Sex Editor: Μιλφ κ@υλωμένες, ποτέ νικημένες

Το να πάνε με μια μεγαλύτερη γυναίκα, πολλοί νέοι άντρες το θεωρούν επίτευγμα.

Το κείμενο αφιερώνεται στον πλέον αφοσιωμένο αναγνώστη στης στήλης, τον Υδροχόο Σωτήρη

Άραγε, είμαι μιλφ στα 32 μου; Δεν έχω παιδιά. Αλλά, εδώ και δύο περίπου χρόνια, για πρώτη φορά στη ζωή μου, δέχομαι επίμονα φλερτ από νεαρούς άντρες. Δεκαοχτώ, δεκαεννιά, είκοσι, εικοσιενός ετών. Μόνο με δύο νεότερους άντρες έχω κάνει σεξ: τον Λ. και τον Π. Εγώ ήμουν 30, εκείνοι μεταξύ 23 και 26. Σιγά τα αυγά. Σχεδόν συνομήλικοι, θα πει κανείς…

Κι όμως, το δέρμα τους μού μύριζε γάλα. Η απειρία τους (ειδικά του ενός) με ερέθισε, αλλά όχι τόσο ώστε να επαναλάβω πολλές φορές το σπορ μαζί τους. Με τον καθένα ξεχωριστά πήγα, σημειωτέον. Αν και, τώρα που το σκέφτομαι, αυτά τα λουκουμάκια θα ήταν τέλεια μαζί. Ναι, τώρα που διαβάζω ό, τι έγραψα, ίσως έγινα μιλφ κι εγώ. Σιγά που δεν θα γινόμουν κι εγώ. Αφού είχα την τύχη και την ατυχία να επιζήσω ως σήμερα. Με τόσες ευτυχίες και τόσο πόνο, τόσα ζόρια. Με τόσες χαρές και τόσα δάκρυα.

Αυτός ακριβώς ο συνδυασμός είναι που μαγεύει έναν νεαρό άντρα, από ό, τι έχω καταλάβει, Η συσσώρευση εμπειριών, η έλευση της ελαφρότητας που έχει επέλθει από μερικά σπασίματα μούτρων. Και φυσικά, το γεγονός ότι είναι λιγότερο αγχωμένοι μπροστά σε μια μεγαλύτερη και πιο έμπειρη γυναίκα. Συνήθως, δεν την ερωτεύονται. Την θαυμάζουν, την έχουν ψηλά, τους καυλώνει, αλλά δεν τους κλέβει την καρδιά. Μπορεί και να συμβεί, βεβαίως. Σε τέτοιες ιστορίες, ούτε εξαιρέσεις υπάρχουν ακριβώς, ούτε κανόνες.

Είναι αλλιώς, φυσικά, να είσαι 20 στα 70s, στα 80s, στα 90s, στα 00s, σήμερα. Το γράφω γιατί μου γράφετε αρκετοί από εσάς για βιώματά σας και εγώ τα διαβάζω και χαμογελώ. Άλλα μου λέτε οι πενηντάρηδες, άλλα οι εικοσάρηδες. Οι σημερινοί νεαροί έχουν επίσημες σχέσεις με αρκετά μεγαλύτερές τους και όλα καλά. ‘’Οι μικρότερες θέλουν λεφτά και λούσα’’, μου γράφει ο Γ. ‘’Οι συμφοιτήτριές μου δεν μας κοιτάνε εμάς. Βγαίνουν με 35ρηδες που μένουν μόνοι τους και τις πάνε τριήμερα’’, μου στέλνει ο R. Κι έχω αρκετά ακόμα τέτοια μηνύματα. Με αποκορύφωμα το πρόσφατο ‘’Θα είχε ελπίδα κάποιος 19χρονος με μια γυναίκα σαν εσένα;’’. Τι θα πει ‘’κάποιος 19χρονος’’; Ο οποιοσδήποτε; Και τι θα πει ‘’μια γυναίκα σαν εμένα’’; Μια τριαντάρα που γράφει για σεξ; Μια τριαντάρα εντυπωσιακή; Μια τριαντάρα που τραγουδάει; Μια τριαντάρα σκέτο, ό, τι να’ ναι;

Δεν μου αρέσουν οι νεότεροι άντρες. Δεν μου αρέσουν, για να είμαι ειλικρινής, ούτε οι πολύ μεγαλύτεροι. Θεωρώ την δεκαετία, δεκαπενταετία χρυσή τομή. Αλλά, όπως φροντίζω να μου υπενθυμίζω συχνά, ‘’ποτέ δεν ξέρεις’’. Μία φίλη σαραντάρα έκανε (άψογο) σεξ με τον νεαρότερο μιας ευρύτερης παρέας στην οποία σουλατσάραμε για ένα διάστημα. Η ίδια φίλη είχε, λίγο καιρό πριν, δυνατό έρωτα με άντρα είκοσι χρόνια μεγαλύτερό της. Την παραδέχομαι. Είναι στ’ αλήθεια free spirit αυτή.

Και ναι, είναι μιλφάρα. Mother (χωρίς παιδί, αλλά σε ηλικία που θα μπορούσε και να έχει, κατά την κοινωνία) I (όχι εγώ, ρε παιδί μου) Like to Fuck. Είναι αντικειμενοποίηση αυτός ο όρος; Ναι, αλλά σε αυτή τη στήλη είμαστε ασφαλείς από την αγχόνη της πολιτικής ορθότητας όταν εκείνη δεν χρησιμοποιείται για να προστατεύσει, αλλά για να λογοκρίνει και να εξουσιάσει. Ανάμεσα σε εκατό γυναίκες άνω των 35, ας πούμε, σε ένα δωμάτιο, οι 90 δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα να τις αποκαλέσει κανείς MILFs. Και περισσότερες από 50 θα το χαίρονταν κιόλας. Σας υπογράφω. Λες κι εσείς, οι άντρες, δε γουστάρετε να νιώθετε ποθητοί, να σας λέμε τεκνά, τζόβενα, κοτσωνάτους, καυλιάρηδες κι όλα αυτά…

Ο αναγνώστης Σωτήρης γράφει κάτι καταπληκτικά μικρά πορνογραφήματα στο inbox μου. Γενικώς, τουλάχιστον μια ώρα της κάθε μου ημέρας, εδώ και τρία χρόνια, έχει σεξουαλικές φαντασιώσεις, προβλήματα, πόνους προσωπικούς, ερωτικές απορίες, τα πάντα στα μηνύματά μου σε Instagram και Facebook.  Και σας ευχαριστώ γι’ αυτό. Ο Σωτήρης δεν είναι πιτσιρίκι. Έχει μια μπελουτσική και βαναμπαρμπική εικόνα μιλφ. Τέλος πάντων, μιλάει για κιλότες, χυμούς, μεγάλα στήθη (κι ας είναι και πεσμένα!), μυρωδιές ξινού ιδρώτα στις σχισμές, νυχτικιές που ανεμίζουν και άλλα τέτοια ωραία, καυλορετρό.

Η μιλφ στην φαντασίωση ενός εικοσάρη είναι μια κορμάρα γυμναστηρίου που φαίνεται νεότερη, αλλά προς θεού, δεν είναι, φοράει σέξυ εσώρουχα, είναι λίγο δυναμική, λίγο αμαζόνα, λίγο αξεδίψαστη-ένα είδος σύγχρονης, καλλονής μέδουσας. Τα δόλια τα μικρά είναι συνηθισμένα στα φίλτρα και τις πλαστικές και ενοχλούνται λιγότερο από έναν παλιότερο άντρα. Δεν μιλώ για ακρότητες, τύπου πλαστικά, υπερφουσκωμένα χείλη. Αλλά πιστεύουν στ΄αλήθεια πως κάτι πενηντάρες θεές στα social απλώς ‘’προσέχουν’’-όχι ότι έχουν κάνει (και καλώς, ρε παιδί μου) τα μποτοξάκια τους τα προσεγμένα, όχι ότι έχουν φουσκώσει διακριτικά στα σημεία, όχι ότι έχουν σηκώσει ζυγωματικούλια.

Για μένα, η εικόνα της μιλφ σίγουρα δε βρίσκεται στον καθρέφτη μου. Νιώθω πιο νέα από ό, τι στα 25, πιο φρέσκια. Δείτε, όμως: Βλέπω μια κυρία στην λαϊκή της Φυλής, με τεράστια γυαλιά ηλίου, μαντήλι στα μαλλιά, μακριά στενά φορέματα και ένα ψάθινο καλάθι που γεμίζει με φρούτα κυρίως. Γύρω στο 1.70, αρκετά χυμώδης, αλλά όχι τσοντέ. Είναι μεταξύ 47 και 55. Την βρίσκω γοητευτικότατη μες στο ανέκφραστο και μυστηριώδες της. Την φαντάζομαι να μένει σε κάποιο από τα εναπομείναντα νεοκλασικά της περιοχής, να τακτοποιεί τα φρούτα στο καλάθι της φωτεινής, τεράστιας κουζίνας της, ενώ συγχρόνως γίνεται καφές που μοσχοβολά.

Τη φαντάζομαι να φορά μεταξένια εσώρουχα, όχι μαύρα, μάλλον μωβ ή μπορντώ. Και την φαντάζομαι να υποδέχεται τον κατά πολύ νεότερο εραστή της, ο οποίος είναι κρυφά ερωτευμένος μαζί της και, καθώς την γαμάει στο μπράτσο του καναπέ της, προσπαθεί να κλειδώσει την μυρωδιά των μαλλιών της στη μνήμη του, γιατί πάντοτε φοβάται ότι αυτή είναι η τελευταία φορά που τον δέχεται. Λιγομίλητη και με αυτόν, με έμπειρα χέρια και ζεστό, ροδακινίσιο φιλί, καυλωτικές μικρές ρυτίδες γύρω από τα καστανά της μάτια και πάντοτε προσεγμένο πεντικιούρ σε φυσικές αποχρώσεις που αστράφτουν στο φως του μεσημεριού, καθώς τυλίγει τα πόδια της γύρω από την γεροδεμένη πλάτη του γαμιά της.

Από την άλλη, ίσως η γυναίκα είναι ομοφυλόφιλη και η σύντροφός της την περιμένει σπίτι, ίσως είναι single και χέστηκε για το σεξ γενικώς, ίσως έχει παιδιά, ίσως δεν έκανε ποτέ της, κι ας ήθελε πολύ. Ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις με τους ανθρώπους που μαγνητίζουν το βλέμμα σου. Εγώ συνηθίζω να αφήνομαι στην όρασή μου και να σκαρώνω ιστορίες και σενάρια μες στο κεφάλι μου. Γι’ αυτό κιόλας μου αρέσει να περπατάω όσο περισσότερο μπορώ στους δρόμους, να ψωνίζω από την λαϊκή, να μένω τελευταία στην θεατρική ή κινηματογραφική αίθουσα. Θέλω να βλέπω τους ανθρώπους για τους οποίους γράφω και να φανταστώ τι τους απασχολεί, στις περιπτώσεις κατά τις οποίες είναι αδύνατο να συνομιλήσω μαζί τους.

Δεν θεωρώ ότι μια σαραντάρα είναι κατ΄ανάγκην πιο έμπειρη από μια εικοσιπεντάρα. Αν η σαραντάρα είχε πάει όλη της την ζωή με έναν άντρα και χώρισε πέρσι, βράστα. Καμιά φορά, όμως, τα αρσενικά δεν ψάχνουν την εμπειρία, αλλά την δίψα, την λαχτάρα, την άφεση της γυναίκας. Όταν μια γυναίκα αφήνεται αληθώς πάνω στην πράξη την ερωτική, αυτό για τον άντρα πρέπει να είναι μαγικό. Για την γυναίκα οπωσδήποτε είναι. Εάν κατέβαινα για 24 ώρες στην γη αύριο ως άντρας, θα ήθελα να πηδηχτώ πρώτα με έναν άντρα (το θεωρώ την ύψιστη σεξουαλική εμπειρία την συγκεκριμένη και αρπάζω την ευκαιρία να σας παραπέμψω στο θέατρο Κνωσός και στην αριστουργηματική παράσταση Brokeback Mountain), ύστερα με μία γυναίκα που μου μοιάζει εξωτερικά (εννοώ σε εμένα, την Γεωργία, για να δω πώς είναι η αίσθησή μου) και, τέλος, με μια κατά πολύ μεγαλύτερή μου γυναίκα, ας πούμε άνω των 55, 60. Τη γενιά της μάνας μου, δηλαδή, ένα από τα κορίτσια που γεννήθηκαν στα 60s: κορίτσια δυνατά, ερωτικά, μεγαλωμένα σε πιο αθώες και συνάμα πιο σκληρές εποχές, κορίτσια νικηφόρα.

Η μιλφ στην φαντασίωση ενός εικοσάρη είναι μια κορμάρα γυμναστηρίου που φαίνεται νεότερη.

Ύστερα από το ανδρικό μου 24ωρο, θα έγραφα το καλύτερο σεξ κείμενο της ζωής μου. Θα σας έλεγα, σαν άλλος Τειρεσίας, αν είναι πιο ωραίο να χύνεις ως άντρας ή ως γυναίκα. Οι άντρες φίλοι μου και γνωστοί μου πάντως απολαμβάνουν δεόντως το σεξ με μεγαλύτερες κυρίες: συναδέλφους τους, γειτόνισσες, φίλες της μεγαλύτερης αδερφής τους κτλ. Κάθε αγόρι της ζωής μου μου έχει αφηγηθεί κάποια μικροφαντασίωση με ‘’εκείνη την καθηγήτρια’’ ή ‘’τη νοσοκόμα στο Παίδων που είχε νοσηλευτεί για πέντε μέρες’’. Αναρωτιέμαι αν έχουν τροφοδοτήσει την αληθινή, πηγαία φαντασίωση με εικόνες από τσόντες. Πιθανόν.

Προσωπικά, αν και μικρότερη από τους πρωταγωνιστές άντρες της ζωής μου (από πολύ έως έστω και λίγο μικρότερη), πάντα αισθάνομαι μεγαλύτερη, εννοώ αφήνομαι στο μητρικό μου ένστικτο, αγαπώ να τους φροντίζω και να τους κανακεύω.  Από την άλλη, γνωστές μου αρκετά μεγαλύτερες από εμένα είναι ‘’κοριτσάκια’’, μινιόν και, συχνά, δεν τους φαίνεται και η ηλικία τους. Και με μικρότερο άντρα, νιώθουν λολίτες, πριγκιπέσες και μπέμπες, γατούλες, βάλτε ό, τι θέλετε.

Συχνά, δε, οι νεότεροι άντρες, ιδίως απέναντι σε μια μεγαλύτερη γυναίκα, παρουσιάζονται εντελώς ιππότες. Και αυτό το έχω ζήσει. Κερνάνε, φροντίζουν, θέλουν να ασχοληθούν με την ευχαρίστηση της κυρίας-καμιά φορά με υπερβάλλοντα ζήλο που προσωπικά με αποσύρει από το αίσθημα της ηδονής. Είναι ‘’αντράκια’’ τα νεαρά πλάσματα. Οι μεγαλύτεροι άντρες, ειδικά όσοι ψυχοθεραπεύονται ασχολούνται σοβαρά με τους εαυτούς τους, αφήνονται και στις πιο θηλυκές τους πλευρές, δεν ντρέπονται να κλάψουν, να εκφραστούν, έχουν δοκιμαστεί και αυτοί αρκετά στην ζωή τους και βαριούνται πια να ποζάρουν για ένα μουνί. Ακόμα κι αν είναι ‘’το’’ μουνί της ζωής τους.

Το να πάνε με μια μεγαλύτερη γυναίκα, πολλοί νέοι άντρες το θεωρούν επίτευγμα. Αντιστοίχως, μια μεγάλη κοπέλα έχει κάθε δικαίωμα να λαχταρά έναν στιβαρό, ακμαίο εραστή-διότι η γυναίκα στα 40, στα 50, στα 60 της πιθανά βρίσκεται σε μια ερωτική ακμή, σε μια εναρμονισμένη σχέση με το κορμί και τις ορμές της, ενώ αντιστοίχως ο άντρας, μετά τα 45, 50 ίσως κάμπτεται ένα τι από το πέρας του χρόνου. Λιγότερο δυνατές στύσεις, μικρότερες αντοχές, περισσότερη κούραση από τις αυξημένες επαγγελματικές υποχρεώσεις και, γιατί όχι, την πατρότητα.

Έτσι, όπως έχω ξαναγράψει, ο κουρασμένος πενηντάρης με γνώσεις και οικονομική άνεση είναι το τέλειο ταίρι για μια νεαρή γυναίκα που διψά για ζωή και που λαχταρά ένα καλό γλειφομούνι το οποίο σπανίως της προσφέρει ο συνομίληκος από την σχολή-ο οποίος την βγάζει για μπίρες στο δρόμο. Αντιστοίχως, ο λυσσαλέος εικοσάρης που έχει σηκωμάρες όλη μέρα, λαχταρά με το δίκιο του μια ζουμερή, απαλή κυρία που μπορεί και να μην είναι η πανέμορφη, νεαρότατη αλαβάστρινη θέα των ονείρων του, αλλά τους δίνεται απολύτως, με λιγότερα ταμπού και-κυρίως-χωρίς απαιτήσεις (τις περισσότερες φορές) για εγκαθίδρυση αποκλειστικού δεσμού και rituals σχεσιακά.

Η έλξη και ο έρωτας δεν κοιτούν χρόνια και ρυτίδες ή απουσία ρυτίδων.

Ξέρω, ξέρω. Αυτά ίσως είναι τσουβαλιάσματα. Η έλξη και ο έρωτας δεν κοιτούν χρόνια και ρυτίδες ή απουσία ρυτίδων. Η λαγνεία όμως, οι φαντασιώσεις και οι αρχετυπίες της ζωώδους καύλας συχνά μπαίνουν σε κουτάκια, γιατί όλες και όλοι μας συγκατοικούμε σε μια κοινωνία που τροφοδοτείται από εικόνες, καρικατούρες και συγκεκριμένα σχήματα. Δεν μπορώ, δηλαδή, να φανταστώ πολλές γυναίκες που δεν ζηλεύουν με τους νεαρούς εραστές της Μαντόνα. Ίσως είναι η τέλεια στιγμή κοινωνικά για να κατανοήσουν οι κυρίες τον λόγο που οι σύζυγοί τους ξεροσταλιάζουν με τις ευειδείς νεαρές υπάρξεις σε πλαζ και μπαρ.

Αντικειμενικά, τώρα, φίλες και φίλοι: Όταν είμαστε σε ένα σημείο με περισσότερο παρελθόν από ό, τι μέλλον (έστω ίσο!), είναι λογικό να επιζητούμε να τρυγήσουμε τη νιότη. Συχνά, επιζητούμε πίσω την δική μας. Όταν φθάσω στο σημείο να ποθώ πολύ νεότερούς μου άντρες, θυμίστε μου να σας καταθέσω ένα κείμενο αν γράφω εδώ ακόμα και δεν με έχουν κλέψει οι New York Times (sic). Προσωπικά, ενθαρρύνω τις κυρίες να δοκιμαστούν σε κάθε τερέν, μιας που απελευθερωνόμαστε, μιας που τα φύλα όλο και συναντιόμαστε, όλο και οργανώνουμε την εμπεδωμένη μας, πραγματωμένη μας ισότητα. Και από ό, τι λένε οι έμπειρες φίλες μου, το κορμί και οι δυνατότητες ενός νεαρού αρσενικού, γεμάτου ορμές, είναι το κάτι άλλο-και αυτό το κάτι άλλο εκτιμάται περισσότερο από μια γυναίκα που έχει ζήσει, παρά από μια νεαρή που τώρα ξεκινά να βαδίζει στους δρόμους της σεξουαλικής ζωής της. Ορμάτε στην ζωή, στη νιότη!

ΥΓ: ‘’Και πάω κι αγαπάω τα πιο μεγάλα αγόρια/την πόρτα τους χτυπάω/μετά κοιμάμαι χώρια’’ Λίνα Νικολακοπούλου (συγγνώμη, νεαροί κύριοι που με αγαπάτε, δώστε μου μερικά χρονάκια ακόμα).

Διαβάστε ακόμα: Sex Editor: Μικρό αλφαβητάρι για τα υλικά της ηδονής.

TAGS :
sex editor

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook