Το τέλος του παιχνιδιού (φωτογραφία: Reuters).

    Σε ένα παράλληλο σύμπαν όπου οι χρονικές συντεταγμένες δεν θα ήταν δεσμευτικές και η μεταφορά της ανθρώπινης (άρα και αθλητικής) μορφής θα μπορούσε να πηγαίνει σε άλλους τόπους, εποχές και χρονικότητες, ο Ρότζερ Φέντερερ θα έπαιζε με όλους τους μεγάλους του τένις.

    Aπό τον Rod Laver έως τον Bjorn Born και από τον Ivan Lendl έως τον John McEnroe. Σαφώς, το τένις έχει αλλάξει στις μέρες μας και, μάλλον, δεν θα ήταν δίκαιο για τους παλιούς να παίξουν με ένα σημερινό πουλέν. Ωστόσο, ο Φέντερερ, κι αυτό είναι κάτι που μπορεί να του πιστωθεί, φέρει αυτή τη στόφα του old school τένις σε συνδυασμό με τις σημερινές δεξιότητες που οφείλει να έχει ένας υπερήρωας του ΑΤP.

    Kύριος με κοστούμι και γραβάτα, αλλά και αμούστακο παιδαρέλι.

    Ο Φέντερερ ήταν ένας Κασπάροβ του τένις. Κάλλιστα θα μπορούσε να γίνει σκακιστής.

    Ο Ρότζερ αποφάσισε να αφυπηρετήσει το άθλημα που αγάπησε παθολογικά 24 χρόνια. Για κάθε αθλητή έρχεται εκείνη η σκληρή στιγμή που αντιλαμβάνεται πως το σώμα του δεν αντέχει άλλες κακουχίες και ότι ήρθε ο καιρός να κρεμάσει τα παπούτσια του. Στη συγκεκριμένη περίπτωση: τη ρακέτα του.

    Ήταν μια απόφαση που όλοι ανέμεναν, δεν ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία. Ο Φέντερερ τα τελευταία χρόνια περισσότερο καιρό ήταν τραυματισμένος παρά βρισκόταν στα κορτ. Τριγύρω του άρχισαν να μαζεύονται «αθληταράδες», νιόβγαλτα ταλέντα που κάνουν σερβίς λες και πετούν στον αντίπαλο ρουκέτα, τρέχουν δαιμονισμένα, αντέχουν λες και τα σώματά τους είναι γαλβανισμένα και, γενικώς, η εποχή αποζητάει περισσότερο υπεραθλητές και λιγότερο εγκεφαλικούς παίκτες.

    Mε τον σπουδαίο Ράφα Ναδάλ (φωτογραφία: tennisworldusa.org).

    Ο Φέντερερ ήταν ένας Κασπάροβ του τένις. Κάλλιστα θα μπορούσε να είναι σκακιστής, καίτοι το άλλο αγαπημένο του άθλημα είναι το κρίκετ. Φυσικά και διέθετε στις καλές του μέρες ανεξάντλητες δυνάμεις και αθλητική ρώμη που τον κράτησε για χρόνια στον αφρό, αλλά, όχι, δεν υπήρξε ποτέ Ναδάλ. Θα έλεγε κανείς πως δεν διέθετε καν το φλέγμα του Τζόκοβιτς, για να αναφέρουμε τα άλλα δύο μέλη της φοβερής και τρομερής Big-3 του σύγχρονου τένις.

    Το ύφος, ο τρόπος παιξίματος, η ψυχοσύνθεσή του, ακόμη και οι αντιδράσεις του μέσα στα κορτ παρέπεμπαν σε έναν πρίγκιπα.

    Ο Ελβετός ήταν ένας εστέτ του τένις. Το ύφος, ο τρόπος παιξίματος, η ψυχοσύνθεσή του, ακόμη και οι αντιδράσεις του μέσα στα κορτ παρέπεμπαν σε έναν πρίγκιπα που δεν ψάχνει την αυταξία του μέσω των άλλων, την γνωρίζει πολύ καλά από μόνος του.

    Με τον κραταιό Νόβακ Τζόκοβιτς (φωτογραφία: Jim Young/Associated Press).

    Είναι δίκαιο και σωστό να πούμε πως ο Φέντερερ άλλαξε τη ροή του τένις, όπως έκανε ο Τζόρνταν στο μπάσκετ ή ο Μέσι και ο Ρονάλντο στο ποδόσφαιρο. Υπάρχει μια εποχή προ-Ρότζερ και μια εποχή μετά-Ρότζερ. Ενδεχόμενα αυτό να αδικεί κάπως τον Ράφα και τον Νόβακ, αλλά η αλήθεια είναι πως οι δυο τους καθορίστηκαν εν πολλοίς από την παρουσία του Ρότζερ. Το αντίθετο δεν συνέβη διότι ο Ελβετός ήταν μια κατηγορία μόνος του.

    Στο αγαπημένο του Γουίμπλεντον (φωτογραφία: Tom Jenkins/the Guardian.

    Οι αριθμοί του προκαλούν ίλιγγο. Εχει πάρει μέρος σε 98 μεγάλα τουρνουά του ετήσιου σιρκουί του επαγγελματικού τένις και σε εκατοντάδες άλλα τουρνουά μικρότερου βεληνεκούς. Εχει κατακτήσει 25 τίτλους με το Γουίμπλεντον να είναι πάντα ο αγαπημένος του «τόπος» και το Ρολάν Γκαρός ο πιο «μαρτυρικός» (ελέω Ναδάλ).

    Ο Ρότζερ ήταν απόμακρος και συνάμα pop. Ήταν πολίτης του κόσμου, αλλά και αφοσιωμένος στο τένις.

    Τα χρήματα που έχει αποκομίσει από τη δράση του υπολογίζονται πάνω από 130 εκατομμύρια δολάρια, κάτι που τον κατατάσσει στην τρίτη θέση όλων των εποχών. Λογικό οι άλλοι δύο να είναι ο Ναδάλ και ο Τζόκοβιτς. Στις σημερινές εποχές το χρήμα που διακινείται μέσω του τένις συνιστά μια βιομηχανία σε πλήρη άνθιση.

    Εξώφυλλο στο περιοδικό Time, αλλά και «μοντέλο» σε διαφημίσεις.

    Ο Ρότζερ ήταν απόμακρος και συνάμα pop. Εχει κάνει διαφημίσεις, έχει φτιάξει δικά του brand, έχει δεχθεί χορηγίες, αλλά ταυτόχρονα ήταν και ένας άνθρωπος τόσο αφοσιωμένος σ’ αυτό που έκανε που, αναπόδραστα, έβαζε σε όλα αυτά ένα τείχος που τον προστάτευε από το να θεωρήσει πως τα πάντα είναι κέρδος και δόξα. Γι’ αυτόν το τένις ήταν ένα πάθος ολκής.

    Ως Βασιλιάς Αρθούρος.

    Το περιοδικό Time Magazine τον συμπεριέλαβε στη λίστα με τους 100 πιο ισχυρούς ανθρώπους τού κόσμου για το 2007. Το 2007, επίσης, φωτογραφήθηκε ως Βασιλιάς Αρθούρος από την Annie Leibowitz για το πρότζεκτ τής Disney «Year of a Million Dreams».

    Ο Φέντερερ έζησε μια γεμάτη αθλητική ζωή, πλούσια σε συγκινήσεις, δόξα, καταξίωση, επικυριαρχία.

    Σε ηλικία μόλις 41 ετών (γεννήθηκε στις 8 Αυγούστου 1981 στη Βασιλεία, από Ελβετογερμανό πατέρα και Νοτιοαφρικανή μητέρα), ο Φέντερερ δεν είναι το τυπικό δείγμα συνταξιούχου, αλλά και ποιος αθλητής μοιάζει με τέτοιον όταν σταματάει;

    Αν μη τι άλλο ήταν ένας βιρτουόζος (φωτογραφία: Reuters).

    Από την άλλη, είναι τόσο πυκνωμένος ο χρόνος δράσης ενός σπουδαίου αθλητή -όπου του λόγου του- που θαρρείς ότι ήταν μόλις χθες που μπήκε για πρώτη φορά σε γήπεδο τένις. Κι όμως, πρωτομπήκε όταν ήταν 14 ετών και τρία χρόνια αργότερα κατέκτησε το Γουίμπλεντον στους juniors. Αυτό θα πει φωτεινό κάρμα. Ακολουθεί η πρώτη του παρουσία στο ΑΤP Tour (1988) και η σταδιακή και σταθερή αναρρίχησή του στο ταμπλό.

    O κόσμος τον λάτρεψε (φωτογραφία: Paul Childs/File Photo).

    Είναι τόσοι πολλοί οι σταθμοί, οι νίκες, τα δράματα και οι επικές μάχες που έδωσε που θα χρειαζόταν μια ολόκληρη βίβλος (και μάλιστα πυκνογραμμένη) για να τα χωρέσει όλα. Ο Φέντερερ έζησε μια γεμάτη αθλητική ζωή, πλούσια σε συγκινήσεις, δόξα, καταξίωση, επικυριαρχία. Εχει το βασιλικό προνόμιο να θεωρείται πρωτοπόρος του σύγχρονου τένις.

    Mε τη σύζυγό του Μιροσλάβα Βάβρινετς (φωτογραφία: Eurosport).

    Ο τενίστας Φέντερερ είναι επισήμως παρελθόν, αλλά ένα ένδοξο παρελθόν που δεν μπορεί να παραγραφεί.

    Προφανώς, η εποχή θα τον ξεπεράσει. Ηδη οι νέοι τενίστες που προαλείφονται για το Νο1 δείχνουν πιο αθλητικοί, πιο εύρωστοι, πιο απροσπέλαστοι, αλλά Φέντερερ δεν είναι και πάρα πολύ δύσκολα θα γίνουν. Ο Ρότζερ ήταν περισσότερο μυαλό και λιγότερο σώμα. Ήταν μια εσωτερική μηχανή παραγωγής κινήσεων μέσα στο κορτ και λιγότερο ένα κορμί που έσφυζε από μυς, δύναμη και ακαταμάχητους νευρώνες.

    Τώρα μας αποχαιρετάει. Ήρθε ο καιρός.

    Oλα αυτά θα τα καταγράψει η ιστορία του αθλήματος, αν δεν το έχει κάνει ήδη. Ο τενίστας Φέντερερ είναι επισήμως παρελθόν, αλλά ένα ένδοξο παρελθόν που δεν μπορεί να παραγραφεί. Τώρα θα βρει περισσότερο χρόνο να ασχοληθεί με το Ίδρυμά του, το φιλανθρωπικό του έργο και την οικογένειά του. Είναι, βλέπετε, και πολύτεκνος καθώς με την αγαπημένη του Μιροσλάβα Βάβρινετς έχουν τέσσερα παιδιά (δύο αγόρια, δύο κορίτσια).

    Για όλους εμάς που τον αγαπήσαμε θα παραμείνει ένας σπουδαίος, ο σπουδαιότερος όλων. Adieu, Roger…

     

    Διαβάστε ακόμα: Κάρλος Αλκαράζ. O νέος βασιλιάς του τένις δεν πρόλαβε να ζήσει ως πρίγκιπας.

     

     

     

     

    x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

    Button to top