retro

    Δομάζος, Σιδέρης, Παπαϊωάννου, η «αγία τριάδα» της πιο μεγάλης φουρνιάς του ελληνικού ποδοσφαίρου.

    ΕΛΛΑΔΑ – ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ 4-2

    Πότε: 11 Δεκεμβρίου 1968.
    Πού: Στάδιο Καραϊσκάκη.
    Διοργάνωση: Προκριματικά Παγκοσμίου Κυπέλλου 1970.
    Η ενδεκάδα της Εθνικής: Οικονομόπουλος, Γκαϊτατζής, Ζαντέρογλου, Μπαλόπουλος, Καμάρας, Δομάζος, Χάιτας, Δέδες (65΄ Κούδας), Σιδέρης, Παπαϊωάννου, Μποτίνος.
    Προπονητής: Νταν Γεωργιάδης.
    Σκόρερ: 18΄ Αουγκούστο, 33΄ Παπαϊωάννου, 40΄ Δέδες, 48΄ Τόρες (αυτογκόλ), 61΄ Σιδέρης, 64΄ Εουσέμπιο.
    Το γκολ: Το τέταρτο της Εθνικής μας. Μια τυπική εφόρμηση του Γιώργου «Φόντακα» Σιδέρη, ο οποίος, αφού πέρασε και τον τερματοφύλακα της Πορτογαλίας, Αμέρικο, άφησε την μπάλα να «αναπαυτεί» στα δίχτυα των Πορτογάλων.
    Ο Δομάζος για εκείνο το παιχνίδι: «Θα παίζαμε με τους Πορτογάλους εδώ, και ο Νταν Γεωργιάδης είχε πάρει εμένα και τον Σιδέρη για να δούμε την Πορτογαλία σε ένα φιλικό παιχνίδι. Θυμάμαι έπαιζε με την Κίνα και κέρδιζαν στο πρώτο ημίχρονο οι Κινέζοι 3-0. Στο δεύτερο ημίχρονο παίρνει ο Εουσέμπιο την μπάλα και βάζει γκολ. Την παίρνει μέσα από τα δίχτυα, τη βάζει στη σέντρα, την κερδίζει, πετυχαίνει ξανά γκολ. Το ίδιο, πάλι γκολ… το ίδιο από τον Εουσέμπιο και πάλι γκολ… Τελικά οι Πορτογάλοι κέρδισαν 5-3. Είπαμε μην κάνει το ίδιο και σε μας. Θυμάμαι, είχε λάσπη το Καραϊσκάκη, είχε βρέξει… Κερδίζαμε 2-0 και οι Πορτογάλοι έβαλαν ένα γκολ. Αμέσως μετά παίρνει την μπάλα ο Εουσέμπιο και έκανε επίθεση. Και όπως επιτιθόταν, του φωνάζει ο Σιδέρης ”αααααα” και όπως ήταν λασπωμένος και άγριος, τρομάζει ο Εουσέμπιο, αφήνει την μπάλα και φεύγει!»

    Στιγμιότυπα του αγώνα (το γκολ του Γιώργου Σιδέρη από το 02.18):

     

    ΕΛΛΑΔΑ – Δ. ΓΕΡΜΑΝΙΑ 2-2

    Πότε: 20 Νοεμβρίου 1974.
    Πού: Στάδιο Καραϊσκάκη.
    Διοργάνωση: Προκριματικά Κυπέλλου Εθνών Ευρώπης 1976.
    Η ενδεκάδα της Εθνικής: Οικονοµόπουλος, Κυράστας, Γκλέζος (62΄ Φοιρός), Σιώκος, Ιωσηφίδης, Ελευθεράκης, Δοµάζος, Σαράφης, Τερζανίδης, Παπαϊωάννου (68΄ Ασλανίδης), Δεληκάρης.
    Προπονητής: Αλκέτας Παναγούλιας.
    Σκόρερ: 12΄ Δεληκάρης, 51΄ Κούλµαν, 70΄ Ελευθεράκης, 82΄ Βίµερ.
    Το γκολ: Το πρώτο της Εθνικής μας και του αγώνα, το γκολ που πέτυχε ο «αιώνιος έφηβος», ο Γιώργος Δεληκάρης. Η μπάλα έρχεται ψηλοκρεμαστά από τη δεξιά πλευρά όπως επιτίθεται η ομάδα μας, φτάνει στη μικρή περιοχή του Σεπ Μάγερ και ενώ φαίνεται να βγαίνει άουτ δίπλα από το αριστερό δοκάρι της εστίας του, ο Γιώργος Δεληκάρης με εναέριο τακουνάκι και έχοντας την πλάτη του γυρισμένη προς το τέρμα των Γερμανών πετυχαίνει το αδιανόητο.
    Η απορία ενός Τεύτονα: Η πρόκριση στην τελική φάση του Κυπέλλου Εθνών Ευρώπης 1976 χάθηκε εξαιτίας της ήττας της εθνικής μας στη Μάλτα με 2-0. Αυτό δεν είναι σημαντικό –ή ίσως πάλι είναι για όσους θεωρούν πως οι όμορφες στιγμές στο ποδόσφαιρο πρέπει να συνοδεύονται από επιτυχίες–, σημαντικό είναι πως εκείνο το απόγευμα καταλάβαμε τι ακριβώς συμβαίνει τη μαγική στιγμή που η ιδιοφυΐα συναντά την καλλιτεχνική έμπνευση και το άγριο ένστικτο στο γήπεδο. Μπορεί οι παγκόσμιοι και Ευρωπαίοι πρωταθλητές Γερμανοί να πήραν τελικά την πρόκριση, όμως οι πιο όμορφες μπαλάντες θα γραφτούν για τον αρνητή των φυσικών νόμων, το χλευαστή της νέας εποχής, τον Γιώργο Δεληκάρη και όχι για τους αποχυμωμένους Τεύτονες.

    Το γκολ του Γιώργου Δεληκάρη (από το 00.24):

     

    Δ. ΓΕΡΜΑΝΙΑ – ΕΛΛΑΔΑ 1-1

    Πότε: 11 Οκτωβρίου 1975.
    Πού: Ντίσελντορφ.
    Διοργάνωση: Προκριματικά Κυπέλλου Εθνών Ευρώπης 1976.
    Η ενδεκάδα της Εθνικής: Κελεσίδης, Κυράστας, Συνετόπουλος (46΄ Αποστολίδης), Φoιρός, Πάλλας, Σαράφης, Κούδας, Τερζανίδης, Δεληκάρης, Κρητικόπουλος, Παπαϊωάννου.
    Προπονητής: Αλκέτας Παναγούλιας.
    Σκόρερ: 67΄ Χάινκες, 79΄ Δεληκάρης.
    Το γκολ: Ο Μιχάλης Κρητικόπουλος με μπαλιά από το κέντρο του γηπέδου βγάζει τον Γιώργο Δεληκάρη μόνο του με τον τερματοφύλακα των Γερμανών, Σεπ Μάγερ, και εκείνος με ανεπαίσθητη προσποίηση αφήνει τον αντίπαλό του ξαπλωμένο στη γη του Ντίσελντορφ να αναρωτιέται για τη σημαντικότητα του προτεσταντισμού στη διαμόρφωση του σύγχρονου καπιταλιστικού πνεύματος.
    *Ένα ποίημα του Μάνου Χατζιδάκι για τον Τζορτζ Μπεστ ‒που θα μπορούσε να έχει γραφτεί για τον «Έλληνα Τζορτζ Μπεστ», Γιώργο Δεληκάρη:

    Αιώνιο Πάθος: Μια μπαλάντα για τον Τζορτζ Μπεστ
    Εκμηδενίστηκε η ορμή μου
    Έγινε χιόνι το κορμί μου
    Από μια εικόνα κρεμαστή
    Χρωματιστή
    Από ’να ποδοσφαιριστή
    Που σφυροκόπαε τη βροχή
    Θεέ μου, με τι ψυχή
    Γινόταν ο ίδιος πάθος
    Εικόνα και βροχή
    Μες στην τηλεοπτική μου
    Συσκευή.
    ****
    Ο Μπεστ υπήρξεν ο…
    υπήρξεν ο…
    καλύτερος!
    Ο Μπεστ υπήρξεν ο…
    υπήρξεν ο…
    καλύτερος!
    ***
    Έτσι θα τραγουδάνε τα παιδιά
    Της Αλμερίας
    Αλλά και της Αγγλίας
    Της Αλβανίας, της Αρμενίας
    Της Τασμανίας και της Δανίας
    Σε μια εποχή μελλοντική.
    ***
    Ο Μπεστ υπήρξεν ο…
    Κι όσο για μένα
    Έτσι καθώς θα ’μαι χωμένος
    Στην πατρική μου Γη
    Οι απόγονοι
    Θα ’ρχονται κάθε Κυριακή
    Να με ποτίζουν έρωτα
    Ψωμάκι και βροχή
    Κι όταν θα σουρουπώνει
    Θα στέκουν μπρος μου Προσοχή
    (Οι απόγονοι)
    Γιορτάζοντας το πάθος μου
    Για μια φωτογραφία χρωματιστή
    Γι’ αυτόν τον Γεώργιο Μπεστ
    Τον ποδοσφαιριστή.

    Στιγμιότυπα του αγώνα (το γκολ του Γιώργου Δεληκάρη από το 03.40):

     

    ΕΛΛΑΔΑ – ΕΣΣΔ 1-0

    Πότε: 12 Σεπτεμβρίου 1979.
    Πού: Γήπεδο Λεωφόρου Αλεξάνδρας.
    Διοργάνωση: Προκριματικά Κυπέλλου Εθνών Ευρώπης 1980.
    Η ενδεκάδα της Εθνικής: Κωνσταντίνου, Γούναρης (74΄ Κυράστας), Ιωσηφίδης, Φοιρός, Καψής, Δαμανάκης, Λιβαθηνός, Αρδίζογλου (64΄ Ορφανός), Νικολούδης, Δεληκάρης, Γαλάκος.
    Προπονητής: Αλκέτας Παναγούλιας.
    Σκόρερ: 25΄ Νικολούδης.
    Το γκολ: Ο Γιώργος Δεληκάρης με δύο προσποιήσεις φτάνει στο ύψος της μεγάλης περιοχής των Σοβιετικών, πασάρει στον Αρδίζογλου, αυτός σηκώνει με τα μία την μπάλα για τον Νικολούδη που μέσα στη μικρή περιοχή στρώνει την μπάλα με το στήθος και κεραυνοβολεί τον Ντασάεφ. Το γκολ δίνει την πρόκριση στην Εθνική μας για πρώτη φορά σε τελική φάση διεθνούς διοργάνωσης.
    Το «κρύο αίμα»: Το στοιχείο που πάντα ξεχώριζε ως ποδοσφαιριστή τον Τάκη Νικολούδη ήταν το «παγωμένο» του παιχνίδι, η ψυχραιμία με την οποία ήλεγχε τη ροή του αγώνα και ένα κάποιο φλέγμα στη διαχείριση των κρίσιμων καταστάσεων. Ε, δεν είναι μικρό πράγμα να έχεις στην πλάτη σου «καρφωμένο» τον Σοβιετικό κεντρικό αμυντικό και απέναντί σου τον Ντασάεφ και εσύ να διεκπεραιώνεις την αποστολή σου, δίνοντας μάλιστα την αίσθηση πως είσαι έτοιμος να ανοίξεις ταυτόχρονα και κουβεντούλα σχετικά με το εκπληκτικό ρεκόρ ηλιοφάνειας στον αττικό ουρανό.

    Το γκολ του Τάκη Νικολούδη:

     

    Στιγμιότυπα του αγώνα:

     

    ΔΑΝΙΑ – ΕΛΛΑΔΑ 0-1

    Πότε: 15 Οκτωβρίου 1980.
    Πού: Ίντροτς Πάρκεν, Κοπεγχάγη.
    Διοργάνωση: Προκριματικά Παγκοσμίου Κυπέλλου 1982.
    Η ενδεκάδα της Εθνικής: Σαργκάνης, Κυράστας, Φοιρός, Καψής, Ιωσηφίδης, Λιβαθηνός, Κούης, ∆εληκάρης (72΄ Παράσχος), Αρδίζογλου, Κωστίκος (87΄ Μητρόπουλος), Μαύρος.
    Προπονητής: Αλκέτας Παναγούλιας.
    Σκόρερ: 50΄ Κούης.
    Το γκολ: Το φάουλ, που κέρδισε η ελληνική ομάδα στο 48ο λεπτό, λίγο έξω από την περιοχή του Δανού τερματοφύλακα Κβιστ εκτέλεσε ευθύβολα ο Ντίνος Κούης και από εκείνη τη στιγμή και μέχρι το τέλος του αγώνα η εθνική Δανίας προσπάθησε με κάθε δυνατό τρόπο να ισοφαρίσει, όμως μπροστά της βρήκε τον Νίκο Σαργκάνη, το «Φάντομ της Κοπεγχάγης», μια φιγούρα λες βγαλμένη από τις επιχρωματισμένες σελίδες αθλητικών περιοδικών της δεκαετίας του ’50. Μια μαγική νύχτα που ανέδειξε δύο αθλητικούς ήρωες και τροφοδότησε με παρηγορητικές ιστορίες τους Έλληνες φιλάθλους που για άλλη μια φορά έβλεπαν την Εθνική να αποκλείεται από τα τελικά μιας ποδοσφαιρικής διοργάνωσης. Η εποχή του Χαριστέα φάνταζε άπιαστη!
    Ο Γιάννης Διακογιάννης έγραψε…: «Παραμυθένια νύχτα η χθεσινή για το ελληνικό ποδόσφαιρο που στη χώρα του Άντερσεν έστησε αληθινό τρόπαιο με το θρίαμβο της εθνικής μας ομάδας επί της αντίστοιχης της Δανίας με 1-0 και με τον οποίο ανοίγει το δρόμο για τους τελικούς της Ισπανίας. Η πρεμιέρα της “γαλάζιας ομάδας’” στους προκριματικούς του Παγκοσμίου Κυπέλλου του ’82 υπήρξε συγκλονιστική και μας γέμισε χαρά και υπερηφάνεια. Πραγματικά λιοντάρια οι παίκτες μας “κοντράρισαν’” τους Δανούς με όλη τους τη δύναμη και πήραν πανάξια τη νίκη. Μια νίκη που θα έχει ρυθμιστικό ρόλο στη μάχη για την πρόκριση, μια και προσωπικά πιστεύουμε ότι δύσκολα άλλη ομάδα του ομίλου μας θα πάρει δύο βαθμούς μέσα στην Κοπεγχάγη, όπου μεγαλούργησαν χθες το βράδυ οι Έλληνες παίκτες. Βλέπαμε και δεν πιστεύαμε στα μάτια μας τις υπέροχες προσπάθειες των παικτών μας, που χρειάστηκε να παλέψουν με φοβερό πείσμα και πολλές φορές σώμα με σώμα, για να γευθούν τους καρπούς της μεγάλης αυτής νίκης. Αλλά δεν είναι μόνο η γενναιοψυχία των παικτών του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος που εντυπωσίασε. Είναι και η ψυχραιμία που έδειξαν ακόμα και στις πιο αποφασιστικές και κρίσιμες στιγμές του αγώνα. Είναι, τέλος, το θάρρος τους να παίξουν ανοικτά με στόχο τη νίκη και μόνη τη νίκη…»

    Το γκολ του Ντίνου Κούη:

     

     

    x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

    Button to top