Ολυμπιακοί Αγώνες 1896: τότε που όλος ο κόσμος μιλούσε για την Ελλάδα

Στην τελετή έναρξης, στο Παναθηναϊκό Στάδιο, ο βασιλιάς Γεώργιος Α’ καλωσόρισε περίπου 280 αθλητές, από 13 χώρες, για να πάρουν μέρος σε 43 αγωνίσματα (photo Olympic.org).

Στις 6 Απριλίου του 1896, αναβίωσαν στην Αθήνα οι Ολυμπιακοί Αγώνες, 1.500 χρόνια μετά την απαγόρευσή τους, το 392 π.χ., από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Θεοδόσιο Α’, στην προσπάθειά του όπως λέγεται(*), να εξαλείψει οτιδήποτε είχε να κάνει με την ειδωλολατρία και τον παγανισμό.

Οι πρώτοι καταγεγραμμένοι Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν, στην Ολυμπία βέβαια, το 776 π.Χ., αν και θεωρείται σίγουρο ότι δεν ήταν εκείνη η πρώτη φορά που διεξάγονταν· φαίνεται πως γίνονταν ακόμα και πριν από 500 χρόνια, έστω και σε τοπικό επίπεδο και μ’ ένα μόνο αγώνισμα, τον δρόμο ενός σταδίου.

Αρχικά, οι Αγώνες περιλάμβαναν μόνο τέτοια αγωνίσματα δρόμων στα οποία σταδιακά προστέθηκαν και άλλα, όπως η πάλη, η πυγμαχία, οι αρματοδρομίες και διάφορα πολεμικά αθλήματα. Το δε πένταθλο, που αποτελείτο από αγώνα δρόμου, πάλη, άλμα εις μήκος, δισκοβολία και ακοντισμό, μπήκε στους Αγώνες το 708 π.Χ.

Ο Pierre de Coubertin ήταν μόλις 29 ετών όταν πρότεινε την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Πρώτος Πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής ορίστηκε ο Δημήτριος Βικέλας (photos Thought.co, Olympic.org).

Παράλληλα με την Αναγέννηση, αναγεννήθηκε στην Ευρώπη και η λατρεία για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Τον δε 18ο και 19ο αιώνα, μερικές χώρες της Ευρώπης άρχισαν να οργανώνουν διάφορα ανεπίσημα, εορταστικά, αγωνιστικά γεγονότα τα οποία ονόμαζαν «Ολυμπιακούς Αγώνες».

Μέχρι το 1892, όταν ο Γάλλος Charles Pierre de Frédy, Βαρόνος του Coubertin, γνωστότερος έκτοτε ως Pierre de Coubertin, πρότεινε για πρώτη φορά την αναβίωση των Αγώνων ως παγκόσμιου αθλητικού γεγονότος για να διεξάγονται κάθε τέσσερα χρόνια, στα χρονικά πρότυπα εκείνων της αρχαιότητας.

Η ανακατασκευή του αρχαίου Παναθηναϊκού Σταδίου χρηματοδοτήθηκε εξ ολοκλήρου από τον Γεώργιο Αβέρωφ (photo Olympic.org).

Κάτι που επανέλαβε επίσημα στο Παρίσι, τον Ιούνιο του 1894, κατά τη διάρκεια σύσκεψης για τον παγκόσμιο αθλητισμό, με τους 79 εκπροσώπους από εννέα χώρες να ψηφίζουν την πρότασή του ομόφωνα. Στις 23 Ιουνίου του ίδιου έτους, συστάθηκε η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή η οποία αποφάσισε η αναβίωση των Αγώνων να ξεκινήσει το 1896 από την Αθήνα· όρισε μάλιστα πρώτο της Πρόεδρο τον λόγιο Δημήτριο Βικέλα.

Στην τελετή έναρξης, στο Παναθηναϊκό Στάδιο, ο βασιλιάς Γεώργιος Α’ καλωσόρισε περίπου 280 αθλητές, από 13 χώρες, για να πάρουν μέρος σε 43 αγωνίσματα τα οποία, εκτός εκείνων του στίβου, περιλάμβαναν πάλη, άρση βαρών, γυμναστική, ξιφασκία, σκοποβολή, ποδηλασία, κολύμβηση και τένις.

Οι συμμετέχοντες ήταν βέβαια όλοι τους άνδρες, με κάποιους μάλιστα από εκείνους να είναι τουρίστες που «είδαν φως και μπήκαν», παίρνοντας επί τόπου άδεια να συμμετάσχουν.

Τα 43 αγωνίσματα του 1896, εκτός εκείνων του στίβου, περιλάμβαναν πάλη, άρση βαρών, γυμναστική, ξιφασκία, σκοποβολή, ποδηλασία, κολύμβηση και τένις. Νικητής του πρώτου Μαραθωνίου ήταν ο 24χρονος Σπύρος Λούης (photos Olympic.org).

Τα αγωνίσματα του στίβου έγιναν στο Καλλιμάρμαρο –που είχε ανακατασκευαστεί με χρηματοδότηση εξ ολοκλήρου του Γεωργίου Αβέρωφ–, στα εννέα από τα 12 εκ των οποίων νίκησαν Αμερικανοί αθλητές. Στον δε πρώτο Μαραθώνιο Δρόμο, που τερμάτιζε στο Στάδιο, νικητής ήταν ο 24χρονος Μαρουσιώτης νερουλάς Σπύρος Λούης, με χρόνο 2 ώρες, 58’, 50”.

Με την ολοκλήρωση των Αγώνων, ο Δημήτριος Βικέλας έδωσε τη θέση του στον Pierre de Coubertin ο οποίος ανέλαβε να εδραιώσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες στα δύσκολα πρώτα τους χρόνια όταν δεν είχαν ακόμα απήχηση, επισκιαζόμενοι από τις διάφορες διεθνείς εκθέσεις, πριν αποσυρθεί από την ενεργό δράση, το 1925.

Οι Αγώνες όμως είχαν γίνει πλέον παγκόσμιο γεγονός. Σε εκείνους στο Παρίσι, μεταξύ 5 και 27 Ιουλίου του 1924, συμμετείχαν πάνω από 3.000 αθλητές, με περισσότερες από 130 γυναίκες μεταξύ τους, από 44 έθνη. Νωρίτερα δε την ίδια χρονιά, είχαν γίνει και οι πρώτοι χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες, στο Σαμονί.

Στα εννέα από τα 12 αγωνίσματα του στίβου νίκησαν Αμερικανοί αθλητές (photo Olympic.org).

Στη σύγχρονη εποχή, στους Αγώνες του 2000 στο Σίδνεϊ, πήραν μέρος περισσότεροι από 10.000 αθλητές και αθλήτριες από 200 χώρες, ενώ, το 2004, στην περήφανη για όλους μας επιστροφή των Αγώνων στη χώρα όπου γεννήθηκαν, συμμετείχαν περισσότεροι από 11.000 αθλητές από 202 χώρες.

ΥΓ Με την ευκαιρία, θυμάται κανείς ποιο αγώνισμα έγινε το 2004 στο αρχαίο στάδιο της Ολυμπίας, για πρώτη μάλιστα φορά εκτός Ολυμπιακού Σταδίου; Γκουγκλάρετε ελεύθερα.

(*) Διαβάζω πως, σύμφωνα με έρευνες σύγχρονων βυζαντινολόγων, ο Θεοδόσιος δεν απαγόρευσε ακριβώς τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά μόνο τις θυσίες στη διάρκειά τους. Οι Αγώνες φαίνεται πως συνέχισαν να γίνονται για περίπου 30 χρόνια ακόμα, με τον λόγο για τον οποίο διαρκώς έφθιναν (δεν διακόπηκαν δηλαδή) να είναι η έλλειψη πόρων και ενδιαφέροντος και μια μεγάλη πυρκαγιά στην Ολυμπία.

Διαβάστε ακόμα: H 25η Μαρτίου στις ΗΠΑ – όταν ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ είπε το ιστορικό «How Long? Not long!».

TAGS :
Ολυμπιακοί Αγώνες Παναθηναϊκό Στάδιο στίβος τρέξιμο

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook