Το νέο στολίδι της Πάρου ανήκει στον όμιλο Kanava του Αντώνη Ηλιόπουλου και της Κάλιας Κωνσταντινίδου, από τη Σαντορίνη.

Όταν πρωτοπήγα στην Πάρο πριν από 30, μπορεί και περισσότερα χρόνια, το νησί δεν είχε πολλά ξενοδοχεία. Θυμάμαι το μικρό hotel Aliprantis στην κεντρική πλατεία της Νάουσας και τον ρετρό Ιππόκαμπο έξω από το χωριό, που έμοιαζε με μπρουταλιστική κυψέλη. Και βέβαια πολλά ενοικιαζόμενα δωμάτια τα οποία ωστόσο δεν επαρκούσαν τον Αύγουστο. Μια χρονιά που είχαν έρθει ξαφνικά πολλοί ξένοι –πολλοί Ιταλοί– οι ντόπιοι τους έστρωναν να κοιμηθούν σε ταράτσες, κάτω από τα αστέρια.

Με το που φτάνεις σε καλωσορίζει η πισίνα. Προτού δηλαδή μπεις στο Parilio, περνάς από ένα τεράστιο γαλαζοπράσινο «φίλτρο», που ρουφάει κάθε ένταση από πάνω σου.

Συνέχισα να πηγαίνω στην Πάρο κάθε χρόνο και παρακολούθησα την γρήγορη και αναπόφευκτα άνιση ανάπτυξη του νησιού: Βίλες, βιλάρες, ξενοδοχειάκια και ξενοδοχειάρες. Πολλά ενταγμένα στο τοπίο και στον αρχιτεκτονικό κανόνα των Κυκλάδων, και άλλα ελαφρώς παράταιρα. Παράλληλα, είδα να αλλάζουν (να “αναπτύσσονται” όπως ανακριβώς λέμε) οι παραλίες, οι ταβέρνες και τα μαγαζιά. Τα μπακάλικα έγιναν μπουτίκ με καφτάνια και κεντητά πασούμια, η μποέμ και ράθυμη Πούντα έγινε ολίγον… λούνα παρκ, και ο κλασικός Μπαρμπαρόσας έγινε Barbarossa: Τη θέση του πατέρα με το ναυτικό κασκέτο που έψηνε γούνες (κολιούς λιόκαφτους) σε μια μικρή σχάρα, πήρε ένα πολυτελές εστιατόριο που διαχειρίζονται πλέον τα παιδιά του, με βασιλικά καβουροπόδαρα και παγωμένο ροζέ προβηγκίας.

Το Parilio είναι ένα σοφιστικέ ξενοδοχείο με 33 σουίτες που επιπλώθηκαν με καλό και “γειωμένο” γούστο.

Η Πάρος έχει πια αλλάξει πολύ, όπως όλες οι Κυκλάδες και όλη η Ελλάδα. Όμως δεν έχει γίνει Μύκονος όπως λένε κάποιοι υποτιμητικά, και ούτε θα γίνει, αρκεί οι επιχειρηματίες του νησιού να εκτιμήσουν την αξία αυτού που ήδη έχουν στα χέρια τους. Και τα σημάδια είναι ότι αρκετοί -μια κρίσιμη μάζα;- το εκτιμούν. Υπάρχουν άλλωστε και νιόφερτοι επιχειρηματίες αυτής της λογικής, όπως ο όμιλος Kanava του Αντώνη Ηλιόπουλου και της Κάλιας Κωνσταντινίδου από τη Σαντορίνη, οι οποίοι δημιουργώντας το Parilio στην Πάρο, το ενέταξαν στο ρυθμό (κυριολεκτικά και μεταφορικά) του νησιού.

Το Parilio φέρει την υπογραφή του Interior Design Laboratorium του Στάμου Χονδροδήμου.

Το νέο ξενοδοχείο κτίστηκε κοντά στις περίφημες Κολυμπήθρες. Οι Κολυμπήθρες είναι ένα μνημείο της φύσης, αλλά το Parilio είναι ένα καλοφτιαγμένο ανθρώπινο δημιούργημα, που φέρει την υπογραφή του Interior Design Laboratorium του Στάμου Χονδροδήμου, που σχεδίασε μεταξύ άλλων το φιλόδοξο Istoria στη Σαντορίνη. Το Parilio είναι ένα σοφιστικέ ξενοδοχείο με 33 σουίτες, επιπλωμένες με πραγματικά καλό γούστο και απλωμένες χωρίς στριμωξίδι σε ένα όμορφο, επίπεδο οικόπεδο πολύ κοντά στη θάλασσα.

Το μενού του εστιατορίου υπογράφει ο σεφ Αλέξανδρος Τσιοτίνης, προσφάτως τιμηθείς -δικαίως- και με αστέρι Michelin.

Αριστερά: Γιουβέτσι με αστακό και γραβιέρα Σύρου. Δεξιά: Παριανό σαλατούρι εκπάγλου αρωματικότητας. Δια χειρός Αλέξανδρου Τσιοτίνη.

H πρώτη εντύπωση είναι καθοριστική: Με το που φτάνεις στο συγκρότημα σε καλωσορίζει η εντυπωσιακή πισίνα με τις βραχώδεις νησίδες και τις θεόρατες, σκιερές αροκάριες, που βρίσκονται έξω από την είσοδο του ξενοδοχείου. Προτού δηλαδή μπεις στο Parilio, περνάς από ένα τεράστιο γαλαζοπράσινο “φίλτρο”, που ρουφάει κάθε ένταση από πάνω σου. Έτσι, η είσοδος του κομψού resort χωρίζει το συγκρότημα σε δύο βασικές ζώνες: Στο κομμάτι της διημέρευσης με το ζηλευτό μπαρ και την πισίνα, και στο κομμάτι της διανυκτέρευσης με τα ήσυχα δωμάτια. Ανάμεσα στις δύο ζώνες, στο κεντρικό κτίριο, χτυπάει η καρδιά των υπηρεσιών του Parilio, με τη φιλική ρεσεψιόν, το μικρό σπα, το μποέμικο κατάστημα Anthologist και το εξαιρετικό εστιατόριο.

Ο μισελενάτος σεφ Αλέξανδρος Τσιοτίνης και η ακτινοβολούσα συνιδιοκτήτρια του Parilio, Κάλια Κωνσταντινίδου. (Φωτογραφία: Andro.gr).

Το μενού του εστιατορίου υπογράφει ο σεφ Αλέξανδρος Τσιοτίνης, προσφάτως τιμηθείς -δικαίως- και με αστέρι Michelin. Ο Τσιοτίνης είναι λίγο σαν το Parilio: Φιλικός, γήινος, αλλά και σοβαρός επαγγελματίας και ψαγμένος δημιουργός. Είναι διεθνής αλλά και υπερήφανος για το ελληνικό του DNA. Πατάει με άνεση στις βάρκες της οικειότητας και του εστέτ. Το σαλατούρι που έχει φτιάξει για το μενού του εστιατορίου Mr. E του Parilio, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα: Μια κυκλαδίτικη ψαροσαλάτα που σερβίρεται ελαφρώς “μπουκωμένη” στα παραδοσιακά στέκια, εδώ, χωρίς να “εκσυγχρονιστεί” αμετροεπώς με ασιατικά αρτύματα, αποκτά άλλη δροσιά και ζωντάνια όταν στο φρέσκο ψάρι ημέρας προστίθεται η “τζαζιά” του κονφί λεμονιού μαζί με φρέσκο κρεμμυδάκι και ελαφρύ, αρωματικό λαδολέμονο λουΐζας.

Άκρως παιχνιδιάρικο πιάτο είναι και τα “γεμιστά” υπό μορφή… νιγκίρι: Μικρές quenelles ρυζιού σα να πλάστηκαν από μελωμένες ντομάτες γεμιστές, στεφανώνονται με καρπάτσιο ψαριού ημέρας. Ένα κλείσιμο ματιού και στο θρυλικό σούσι ντομάτας που είχε πρωτοπαρουσιάσει ο Χριστόφορος Πέσκιας στο αλήστου μνήμης εστιατόριο “48”, το 2003.

Ο εσωτερικός χώρος του εστιατορίου Mr. E.

Στις κρεάτινες επιλογές ξεχωρίζουμε το σιγοψημένο κατσικάκι με φρικασέ από baby μαρούλι ενώ στα γλυκά, μετά το πολυσυζητημένο κουνουπίδι με λευκή σοκολάτα που έγινε talk of the town το χειμώνα στην Αθήνα, ο Τσιοτίνης παρουσιάζει ένα ακόμα αγγελικό γλυκό, τα ψητά βερίκοκα με αιθέρια μους βανίλιας και ένα σορμπέ δεντρολίβανο που σου εντυπώνεται στη μνήμη με τη διαπεραστική του φρεσκάδα.

Στο ολοήμερο μενού που μπορεί ο επισκέπτης να απολαύσει δίπλα στην πισίνα, επιλέγουμε το… “πιτόγυρο” άνευ κρέατος, με ολόγλυκα κονφί λαχανικά, κρέμα από γιαούρτι και σχοινόπρασο, φέτα, ντομάτα, αρωματικά βότανα και σουσάμι. Είναι ένα υγιεινό σνακ που θα μπορούσες να τρως κάθε μέρα! Και όμως, η ομάδα του Parilio χαίρεται να συστήνει στους επισκέπτες και άλλα γαστρονομικά μυστικά της Πάρου, εκτός ξενοδοχείου.

Δημιουργικά πιάτα στο Thalassamou: Μαλακό ανοιξιάτικο ρολό ωμής σπανακόπιτας και μαριναρισμένο σκουμπρί με απαλό γαλάκτωμα αγγουριού. (Φωτογραφίες: Andro.gr).

Η πρώτη μας ανακάλυψη μέσω του Parilio, ήταν το εστιατόριο Thalassamou. Στην ήσυχη Πίσω Αλυκή, μπροστά στο νερό και κάτω από μια… “παρέα” αλμυρίκια, βρίσκεται ένα από τα πιο διακριτικά και πιο αξιόλογα εστιατόρια του νησιού. Ο Μάριος και η Άννα, ένα ζευγάρι με πάθος για το φαγητό, από την πρώτη ύλη (ζυμωτό σπιτικό ψωμί) ως τη λελογισμένη δημιουργικότητα (“ταλιατέλες” από καλαμάρι με πέστο φρέσκου σκόρδου) παρουσιάζουν ένα μικρό, φωτεινό μενού που θα έστεκε σε πολύ καλό αθηναϊκό εστιατόριο αλλά το οποίο απολαμβάνεις ξυπόλητος, με το μαγιό σου.

Κοντά στο ξενοδοχείο και πάνω από τις Κολυμπήθρες δεσπόζει το κτήμα Petra, ένα πρότυπο βιολογικό αγρόκτημα.

Αριστερά: η “Σλιμ-ααρονικής” γοητείας πισίνα του κτήματος Petra. Δεξιά: Το ενετικό λιμανάκι της Νάουσας κατα το μούχρωμα. (Φωτογραφίες: Andro.gr).

Η φρέσκια αλμύρα βράζεται αλ ντέντε και ντύνεται με εκλεκτό ελαιόλαδο. Η “ωμή” σπανακόπιτα τυλίγεται σαν φρέσκο ανοιξιάτικο ρολό σε μαλακό φύλλο ρυζιού και σου σπάει τη μύτη με τα αρώματα της. Το ποντιακό κουσκουσάκι βάφεται κατακόκκινο από το φρέσκο πατζάρι και χυλώνει σα ριζότο προτού συναντήσει τις ψητές σαρδέλες. Και η Άννα, σύζυγος του σεφ και έχουσα το γενικό πρόσταγμα στο μαγαζί, γοητεύει με το χιούμορ, το μεράκι και τις ανεξάντλητες ιστορίες της.

Αν θέλετε να δειπνήσετε σε πιο κοσμικά λημέρια, ζητείστε από τη ρεσεψιόν του Parilio να σας κλείσουν καλό τραπέζι στο Siparos, στο Barbarossa, στο Mario, ή στο Γεμενί. Και αφού πιάσαμε τα φαγάδικα, ιδού ορισμένα ακόμα tips από το Andro: Για παραδοσιακά πιάτα, στην Παλιά Αγορά στη Νάουσα και στον Τσιτσάνη στον Πρόδρομο. Για κλασική ψαροταβέρνα, στη Χριστιάνα στον Αμπελά. Και από μπαρ, Santé και Cosmos στα στενάκια της Νάουσας, ή Somaripa στο Ενετικό λιμανάκι.

Ο φωτογράφος μόδας και κεραμίστας Todd Marshard στο ατελιέ – πωλητήριο του στις Λεύκες. (Φωτογραφίες: Andro.gr).

Εκτός από το κομμάτι του φαγητού και του ποτού, ανακαλύψαμε με την καθοδήγηση των οικοδεσποτών μας, και άλλα μυστικά του νησιού. Όπως για παράδειγμα το ατελιέ του Todd Marshard, στο ημιορεινό χωριό Λεύκες. Ο Todd ήταν ένας καταξιωμένος φωτογράφος στην Αμερική, με δουλειές στα μεγαλύτερα περιοδικά μόδας, όπως η Vogue. Σήμερα, κάνει μακροβούτι στην τέχνη της κεραμικής: Αφού ερωτεύτηκε την Πάρο, δημιούργησε ένα ατελιέ στο πιο απόμερο χωριό του νησιού, όπου τον χειμώνα δεν κυκλοφορεί ψυχή. Αν βρεθείτε φέτος το καλοκαίρι στην Πάρο, αξίζει να επισκεφτείτε το μικρό του κεραμείο και να μιλήσετε μαζί του. Είναι ένα από τα γοητευτικότατα παραδείγματα ξένων που αποφάσισαν να κάνουν πατρίδα τους την Ελλάδα, αναγνωρίζοντας αρετές στον τόπο μας που εμείς συχνά προσπερνάμε με αδιαφορία, επειδή τις θεωρούμε δεδομένες.

Με την καθοδήγηση των οικοδεσποτών μας, ανακαλύψαμε το ατελιέ κεραμικής του Todd Marshard, στο ημιορεινό χωριό Λεύκες.

Αριστερά: Το βετζετέριαν “πιτόγυρο” του Parilio. Δεξιά: Ο Άλκης Ντάουνγουορντ, “ψυχή” του κτήματος Petra. (Φωτογραφίες: Andro.gr).

Μια άλλη αναβίωση βρίσκεται σε εξέλιξη λίγα χιλιόμετρα μακριά από τις Λεύκες, κοντά στο Parilio, πάνω από τις Κολυμπήθρες: Ο λόγος για το κτήμα Petra, που έκτισαν αρχικά μέλη μιας εκ των ισχυρών ελληνικών οικογενειών με πολυεθνική δραστηριότητα, ως προσωπικό ησυχαστήριο. Στη νέα γενιά πλέον, το κτήμα -που αποτελεί και μια πράσινη όαση στην άνυδρη πλαγιά- έχει μετατραπεί σε πρότυπο βιολογικό αγρόκτημα. Ψυχή του εγχειρήματος είναι ο Άλκης Ντάουνγουορντ που έχει καταφέρει μεταξύ άλλων να καλλιεργήσει με ζηλευτά αποτελέσματα την άγρια και ατίθαση κάππαρη, μαζί με λογής άλλα φυτά και ζώα εκτροφής. Το Petra farm είναι επισκέψιμο και μπορείτε όχι μόνο να δείτε από κοντά τις καλλιεργητικές μεθόδους αλλά και να κάνετε γευσιγνωσία με τα προϊόντα του κτήματος, και με πανοραμική θέα -ίσως τη συγκλονιστικότερη του νησιού- σε όλο τον κόλπο της Νάουσας.

Προσκύνημα στην μεγαλειώδη Εκατονταπυλιανή. (Φωτογραφίες: Andro.gr).

Ασφαλώς μια επίσκεψη στην Πάρο δεν θα ήταν ολοκληρωμένη χωρίς την εξερεύνηση της Παροικιάς, που είναι το κύριο πόλισμα του νησιού. Υπάρχουν τόσα που μπορείτε να ανακαλύψετε πίσω από το λιμάνι, όπως το Φράγκικο Κάστρο του οποίου το κεντρικό τμήμα μοιάζει με πύργο jenga, κτισμένο με κομμάτια από τον δωρικό ναό της Αθηνάς (του 6ου αι. Π.Χ.) και από άλλα αρχαία μνημεία. Και βέβαια την πάνσεπτη Εκατονταπυλιανή που ακτινοβολεί σε όλο το αρχιπέλαγος, επισκιάζοντας -ιστορικά- ακόμα και αυτή την Παναγιά της Τήνου. Έργο αρχικά του Μεγάλου και Αγίου Κωνσταντίνου, αυτοκράτορα του Βυζαντίου, έχει υποστεί πολλές τροποποιήσεις, καταστροφές και προσθήκες, από την ανακατασκευή του ίδιου του Ιουστινιανού, ως το σύγχρονο βυζαντινό μουσείο Πάρου που φιλοξενείται στο εκκλησιαστικό συγκρότημα.

Το Parilio μια ώρα πριν και μια ώρα μετά τη δύση του ήλιου. (Φωτογραφίες: Andro.gr).

Επιστροφή στο Parilio για ξεκούραση: Για ένα κοκτέιλ στην πισίνα, ή για μια θεραπεία στο spa; Στην πρώτη περίπτωση, σας προτείνουμε το δροσιστικό και σπινθιροβόλο Can I Kick It -χωρίς αλκοόλ- με πατζάρι, μανταρίνι, verjus (αγουρίδα), φράουλα, τζίντζερ και σόδα ροζ γκρέηπφρουτ. Ή, αν ο ήλιος έχει αρχίσει να βασιλεύει, ένα σοβαρό Negroni: Στο bar του Parilio ωριμάζουν αναμεμειγμένο το Negroni τους για τουλάχιστον ένα τρίμηνο, με αποτέλεσμα την ώσμωση γεύσεων και αρωμάτων, και ένα πιο μεστό αποτέλεσμα στο ποτήρι.

Αριστερά: Τα signature σκίαστρα έξω από τις σουίτες. Δεξιά: Υποδοχή στο spa του κομψού resort.  (Φωτογραφίες: Andro.gr).

Στη δεύτερη περίπτωση, μια επίσκεψη στο spa μπορεί να περιλαμβάνει ένα χαλαρωτικό μασάζ, μια δερματική περιποίηση – ανάπλαση μετά τον ήλιο με ειδικά προϊόντα Κορρέ, ή ένα γρήγορο μανικιούρ – πεντικιούρ πριν τη βραδινή έξοδο στο λιμανάκι της Νάουσας. Το λιμανάκι απέχει κάτι λιγότερο από τρία χιλιόμετρα -μήπως να πάτε με τα πόδια την ώρα του ηλιοβασιλέματος;- και δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι είναι ένα από τα ατμοσφαιρικότερα σημεία της Ελλάδας.

 

Διαβάστε ακόμα, Γιώργος Τσολάκης: «Η νέα μαρίνα του Αλίμου θα είναι μια παιγνιώδης ανακάλυψη».

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top