Τροπικάνα
Εκεί κάτω από τον πλάτανο στην πλατεία Κυριακού μου άρεσε πάντα να παίρνω το πρωινό μου. Δεν είχε σημασία τι πρωινό. Σημασία είχε η δροσιά, το θρόισμα των πλατανόφυλλων, οι φωνές των παιδιών που μόλις έσκαγαν στην πλατεία για να παίξουν και η κλασική μουσική που ερχόταν από τα ηχεία «σκαρφαλωμένα» επάνω σε κάποιο γερό κλαδί του πλατάνου. Αυτό ήταν, είναι και παραμένει μία καλοκαιρινή ευλογία.
// Τροπικάνα, 2253 071869.
Στην επόμενη σελίδα: Μέρες κλασσικής μουσικής στο κάστρο.