Ο ελισαβετιανός άνθρωπος Γουόλτερ Ράλεϊ

Όταν ο Ράλεϊ έκανε τη βρόμικη δουλειά στην Ιρλανδία, τον έχρισε ιππότη, και του ζήτησε να της χαρίσει τον κόσμο, αν και όχι όλον, μόνο τον Νέο.

Στα τέλη του 16ου αιώνα, όταν οι Άγγλοι έκριναν ότι απειλούνται από τις κατακτήσεις των Ισπανών στον Νέο Κόσμο, έστειλαν εκεί τους sea-dogs, τους θαλασσόλυκους, με διαταγή να σαμποτάρουν το ισπανικό εγχείρημα, κι έτσι προέκυψαν οι κουρσάροι, που είναι βέβαια οι πειρατές, αλλά με κρατική εξουσιοδότηση, καθότι, και όπως διδάσκει ο σοφός Τόμας Χομπς, η νομιμότητα είναι μια σύμβαση. Μα όλα δεν είναι μια σύμβαση;

Στην περίπτωση των κουρσάρων, την αρχή έκανε ο πολύς Φράνσις Ντρέικ, ένας Δράκος, λεηλατώντας τα ισπανικά εμπορικά που έπλεαν στην Καραϊβική. Οι Ισπανοί αντέδρασαν υποκινώντας μιαν εξέγερση στην Ιρλανδία, οπότε η βασίλισσα Ελισάβετ Α΄, η κατεξοχήν Παρθένα Βασίλισσα, έβγαλε από τον άμωμο κόρφο της έναν Τζόκερ, τον ήρωα της σημερινής ιστορίας, τον (σερ) Γουόλτερ Ράλεϊ – ή Ράλι, όπως θέλετε πείτε το.

Αυτός ο ατρόμητος (και αδίστακτος) τυχοδιώκτης, που ήταν επίσης ποιητής και ιστοριογράφος, και που οι ειδήμονες λένε ότι ενσάρκωνε το ιδεώδες της ελισαβετιανής εποχής, το πρότυπο του ελισαβετιανού ανθρώπου, γεννήθηκε το 1550, και ήταν μόλις είκοσι πέντε ετών όταν η Ελισάβετ τού ανέθεσε να καταπνίξει την ιρλανδική εξέγερση.

H βασίλισσα Ελισάβετ όπως την ερμήνευεσε η Κέιτ Μπλάνσετ και ο Κλάιβ Όουεν ως Γουόλτερ Ράλεϊ στην ομώνυμη ταινία.

Όχι ότι ο Ράλεϊ ήταν κανένας αρχάριος. Την παρθενιά του την είχε χάσει πολύ νωρίς, πολεμώντας υπέρ των Ουγενότων (Προτεσταντών) στη Γαλλία, και κατά των Ισπανών στην Ολλανδία – που σημαίνει, παρεμπιπτόντως, ότι ήταν ένας αφοσιωμένος Προτεστάντης, γι’ αυτό και είχε ταλαιπωρηθεί επί των ημερών της Μαρίας Στιούαρτ.

Η Ελισάβετ, από την άλλη, καίτοι Παρθένος, δεν ήταν τόσο ευαίσθητη σε θέματα πίστεως. Έτσι, όταν ο Ράλεϊ έκανε τη βρόμικη δουλειά στην Ιρλανδία, τον έχρισε ιππότη, και του ζήτησε να της χαρίσει τον κόσμο, αν και όχι όλον, μόνο τον Νέο. Ο Ράλεϊ ανταποκρίθηκε, και δεν παρέλειψε να δώσει στον Νέο Κόσμο το όνομα της βασίλισσας, το όνομα της παρθενίας της, τουτέστιν Βιρτζίνια, που τότε ήταν το μεγαλύτερο τμήμα της Ανατολικής Ακτής των ΗΠΑ, βόρεια της σημερινής Φλόριντα.

Βεβαίως, η πολιτεία Βιρτζίνια είναι και μια γενέτειρα του καπνού, όπως μαρτυρεί ο Golden Virginia που έχω εδώ, και όπως μαρτυρούν, κυρίως, οι στίχοι του σκοτωμένου Τζον Λένον: I’m so tired, I’m feeling so upset / Although Ι’m so tired, I’ll have another cigarette / And curse Sir Walter Raleigh / He was such a stupid git. Ο Λένον καταριέται τον Ράλεϊ, διότι αυτός ήταν ο άνθρωπος που έκανε διάσημη στη Δυτική Ευρώπη την υψηλή και θανάσιμη τέχνη του καπνίσματος, φουμάροντας, αν θυμάμαι καλά, τον ναργιλέ του.

O Ράλεϊ ναυπήγησε ένα καράβι που το βάφτισε «Κιβωτό Ράλεϊ», αλλά που κατέληξε να λέγεται «Βασιλική Κιβωτός», επειδή δόθηκε στη βασίλισσα έναντι χρέους.

Για να είμαστε δίκαιοι, όμως, σημειώνω ότι ο Ράλεϊ δεν πάτησε ποτέ το πόδι του στη Βόρεια Αμερική. Πήγε μονάχα στον Νότο, το έτος 1595, όταν διέσχισε τον ποταμό Ορινόκο, αναζητώντας το θρυλικό Ελντοράντο, που ξέρουμε ότι μόνον ένας άνθρωπος το ανακάλυψε, και ήταν παπί, ο Ντόναλντ Ντακ – βλ. το κόμικ: Ο Χρυσός Γίγας.

Κι ένα fun fact: το επώνυμο του σερ Φράνσις Ντρέικ (Drake), εκτός από δράκος, σημαίνει και πάπια, αγριόπαπια – εξ ου ο συμπαθής δόκτωρ Λούντβιχ φον Ντρέικ.

Πίσω στα δικά μας, για τα ταξίδια στη Νότιο Αμερική, ο Ράλεϊ ναυπήγησε ένα καράβι που το βάφτισε «Κιβωτό Ράλεϊ», αλλά που κατέληξε να λέγεται «Βασιλική Κιβωτός», επειδή δόθηκε στη βασίλισσα έναντι χρέους. Φαίνεται ότι η Ελισάβετ είχε πάψει να ευνοεί τον ευνοούμενό της. Κι ακόμη δεν είδαμε τίποτα. Ο Ράλεϊ, εννοώ, φυλακίστηκε στον Πύργο του Λονδίνου, όταν η Ελισάβετ έμαθε για τον μυστικό γάμο του με μιαν άλλη Ελισάβετ, εγκυμονούσα κιόλας, εκ της συνοδείας της. Άραγε η Virgin Queen να τον ζήλευε; Της γυναίκας η καρδιά είναι μια άβυσσος.

Όταν γύρισε στο Λονδίνο, λοιπόν, και ύστερα από μια σύντομη φυλάκιση, ο σερ Γουόλτερ Ράλεϊ ανέβηκε στο ικρίωμα, αγέρωχος, στις 29 Οκτωβρίου 1618.

Για του λόγου το αληθές, ο Ράλεϊ βγήκε από τη φυλακή, αλλά δεν πρόλαβε να χαρεί την ελευθερία του, κι επέστρεψε σιδηροδέσμιος στον Πύργο, με κατηγορίες για προδοσία, που ήταν προφανές προϊόν πλεκτάνης. Η Ελισάβετ, ωστόσο, ήταν ανένδοτη. Εκείνος ανασήκωσε τους ώμους, ή τα μανίκια, κι έγραψε στο κελί τα πιο ωραία του ποιήματα, καθώς κι ένα ιστορικό δοκίμιο, αποφεύγοντας να θίξει τα κακώς κείμενα του καιρού του, από σεβασμό στον βασιλιά Ιάκωβο. Ο βασιλιάς το εκτίμησε, κι έστειλε πάλι τον Ράλεϊ στη Νότιο Αμερική, το 1617, για να βρει, ντε και καλά, το Ελντοράντο.

Εκεί, παρά τις εντολές του Ράλεϊ, οι άνδρες του άνοιξαν πυρ κατά των Ισπανών, παραβιάζοντας τη συνθήκη ειρήνης που είχε υπογραφεί στο μεταξύ. Μοιραία, ο Ράλεϊ θεωρήθηκε υπεύθυνος για τη σύγκρουση, κι αυτή ήταν η θανατική καταδίκη του, ειδικά μετά τις σχετικές πιέσεις που άσκησαν οι Ισπανοί αξιωματούχοι στον Άγγλο βασιλιά.

Όταν γύρισε στο Λονδίνο, λοιπόν, και ύστερα από μια σύντομη φυλάκιση, ο σερ Γουόλτερ Ράλεϊ ανέβηκε στο ικρίωμα, αγέρωχος, στις 29 Οκτωβρίου 1618. Εκεί, αφού άγγιξε το τσεκούρι και το βρήκε επαρκώς κοφτερό, ο Ράλεϊ (που είχε χάσει και τον γιο του στη σύγκρουση με τους Ισπανούς) είπε ότι αυτό ήταν το καλύτερο γιατρικό για την ασθένεια και τη δυστυχία.

Κατόπιν, ο Ράλεϊ είπε στον δήμιο να βιαστεί, διότι έπασχε από ελονοσία, και το πλήθος μπορεί να νόμιζε ότι το τρέμουλό του οφειλόταν στον φόβο: «Χτύπα, άνθρωπέ μου, χτύπα!» φώναξε ο ελισαβετιανός άνθρωπος, και στο αμέσως επόμενο πλάνο, το ωραίο κεφάλι του βαλσαμώθηκε, για να το φυλάξει μέσα σε αγνό, παρθένο βελούδο η λαίδη Ράλεϊ, ως τον θάνατό της.

Διαβάστε ακόμα: Ο βασιλιάς πειρατής Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα.

TAGS :
The League of Extraordinary Gentlemen

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook