17

“Το τρέξιμο είναι ένας είδος διαλογισμού μέσω της κίνησης, ο οποίος οδηγεί σε εσωτερική εναρμόνιση και εξισορρόπηση”. Εδώ στο Winschoten, Ολλανδία, 2011, παγκόσμιο πρωτάθλημα 100 χλμ. της IAU.

Ποια είναι η βασική σας ασχολία στη ζωή;
Εκπαιδευτικός, καθηγητής φυσικής αγωγής και, τα τελευταία χρόνια, διευθυντής σε γυμνάσιο.

Γιατί τρέχετε;
Το τρέξιμο, και γενικότερα η άθληση πηγάζει, όπως έχω προ πολλού συνειδητοποιήσει, από μια βαθιά εσωτερική ανάγκη που συνδέεται με την επιθυμία για διατήρηση της υγείας, της ευεξίας, της δύναμης, της λειτουργικής ετοιμότητας, καθώς και από την ενόρμηση για επιδίωξη του βιώματος της αγωνιστικής αναμέτρησης, της μάχης, με σκοπό τη διάκριση και την υπεροχή.

Ποιος είναι ο στόχος σας; (Αγώνας, απόσταση, χρόνος, άλλο)
Οι στόχοι ποικίλουν, αναλόγως του εκάστοτε επικείμενου αγώνα. Σε άλλες περιπτώσεις πρόκειται για στόχο επίδοσης, σε άλλες για στόχο θέσης, σε άλλες απλώς για στόχο συμμετοχής και τερματισμού. Πρέπει επίσης να σημειώσω ότι οι στόχοι έχουν διαφοροποιηθεί σημαντικά, προϊόντος του χρόνου, από τα 15 μου, οπότε άρχισα να συμμετέχω σε σχολικούς αγώνες 1.000 μ., στα 20-30 μου, οπότε ήμουν περισσότερο επικεντρωμένος στο αγώνισμα του μαραθωνίου μέχρι και σήμερα, στα 40 μου, οπότε εστιάζω περισσότερο σε υπερμαραθώνιες αποστάσεις (ασφάλτου και βουνού) και σε κάθε είδους, ακόμα και ασυνήθιστες ή περιπετειώδεις, αγωνιστικές εμπειρίες.

Ποιο είναι το κίνητρό σας για να βγείτε από την πόρτα, ακόμα και όταν είστε κουρασμένος;
Το κυριότερο κίνητρο αποτελεί η πίστη στην αξία της συνέπειας και της συνέχειας, προκειμένου η όποια προσπάθεια να οδηγεί σε κάποιο αποτέλεσμα. Εν προκειμένω, κάθε φορά που ξεκινώ για προπόνηση νιώθω ικανοποιημένος που καταφέρνω να υπερνικώ την φυσική αδράνεια της στάσης, που λειτουργεί μονίμως ως ανασταλτικός παράγων.

Διαβάστε ακόμα: Η μόνη συνταγή για fitness είναι να κινείσαι διαρκώς.

3

Jungfrau Marathon, Ελβετία, 2010, ο Παναγιώτης Ιωαννίδης αμέσως μετά τον τερματισμό.

Έχετε κάποιο ρούχο ή αξεσουάρ-φετίχ που φοράτε στο τρέξιμο;
Γενικώς δεν είμαι δέσμιος φετιχισμών, ούτε επιρρεπής σ’ αυτούς. Η επιλογή του ρουχισμού και της υπόδησης για το τρέξιμο γίνεται με αποκλειστικό κριτήριο την άνεση και τη λειτουργικότητα που εξασφαλίζουν.

Τρέχετε μετά μουσικής; Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι;
Παλαιότερα συνήθιζα να τρέχω στην προπόνηση ακούγοντας μουσική –αποκλειστικά συμφωνική μουσική. Δεν το συνηθίζω πλέον, διότι προοδευτικά συνειδητοποίησα ότι με καθιστούσε λιγότερο συγκεντρωμένο στο τρέξιμο καθ’ αυτό, που έμοιαζε, ως ένα βαθμό, να ακολουθεί τις διακυμάνσεις των μουσικών μοτίβων. Δηλαδή η δύναμη της μουσικής έμοιαζε να καθυποτάσσει τη δυναμική της κίνησης! Έργα του J.S. Bach, του L.V. Beethoven, του R. Wagner και του J. Brahms – ιδίως η 4η συμφωνία του για να ξεχωρίσω ένα– περιλαμβάνονται μεταξύ των προσφιλών μου.

«Αν μια μέρα δεν τρέξω, νιώθω σαν να… μην έχω βουρτσίσει τα δόντια μου προτού κοιμηθώ».

Τι σας «ρίχνει» στο τρέξιμο;
Το βρώμικο αστικό περιβάλλον των ελληνικών πόλεων, οι ρυπασμένες περιοχές της υπαίθρου, με χαβούζες και χωματερές, καθώς και οι διάφορες αντιαισθητικές φυσιογνωμίες όψιμων δρομέων που βλέπουν το τρέξιμο κυρίως ως μέσο επίδειξης και έκφρασης ενός επιφανειακού καθ’ υπαγόρευση «lifestyle»…

44

Trentino Ιταλία, ISF Skygames, 2004 – Skyspeed race.

Και τι σας «ανεβάζει» περισσότερο;
Το τρέξιμο στην ανέγγιχτη φύση, μέσα σε πυκνά δάση, δίπλα σε κελαριστά ρυάκια, σε ανεμόδαρτους λειμώνες και ιδίως πάνω απόκοσμες, βραχώδεις κορυφές ορέων…

Τι σκέφτεστε όταν διανύετε μεγάλες αποστάσεις;
Τα πάντα και τίποτε. Δηλαδή μπορεί να σκέφτομαι πράγματα που αφορούν στον ίδιο τον αγώνα, ζητήματα τακτικής, ρυθμού, κατανομής δυνάμεων, τροφοδοσίας, μπορεί να σκέφτομαι εντελώς προσωπικά ζητήματα, άσχετα με τον αγώνα ή το τρέξιμο, να στοχάζομαι φιλοσοφικά, μπορεί όμως και να μην σκέφτομαι απολύτως τίποτε! Όλα τα παραπάνω μπορεί να συμβούν ακόμα και κατά τη διάρκεια του ίδιου αγώνα. Όσο μεγαλύτερη η διάρκεια των αγώνων, τόσο πιο σύνθετος ο μηχανισμός των συλλογισμών και σκέψεων.

Aπεχθάνομαι όλα τα τεχνητά, δήθεν αθλητικά, τρόφιμα, τα γεμάτα χρωστικές και συντηρητικά.

Από που αντλείτε έμπνευση για να πάτε ένα χιλιόμετρο παρακάτω, όταν φτάνετε στα όριά σας;
Αντλώ έμπνευση και δύναμη από την ανάμνηση παλαιότερων αγωνιστικών στιγμών, από τη νοερή ανάκληση παρόμοιων αθλητικών βιωμάτων του παρελθόντος.

Tuscania-Tarquinia, Ιταλία, 2008. Παγκόσμιο πρωτάθλημα 100 χλμ. της IAU.

Tuscania-Tarquinia, Ιταλία, 2008. Παγκόσμιο πρωτάθλημα 100 χλμ. της IAU.

Το τρέξιμο είναι για εσάς και διαλογισμός; Νιώθετε ότι σας ωφελεί και ψυχικά;
Κατηγορηματικά ναι! Πρόκειται για είδος διαλογισμού μέσω της κίνησης, ο οποίος οδηγεί σε εσωτερική εναρμόνιση και εξισορρόπηση. Οσάκις νιώθω ταραγμένος και αρνητικά φορτισμένος και μεσολαβεί τρέξιμο, γρήγορα επέρχεται ηρεμία και γαλήνη, τίθενται σε τάξη προηγουμένως άτακτες σκέψεις, απαντώνται ερωτήματα και προκύπτουν λύσεις σε προβλήματα πάσης φύσεως. Έχει λοιπόν το τρέξιμο επίδραση περίπου μαγική επί του ψυχισμού και της διάθεσης…

Είναι αλήθεια ότι προκαλεί ένα γλυκό «εθισμό»; Πόσο εξαρτημένος νιώθετε;
Θα τολμούσα να το επιβεβαιώσω! Αν μια μέρα δεν τρέξω, νιώθω σαν να… μην έχω βουρτσίσει τα δόντια μου προτού κοιμηθώ.

«Έχω τρέξει σε περισσότερους από 45 μαραθωνίους (ασφάλτου και βουνού) και σε περισσότερους από 15 υπερμαραθωνίους (ασφάλτου και βουνού)».

Έχετε λάβει μέρος σε αγώνες; Τι σας έμεινε από την εμπειρία;
Έχω λάβει μέρος σε αμέτρητους αγώνες για περισσότερα από 25 συναπτά έτη, αγώνες αποστάσεων από ένα χιλιόμετρο έως και πάνω από εκατό χιλιόμετρα. Ποικίλες εμπειρίες που είναι δύσκολο να περιγραφούν και να κατηγοριοποιηθούν. Ξεχωριστές ήταν οι εμπειρίες που αφορούσαν στη δοκιμή κάποιου νέου αγωνιστικού βιώματος, π.χ. ο πρώτος μαραθώνιος, ο πρώτος υπερμαραθώνιος, ο πρώτος ορεινός δρόμος, ο πρώτος ορεινός υπερμαραθώνιος, το πρώτο τρίαθλο, ο πρώτος κολυμβητικός μαραθώνιος, κ.λπ. Αυτό που μένει ως απόσταγμα είναι η γοητεία της επίτευξης κάποια υπέρβασης του συνηθισμένου επιπέδου απόδοσης του οργανισμού. Το να είσαι κατάκοπος, στα πρόθυρα της κατάρρευσης, αλλά να συνεχίζεις, να ξεπερνάς τον εαυτό σου…

Διαβάστε ακόμα: Χαρούκι Μουρακάμι: Πώς έτρεξε (ανάποδα) τον κλασικό Μαραθώνιο της Αθήνας!

24

Winschoten, Ολλανδία, 2011, παγκόσμιο πρωτάθλημα 100 χλμ. της IAU.

Σε πόσους μαραθώνιους έχετε τρέξει;
Σε περισσότερους από 45 μαραθωνίους (ασφάλτου και βουνού) και σε περισσότερους από 15 υπερμαραθωνίους (ασφάλτου και βουνού).

Ποια είναι η κορυφαία σας επίδοση έως σήμερα;
Η κορυφαία μου επίδοση στον μαραθώνιο είναι 2 ώρες και 23 λεπτά.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας υγιεινό σνακ;
Μπορώ να επιβιώσω επ΄ αόριστον αν υπάρχουν στη διατροφή μου οι εξής τρεις τροφές: ψωμί, τυρί και ελαιόλαδο. Είναι μάλλον παχυντικές για αθλητικά δεδομένα, αλλά οπωσδήποτε υγιεινές και θρεπτικότατες. Απ’ την άλλη, απεχθάνομαι όλα τα τεχνητά, δήθεν αθλητικά, τρόφιμα, τα γεμάτα χρωστικές, συντηρητικά και λοιπά ύποπτα συστατικά…

Έχετε τραυματιστεί τρέχοντας;
Ευτυχώς όχι. Αφουγκράζομαι προσεκτικά τα μηνύματα που μου στέλνει το σώμα και τα λαμβάνω σοβαρά υπόψη μου, τροποποιώντας αναλόγως την προπονητική επιβάρυνση. Αυτή η συνετή προσέγγιση σε συνδυασμό με την εκ φύσεως αρκετά ανθεκτική σωματοδομή με προστάτευσαν από τραυματισμούς όλα αυτά τα χρόνια.

«Ποιο είναι το ωραιότερο σημείο που έχω τρέξει; Δυσκολεύομαι να διαλέξω μεταξύ των ολύμπιων κορυφών και των Δολομιτικών Άλπεων».

Πού τρέχετε συνήθως και γιατί;
Προτιμώ αναμφίβολα το ορεινό πεδίο, σε σύγκριση με την μονοτονία ενός σταδίου, το οποίο αποφεύγω όσο μπορώ. Υπήρχαν, βέβαια, περίοδοι στην αθλητική μου ζωή κατά τις οποίες το στάδιο αποτελούσε το καθημερινό μου «λημέρι». Γενικώς, όμως, προτιμώ το φυσικό περιβάλλον, το οποίο με γοητεύει με τις εναλλαγές του τοπίου και τη μαγική αύρα που το διαπνέει.

48

Κολυμπώντας κατά τη διάρκεια του 44ου διάπλου του Τορωναίου κόλπου 2014 (26 km).

Ποιο είναι το ωραιότερο σημείο που έχετε τρέξει;
Λατρεύω τα ελληνικά βουνά και ιδίως το μαγικό Όλυμπο, αλλά με συγκινούν και οι Άλπεις. Δυσκολεύομαι να διαλέξω μεταξύ των ολύμπιων κορυφών και των Δολομιτικών Άλπεων, με τους θεσπέσιους χρωματισμούς των βράχων τους.

Έχετε τρέξει στο σκοτάδι και πού;
Ο αγώνας 100 χιλιομέτρων που διεξάγεται κάθε χρόνο στις αρχές Ιουλίου στο Torhout της Φλάνδρας ήταν ο πρώτος αγώνας 100 χλμ. στο οποίον συμμετείχα και ήταν βραδινός. Θα μου μείνει αξέχαστος μεταξύ των αγώνων που έτρεξα σε συνθήκες σκότους.

Κάνετε διατάσεις;
Για να είμαι ειλικρινής, δεν είμαι όσο επιμελής θα έπρεπε στην εκτέλεση διατάσεων, ιδίως κατά τα τελευταία χρόνια…

Πώς μετράτε την απόσταση που διανύετε;
Αποφεύγω να χρησιμοποιώ τα εξελιγμένα λογισμικά, τα οποία έχουν γίνει πολύ διαδεδομένα μεταξύ των δρομέων τελευταίως. Προκρίνω περισσότερο εμπειρικές μεθόδους. Στην προπόνηση, πολλώ μάλλον όταν πρόκειται για τρέξιμο στο ορεινό πεδίο, κινούμαι συνήθως με βάση τη διάρκεια και όχι με βάση την απόσταση.

Διαβάστε ακόμα: Πάτρικ Λη Φέρμορ: Πώς διέσχισε, 18 χρονών, την Ευρώπη με τα πόδια!

29

«Αν θα έπρεπε να ξεχωρίσω έναν από τους αγαπημένους μου δρομείς», λέει ο Παναγιώτης Ιωαννίδης, «αυτός θα ήταν ο Γιάννης Κούρος, του οποίου η προσωπικότητα είναι ξεχωριστή και τα επιτεύγματα πέρα από κάθε φαντασία». Εδώ οι δυο τους στο παγκόσμιο πρωτάθλημα 100 χλμ. της IAU, το 2012, στο Seregno της Ιταλίας.

Προτιμάτε να τρέχετε μόνος ή με παρέα;
Γενικώς προτιμώ να τρέχω μόνος, ιδίως όταν η προπόνηση αφορά συνεχόμενο τρέξιμο μακρού χρόνου, καθώς η μοναχικότητα αυτή με βοηθά στην αυτοσυγκέντρωση. Επιζητώ, ωστόσο, την παρέα και την ομάδα αν είναι δυνατόν, εφόσον πρόκειται για διαλειμματική προπόνηση (κομμάτια υψηλής έντασης).

Το τρέξιμο αποτελεί εξάρτηση, και με οδήγησε στο να αποκτήσω ακόμη μια: την παγωμένη μπίρα μετά την προπόνηση!

Έχετε κάνει barefoot (ξυπόλητο) τρέξιμο;
Μόνο στην άμμο της παραλίας το καλοκαίρι –και πρέπει να πω ότι το βρίσκω απολαυστικό.

Το τρέξιμο σάς βοήθησε να ξεπεράσετε κάποια εξάρτηση;
Το τρέξιμο αποτελεί από μόνο του μια εξάρτηση! Και με οδήγησε στο να αποκτήσω ακόμη μια: την παγωμένη μπίρα μετά την προπόνηση…

Αλήθεια τώρα: Δεν υπάρχουν εβδομάδες ή ακόμα και μήνες που βαριέστε να πάτε για τρέξιμο;
Οι διακυμάνσεις της διάθεσης, η οποία επηρεάζεται από εξωαθλητικούς παράγοντες και από τις συνθήκες τις ζωής, καθώς επίσης και οι διακυμάνσεις του καιρού, αναλόγως των εποχών, αναμφίβολα επιδρούν στην όρεξη και το κέφι για προπόνηση. Ωστόσο, όλη η αξία του δρομέα έγκειται στην ανάπτυξη μιας ιδιαίτερης εσωτερικής ψυχικής δύναμης που τον καθιστά ικανό να υπερνικά την έμφυτη αδράνεια, να πορεύεται κόντρα στην αντιξοότητα…

8

Παγκόσμιο πρωτάθλημα Ultra Trail της IAU, Connemara, Ιρλανδία, 2011. Ο Παναγιώτης Ιωαννίδης με τους Παντελή Καμπαξή και Αργύρη Παπαθανασόπουλο πριν από την εκκίνηση.

Τελικά, έχει πλάκα να τρέχεις ή είναι συνήθεια για μαζοχιστές;
Θα τολμούσα να ισχυριστώ ότι ισχύουν και τα δύο. Ποια είναι η μεταξύ τους αναλογία, αποτελεί θέμα που σηκώνει αρκετή συζήτηση!

Γιατί νομίζετε ότι όλοι έχουν «τρελαθεί» τα τελευταία χρόνια και παίρνουν τους δρόμους τρέχοντας;
Εκτιμώ ότι πρόκειται για ένα επείσακτο φαινόμενο. Παρατηρείται δηλαδή τώρα πια και στην Ελλάδα, ως ένα βαθμό και λόγω μιμητισμού, ό,τι αποτελούσε μια μαζική πραγματικότητα στην Δυτική Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική εδώ και πολλές δεκαετίες. Με τη διαφορά ότι στην Ελλάδα η τάση αυτή συνοδεύεται με τα αρνητικά παρεπόμενα του «κιτς», το οποίο προκύπτει από το συνδυασμό των συνήθων υπερβολών των «νεοφώτιστων», με τα απότοκα ενός νόθου «lifestyle» υπαγορευμένου από περιοδικά και τηλεοπτικές εκπομπές. Παρά τις αρνητικές αυτές υποσημειώσεις, μπορώ να παραδεχτώ ότι αποτελεί μια, κατά βάση, θετική «μόδα», αφού, αν μη τι άλλο, ωφελεί τη φυσική και ψυχική κατάσταση πολλών ανθρώπων, οι οποίοι υπό άλλες συνθήκες ίσως θα ήταν παχύσαρκοι ή καπνιστές.

Έχετε κάποιον αγαπημένο(η) δρομέα;
Είναι πολλοί οι αγαπημένοι μου δρομείς, στην Ελλάδα και διεθνώς∙ εξαιρετικοί αθλητές που έχουν πετύχει θαυμαστές επιδόσεις και διακρίσεις, ιδίως εκείνοι που είχαν διάρκεια στην αθλητική τους διαδρομή και ιδιαίτερα όσοι συνδυάζουν τις αθλητικές επιτεύξεις με ενδιαφέρουσες προσωπικότητες, με σπάνιο ήθος και πνευματική καλλιέργεια. Αν θα έπρεπε να ξεχωρίσω έναν, αυτός θα ήταν αναμφίβολα ο Γιάννης Κούρος, του οποίου η προσωπικότητα είναι ξεχωριστή και τα επιτεύγματα πραγματικά πέρα από κάθε φαντασία.

 

Διαβάστε ακόμα: Πώς κρατιέται σε φόρμα ο Ολυμπιονίκης και προπονητής του TaeKwonDo Αλέξανδρος Νικολαΐδης. 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top