Aκόμη και ο James χρειαζόταν ένα καλό μασάζ.

Τι να πει κανείς για το μασάζ, από τότε που το γνώρισα έχουμε γίνει οι καλύτεροι φίλοι. Τι κι αν δεν μπορώ λόγω υποχρεώσεων να το βλέπω όσο θα ήθελα; Το σκέφτομαι συχνά, το αναζητώ, προσπαθώ να συναντιόμαστε όσο το δυνατόν συχνότερα.

Δεν ήξερα ότι υπάρχουν άνθρωποι που σιχαίνονται το μασάζ, που συνάντησα κάποιον, τώρα ξέρω τρεις συνολικά. Ο πρώτος που μου το είπε, νόμιζα ότι μου έκανε πλάκα. Δηλαδή για μένα, το να μην σου αρέσει το μασάζ, είναι σαν να μην σου αρέσει η σοκολάτα, ή οι τηγανιτές πατάτες ή οι διακοπές. Κι όμως, υπάρχουν άνθρωποι που δεν γουστάρουν να τους αγγίζουν άλλοι. Και λες, δεν μπορεί, αυτή η αποστροφή στο άγγιγμα από κάπου πηγάζει, κάτι σημαίνει από ψυχολογικής απόψεως, κάτι έχει χαλάσει.

Το να μην σου αρέσει το μασάζ, είναι σαν να μην σου αρέσει η σοκολάτα, ή οι τηγανιτές πατάτες.

Αλλά μετά σκέφτομαι, what if, εμείς που γουστάρουμε τρελά το μασάζ έχουμε το θέμα; Δηλαδή εμείς που μας αρέσει το μασάζ, μήπως είχαμε λίγα χάδια και αγκαλιές στην παιδική μας ηλικία, και γι’ αυτό τα επιζητούμε αυτά μέσω του μασάζ, και οι άλλοι που το σιχαίνονται, είναι χορτασμένοι από αγκαλιές και χάδια και δεν θέλουν άλλο, έγκωσαν;

Επειδή όμως δεν κατέληξα σε κάποια ερμηνεία, είπα να μην το αναλύσω άλλο με βάση τις γνώσεις μου. Το μασάζ είναι τέχνη, είναι γλυπτική, είναι ποίηση, είναι θεραπεία και ταυτόχρονα απόλαυση. Θα ήθελα να μπορώ οικονομικώς να κάνω κάθε μέρα. Να περιέλθω δηλαδή στην κατάσταση στην οποία θα αναφωνήσω πωωωω πάλι μασάζ, βαρέθηκα. Αυτό βέβαια δεν θα γίνει ποτέ, διότι με έναν πρόχειρο υπολογισμό, το καθημερινό μασάζ (τα ΣΚ δεν θα κάνω, θα σκληραγωγούμαι), μου λείπουν περίπου 15.000 τον χρόνο. Οπότε δεν προβλέπεται να περιέλθω σε κατάσταση βαρεμάρας και μπουχτίσματος έναντι του μασάζ.

Έχω μακρόχρονη μασαζοκαριέρα. Μακρόχρονη, με 2-3 διαλείμματα για την ακρίβεια: ένα σύντομο διάλειμμα λόγω κρίσης 2010-2015 οπότε έκανα σποραδικά, ένα μικρό διάλειμμα 2019 με 2021 λόγω κόβιντ, οπότε έκανα και σποραδικά και με μάσκα και με φόβο, 2008-2010 είχα εγκυμοσύνες, οπότε έκανα μόνο ανάσκελα και στο πλάι, ε με τόσες ανάπαυλες δεν εμπέδωσα τίποτα.

Ενημερωτικά, η τεχνολογία που αφορά το μασάζ για εγκύους, έκτοτε έχει απογειωθεί. Τώρα έχω δει υπάρχουν ειδικά κρεβάτια για μασάζ για εγκύους, όπου ξαπλώνεις μπρούμυτα και υπάρχει ειδική τρύπα για την κοιλιά και 2 τρύπες για τα μεμέ, διότι και αυτά χρειάζονται στοργή. Οπότε αν θεωρητικά μπει κάτω από το κρεβάτι κάποιος και κοιτάξει την μασαζούμενη έγκυο από κάτω, θα δει μια μούρη 2 μεμέ και μια κοιλιά να κρέμονται από πάνω του σαν σταφύλια. Άσχετο αλλά μου φαίνεται αστείο.

Την ώρα του μασάζ σκέφτομαι αν ο μασέρ κάνει γκριμάτσες, κοιτάζω από την τρυπούλα τα παπούτσια του, αναρωτιέμαι αν νυστάζει.

Το μασάζ είναι πολύ ωραίο και κάνει και καλό στην υγεία. Η ζωή μας, με τον έναν τρόπο ή με τον άλλον, είναι καθιστική για τους περισσότερους και ακόμα και αν δεν είναι καθιστική, είναι αγχωτική, και η καθημερινότητα μας έχει στριμώξει σε μια γωνίτσα και μας βαράει απανωτά μπουνίδια όπως αυτά που ρίχνει ο Ρόκυ στο πραγματάκι που κρέμεται από το ταβάνι σαν σταγόνα όταν προπονείται.

Το αποτέλεσμα αυτής της συνεχούς πίεσης είναι να γεμίζει το σώμα μας σφιχτόνια (δικό μου λήμμα, μην γκουγκλάρετε) που κάνουν το σώμα μας νωθρό και τα οποία πληθαίνουν και δεν φεύγουν παρά μόνο με δραστικές μεθόδους, όπως το μασάζ. Το μασάζ είναι εκεί για να διαλύσει αυτά τα επίμονα σφιχτόνια και να κάνει το σώμα μας πρόθυμο ξανά.

Τι σκέφτομαι κατά την διάρκεια του μασάζ: προσπαθώ να μη σκέφτομαι κάτι αλλά αυτό φυσικά δεν γίνεται. Πολλές φορές σκέφτομαι τι έχω να κάνω μετά, την επαύριο κλπ. Μετά τσακώνω τον εαυτό μου να σκέφτεται αυτά και τον μαλώνω και του επιβάλλω να σκέφτεται μπούρδες ή τίποτα. Οπότε σκέφτομαι αν ο μασέρ κάνει γκριμάτσες την ώρα του μασάζ, κοιτάζω από την τρυπούλα τα παπούτσια του, αναρωτιέμαι αν νυστάζει, ε και μετά από όλα αυτά ξανασκέφτομαι τι πρέπει να κάνω μετά.

Μασάζ δεν είναι μόνο η πλάτη

Το μασάζ πάντα παραπέμπει στο μασάζ πλάτης, διότι καταρχάς από εκεί αρχίζει πάντα η συνεδρία και γιατί η πλάτη καταλαμβάνει αρκετά μεγάλο κομμάτι της συνεδρίας. και γιατί είναι το πιο εύκολο σημείο του σώματος από την άποψη ότι μπορεί να σου κάνει και κάποιος χωρίς να χρειαστεί να βγάλεις τα ρούχα. Αν για παράδειγμα σε μια παρέα (κοντινών σου φίλων) πει κάποιος γαμώτο είμαι πιασμένος παντού, είναι πιθανόν να προσφερθεί κάποιος άλλος να σου κάνει 2 3 λεπτά μασάζ στην πλάτη. Προβλέπεται. Από την άλλη θα ακουγόταν πολύ awkward, αντί αυτός ο κάποιος να σου κάνει μασάζ στην πλάτη, να σου πει βγάλε μισό τα σοσόνια σου να σου κάνω μασάζ στις πατούσες.

Το πιο απολαυστικό κομμάτι είναι αουτσάιντερ: από τους αγκώνες έως τις παλάμες, με δεύτερο καλύτερο τα πέλματα και μετά όλα τα υπόλοιπα.

Για μένα, το πιο απολαυστικό κομμάτι είναι αουτσάιντερ, είναι από τους αγκώνες έως τις παλάμες με δεύτερο καλύτερο τα πέλματα και μετά όλα τα υπόλοιπα. Και πάντα λέω, την επόμενη φορά θα ζητήσω παραπάνω έμφαση στα χέρια, αλλά μετά λέω αν ζητήσω παραπάνω στα χέρια, κάπου αλλού θα κάνει λιγότερο ή καθόλου, οπότε κατέληξα ότι η λύση είναι απλή: 2 ώρες μασάζ. Δεν έχω κάνει ποτέ αλλά μια φορά θα το κάνω. Επίσης ανακάλυψα ότι αν η πλάτη σου είναι πιασμένη σε ένα σημείο ψηλά αριστερά, υπάρχει κάπου στον γλουτό, στο δυτικό κωλομέρι, ένα σημείο, που αν ακουμπήσεις το δάχτυλο και ασκήσεις πίεση, πετάγεσαι απ’ τον πόνο.

Πως νιώθω όταν κάνω (λαμβάνω) μασάζ: για να εξηγήσω πως νιώθω θα αναφέρω πρώτα κάτι άλλο. Όταν έχω πυρετό, ή πονοκέφαλο καραμπινάτο και κιμπάρη, παίρνω τα παυσίπονά μου κλπ., αλλά μέχρι να με πιάσουν, με ανακουφίζει πολύ να βγάζω έναν ήχο-παράπονο-βογγητό όσο περιμένω ξαπλωμένη να μου περάσει. Είναι αστείο αν το ακούσει κάποιος δίπλα μου αλλά χέστηκα διότι εμένα με ανακουφίζει.

Το μασάζ στο σπίτι έχει το σημαντικότατο πλεονέκτημα ότι δεν χρειάζεται να ντυθείς να μπεις σε μεταφορικό μέσο.

Αν ο μη γένοιτο βρεθούμε σε κατάσταση κλαστικού συναγερμού, όταν δηλαδή ο εγκέφαλος στείλει στο έντερο 112, καταπιεζόμαστε και την μεταθέτουμε για αργότερα.

Ε, κάτι αντίστοιχο αλλά αντίθετο νιώθω όταν κάνω μασάζ. Θέλω να βγάλω έναν ήχο ανακούφισης, σαν να επιβραβεύω, να χειροκροτώ τον μασέρ, να πανηγυρίσω, αλλά χωρίς να κουνηθώ. Βέβαια, αυτός ο ήχος δεν βγαίνει ποτέ, μένει πάντα φυλακισμένος. Ποτέ δεν θα κατακτήσω το να μην με νοιάζει και ταυτόχρονα να βγει από μέσα μου ένας μη παρεξηγήσιμος ήχος. Από μέσα μου πάντως κάνω συνεχόμενα standing ovation.

Μασάζ στο σπίτι ή μασάζ σε spa;

Το μασάζ στο σπίτι έχει το σημαντικότατο πλεονέκτημα ότι δεν χρειάζεται να ντυθείς να μπεις σε μεταφορικό μέσο, να πας να χαλαρώσεις και εκεί που είσαι τριχάλαρος να πρέπει να ξαναντυθείς, να ξαναμπείς στο μεταφορικό μέσο και στον γυρισμό να κάνεις και μια στάση να πάρεις ψωμί.

Είσαι με ρόμπα-βρακί-παντόφλα all the way. ΟΜΩΣ, στο μασάζ στο σπίτι, σιγά σιγά αναπτύσσεις φιλική σχέση με αυτόν/αυτήν που σου κάνει το μασάζ, οπότε μετά πιάνεις κουβέντα και λέτε τα νέα σας κατά την διάρκεια της συνεδρίας και σε καμία περίπτωση δεν μπορείς να βυθιστείς στις σκέψεις σου για το τι έχεις να κάνεις μετά κλπ. Είσαι όμως με το βρακί. Αντίθετα στο μασάζ-center είσαι ξένος, είσαι πελάτης, δεν θα σου πει κανείς ποτέ «τι νέα;», ακούς την ωραία σπα μουσικούλα με τα πιάνα και τις άρπες και τα νερά και τα πουλιά και λιώνεις.

Οι πιθανοί φόβοι/εφιάλτες, διάφορα μη ελέγξιμα δρώμενα

Η φύσα (έτσι λέγεται επιστημονικά το κλάσιμο). Δεδομένου ότι είμαστε υπερχαλαροί, πρηνηδόν ( έτσι λέγεται επιστημονικά το μπρούμυτα), φοράμε μόνο το κάτω εσώρουχο και είμαστε εν μέρει σκεπασμένοι με μια πετσετούλα, οι πιθανότητες να του την φυσήσουμε του μασέρ είναι ελαφρώς πιο ανεβασμένες σε σχέση με το όταν είμαστε σε όρθια στάση, με ρούχα και πιεσμένοι.

Αν λοιπόν ο μη γένοιτο βρεθούμε σε κατάσταση κλαστικού συναγερμού, όταν δηλαδή ο εγκέφαλος στείλει στο έντερο 112, καταπιεζόμαστε και την μεταθέτουμε για αργότερα ή την ματαιώνουμε τελείως με τους κατάλληλους εντερικούς επιδέξιους ελιγμούς, χάνοντας βέβαια για λίγο ένα κομμάτι του ενθουσιασμού του μασάζ. Ξέρω ότι δεν είναι υγιεινό αλλά γενικώς δεν κλάνουμε στην μούρη του άλλου.

Προσέχουμε τα αέριά μας στο μασάζ (φωτογραφία: telegraph.co.uk).

Υπάρχει πάντα ο φόβος της στύσης. Σε αυτήν την απευκτέα περίπτωση, αν μεν είσαι ανάσκελα φαντάζομαι καταντρέπεσαι, αν είσαι πρηνηδόν, λογικά υποφέρεις.

Στην χειρότερη των περιπτώσεων μπορούμε να πούμε με συγχωρείτε μια στιγμούλα και να πάμε κάπου να φυσήσουμε και μετά να επιστρέψουμε, ή να του πούμε να βγει λίγο έξω, να μετρήσει έως το δέκα και να μπει (δεν χρειάζεται αναμμένο αναπτήρα. συνήθως υπάρχουν κάποια αρωματικά κεράκια στο χώρο, για χαλάρωση (και καλά).

Ο άλλος φόβος, για τον οποίο όμως δεν ξέρω πολλά, είναι ο φόβος της στύσης. Σε αυτήν την απευκταία περίπτωση, αν μεν είσαι ανάσκελα φαντάζομαι καταντρέπεσαι, αν είσαι πρηνηδόν, λογικά υποφέρεις γιατί ζουλιέσαι. Βέβαια, ο/η μασέρ/ζ θα το έχουν ξαναζήσει και δεν θα τους πολυνοιάζει μάλλον, οπότε αυτό είναι κάτι ενθαρρυντικό. Αυτό που έχω να προτείνω, και είναι βασισμένο σε μια ταινία που είχα δει παλιά αλλά δεν θυμάμαι ποια, είναι, με το που θα σηκώσει κεφάλι, να σκεφτείτε αμέσως την Μάργκαρετ Θάτσερ. Έχω ακούσει ότι πιάνει.

Τέλος, μιας και πλησιάζουν Χριστούγεννα, να επισημάνω ότι το μασάζ είναι ένα πάρα πολύ ωραίο δώρο και δεν υπάρχει κίνδυνος να -είναι φαρδύ, δεν μου πάει σε αυτό το χρώμα, το έχω ήδη κλπ. Γιατί όσο περισσότερα τα μασάζ, τόσο καλύτερα. Και για μελλοντική χρήση, αν ποτέ θελήσει κάποιος να μου κάνει δώρο και δεν ξέρει τι, να ξέρετε ότι το Νο 1 είναι το μασάζ. Να μου κάνει δώρο εννοώ, όχι να μου κάνει μασάζ.

 

Διαβάστε ακόμα: Κολυμπώντας στην μέση ηλικία.

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top