Γεωργία Δρακάκη: Δικαίωμα μας να «πηγαίνουμε» με όσους θέλουμε

Πώς αντιμετωπίζουν οι άντρες μια γυναίκα που θέλει να αρθρώσει τον δικό της λόγο γύρω από το σεξ; (Εικονογράφηση: Milo Manara).

Τις προάλλες έλαβα μια εκτενή επιστολή ενός αναγνώστη από την Αυστραλία, ο οποίος μου επεσήμανε τις διαφωνίες του σχετικά με τα γραφόμενά μου σε αυτήν την στήλη. Ο έρωτας και το σεξ, μου έγραψε, είναι πράγμα ιερό και εγώ το ευτελίζω. Αναρρωτιέμαι, ο εν λόγω κύριος θα είχε μπει στον κόπο να γράψει αυτό το γράμμα αν ο υπογράφων τα sex κείμενα ήταν γένους αρσενικού;

Νομίζω πως, ακόμα και αν είχε τις διαφωνίες του, γράμμα δεν θα του έστελνε. Γιατί οι άντρες, ειδικά οι άντρες 50 plus, αισθάνονται αμείλικτα μέσα τους την ανάγκη να εξηγήσουν και να νουθετήσουν τις γυναίκες, ιδίως τις μικρότερες. Αν δεν ήσαστε εξοικειωμένοι με τον όρο mansplaining, ορίστε, μόλις μάθατε τι είναι.

Το σεξ και η κουβέντα γύρω από το σεξ πραμένει, στα μάτια της πλειοψηφίας, αντρικό προνόμιο. Μια γυναίκα χάνει πόντους από την σοβαρότητα και την αξιοπρέπειά της μιλώντας και γράφοντας για αυτό. «Και πόσο κρίμα, όταν αυτή η γυναίκα είναι μορφωμένη ή εμφανίσιμη», και όχι καμιά «σάπια», «αλλοδαπή», «πουτάνα», «από επαρχία» (όλοι τους χαρακτηρισμοί που έχουν φτάσει στα αυτιά μου από άντρες και γυναίκες), που βγάζει μερικά ευρώ «κάνοντας πίπες στους έντιμους χωριανούς που θέλουν ένα ξεχαρμάνιασμα από τις χοντρές συζύγους τους». Αμφιβάλετε ότι αυτό είναι το επίπεδο του μέσου σεξοκοινωνικού κουτσομπολιού;

Κάποτε, ο «έκλυτος» βίος ήταν προνόμιο των πνευματικά περπατημένων ανθρώπων: από τις παλλακίδες, μέχρι την αυτοκράτειρα Θεοδώρα και από τους Ρωμαίος αυτοκράτορες που έγραφαν ποίηση και έπιναν κρασί που έσταζε από φαλλούς ωραίων νέων μέχρι τον δανδή Όσκαρ Ουάιλντ που λάτρευε τις ηδονές. Στην πορεία, ο έκλυτος βίος -μα πόσο ντεμοντέ, αλλά και υπέροχη αισθητικά συνάμα φράση;- συνδέθηκε με πλαστικό στήθος, sugar girls, reality shows, προβολή σεξουαλικής διαθεσιμότητας μέσω social για έτερα οφέλη…

Η μία κατάσταση από την άλλη, κατά την άποψή μου, απέχει χιλιόμετρα. Και ναι, έχω μετατοπίσει την κουβέντα από το φύλο και τα προνόμιά του, στην εποχή και την κατάντια της. Κρίνω πως ενώ ο κόσμος μας οδεύει σε σημαντικότατες συνειδητοποιήσεις για το καλό του -βλ. πράσινες ενέργειες, βηγκανισμούς, θεωρητική πρόοδο στα ανθρώπινα δικαιώματα- σεξουαλικά είμαστε τόσο παρωχημένοι και σκοταδιστές που τρέμω.

Εκτός από το ότι το πολύ σεξ με διαφορετικούς συντρόφους είναι ξεκάθαρα αντρικό προνόμιο, μιας που στις επαρχίες συζητούν ακόμα την παρθενία της κοπέλας, φαίνεται να αποτελεί και «προνόμιο» των ανθρώπων (ιδίως των γυναικών) που φέρονται ως εν γένει επιφανειακές, ίσως χωρίς μόρφωση και καλλιέργεια, που δεν πιστεύουν στον θεσμό της οικογένειας και που, ίσως, δεν έχουν καν συναισθήματα γιατί μπορεί και «να έχουν περάσει δύσκολα παιδικά χρόνια».

Με λίγα λόγια, στην εποχή μας, αν ένας σοβαρός κύριος με κοστούμι και πολλά μηδενικά στον λογαριασμό του πει ότι του αρέσει να (ξενο)πηδά τακτικά ως αμετανόητος λάτρης του ωραίου φύλου, γίνεται μάλλον εξώφυλλο στα περιοδικά, τρόπος του λέγειν. Οι γυναίκες τον ποθούν, οι άντρες τον ζηλεύουν και τον παραδέχονται. Στην εποχή μας, αν ένας άλλος κύριος, εργαζόμενος σε βουλκανιζατέρ, κάτοικος Μπραχαμίου Αττικής, με μερικά χρέη στην τράπεζα και νύχια κίτρινα από τα μάλμπορο μαλακά, δηλώσει ότι αγαπά το αιδοίον και ότι το κυνηγά όσο του επιτρέπουν οι συνθήκες, χαίρει και πάλι εκτίμησης. Οι γυναίκες κλείνουν τον μάτι στον «λαϊκό τσαχπίνη», ενώ οι άντρες τον χτυπάνε φιλικά στην πλάτη και τον αποκαλούν μπαγάσα.

Με το να βλέπεις το σεξ ως μια ανάγκη ή επιθυμία προς εκπλήρωση, δεν σημαίνει ότι δεν το σέβεσαι ως πράξη. (Εικονογράφηση: Milo Manara).

Στην περίπτωση των γυναικών, μια κοπέλα χαμηλού οικονομικού και κοινωνικού επιπέδου που μακραίνει το νύχι της και μακιγιάρεται έντονα δικαιούται να είναι λίγο «τσούλα», να κάνει τα σεξάκια της δηλαδή από εδώ κι από εκεί. Πολλές από αυτές, παρκάρουν Μύκονο το καλοκαίρι και φλερτάρουν επί πληρωμή με πλούσιους αραβόφωνους στις πιο ακριβές παραλίες. Άλλες, έχουν sugar daddies, τρίτες ανακουφίζουν τους γείτονές τους επειδή έτσι γουστάρουν οι ίδιες. Οι περισσότεροι άντρες που αναλύουν αυτά τα φαινόμενα γυναικών, φαίνεται να τις λυπούνται ή και να τις σιχαίνονται. Η «βρωμιάρα» όμως του σήμερα ήταν η «απόλυτη γυναικάρα» του χθες, όταν ο Μπάμπης στέναζε καρφωμένος μες στο στόμα της. «Κάποιος μπορεί να τις λυπηθεί και να τις παντρευτεί» ή «όλο και κάποιον θα τυλίξουνε αυτές, ξέρεις τι διάολοι είναι;» λένε μετά στις συζύγους τους κουτσομπολίστικα οι Μπάμπηδες, ενώ οι ίδιοι ορέγονται τα τραγανά τους οπίσθια μέσα από τα φθηνά κολάν από ψεύτικο δέρμα.

Αν πρόκειται για μια κυρία με σπουδές και καριέρα; Μια κυρία αριστοκρατική, καλοντυμένη και φινετσάτη; Δεν χρειάζεται να είναι πλούσια, μιλάμε ακόμα και για εμάς τις νέες γυναίκες, που ζούμε με λιγότερα από 1.000 ευρώ το μήνα, αλλά χτυπάμε ένα ταξίδι στην Ευρώπη μια φορά τον χρόνο, ξέρουμε να εκτιμούμε το καλό κρασί και αγαπάμε την καλή ζωή. «Σοβαρό κορίτσι, εσύ, τι δουλειά έχεις με τέτοια πράγματα;», βγαίνει αντανακλαστικά σχεδόν η κρίση. Είναι αποτυχία για μια τέτοια γυναίκα να μην την έχει στεφανώσει ένας άντρας, άρα να εξαναγκάζεται η καημένη να ζει μια ζωή ρυπαρή, από σεντόνι σε σεντόνι. Πνίγει την δυστυχία της δίνοντας το κορμί της. Και τέτοια. Τουλάχιστον, εκτιμάται από εκείνες τις μισο-σοβαρές ότι δεν πολυμιλάνε για τις περιπέτειές τους, ότι έχουν, τουλάχιστον, την σεμνότητα να τις κρύψουν.

Όσο για τις ματσωμένες ανύπαντρες ή διαζευγμένες 45 plus, τα νεαρά αγόρια σφάζονται στα πόδια τους θεωρώντας τες «ξεκωλιάρες μιλφάρες». Απολαμβάνουν όμως τα ωραία δώρα που τους κάνουν οι κυρίες αυτές και την δεδομένη εμπειρία τους στον στίβο της απόλαυσης.

Ακόμα και στο gay σύμπαν, τα πράγματα φαίνεται να μην ευνοούν τις γυναίκες. Οι ομοφυλόφιλοι άντρες είναι πιο ανοιχτοί στο να κάνουν σεξ με πολλούς, ίσως και στο να κρατήσουν μια ανοιχτή σχέση. Με τις λεσβίες είναι διαφορετικά τα πράγματα: μια γυναίκα που έχει πάει με πολλές γυναίκες, μπορεί να δυσκολευτεί να κάνει σοβαρή σχέση, γιατί ίσως δεν την εμπιστευτούν. Μιλώντας, ειδικά, για πόλεις όπως η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη, αν η κοινότητα των gay αντρών είναι λίγο πολύ γνωστή στα άτομα που την απαρτίζουν, οι κύκλοι των λεσβιών είναι πολύ πιο κλειστοί. Λέγεται -οι ίδιες μου το λένε- ότι η μέση λεσβία είναι αρκετά συντηρητική, πιστεύει πολύ στην αξία της μονογαμίας και δεν είναι ανοιχτή σε σεξουαλικούς πειραματισμούς με περισσότερα άτομα.

Είναι έτσι πράγματι ή έχουν ενσωματώσει στην σεξουαλικότητά τους ένα σωρό κατάλοιπα μιας πιεστικής, πατριαρχικής κοινωνίας;

Λίγοι απαραίτητοι αφορισμοί

Δεν σημαίνει ότι ένα gay άτομο είναι ή οφείλει να είναι πιο ανοιχτόμυαλο από ό, τι ένα straight. Συχνά, μάλιστα, συμβαίνει το αντίθετο: Ένας gay κολλητός μου αισθάνεται λίγο περίεργα με τις σεξουαλικές μου περιπέτειες, σα να μην νιώθει και πολύ περήφανος για μένα ή σα να με θέλει πιο εκλεκτική, αν και ο ίδιος έχει κάνει αχαλίνωτο σεξ με πάρα πολλούς συντρόφους κυριολεκτικά, από ολόκληρη την γη.

Γκέι ξε-γκέι, δεν σημαίνει ότι εκείνοι και εκείνες που κάνουν σεξ πιο συχνά ή με πιο πολλούς από ό, τι κάποιοι άλλοι είναι και πιο απελευθερωμένοι ή περνάνε πιο καλά. Το να κάνω σεξ με δέκα άντρες μέσα σε ένα μήνα στις ίδιες πάνω κάτω στάσεις δεν μου λέει τίποτα σε σχέση με την από κοινού με τον σύντροφό μου εξερεύνηση των σωμάτων μας και των διαθέσεών μας.

Όταν λοιπόν μια γυναίκα κάνει σεξ με διαφορετικούς συντρόφους ή λέει ότι το κάνει ή γράφει ότι το κάνει είναι ακριβώς το ίδιο με έναν άντρα που κάνει, λέει και γράφει για τα σεξουαλικά του τερτίπια. Θεωρώ απαράδεκτο, βέβαια, να αναφερόμαστε ονομαστικά στους εραστές μας, κάτι που, η αλήθεια είναι ότι κάνουν συνήθως οι άντρες, θεωρώντας ενίοτε τις ερωμένες τους αξεσουάρ.

Κανένας άνθρωπος που δεν έχει ευαισθησία και ρομαντισμό δεν μπορεί να απολαύσει έναν έκλυτο βίο με τα όλα του. Το πολύ σεξ με πολλούς δεν σημαίνει απαραίτητα «πάμε να το κάνουμε μια στα γρήγορα» -αυτός είναι ο εύκολος και βαρετός τρόπος. Η άσωτη ζωή θέλει γούστο και χάρη, θέλει συζητήσεις και βραδιές με ποτό και φαγητό, εναλλαγές τοπίου και σταδιακή αποκάλυψη των άγριων ενστίκτων. Ο έκλυτος βίος μου μοιάζει περισσότερο με ένα συμπόσιο ή μια δύσβατη πορεία προς τα αστέρια, παρά με ένα τριήμερο στο Λας Βέγκας. Το δεύτερο μου φαίνεται κιτσάτα απαστράπτον, το πρώτο έχει την αίσθηση που αγαπάω.

Με το να βλέπεις το σεξ ως μια ανάγκη ή επιθυμία προς εκπλήρωση, δεν σημαίνει ότι δεν το σέβεσαι ως πράξη. Είναι ένα κοινωνικό έλλειμμα ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουμε την ανάγκη μας να μην είμαστε μονογαμικοί, μια ανάγκη που προκύπτει σε όλες τις περιπτώσεις ζευγαριών κάποια στιγμή, με ελάχιστες, τρανταχτές εξαιρέσεις ανθρώπων που είτε δεν πρόλαβαν να το ονειρευτούν, είτε βρήκαν το ένα στο εκατομμύριο άλλο τους μισό. Τα έχουμε ξαναπεί: δεν κερατώνουμε όλοι, αλλά πιστεύω -και σταυρώστε με- ότι όλοι θα το κάναμε αν δεν ήταν κολάσιμο.

Μην αντιμετωπίζετε το σεξ ως μια πράξη που μειώνει την προσωπικότητα της γυναίκας (Εικονογράφηση: Milo Manara).

Στον βαθμό που κερατώνει ένας άντρας (φοβούμενος ίσως ενδόμυχα να μην απατηθεί πρώτος;), η κοινωνία επιφυλάσσει μια αντιμετώπιση χαλαρότερη σε σχέση με αυτήν που περιμένει μια γυναίκα… μοιχαλίδα. Και στις περιπτώσεις που τα φύλα δεν έχουν σταθερό δεσμό, μια γυναίκα που πάει με πολλούς, εν έτει 2020, δεν θεωρείται ό, τι θεωρείται ένας άντρας που πάει με πολλές. Το διανοείστε αυτό, ενώ μιλάμε για ελεύθερους ανθρώπους;

Η γυναίκα που το κάνει ή που λέει ότι το κάνει είναι ξετσίπωτη, θέλει να φανεί cool και άνετη για να κερδίσει την προσοχή. “Την κακομοίρα… Μα δεν βλέπει ότι δεν το έχει ανάγκη; Γιατί κατατρώγει την γραφίδα της σε θέματα φαιδρά και πρόστυχα;”.

Γυρίζοντας έντεχνα την κουβέντα σε μένα, απαντώ: μα γιατί δεν τα βρίσκω φαιδρά και πρόστυχα αυτά τα θέματα. Φαιδρό και πρόστυχο βρίσκω το ψέμα, την κοροϊδία, την αχαριστία, την τσιγκουνιά. Να δουλεύεις και να μην πληρώνεσαι. Να σε βγάζει βίντεο ο γκόμενός σου και να ανεβάζει σε τσοντοσάιτ. Να κακοποιείς ανθρώπους και ζώα. Ίσως να θεωρώ φαιδρό και τον τρέχοντα τρόπο λανσαρίσματος του τι είναι σέξι και όμορφο.

Το σεξ είναι ιερό, το φλερτ ακόμα περισσότερο, ως πρόναος. Η Μελίνα Μερκούρη αγαπούσε πολύ τους άντρες και τους ευχαριστήθηκε αλλά είναι κρίμα που το σεβόμαστε μόνο ως αισθητικό καπρίτσιο μιας Μεγάλης Κυρίας. Αν δεν ήταν ό, τι ήταν η Μελίνα πνευματικά, θα το αποδεχόμασταν; Από την άλλη, θαρρώ πως δεν υπάρχει καμία αληθινά Μεγάλη Κυρία που να μην έχει κάνει σεξ με όποιον γούσταρε στην ζωή της.

Μην αντιμετωπίζετε το σεξ ως μια πράξη που μειώνει την προσωπικότητα της γυναίκας -γιατί από εκεί ξεκινούν όλα. Δείτε το ως μια ενσώματη σύμβαση μεταξύ δύο (ή περισσότερων) ανθρώπων, που έχουν όλοι ρόλο ισότιμο και τον οποίο εκπληρώνουν αναλόγως με την σωματική διάπλαση και με τις εγκεφαλικές τους ορέξεις.

Ο σύντροφός μου θεωρεί ότι δεν χρειάζεται να τα συζητάμε όλα αυτά γιατί χάνεται η μαγεία. “Αγάπη μου, κανένα πολιτικό κείμενο, κανένα μανιφέστο δεν στέρησε από κανέναν που το είχε προηγουμένως διαβάσει ή όχι, την άγρια χαρά του δρόμου”, του λέω και κουνάει το κεφάλι.

Το σεξ είναι προνόμιο όλων των ανθρώπων. Η γραφή και η ανάλυση γύρω από αυτό είναι προνόμιο αυτών που έχουν το σεξ ψηλά στην ζωή τους και δεν ντρέπονται καθόλου γι’ αυτό, ίσα ίσα προ(σ)καλούν κάθε εύθικτο αναγνώστη που θέλει να τους νουθετήσει επειδή είναι «προκλητικοί», «σεξιστές» ή ό, τι άλλο… να προσπαθήσει να απολαύσει λίγο περισσότερο την δική του ζωή, μέσα από το σώμα και την ψυχή του.

Διαβάστε ακόμα: Το κατά Κλειτορίδαν Ευαγγέλιο.

TAGS :
sex editor

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook