Πώς η άσκηση του Ζαζέν μπορεί να μας βοηθήσει να ξεχωρίσουμε την πραγματικότητα από τις προκταλήψεις και τις ανασφάλειες μας.

Οι άνθρωποι του Ζεν έχουν συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι ο καλύτερος τρόπος να αντιμετωπίσεις την πραγματικότητα δεν είναι να την «ελέγξεις» αλλά να αντιδράς νηφάλια στα εκάστοτε ερεθίσματά της, ευχάριστα ή δυσάρεστα.

Αξίζει να δαπανήσουμε τη ζωή μας εφευρίσκοντας «Χριστούγεννα», «Βουδούγεννα» ή άλλες αντίστοιχες ανερμάτιστες αυθαιρεσίες;

Η ερώτηση έχει και βουδιστικό ενδιαφέρον!

Αν η άσκηση Ζαζέν είναι ο ένας τροχός της άμαξας του βουδισμού, ο άλλος είναι η αμφισβήτηση και η συνακόλουθη ανάληψη ευθυνών. Δεν φταίει ο θεός, η κοινωνία, το σύμπαν, οι 300 της Βουλής, οι Αμερικανοί...

Μήπως η στήλη που διαβάζετε αυτή τη στιγμή δεν έχει καμιά απολύτως αξία στους χαλεπούς καιρούς που διανύουμε;

Κάθε στιγμή είναι ταυτόχρονα μια αρχή και ένα τέλος. Συνειδητοποίησε έγκαιρα αυτή τη διπλή της υπόσταση, για να μπορέσεις να τη γευτείς όσο πιο έντονα γίνεται με όλο σου το είναι.

Όλοι θεωρούμε ότι βάζουμε προτεραιότητες στην καθημερινότητά μας. Όμως γιατί πολλοί καταλήγουμε στον καναπέ του ψυχαναλυτή ή, ακόμα χειρότερα, στην καρέκλα του νευρολόγου ή του καρδιολόγου;

Πώς το Ζαζέν μπορεί να σε καθησυχάσει, ακόμα κι αν η συγκεκριμένη ερώτηση αφορά στην ίδια σου τη μητέρα.

Αφιερώνοντας δέκα λεπτά την ημέρα στην άσκηση Ζαζέν, μπορεί να σου αλλάξει η ζωή. Τι ακριβώς χρειάζεσαι και πώς θα την κάνεις σωστά;

Αν μιλάμε για ένα πραγματικά διαφορετικό και ασύλληπτα πιο ικανοποιητικό λάιφσταϊλ, η απάντηση βρίσκεται στο Ζεν, χωρίς ανοησίες, στολίδια –ή έλεος: μια «πανκ» προσέγγιση σε μια έτσι κι αλλιώς «πανκ» και απολύτως εφαρμοσμένη φιλοσοφία.