«Έχει τόσα πολλά πρόσωπα η προπόνηση, αλλά στο δικό μου μυαλό ο μαζοχισμός δεν είναι ένα από αυτά».

– Ποια είναι η βασική σας ασχολία στη ζωή;
Εργάζομαι ως βοηθός προπονητή στα εκπαιδευτήρια Κωστέα Γείτονα και προπονούμαι καθημερινά για τους αγώνες τριάθλου.

– Γιατί τρέχετε;
Είναι ο τρόπος ζωής μου. Αδημονώ στον ήχο του ξυπνητηριού για να ξεκινήσει η ημέρα μου.

– Ποιος είναι ο στόχος σας;
Στόχος μου την τωρινή στιγμή είναι η καλύτερη δυνατή επίδοση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα Half Ironman 70.3 στην Αμερική στις 10 Σεπτεμβρίου.

– Ποιο είναι το κίνητρό σας για να βγείτε από την πόρτα, ακόμα και όταν είστε κουρασμένος;
Όση και όποια μορφή κόπωσης και να υπάρχει, πάντα βρίσκω την διάθεση για το πρώτο βήμα, γιατί ξέρω πως θα με αποζημιώσει η αίσθηση που θα έχω επιστρέφοντας στο σπίτι.

– Έχετε κάποιο ρούχο ή αξεσουάρ-φετίχ που φοράτε στο τρέξιμο;
Κατά καιρούς, πιάνω τον εαυτό μου να συνδέεται με διάφορα αξεσουάρ, αλλά νομίζω το πιο σταθερό είναι τα ακουστικά μου και κατ’ επέκταση η μουσική.

Συμμετέχοντας στο Half Ironman το 2016 στη Βουδαπέστη.

– Τρέχετε μετά μουσικής;
Συνηθίζω να ακούω ραδιοφωνικές εκπομπές-podcast, γιατί μου δίνουν περισσότερο την αίσθηση της παρέας. Το να ακούω μόνο μουσική, γίνεται μονότονο, όσο όμορφες κι αν είναι οι μελωδίες…

– Τι σας «ρίχνει» στο τρέξιμο;
Υπάρχουν μέρες που σε κουράζουν λίγο περισσότερο ψυχολογικά, λόγω εξωγενών παραγόντων που επηρεάζουν και την προπόνηση.

– Και τι σας «ανεβάζει» περισσότερο;
Στην προπόνηση κάθε μέρα βρίσκω ένα κομμάτι να με συμπληρώνει. Το να μπορείς κάθε μέρα να έχεις αυτή την αίσθηση, είναι εθιστικό.

– Τι σκέφτεστε όταν διανύετε μεγάλες αποστάσεις;
Συνδέοντας αυτά που ακούω από τις εκπομπές το μυαλό ξεφεύγει, όταν φυσικά το επιτρέπει η ένταση της προπόνησης.

«Σε κάθε προπόνηση υπάρχει το κομμάτι που θα βρεις το “ζεν” σου».

– Από που αντλείτε έμπνευση για να πάτε ένα χιλιόμετρο παρακάτω, όταν φτάνετε στα όριά σας;
Από διάφορες εικόνες και στιγμές που μου υπενθυμίζουν πόσο με γεμίζει αυτό που κάνω ή ακόμη δημιουργώντας νέες εικόνες με την σκέψη, που με την σειρά τους, δημιουργούν κίνητρο.

– Το τρέξιμο είναι για εσάς και διαλογισμός; Νιώθετε ότι σας ωφελεί και ψυχικά;
Η προσέγγιση είναι διαφορετική, συνήθως η έκβαση της κάθε προπόνησης επηρεάζει την ψυχολογία σου. Αλλά σε κάθε προπόνηση υπάρχει το κομμάτι που θα βρεις το «ζεν» σου.

– Είναι αλήθεια ότι προκαλεί έναν γλυκό «εθισμό»; Πόσο εξαρτημένος νιώθετε;
Είναι στάση ζωής. Πολλές φορές αλλάζουμε ανάλογα με τις συνθήκες γύρω μας. Δεν επικεντρώνομαι με εμμονή σε ένα αντικείμενο.Υπάρχουν πολλές όμορφες και χαρούμενες πτυχές μέσα στην ημέρα,που ο πλουραλισμός των εικόνων και των διαφορετικών καταστάσεων σε αναγκάζει να χαράξεις ένα άλλο μοτίβο για να το αντιμετωπίσεις αποτελεσματικά. Δεν μοιάζει με εξάρτηση. Μοιάζει σαν ένας δρόμος όμορφος, καθαρός, γεμάτος ζωή…

«Στόχος μου την τωρινή στιγμή είναι η καλύτερη δυνατή επίδοση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα Half Ironman 70.3 στην Αμερική στις 10 Σεπτεμβρίου».

– Έχετε λάβει μέρος σε αγώνες; Τι σας έμεινε από την εμπειρία;
Προδιαθέτει μια μεγάλη προετοιμασία που συγκαταλέγεται και αυτή στο «ταξίδι», επιστρέφεις πλουσιότερος από εμπειρίες, στις οποίες, πέρα από τον αγώνα, συγκαταλέγω και τον πολιτισμό του κάθε μέρους που θα επισκεφτώ. Το προαγωνιστικό άγχος δεν μου επιτρέπει να συγκεντρωθώ και σε πολλές πτυχές, αλλά μετά τον αγώνα μοιράζεσαι στιγμές με την παρέα που συνήθως έχεις ταξιδέψει μαζί και όλο αυτό σε γεμίζει εικόνες και ανυπομονησία για τα επόμενα.

– Έχετε τρέξει σε μαραθώνιο;
Ναι, έχω τρέξει. Ο επόμενος στοχεύω να είναι στο τρίαθλο.

– Ποια είναι η κορυφαία σας επίδοση έως σήμερα;
Κατάφερα να καλύψω την απόσταση Half-Ironman 70.3 σε τέσσερις ώρες και δεκαπέντε λεπτά τον Ιούλιο του περασμένου έτους. Που αποτελεί και την καλύτερη μου επίδοση μέχρι σήμερα.

– Ποιο είναι το αγαπημένο σας υγιεινό σνακ;
Εννοείτε ότι πρέπει να πω μόνο ένα; Δύσκολο! Κάθε εβδομάδα ανακαλύπτω και δυο-τρία καινούργια.

– Έχετε τραυματιστεί τρέχοντας;
Λόγω επιπολαιότητας και έλλειψης εμπειρίας στην αρχή της ενασχόλησης μου, αντιμετώπισα τραυματισμούς, αλλά ευτυχώς όχι κάτι σοβαρό.


Διαβάστε ακόμα: «Ο αθλητισμός είναι σαν τον αγώνα της ζωής. Έχει αρχή, μέση, τέλος και βιώνεις όλα τα συναισθήματα»


– Που τρέχετε συνήθως και γιατί;
Τις περισσότερες φορές αυτό εξαρτάται από τη φύση της προπόνησης και ποια θέλω να είναι τα οφέλη αυτής.

– Ποιο είναι το ωραιότερο σημείο που έχετε τρέξει;
Προσφάτως βρέθηκα στο Καρπενήσι για λίγες ημέρες και ομολογώ πως τα τοπία εκεί είναι μοναδικά.

– Έχετε τρέξει στο σκοτάδι και πού;
Υπάρχουν μέρες που κάποια αναπάντεχα γεγονότα δεν σου αφήνουν άλλη επιλογή από το να τρέξεις αργά την νύχτα. Μπαίνω στο στάδιο και αν είμαι τυχερός έχει φώτα, αλλιώς ο φακός στο κεφάλι είναι μια καλή επιλογή.

– Κάνετε διατάσεις και πότε/πού;
Σχεδόν κάθε πρωί και πάντα μετά την προπόνηση.

– Πώς μετράτε την απόσταση που διανύετε;
Τα ρολόγια με GPS κάνουν αυτή τη δουλειά όταν τρέχεις έξω. Στο στάδιο δεν είναι τόσο έμπιστα, όποτε μετρώ τους γύρους, πάλι με το ρολόι.

«Στην προπόνηση κάθε μέρα βρίσκω ένα κομμάτι να με συμπληρώνει. Το να μπορείς κάθε μέρα να έχεις αυτή την αίσθηση, είναι εθιστικό».

– Προτιμάτε να τρέχετε μόνος ή με παρέα;
Αν με ρωτάτε για σήμερα, μόνος, για αύριο όμως δεν γνωρίζω!

– Έχετε κάνει trail running στο βουνό;
Αν τύχει ναι, αλλά δεν είναι κάτι που επιδιώκω.

– Barefoot (ξυπόλητο) τρέξιμο;
Μόνο όταν ακούω το κουδούνι και τρέχω ξυπόλητος να ανοίξω την πόρτα!

«Το τρέξιμο και ο αθλητισμός είναι στάση ζωής».

– Αν έχετε σκύλο, τον παίρνετε μαζί στην προπόνηση;
Στην εικόνα και μόνο, χαμογελώ από ευχαρίστηση. Δεν νομίζω όμως πως η Ινώ θα μου επέτρεπε να τρέξω. Δεν έχει μάθει να είναι συγκρατημένη, είναι απλά χαρούμενη και το δείχνει με κάθε τρόπο.

– Το τρέξιμο σάς βοήθησε να ξεπεράσετε κάποια εξάρτηση;
Όχι, δεν έχω αντιμετωπίσει καμία κατάσταση σαν αυτή.

– Αλήθεια τώρα: Δεν υπάρχουν εβδομάδες ή ακόμα και μήνες που βαριέστε να πάτε για τρέξιμο;
Αλήθεια τώρα: όχι.

– Τελικά έχει πλάκα να τρέχεις, ή είναι συνήθεια για μαζοχιστές;
Έχει τόσα πολλά πρόσωπα η προπόνηση, αλλά στο δικό μου μυαλό ο μαζοχισμός δεν είναι ένα από αυτά.

– Γιατί νομίζετε ότι όλοι έχουν «τρελαθεί» τα τελευταία χρόνια και παίρνουν τους δρόμους τρέχοντας;
Δεν συνηθίζω να αναλύω την ψυχολογία ή το κίνητρο που έχει κάποιος για να κάνει κάτι, μου φτάνει μόνο πως βρίσκουν κάποια ευχαρίστηση σε αυτό.

– Έχετε κάποιον αγαπημένο δρομέα;
Ίσως επειδή τον έχω γνωρίσει και σαν άνθρωπο πέρα από τις επιδόσεις του, θαυμάζω και εκτιμώ βαθύτατα τον προπονητή μου Βασίλη Κρομμύδα. Καθαρά σαν αθλητής μ’ αρέσει ο Andreas Raelert.

⇒ O Μιχάλης Τεκέρταλης στις 10 Σεπτεμβρίου θα πάρει μέρος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα τριάθλου Half-Ironman 70.3 που θα πραγματοποιηθεί στις ΗΠΑ. Μπείτε εδώ κι αν μπορείτε στηρίξτε την προσπάθειά του.

 

Διαβάστε ακόμα: Πέτρος Τασιόπουλος – «Το τρέξιμο είναι πιο πολύ παιχνίδι του μυαλού παρά του σώματος»

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top