“Στο ξωκλήσι του Έρωτα το γαμήσι είναι η σχισμή για να βάλεις το κέρμα και να ανάψεις, ως έντιμος πιστός, το κερί σου”, γράφει η Γεωργία Δρακάκη (εικονογράφηση: Milo Manara).

Καλώς ή κακώς, τυγχάνω πιστή του Έρωτα, σ’αυτό το ξωκλήσι του βίου μας που χωρά μέσα όλη την ιερότητα του κόσμου, μαζί με μια μαυλιστική διάσταση της λατρείας του Άλλου ως Κυρίου και Θεού του Εαυτού μας. Νόμιζα πως αυτό συνέβαινε επειδή μεγάλωσα σε ένα σπίτι με ερωτευμένους γονείς που μέχρι σήμερα αγαπιούνται και παραμένουν μαζί. Ή επειδή είμαι ένα κορίτσι με ροπή στον ρομαντισμό, στην ποίηση και στις ανθρώπινες συνυπάρξεις που είναι ικανές να αλλάξουν τον κόσμο.

Όμως, λίγο πριν κλείσω τα τριάντα, συνειδητοποίησα ότι ομνύω στον Έρωτα, λόγω του έρωτα μου μαζί Του. Τρελό inception. Έχω ερωτευτεί ελάχιστους άντρες, αλλά -ευτυχώς για εκείνους- κανέναν δεν ερωτεύτηκα περισσότερο από τον Έρωτα per se. Και όταν είσαι γυναίκα ερωτευμένη με τον Έρωτα, δεν μπορείς να μην είσαι ερωτευμένη με κάθε πτυχή του: Από το άγριο τερέν των πρώτων ραντεβού και τις αμήχανες, γεμάτες πάθος πρώτες συνουσίες μέχρι την πιθανότητα από κοινού γηρατειών σε ένα κτήμα στη Νάξο, με βιβλία και καλό κρασί.

Το καλό γαμήσι είναι αυτό που απολαμβάνεις και αυτό που θέλεις να απολαύσει και ο παρτενέρ σου, ανεξάρτητα από άλλες προοπτικές.

Όποιος γαμάει ή/και γαμιέται καλά, δεν σημαίνει ότι είναι φαν του Έρωτα. Αλλά όποιος/α είναι φαν του Έρωτα, σας το ορκίζομαι, γαμάει ή/και γαμιέται, όχι καλά, άριστα. Γιατί το καλό γαμήσι είναι αυτό που απολαμβάνεις και αυτό που θέλεις να απολαύσει και ο παρτενέρ σου. Και παρά την σύνδεση των όρων «γάμος» και «γαμήσι», τείνουμε να ξεχάσουμε τη σύνδεση των όρων «γαμήσι» και Έρωτας.

Στο ξωκλήσι του Έρωτα το γαμήσι είναι η σχισμή για να βάλεις το κέρμα και να ανάψεις, ως έντιμος πιστός, το κερί σου. Όσες και όσοι γαμιέστε χωρίς αισθητική, χωρίς μεταξωτές ποιότητες και εμμονή στην λεπτομέρειες, περιμένοντας να τα δώσετε στον Μεγάλο Έρωτα ή στον άνθρωπο με τον οποίο θα κάνετε σχέση, μπορεί να είστε φίλοι μου (καλά, όχι και κολλητοί), αλλά πάντως δεν θα ήθελα ποτέ να σας έχω στο κρεβάτι μου.

Όποιος γαμάει ή/και γαμιέται καλά, δεν σημαίνει ότι είναι φαν του Έρωτα. Γιατί; Διαβάστε παρακάτω… (Εικονογράφηση: Milo Manara)

Οι μάστορες και οι μαστόρισσες του σεξ το κάνουν καλά, διεκδικώντας το σωστά σε κάθε συνθήκη. Αν σε ενδιαφέρει πότε θα ξαναδείς τον άλλο για να τον κοιτάξεις λάγνα καθώς τον γλείφεις ή αν σκέφτεσαι ότι δεν θα κεράσεις και πολλά γιατί «πας για ένα στα γρήγορα», λυπάμαι, αλλά συγκαταλέγεσαι στους χαμένους αυτής της ζωής. Ή έστω, στους λιγότερο κερδισμένους.

Κυρίες και κύριοι, από πότε έχετε να βγείτε ένα ραντεβού της προκοπής;

Ας πούμε ότι είστε στο κυνήγι του σεξ αυτή την περίοδο. Ας υποθέσουμε ότι είστε ένας άρρεν, λίγο μετά τα 45, ίσως βγαλμένος από μια μεγάλη σχέση ή γάμο, ίσως εκ πεποιθήσεως (sic) εργένης. Και ότι βγαίνετε με μία ή με τρεις γυναίκες. Ελπίζω να βγαίνετε και όχι απλώς να τσατάρετε στο Instagram. Τι θέλετε; Το ξέρετε εξ αρχής; Να ξεκαθαρίσω ότι δεν υπάρχει κάτι πιο κουτό, κατά την άποψή μου, από το ξεκαθάρισμα λογαριασμών, τύπου «σε βλέπω μόνο για σεξ». Αν ειπωθεί κάτι τέτοιο, η μπάλα έχει ήδη πάει σε άλλο γήπεδο, με ξεχαρβαλωμένα τέρματα και ψόφιες κερκίδες. Αυτά υπονοούνται, ιδανικά κοινή συναινέσει, γιατί τίποτε δεν είναι λιγότερο σέξυ από έναν τύπο που θέλει απλώς να γαμήσει ένα κοριτσάκι ή μια γυναικάρα που λιώνει εμφανώς και γυρεύει την καρδιά του. Και το αντίστροφο φυσικά.

Λατρευτέ 45ρη: Σας έχω πει ότι η ηλικία αυτή είναι το φόρτε σας; Η ηλικία που σας καθιστά επίκεντρο των προβολέων όλων των θηλυκών, από 18 έως 78 και βάλε;

Πίσω σε εσάς, λατρευτέ 45ρη. Σας έχω πει, εν τω μεταξύ, ότι η ηλικία αυτή είναι το φόρτε σας; Η ηλικία που σας καθιστά επίκεντρο των προβολέων όλων των θηλυκών, από 18 έως 78 και βάλε; Ελπίζω να το γνωρίζετε ήδη και να πράττετε αναλόγως. Βγαίνετε με κάποια κυρία εντός του φάσματος που σας προείπα και δεν είναι ο έρωτας της ζωής σας; Την ποθείτε σαρκικά, αλλά δεν σας γοητεύει (προς ώρας) το μυαλό της; Καυλώνετε άρρωστα μαζί της, αλλά δεν θα την βγάζατε (προς ώρας!) και με τους φίλους σας; Μην ανησυχείτε, αυτά τα πράγματα συμβαίνουν κάθε μέρα και, φυσικά, σε εμάς τις γυναίκες πρωτίστως.

Ε, λοιπόν, δεν χρειάζεται να στερήσετε από τον εαυτό σας την απόλαυση. Βγείτε για ένα δείπνο, παίξτε το παιχνίδι της αποπλάνησης, καθυστερήστε όσο είναι δυνατόν την επαφή. Εκτός αν πρόκειται περί καθαρόαιμου, ζωώδους σεξ, από εκείνα που χρειάζονται μόνο μερικά βλέμματα να έχουν προηγηθεί, το πιθανότερο σε κάποια νυχτερινή έξοδο.

Αλλά, πού πήγε η χαρά των ραντεβού; Η χαρά της γνωριμίας; Είναι υπέρ σας: θα παρατηρήσετε. Θα επιτρέψετε στις αισθήσεις να κάνουν την δουλειά τους, προτού κάνετε πανηγυρική είσοδο σε κάποιο κορμί. Θα διακρίνετε τη νευρικότητά της, θα κινήσετε το βλέμμα σας πάνω στα χέρια της, θα μυρίσετε το άρωμά της, θα δείτε πώς τρώει, θα φανταστείτε πώς γλείφει, θα την επιθυμήσετε περισσότερο.

Είμαι βέβαιη πως μπορεί να κάμψετε την αρχική σας σνομπ ή βαριεστημένη διάθεση του «θα ρίξω απλώς έναν πούτσο». Ρίξτε τον, εγώ μαζί σας. Αλλά, για τον Θεό, ο πούτσος σας είναι, σεβαστείτε τον και λίγο. Φροντίστε την στύση του, η οποία ως γνωστόν λαμβάνει χώρα πρώτα εντός εσωρούχου και παντελονιού. Επιτέλους, τόσα νέα μπαρ και εστιατόρια ανοίγουν κάθε τόσο, τόσα στέκια διαθέτει αυτή η πόλη-η όποια πόλη!- που αγαπούν να φιλοξενούν αμήχανα, άκρως καυλωτικά πρώτα και δεύτερα και τρίτα ραντεβού.

Δεν μιλώ από πρίσμα συντηρητισμού, ούτε θέλω να σας ανακόψω από την ορμή σας. Ως γυναίκα, όμως, σας εγγυώμαι ότι δεν θα σας αναγνωρίζετε, αν ακολουθήσετε αυτή την τακτική και δεν θελήσετε να οδηγήσετε τα πράγματα μονομιάς στην αντικριστή γύμνια. Φανταστείτε να πηγαίνουμε σινεμά το τελευταίο δεκάλεπτο μιας ταινίας που θέλουμε να δούμε. Ή να ζητάμε απευθείας από τον σουβλατζή την τελευταία, νοτισμένη μπουκιά από το τυλιχτό μας-ό, τι πιο θείο, που, όμως, όπως όλα τα θεία, είναι αποτέλεσμα ζύμωσης κι αυτό. Με καταλαβαίνετε;

Μην οδηγήσετε τα πράγματα μονομιάς στη γύμνια. Φαντάζεστε να πηγαίναμε σινεμά μόνο στο τελευταίο δεκάλεπτο μιας ταινίας;

Σημειώσεις για την ηδονή: Η υπογράφουσα, Γεωργία Δρακάκη, στο φακό της Μόνικας Κρητικού για το Andro.

Ας υποθέσουμε, τώρα, ότι είστε κυρίες, εκεί γύρω στα 45 κι εσείς. Οποία γοητεία, οποία χάρη, οποία τελειότητα σε αυτά τα πρώτα υπέροχα χρόνια της μετα-νεότητάς σας. Ξέρω, συνήθως γουστάρετε τεκνά. Όλα κι όλα, εσείς μου τα γράφετε αυτά στο Insta και στο Messenger, να εξηγούμαστε. Μην ανησυχείτε, κι οι συνομίληκοί σας συχνά σας βαριούνται, τις φοιτήτριες κοιτάζουν. Τσιμπήσατε στο Tinder ή σε κάποιο τσατ έναν ενδιαφέροντα νέο και οργανώνετε εφόρμηση; Με το μαλακό…

Ο νέος πιθανώς θα θέλει να σας κατασπαράξει. Μην τα επαναλαμβάνω: με γεια σας, με χαρά σας. Πλην όμως, πότε, επιτέλους, θα ξεκινήσετε να ζείτε κινηματογραφικά; Εσείς δεν λέτε πως το θέλετε, αλλά «η γαμημένη η ζωή, βλέπεις…»; Την ζωή μας εμείς την κυβερνάμε και, επίσης, είναι καλό να την αφήνουμε να εξεγείρεται κι εναντίον μας πού και πού, για να μας αφυπνίζει. Μην πάτε για ένα ακόμα βιαστικό ποτό με τον πιτσιρικά, να λέτε μαλακίες, μέχρι να μπείτε στο αμάξι. Όλοι ξέρουμε τι θα γίνει μετά.

Κυρίες μου, παίξτε! Κάντε μια τρέλα. Φερθείτε για μια φορά εκτός των νερών σας. Έτσι, για να δείτε τι θα γίνει. Η σαγήνη είναι μεγάλο πράγμα και τείνει να εκλείψει.

Παίξτε, παίξτε, παίξτε! Κάντε μια τρέλα. Φερθείτε για μια φορά εκτός των νερών σας. Έτσι, για να δείτε τι θα γίνει. Η σαγήνη είναι μεγάλο πράγμα και τείνει να εκλείψει. Να είστε όσο killers θέλετε και αντέχετε -κυρίως, όμως, ο εαυτός σας. Δεν θα έχει πλάκα για μια φορά να έχετε κάνει αποτρίχωση, να φοράτε τα θεσπέσια εσώρουχά σας, να έχετε περάσει τέλεια το άρωμά σας στα σωστά σημεία και να ΜΗΝ γαμηθείτε;

Μοιάζει παράδοξη η παραπάνω συμβουλή.Αλλά για σκεφτείτε: Παίρνετε δεύτερο ποτό στο μπαρ, σε πιο low ρυθμούς, συζητάτε, κοιτιέστε, φιλιέστε. Ω, τα φιλιά τις νύχτες στα μπαρ. Ένα ολόκληρο σύμπαν από μόνα τους. Κι ύστερα, τον πηγαίνετε σπίτι του με το αμάξι ή σας πηγαίνει εκείνος, ή παίρνετε ταξί. Και στέλνετε φωτογραφία το εσώρουχό σας βγαλμένο επάνω στο κρεβάτι με ένα μήνυμα του τύπου «την επόμενη φορά, θα μου το βγάλεις εσύ».

Είμαι πολύ cheesy; Μπορεί. Αλλά, πιστέψτε με, έχω περάσει υπέροχα κάνοντας ραντεβού, σεξ και σχέσεις με αυτόν τον τρόπο. Και σκοπεύω να συνεχίσω να περνάω υπέροχα. Το πρόβλημα είναι ότι όλα αυτά μας αρέσει να τα ακούμε, να τα διαβάζουμε, να τα βλέπουμε, αλλά διστάζουμε να τα κάνουμε. Διστάζουμε να γίνουμε πρωταγωνίστριες και πρωταγωνιστές. Ακούω άντρες να μου λένε αν θα τους περάσουν για φλώρους, στην περίπτωση που έρθουν στο πρώτο ραντεβού με ένα λουλούδι. Και γυναίκες να αναρωτιούνται αν ο άλλος θα περιμένει εκείνες ή θα τον χάσουν επειδή θα πάει με την πρώτη τυχούσα που θα έχει διαφορετικούς ρυθμούς.

Αν σας πούνε φλώρο, δεν αξίζει το γαμήσι μαζί τους. Σε λίγο θα σας πει πως βαριέται και να την γλείψετε! Αν δεν μπορούν να περιμένουν μερικά ραντεβού για να βουτήξουν το δάχτυλο στο μέλι, το ίδιο. Πιθανώς να μη νοιαστούν καν για το αν είχατε οργασμό. Να ζούμε όπως μας αρέσει, αλλά να μας αρέσει και όπως ζούμε.

Αν σας πούνε φλώρο, δεν αξίζει το γαμήσι μαζί τους. Σε λίγο θα σας πει πως βαριέται και να την γλείψετε (φωτογραφία: Milo Manara).

Το πρόβλημα είναι ότι όλα αυτά μας αρέσει να τα ακούμε, να τα διαβάζουμε, να τα βλέπουμε, αλλά διστάζουμε να τα κάνουμε.

Σεβαστές οι τάσεις και οι επιθυμίες όλων μας, τηρουμένων ορίων ανά περίπτωση. Αλλά, σε μια εποχή με γρήγορο και εύκολο σεξ, γιατί αισθάνομαι πως ο δείκτης της καύλας μας, ως γενιάς, ως λαού, έχει πέσει; Ξέρετε, υπάρχει η έτοιμη μπεσαμέλ από γνωστή, αξιοσέβαστη εταιρεία, υπάρχει και η άλλη, της γιαγιάς, με βούτυρο αγελαδινό, με αλεύρι, με αυγουλάκια. Με ρίσκο να σβωλιάσει ή να μην δέσει καλά. Αν δέσει, όμως, την τρως με το κουτάλι από την κατσαρόλα.

Ο λόγος που δεν έχω κάνει μέχρι στιγμής one night stand, είναι ότι είμαι απαιτητική: την μπεσαμέλ την γουστάρω σπιτική και τον παρτενέρ μου πύραυλο. Για την άριστη εκτόξευση, απαιτούνται αρκετές ώρες εργασίας εδάφους κι αυτό το γνωρίζω πια καλά.

Άσε που ποτέ δεν υπήρξα τεμπέλα ή τσιγκούνα (σε έκφραση, σε δόσιμο, σε εμπιστοσύνη, σε κέρασμα, σε ευγένεια). Κι αν είμαι λίγο βιαστική και παρορμητική, κι αυτό, αξίζει το καμουφλάζ του. Όχι για να με πουν κυρία επειδή δεν τους κάθισα με την πρώτη ή την δεύτερη -δεν βγαίνω με τέτοιους άντρες, μακριά από μένα. Αλλά επειδή θέλω να απολαύσω τα μέγιστα της σωματικής συνάντησης μαζί τους, έχοντας ζήσει πρώτα τις μαγικά ερεθιστικές στιγμές του ενδεδυμένου πόθου, συνοδεία μεζέ, τσιγάρου, διηγήσεων, ανταλλαγής βλεμμάτων και ιδεών. Επειδή θέλω να τους αφήσω να με εκπλήξουν, θέλω να μου επιτρέψω να χαρώ την ζωή. Λίγες στιγμές είναι πιο ευτυχισμένες από αυτές τις «πριν».

Επίσης, γουστάρω να θυμάμαι. Ονοματεπώνυμα, ρολόγια, μηχανές, σημεία των ραντεβού, πώς ένιωθα, πώς έχυνα. Πείτε το ιδιοτροπία, πείτε το όπως θέλετε. Κάπως έτσι, όμως, μου έχει συμβεί και να ερωτευτώ και είμαι βέβαιη πως Καμιά μας και Κανέναν μας δεν χαλάει ένα τέτοιο ενδεχόμενο -κι ας λέμε άλλα, καμιά φορά…

Άτιμο πράγμα αυτό το ξωκλήσι του Έρωτα. Για κερί πας, μπορεί να σου κάτσει και λαμπάδα. Μα κι αν δεν κάτσει λαμπάδα, η φλόγα του κεριού, του δικού σας κεριού, ας είναι η πιο δυνατή, η πιο καυτή. Κι αφήστε τ’ άλλα να τρεμοσβήνουν…

 

ΥΓ: Ευκαιριακό, ξ-ευκαιριακό, το καλό σεξ αξίζει καλούς τρόπους από την αρχή ως το τέλος. Μόνο κατά την διάρκεια της πράξης ας τους ξεχνάμε. Εννοώ, στείλτε, ντε, και ένα μήνυμα να εκφράσετε το πόσο όμορφα περάσατε ή αν θέλετε να επαναληφθεί. Δεν είναι πρόταση γάμου το sms ή το dm. Τολμήστε να γίνετε αυτοί και αυτές που είστε στ’ αλήθεια, για μια φορά!

 

Διαβάστε ακόμα, by Γεωργία Δρακάκη: «Το κατά Κλειτορίδαν Ευαγγέλιο».

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top