110 χρόνια ζωής έκλεισε ο πιο επικίνδυνος αγώνας του κόσμου, που και φέτος άφησε πίσω του τρεις νεκρούς. (Screenshots από το ντοκιμαντέρ «TT3D: Closer to the Edge»)

    Ήταν πριν από μερικά χρόνια, το 2011, όταν άκουσα για πρώτη φορά για αυτόν τον ιδιαίτερο αγώνα. Για την ακρίβεια είδα, καθώς τότε ήταν η χρονιά που κυκλοφόρησε το ντοκιμαντέρ TT3D: Closer to the Edge, ένα φιλμ αφιερωμένο στο Isle of Man TT, γνωστό και ως τον πιο επικίνδυνο αγώνα του κόσμου.

    Και τότε ήταν η πρώτη φορά που αναρωτήθηκα «τι θέλουν να αποδείξουν αυτοί οι άνθρωποι, ώστε βάζουν σε κίνδυνο τη ζωή τους;». Γιατί, ναι μεν συμφωνούμε ότι όλοι οι μηχανοκίνητοι αγώνες ταχύτητας μπορούν να κοστίσουν τη ζωή των οδηγών, αλλά στο Isle of Man TT ο θάνατος είναι ρουτίνα.

    Καλύτερη απόδειξη για αυτό; Ο φετινός αγώνας, που ολοκληρώθηκε την Παρασκευή και άφησε πίσω του τρεις νεκρούς, με αποτέλεσμα ο αριθμός των οδηγών που έχουν χάσει τη ζωή τους στο μικρό βρετανικό νησάκι να φτάσει τους 255 από το 1911 μέχρι σήμερα.

    Μια ιστορία γεμάτη ταχύτητα και αίμα

    Όλα ξεκίνησαν το 1907. Λίγα χρόνια νωρίτερα η Βρετανική κυβέρνηση είχε απαγορεύσει τις υψηλές (για την εποχή φυσικά) ταχύτητες στους δρόμους του Νησιού, με αποτέλεσμα οι λάτρεις της αδρεναλίνης να ψάχνουν μέρος για να ξεδίνουν. Οι δρόμοι οδήγησαν στη Νήσο του Μαν, ένα πολύ μικρό νησί στην ιρλανδική θάλασσα, όπου τους δόθηκε η άδεια να κάνουν αγώνες στους δρόμους του. Το νερό μόλις είχε μπει στο αυλάκι.

    Τα πρώτα χρόνια κύλησαν ομαλά, μέχρι το 1911 όταν ο Άγγλος Victor Surridge έγινε ο πρώτος που έχασε τη ζωή του στο Isle of Man TT. Από τότε όση δόξα κέρδιζαν οι νικητές των αγώνων άλλα τόσα δάκρυα χύνονταν για τους θανάτους οδηγών.

    Ουκ ολίγες προσπάθειες έχουν γίνει από τους διοργανωτές ώστε να αυξηθούν τα μέτρα ασφαλείας όλα αυτά τα χρόνια, αλλά τίποτα δεν φαίνεται να αποδίδει. Είναι ξεκάθαρο, πλέον, ότι κανένας δεν μπορεί να δαμάσει τους απότομους δρόμους στη Νήσο του Μαν.

    Για την ιστορία πολυνίκης της διοργάνωσης είναι ο Joey Dunlop με 26 νίκες σε διάφορες κατηγορίες, ο οποίες σκοτώθηκε το 2000 αλλά όχι στη Νήσο του Μαν αλλά σε αγώνα στην Εσθονία.

    Τα ατυχήματα και ο θάνατος έχουν γίνει ρουτίνα στο Isle of Man TT εδώ και πάρα πολλές δεκαετίες.

    Αντιδράσεις και υπεράσπιση

    Λογικό είναι χιλιάδες πλέον να αναρωτιούνται για πιο λόγο επιτρέπεται αυτός ο τρελός αγώνας. Οι πολέμιοί του μιλούν για έναν αγώνα θανάτου, όπου αργά ή γρήγορα το μόνο σίγουρο είναι ότι οι οδηγοί θα χάσουν τη ζωή τους. Ενώ ουκ ολίγες φορές κινδυνεύουν μέχρι και οι θεατές, καθώς στο Isle of Man δεν υπάρχουν όρια, αλλά μόνο η ταχύτητα.

    Από την άλλη οι υποστηρικτές του ξεκαθαρίζουν ότι είναι ένας αγώνας δόξας. Αυτός που ξεχωρίζει τα παιδάκια από τους άνδρες, το «Έβερεστ των μηχανοκίνητων αγώνων». Οι οδηγοί γνωρίζουν τους κινδύνους και είναι επιλογή τους, ενώ όπως διάβασα σε ένα φόρουμ «συμμετέχουν ξέροντας πώς αν χάσουν τη ζωή τους θα τη χάσουν κάνοντας κάτι που αγαπούν πραγματικά».

    Το σίγουρο είναι μόνο ένα: όσο συνεχίζεται το Isle of Man τόσο θα μεγαλώνει και η λίστα των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους στο βωμό της ταχύτητας.

     

    Διαβάστε ακόμα: Η θανάσιμη γοητεία των ατυχημάτων των σταρ

     

     

    x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

    Button to top