ψυχικά;
Κάποιες ημέρες το τρέξιμο είναι ο τρόπος μου ώστε να καθαρίσω το μυαλό μου και να ανανεωθώ ψυχοσωματικά.

– Είναι αλήθεια ότι προκαλεί έναν γλυκό «εθισμό»; Πόσο εξαρτημένος νιώθετε;
Το τρέξιμο σε κάνει να νιώθεις όμορφα κάνοντας παράλληλα κάτι που πραγματικά αγαπάς, οπότε γίνεται γλυκός εθισμός. Σίγουρα είμαι εξαρτημένος και το συνειδητοποιώ περισσότερο όταν απέχω για ένα χρονικό διάστημα.

«Κάθε αγώνας είναι μία ξεχωριστή εμπειρία. Φυσικά πιο βαθιά μέσα μου έχουν μείνει οι πιο σημαντικοί αγώνες που συμμετείχα όταν έκανα πρωταθλητισμό, τόσο οι νίκες όσο και οι ήττες».

– Έχετε λάβει μέρος σε αγώνες; Τι σας έμεινε από την εμπειρία;
Έχω συμμετάσχει σε πολλούς αγώνες τόσο στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Κάθε αγώνας είναι μία ξεχωριστή εμπειρία. Φυσικά πιο βαθιά μέσα μου έχουν μείνει οι πιο σημαντικοί αγώνες που συμμετείχα όταν έκανα πρωταθλητισμό, τόσο οι νίκες όσο και οι ήττες.

– Έχετε τρέξει σε μαραθώνιο;
Η πρώτη μου συμμετοχή ήταν στον Μαραθώνιο της Αθήνας όταν ήμουν μόλις 19 χρονών. Μετά από παρότρυνση ενός αρκετά μεγαλύτερου συναθλητή μου, ο οποίος ήθελε να δοκιμάσει την εμπειρία του Μαραθώνιου και φυσικά ήθελε παρέα. Έτσι τρέξαμε μαζί έχοντας μόνο στόχο να φτάσουμε στον τερματισμό. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την στιγμή που μπήκα μέσα στο Καλλιμάρμαρο. Ο τερματισμός σε αυτό το «μαγικό» στάδιο είναι κάτι που εύχομαι σε όλους να ζήσουν. Για την ιστορία τερμάτισα σε 2:40 χωρίς να γνωρίζω ότι αυτό αποτελούσε την 4η καλύτερη επίδοση όλων των εποχών από Έλληνες για την ηλικία μου. Το γεγονός ότι δεν ασχολήθηκα με τον Μαραθώνιο ως αθλητής είναι από τα απωθημένα που μου έχουν μείνει.

– Ποια είναι η κορυφαία σας επίδοση έως σήμερα;
Ήμουν αθλητής που έτρεχα από τα 1.500 μ. μέχρι 10.000 μ. Δύσκολα μπορώ να ξεχωρίσω μία επίδοση ως η κορυφαία μου. Αν έπρεπε να διαλέξω θα επέλεγα όταν έτρεξα σε ηλικία 19 χρονών τα 5.000 μ. κάτω από τα 15 λεπτά. Τώρα πλέον φυσικά οι ρυθμοί μου είναι πολύ πιο αργοί…

– Ποιο είναι το αγαπημένο σας υγιεινό σνακ;
Νομίζω πως είναι η μπανάνα, με θυμάμαι να έχω συνέχεια μια στην τσάντα μου.

– Έχετε τραυματιστεί τρέχοντας;
Αρκετές φορές, όπως είπα και πριν οι τραυματισμοί όσο προσεχτικός και να είσαι, είναι μέσα στο πρόγραμμα. Φυσικά από την πλευρά του ο καθένας πρέπει να κάνει ότι είναι δυνατόν ώστε να μειώσει τις πιθανότητες του να τραυματιστεί, όπως η σωστή προπόνηση, η καλή διατροφή, η απαραίτητη ξεκούραση κτλ. όμως το θέμα δεν είναι να μην τραυματιστείς ποτέ, αλλά όταν αυτό σου συμβεί, να το αντιμετωπίσεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και να μην σε αποτρέψει από το να συνεχίσεις.

– Πού τρέχετε συνήθως και γιατί;
Πλέον, λόγω του περιορισμένου διαθέσιμου χρόνου, τις περισσότερες φορές ξεκινάω και ολοκληρώνω την προπόνηση μου κάτω από το σπίτι μου. Έτσι τρέχω στους δρόμους των νοτίων προαστίων, στο Κέντρο Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος, στην παραλιακή κτλ. Μου αρέσουν οι εικόνες και οι ήχοι της πόλης, ειδικά το βράδυ που οι δρόμοι αδειάζουν και η πόλη κοιμάται.


Διαβάστε ακόμα: Γιώργος Μητσικώστας – «Το καλύτερο μυστικό της ζωής είναι να πηγαίνεις κόντρα στη βαρεμάρα»


– Ποιο είναι το ωραιότερο σημείο που έχετε τρέξει;
Δύσκολη ερώτηση. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ζούμε σε μια πανέμορφη χώρα με διαδρομές απίστευτης και μοναδικής ομορφιάς. Τόσο σαν δρομέας όσο και λόγω επαγγέλματος για τον σχεδιασμό της διαδρομής κάποιου αγώνα, έχω τρέξει σε πολλά από τα ομορφότερα σημεία της χώρας μας. Αν έπρεπε να ξεχωρίσω κάποια, θα ήταν η διαδρομή του Santorini Experience που τρέχεις στην καλντέρα στο μονοπάτι που ενώνει τα Φηρά με την Οία.

– Έχετε τρέξει στο σκοτάδι και πού;
Τις περισσότερες φορές πλέον τρέχω στο σκοτάδι στους δρόμους της πόλης. Όμως το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό σαν εικόνα για το τρέξιμο στο σκοτάδι, είναι η πρώτη φορά που διοργανώσαμε το 2011 νυχτερινό αγώνα δρόμου στην Αθήνα, όπου χιλιάδες δρομείς έτρεξαν και φώτισαν το κέντρο της πόλης. Το θέαμα ήταν φανταστικό και ο νυχτερινός αγώνα της Αθήνας, Lighting Up Athens, έγινε ο αγαπημένος μου αγώνας.

– Κάνετε διατάσεις και πότε/πού;
Οι διατάσεις ήταν ανέκαθεν μέρος του προγράμματός μου. Πάντοτε στο τέλος της προπόνησης και στην αρχή πριν από κάποια έντονη προπόνηση.

– Πώς μετράτε την απόσταση που διανύετε;
Όταν τρέχεις σε μια διαδρομή όπου δεν είναι μετρημένη, ένα δρομικό ρολόι που διαθέτει GPS είναι το απαραίτητο εργαλείο του δρομέα.

– Προτιμάτε να τρέχετε μόνος ή με παρέα;
Απολαμβάνω εξίσου και τα δύο. Υπάρχουν στιγμές που έχω ανάγκη να τρέξω μόνος μου, όπως επίσης και στιγμές που προτιμώ να τρέξω με παρέα.

«Το τρέξιμο για πολλούς ανθρώπους είναι η έξοδος από την ρουτίνα της καθημερινότητας, είναι ποιοτικός χρόνος που είναι αφιερωμένος στον εαυτό μας και μας κάνει να νιώθουμε πιο δημιουργικοί».

– Έχετε κάνει trail running στο βουνό;
Ναι και μου άρεσε αρκετά. Από μικρός τους καλοκαιρινούς μήνες όπου ξεκουραζόμουν από τους αγώνες του στίβου και στο πλαίσιο του προγράμματος συντήρησης της φυσικής μου κατάστασης έκανα διάφορες δραστηριότητες. Το τρέξιμο στο βουνό ήταν μια από αυτές. Οι εικόνες και η επαφή με την φύση κάνει το trail running στο βουνό κάτι ξεχωριστό. Φυσικά οι trail αγώνες είναι άλλη υπόθεση και δεν με έχουν κερδίσει καθώς όταν θέλεις να κινηθείς γρήγορα στο βουνό χάνεις την επαφή με την φύση, το τοπίο και εστιάζεις μόνο στο επόμενο βήμα σου.

– Barefoot (ξυπόλητο) τρέξιμο;
Παλαιότερα ναι, ιδιαίτερα κάποιες φορές μετά από προπόνηση για αποκατάσταση σε χορτάρι. Τώρα, πλέον, μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες στην παραλία.

– Αν έχετε σκύλο, τον παίρνετε μαζί στην προπόνηση;
Δεν έχω σκύλο, αλλά εάν είχα σίγουρα θα ήθελα κάποιες φορές να τρέχαμε μαζί.

– Το τρέξιμο σάς βοήθησε να ξεπεράσετε κάποια εξάρτηση;
Να ξεπεράσω όχι, αλλά σίγουρα η επαφή μου με τον αθλητισμό από μικρή ηλικία με απομάκρυνε από πολλές πιθανές εξαρτήσεις και προφανώς μου δημιούργησε μια, την επιθυμία-ανάγκη του να τρέχω.

Τρέχοντας στο Νησί της Μαργαρίτας στη Βουδαπέστη.

– Αλήθεια τώρα: Δεν υπάρχουν εβδομάδες ή ακόμα και μήνες που βαριέστε να πάτε για τρέξιμο;
Εβδομάδες και μήνες σίγουρα όχι. Όμως υπάρχουν ημέρες που δεν έχω διάθεση να βγω για να τρέξω. Πλέον δεν έχω τον χρόνο για να τρέχω κάθε μέρα, οπότε συνήθως μου λείπει και δεν φτάνω στην κατάσταση του να μην έχω διάθεση να τρέξω.

– Τελικά έχει πλάκα να τρέχεις, ή είναι συνήθεια για μαζοχιστές;
Νομίζω πως ισχύουν και τα δύο. Στο τρέξιμο υπάρχουν στιγμές πλάκας, όπως και στιγμές μαζοχισμού.

– Γιατί νομίζετε ότι όλοι έχουν «τρελαθεί» τα τελευταία χρόνια και παίρνουν τους δρόμους τρέχοντας;
Σίγουρα μεγάλο ρόλο έχει πως το τρέξιμο είναι η πιο απλή μορφή άθλησης χωρίς να έχει πολλές απαιτήσεις. Φοράς τα παπούτσια σου και βγαίνεις να τρέξεις. Παράλληλα όλο και περισσότεροι άνθρωποι συνειδητοποιούν τις ευεργετικές συνέπειες του τρεξίματος και αυτό μεταδίδεται από τον έναν στον άλλον. Ακόμα ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι πως στο τρέξιμο ανταγωνίζεσαι μόνο τον εαυτό σου και με στόχο να ξεπερνάς κάθε φορά τα δικά σου όρια. Επιπλέον θεωρώ πως το τρέξιμο για πολλούς ανθρώπους είναι η έξοδος από την ρουτίνα της καθημερινότητας, είναι ποιοτικός χρόνος που είναι αφιερωμένος στον εαυτό μας και μας κάνει να νιώθουμε πιο δημιουργικοί.

– Έχετε κάποιον αγαπημένο(η) δρομέα;
Μεγάλωσα θαυμάζοντας τις επιτυχίες και τα κατορθώματα δύο εκ των κορυφαίων δρομέων όλων των εποχών, του Αιθίοπα Χαϊλέ Γκεμπρεσελασιέ και του Μαροκινού Χισάμ Ελ Γκερούζ.

 

Διαβάστε ακόμα: 7 χρόνια Ladies Run – Η θηλυκότητα επιστρέφει στη γραμμή της εκκίνησης 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top