o proponitis mou

Ο Γιώργος Μυζάλης (δεξιά) παρέα με τον προπονητή του Νίκο Δημητριάδη.

Με το δρομικό κίνημα να ανεβαίνει συνεχώς (ή έστω με τη συγκεκριμένη εντύπωση που, ενδεχομένως, να ενισχύεται από τη διαρκώς αυξανόμενη δική μου εμπλοκή στο συγκεκριμένο σπορ) ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι αποκτούν προπονητή. Η συγκεκριμένη ιδιότητα, η οποία εκτείνεται από τους επαγγελματίες μέχρι τους εμπειρικούς, κερδίζει διαρκώς έδαφος, καθώς δεν είναι λίγοι εκείνοι οι δρομείς που κινητοποιούνται από τη δέσμευση που τους προκαλεί η σχέση με έναν προπονητή και το πρόγραμμα που εκείνος καταρτά γι΄αυτούς, αλλά και από τη βελτίωση που έχει για αποτέλεσμα η συνέπεια στην άσκηση. Ωστόσο, εδώ εντοπίζονται μεγάλες αποκλίσεις. Δεν είναι το ίδιο -το καταλαβαίνετε- να έχεις για προπονητή έναν εμπειρικό δρομέα (ακόμα και αν υπήρξε πρωταθλητής κατά το παρελθόν) με το να έχεις έναν επαγγελματία, σπουδαγμένο και ταγμένο στο αντικείμενό του.

Σε ό,τι με αφορά, στάθηκα τυχερός από την πρώτη στιγμή που επέλεξα να ξεκινήσω να τρέχω με πρόγραμμα προπόνησης. Το 2011, μετά από πέντε χρόνια τρέξιμο και δυο τερματισμούς στον Κλασικό Μαραθώνιο της Αθήνας (Αυθεντικό τον λέμε τώρα), με προπονητές το google και διάφορους φίλους παλαιότερους δρομείς (οι οποίοι ομολογουμένως με βοήθησαν πάρα πολύ στα πρώτα μου αυτά δρομικά βήματα), η τύχη με οδήγησε στην πόρτα του Νίκου Δημητριάδη. Και λέω η τύχη, γιατί τότε δεν γνώριζα ότι ο Δημητριάδης είναι κορυφαίος εργοφυσιολόγος και προπονητής. Σπουδαγμένος και καταρτισμένος όσο ελάχιστοι στο χώρο του (σε διεθνές επίπεδο), ο Νίκος, κυριολεκτικά ζει και αναπνέει (για) τον αθλητισμό. Και αν υπάρχει κάτι που τον διαφοροποιεί από τους περισσότερους (αν όχι όλους) τους προπονητές είναι ότι ακόμα και σήμερα, στα 46 του, παραμένει ενεργός, διαπρέποντας ως δρομέας μεγάλων αποστάσεων σε αγώνες δρόμου και βουνού.

Είναι αυστηρός, είναι απόμακρος και πολλές φορές παρεξηγείται για το χαρακτήρα του. Όμως, είναι δουλευταράς, διαθέσιμος κάθε στιγμή και παθιασμένος με αυτό που κάνει.

Πέραν, όμως, των δικών του επιδόσεων, ο Δημητριάδης, καταρτά συγκεκριμένα εβδομαδιαία προγράμματα προσαρμοσμένα στις ανάγκες, τους στόχους και τη διαθεσιμότητα κάθε «τρεχαλατζή». Με βασικό του όπλο τη διαδικασία της εργομέτρησης, αλλά και τη βαθιά γνώση της, μπορεί να εξελίξει έναν δρομέα από ερασιτέχνη και αρχάριο σε αυτό που από κοινού έχουν αποφασίσει. Κάπως έτσι, παρέλαβε και μένα το 2011 από το 5.03΄ στο μαραθώνιο και με οδήγησε στο ατομικό μου ρεκόρ στην απόσταση, πέρυσι στο Ρότερνταμ, το 2.56’. Κάπως έτσι, καθοδηγεί και συντρέχει καθημερινά τους εκατοντάδες δρομείς του myathlete σε μια καλύτερη εκδοχή του χθεσινού εαυτού τους.

o proponitis mou 4

Η παρέα του myathele μαζί.

Ο Νίκος, για τους περισσότερους (και όχι αδίκως), δεν είναι εύκολος άνθρωπος. Είναι αυστηρός, είναι απόμακρος και πολλές φορές παρεξηγείται για το χαρακτήρα του. Όμως, είναι δουλευταράς, διαθέσιμος (έστω και λακωνικός) κάθε στιγμή και παθιασμένος με αυτό που κάνει. Και έχει και κάτι ακόμα, αξιοπρόσεκτο και αξιοθαύμαστο: προβλέπει με ακρίβεια λεπτού τις επιδόσεις των αθλουμένων του, καθώς ξέρει να «διαβάζει» πολύ καλά όλα εκείνα τα δεδομένα που του παρέχει η επιστημονική διαδικασία της εργομέτρησης που διεξάγει στο εργαστήριό του.

“Αγιογραφώ;” θα αναρωτηθείτε. Καθόλου, θα σας διαβεβαιώσω. Απλώς ευγνωμονώ και την ευγνωμοσύνη αυτή θέλω να την έχω καταγεγραμμένη, μιας και scripta manent, που λένε και στο χωριό μου. Ευγνωμονώ και ανυπομονώ για κάθε καινούργια προπόνηση που βάζει ο Νίκος στο dropbox μου και στο excel με το όνομά μου. Μακάρι δε κάποτε να γίνω τόσο καλός δρομέας όσο εκείνος, για να τρέξουμε παρέα ένα μαραθώνιο (σ.σ. βολεύομαι και με ένα απλό long run coach).

 

Διαβάστε ακόμα: «Μάθε το σώμα σου και τρέξε με την καρδιά σου!»

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top