Οδηγώντας μηχανή στην πόλη: ένας οδηγός επιβίωσης

Αν θέλεις να είσαι κινούμενη… γκαλερί θα πρέπει να αναλάβεις και την ευθύνη (Alexandros Michailidis / SOOC).

Σαν να σε βλέπω που έχεις γλυκαθεί τώρα με την καλοκαιρία και την άδεια πόλη και το ‘χεις πάρει, λέει, απόφαση: θα πηγαίνεις παντού με το καινούργιο σου μηχανάκι.

Το ασφάλισες, φυσικά, έχεις πάρει βέβαια και δίπλωμα κι ένα καλό κράνος τώρα που φτήνυναν, και γάντια και γυαλιά… Ας μη μείνουμε όμως στα αυτονόητα γιατί αυτός δεν είναι οδηγός αγοράς, αλλά ένας ακόμη οδηγός επιβίωσης. Διότι τα δίκυκλα είναι επικίνδυνα. Διότι κινούνται σε εχθρικό γι αυτά περιβάλλον. Και όχι απλώς επειδή δεν έχουν αερόσακους, ζώνες ασφαλείας και μέταλλο γύρω-γύρω. Όχι, εδώ η ασφάλεια είναι κυρίως στα μάτια και στα χέρια σου. Να λοιπόν τι πρέπει να προσέξεις τώρα που ισορροπείς σε δυο μηχανοκίνητους τροχούς:

1. Φρόντισε να φαίνεσαι
Τα περισσότερα συμβάντα με δίκυκλο και αυτοκίνητο οφείλονται στο ότι ο οδηγός τού αυτοκινήτου απλώς δεν είδε το δίκυκλο. Σου ακούγεται περίεργο; Βάλε τον αντίχειρα μπρος στο μάτι σου και δες πόσο οπτικό πεδίο κρύβει, οπτικό πεδίο όπου εύκολα χωράει ένα μηχανάκι. Φόρα λοιπόν ρούχα φανταχτερά. Όσο κι αν δεν θα τολμούσες να τα φορέσεις αλλού, τουλάχιστον όχι απέξω. Και φυσικά έχε μονίμως φώτα αναμμένα.

Κι είναι και το άλλο. Πολλοί οδηγοί αυτοκινήτου δεν είναι μαθημένοι να κοιτούν για δίκυκλα. Ο εγκέφαλός τους δεν είναι εξοικειωμένος να τα αναγνωρίζει. Μην είσαι λοιπόν σίγουρος πως σε βλέπουν. Διαπίστωση που μας οδηγεί στο επόμενο.

2. Οδήγα αμυντικά
Εκεί έξω υπάρχουν ένα σωρό εγκληματικά ηλίθιοι που οδηγώντας τεξτάρουν, ποστάρουν και γενικά χαζολογούν. Μάθε να προβλέπεις το απρόβλεπτο. Θεώρησε δεδομένο πως ο άλλος, αν δεν σε ζηλεύει που κινείσαι ελεύθερα μέσα στην κίνηση, είναι απλώς ηλίθιος.

Πρόσεχε αυτούς που αλλάζουν λωρίδα μπροστά σου –ειδικά το βράδυ όταν το φως του δικύκλου σου δεν ξεχωρίζει ανάμεσα σ’ εκείνα των αυτοκινήτων–, ταξιτζήδες που σταματούν οπουδήποτε, πόρτες που ανοίγουν, τασάκια που αδειάζουν στα φανάρια…

Όταν ακολουθείς αυτοκίνητο από κοντά, πάτα στις ροδιές του, όχι ανάμεσά τους. Γιατί; Διότι ένα αυτοκίνητο μπορεί να περάσει πάνω από ένα εμπόδιο (λακκούβα, πέτρα, καφάσι), ένα δίκυκλο όχι.

Να μυρίζεις. Όχι εσύ, γύρω σου. Μια καλή μύτη μπορεί να σε σώσει αφού πολλά απ’ όσα γλιστρούν μυρίζουν κιόλας – πετρέλαιο, λάδι, ζουμιά από ντομάτες το καλοκαίρι, μούστος τον Σεπτέμβριο κ.ά. Άλλα που γλιστράνε είναι οι γραμμές του τραμ όπου διασχίζουν τον δρόμο, ειδικά βρεγμένες, τα υγρά φύλλα, χώμα ή γαρμπίλι στην άσφαλτο και φυσικά οι βρεγμένοι δρόμοι. Όταν μάλιστα αρχίζει το πρώτο φθινοπωρινό ψιλόβροχο, η άσφαλτος, με τη σκόνη του καλοκαιριού, τα κατάλοιπα καύσης από εξατμίσεις κ.λπ. γίνεται «σαπούνι».

Και μιας και αναφέραμε τις γραμμές του τραμ, διάσχιζέ τις όσο πιο κάθετα μπορείς. Ένας τροχός από «παπί» δεν θέλει πολύ να χωθεί ανάμεσα. Και να μείνει εκεί. Χωρίς εσένα. Εσύ θα πετάς προς το Ασκληπιείο.

Το να προβλέπεις είναι από τα «χαρίσματα» που πρέπει να έχει ένας οδηγός μηχανής. Ειδικά υπό βροχή (Konstantinos Tsakalidis / SOOC).

3. Κοίτα πού πας
Προφανώς. Το να κοιτάς όπου θέλεις να πας και τελικά να πηγαίνεις εκεί είναι σημαντικό. Συμβαίνει όμως και το αντίθετο. Να πηγαίνεις εκεί που ΔΕΝ ήθελες να πας επειδή εκεί κοιτούσες. Μην καρφώνεις δηλαδή το βλέμμα σε εμπόδιο που θέλεις να αποφύγεις γιατί μπορεί τελικά εκεί να βρεθείς. Τσεκαρισμένο αυτό, μετά από δεκάδες χιλιάδες χιλιόμετρα σε δυο τροχούς. Με το που θα εντοπίσεις λοιπόν το εμπόδιο, πάρε από πάνω του το βλέμμα σου, χωρίς όμως να το αφήσεις να βγει από την περιφερειακή σου όραση, και εστίασε σε πορεία που θα το αποφύγει.

4. Μάθε να φρενάρεις
Μια σύγχρονη μοτοσυκλέτα με ABS μπορεί να φρενάρει εξίσου καλά μ’ ένα αυτοκίνητο – ό,τι χάνει σε πρόσφυση, το κερδίζει από μικρότερο βάρος και μικρότερη αδράνεια. Λίγοι όμως μπορούν να φρενάρουν όσο καλά μπορεί να φρενάρει η μοτοσυκλέτα τους. Οι μοτοσυκλέτες φρενάρουν κυρίως με το μπροστινό φρένο, διότι φρενάροντας, το βάρος μεταφέρεται στον μπροστινό τροχό που αποκτά έτσι καλύτερη πρόσφυση. Το πίσω φρένο απλώς σταθεροποιεί το δίκυκλο στο φρενάρισμα. Πατώντας το με δύναμη, όπου δεν υπάρχει ABS και συνδυασμένο φρενάρισμα μπρος-πίσω, θα μπλοκάρεις τον πίσω τροχό και αυτό είναι κάτι που δεν θες.

Μάθε λοιπόν να οδηγείς μ’ ένα-δυο δάχτυλα πάνω από τις μανέτες των φρένων (στα σκούτερ τουλάχιστον, που έχουν μπρος και πίσω φρένο στο τιμόνι). Στις μοτοσυκλέτες, που έχουν το πίσω φρένο στο δεξί πόδι, ξέχνα την ενστικτώδη αντίδραση από το αυτοκίνητο που θέλει το πόδι να πατάει δυνατά το φρένο σε πανικό. Η σωστή τεχνική είναι να φρενάρεις και με τα δυο φρένα και μετά πιο αποφασιστικά, εστιάζοντας στο μπροστινό φρένο. Πιο μαλακά αυτά στη βροχή.

5. Μάθε να προβλέπεις.
Το φρενάρισμα δεν είναι η καλύτερη στρατηγική για κάθε περίπτωση. Μερικές φορές, είναι προτιμότερο να προσπαθήσεις να αποφύγεις ένα εμπόδιο από το να προσπαθήσεις να μην πέσεις πάνω του. Ιδανικά, κάνε ή το ένα ή το άλλο. Αν είναι απαραίτητο να κάνεις και τα δυο, και η μοτοσυκλέτα σου δεν διαθέτει διάφορα σταθεροποιητικά ηλεκτρονικά βοηθήματα, φρέναρε δυνατά πρώτα, ελάφρωσε μετά τα φρένα, και προσπάθησε να το αποφύγεις.

Σημείωσε δε πως ένα δίκυκλο στρίβει γέρνοντας, όχι στρίβοντας – εκτός κι αν κινείται πολύ αργά. Χρειάζεται λοιπόν να σου γίνει δεύτερη φύση πως για να στρίψεις, ας πούμε, δεξιά για να αποφύγεις ένα ξαφνικό εμπόδιο, δεν τραβάς το τιμόνι δεξιά, κάνεις το αντίθετο. Τραβάς ελαφρά το τιμόνι αριστερά και το μηχανάκι αντιδρά πηγαίνοντας δεξιά. Και αντιστρόφως βέβαια. Κάνε το, θαύμασε και εξασκήσου.

Τέλος, μη σηκώνεις τα πόδια από τα μαρσπιέ σέρνοντάς τα στην άσφαλτο. Αυτό που καταφέρνεις είναι αφενός να κινδυνεύεις να σακατευτείς και αφετέρου να μεταφέρεις το κέντρο βάρους του συνόλου ψηλότερα. Στοιχειώδες. Τέλος, μην αφήνεις τίποτε (πιέσεις ελαστικών, φρένα κ.λπ.) στην τύχη. Ετοιμάσου για το χειρότερο και γίνε παρανοϊκός με την ασφάλεια.

Εκτός βέβαια κι αν σ’ αρέσει η κουζίνα του ΚΑΤ.

Διαβάστε ακόμα: Ποδηλατώντας στην πόλη – ένας οδηγός επιβίωσης.

TAGS :
μοτοσικλετα οδήγηση

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook