Απλοί και πρακτικοί τρόποι για να εμπιστευτούμε τη διαίσθησή μας

Η λογική πρέπει να κανοναρχεί τις αποφάσεις μας ή μήπως οφείλουμε να δώσουμε λίγη περισσότερη σημασία στη διαίσθησή μας;

Τι πρέπει να διαθέτει κανείς ως άνθρωπος, επιχειρηματίας και δραστήριο μέλος της κοινωνίας; Εμπιστοσύνη; Ναι, ακριβώς. Αλλά όχι μόνο στους άλλους. Αυτό δεν φτάνει. Πρώτα στηρίζεις τον εσωτερικό σου κόσμο. Σ’ αυτόν πατάς και σ’ αυτόν οφείλεις να δώσεις τη μέγιστη εμπιστοσύνη.

Κάπως έτσι τείνουμε να ακούμε τη γνώμη των άλλων κι όχι τη δική μας εσωτερική φωνή και να χάνουμε σπάνιες ευκαιρίες. Τι είναι καλύτερο, όμως; Να σπαταλάμε τη διαίσθησή μας ή να αφηνόμαστε στο… κύμα των άλλων; Έρευνες στις ΗΠΑ δείχνουν πως μόλις το 50% των ανθρώπων εμπιστεύονται τη διαίσθησή τους. Μήπως συμβαίνει μόνο εκεί; Αν το παρατηρήσουμε στον κοινωνικό μας κύκλο πόσοι άνθρωποι πραγματικά ετεροκαθορίζονται και πόσοι ακολουθούν τις δικές τους επιταγές;

Κι όμως, υπάρχουν κάποια «κλειδιά» που οφείλουμε να έχουμε κατά νου. Η έννοια της διαίσθησης δεν είναι έωλη. Δεν είναι δημιούργημα του νου. Ούτε μια επιστημονική ανακάλυψη. Υφίσταται, είναι πραγματική – σχεδόν απτή. Σαν ένα εσωτερικό καμπανάκι, μια δικλείδα ασφαλείας.

Η διαίσθηση, σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι κάτι που αναπτύσσεται. Χρειάζεται μια σχετική προπόνηση. Καλό είναι όσοι έχουν παιδιά να τα βάλουν στη διαδικασία να την αποκτήσουν από νωρίς. Συνήθως οι άνθρωποι που γεννιούνται μέσα σε κλίμα εσωτερικού φόβου ή καταπίεσης δεν μπορούν να αναπτύξουν τη διαίσθησή τους. Επίσης, η συναισθηματική ανωριμότητα λειτουργεί ανασχετικά ή η αδυναμία να εμπιστευτεί κανείς τον εαυτό του ή τους άλλους.

Πώς λειτουργεί η διαίσθησή μας;

Σίγουρα πιο γρήγορα και πιο ουσιαστικά από τις σκέψεις μας ή τη λογική μας. Είναι γνωστό στους επιστήμονες πως οι γυναίκες λειτουργούν καλύτερα με τη διαίσθησή τους σε αντίθεση με τους άντρες που είναι περισσότερο αιτιοκράτες. Οι γυναίκες, επειδή ακριβώς έχουν αναλάβει τον τομέα των παιδιών, είναι σε θέση να δουν πράγματα που η λογική δεν είναι σε θέση να ορίσει. Σε σχετικά «πειράματα» που γίνονται από ψυχολόγους τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά: φτάνει κανείς πιο εύκολα στη σωστή απόφαση όταν μαθαίνει να ακούει την εσωτερική φωνή του σε σχέση με την υπερανάλυση.

Πώς ακούμε τη διαίσθησή μας;

Κι εδώ υπάρχουν «κλειδιά» που δεν πρέπει να παραλείπονται. Οταν η διαίσθηση αναλαμβάνει τα ηνία αλλάζουν οι καρδιακοί παλμοί, ο ρυθμός της ανάσας μας και η ένταση των μυών. Κάτι που σημαίνει ότι οφείλουμε να ακούμε το σώμα μας. Έχει να μας πει πολλά. Από την άλλη, πρέπει να μάθουμε να βρίσκουμε μια ισορροπία ανάμεσα στα αντικειμενικά δεδομένα που έχουμε μπροστά μας και στα σήματα που μας στέλνει η διαίσθηση.

Πώς το εφαρμόζουμε στη δουλειά;

Ωσαύτως: τα «κλειδιά» είναι απαραίτητα. Οι άνθρωποι που δουλεύουν σε περιβάλλοντα που βρίσκονται σε συνεχή κίνηση και τα δεδομένα τους αλλάζουν συνεχώς, οφείλουν να χρησιμοποιούν τη διαίσθησή τους περισσότερο. Επίσης, όταν πρέπει να κάνουμε ενέργειες που είναι πολύ συνηθισμένες ή να αναπτύξουμε τις ιδέες μας σε ένα μίτινγκ. Αντίθετα, όταν ασκείς ένα δημόσιο επάγγελμα (όπως οι πολιτικοί) πρέπει να ακούς τι λέει το κεφάλι σου (άρα η λογική). Ή όταν κάνεις κάτι που δεν το έχεις ξανακάνει ποτέ.

Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η διαίσθηση δεν είναι τίποτα άλλο από μια ενστικτώδης, αλλά ουσιαστική παρεμβολή του εαυτού μας έτσι ώστε να μας… βοηθήσει να πάρουμε καλύτερες αποφάσεις. Το θέμα είναι αν θέλουμε ή μπορούμε να τον ακούσουμε. Αν δεν το κάνουμε, οι ζημίες θα είναι ολότελα δικές μας.

Διαβάστε ακόμα: Να πώς θα γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.

TAGS :
διαίσθηση τεχνητή νοημοσύνη ψυχολογία

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook