«Κάθε βράδυ, κάπου μεταξύ 20.30 και 22.00, πηγαίνω στο Πάμμαχον, στο οποίο προπονούμαι στο Krav Maga και το Ιαπωνικό JuJitsu». (Φωτογραφίες: Ανδρέας Μόργκαν)

Με τι ασχολείσαι;
Είμαι δημοσιογράφος και Σύμβουλος Επικοινωνίας. Εδώ και 17 χρόνια γράφω σε περιοδικά, εφημερίδες και sites για Γαστρονομία, Ποτό, Καφέ, Ξενοδοχεία, Ταξίδια και γενικότερα ευζωία – αν μπορώ να τα περιλάβω όλα σε μία λέξη. Παράλληλα, και ειδικά από τη στιγμή που τα ΜΜΕ άρχισαν να παραπαίουν, είμαι Υπεύθυνος Επικοινωνίας εταιριών Ποτού, Τροφίμων, εστιατορίων ενώ διαχειρίζομαι και τα social media επιχειρήσεων. Γενικά, ασχολούμαι με λέξεις και ιδέες. Και εδώ χρησιμοποίησα περισσότερες από όσες συνηθίζω για να το πω.

Τι ώρα ξυπνάς;
Μεταξύ 07.30 και 09.30, συνήθως.

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που κάνεις;
Πλένω το πρόσωπό μου, πίνω νερό, φτιάχνω πρωινό.

«Το Krav Maga διδάσκει πώς να αποφεύγονται, να αντιμετωπίζονται και να ξεπερνιούνται όλων των ειδών οι επιθέσεις και η βία».

Τι τρως για πρωινό;
Εξαρτάται. Από ψωμί με αλατισμένο βούτυρο και μέλι (το αγαπώ πολύ) ή μαρμελάδα κεράσι, έως δημητριακά με γάλα αμυγδάλου ή κατσικίσιο γιαούρτι με μέλι. Και πάντα τριπλό, σκούρο, σκέτο ελληνικό καφέ.

Τι ημερήσιο πρόγραμμα γυμναστικής ακολουθείς;
Κάθε βράδυ, κάπου μεταξύ 20.30 και 22.00, πηγαίνω στο Πάμμαχον, το αθλητικό σωματείο πίσω από το Καλλιμάρμαρο, στο οποίο προπονούμαι στο Krav Maga και το Ιαπωνικό JuJitsu.

«Είχα πάντα μια κλίση στις πολεμικές τέχνες. Ακόμα και κατά τη διάρκεια των σπουδών μου στο Βέλγιο έκανα Aikido και Ninjutsu και, όσο και αν τα εγκατέλειψα στη συνέχεια για αρκετά χρόνια, ήταν ριζωμένες ανάγκες μέσα μου».

Δύο κάπως «άγνωστα» αθλήματα, ειδικά το πρώτο. Θέλεις να μας τα αναλύσεις κάπως;
Το Krav Maga είναι ένα Ισραηλινό σύστημα αυτοάμυνας που δημιουργήθηκε από τον γεννημένο στην Μπρατισλάβα, Εβραικής καταγωγής, Ίμι Λίχτενφελντ λίγο πριν την αρχή του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου.

Διδάσκει πώς να αποφεύγονται, να αντιμετωπίζονται και να ξεπερνιούνται όλων των ειδών οι επιθέσεις και η βία. Προετοιμάζει τους εκπαιδευόμενους στα αντικείμενα της αυτοάμυνας, αυτοπροστασίας, στις ικανότητες της μάχης και της αναμέτρησης, όπως επίσης και στην ικανότητα να υπερασπίζονται άλλους, με έναν μοναδικό και κατανοητό τρόπο διδασκαλιών.

Οι τεχνικές του Krav Maga διαφέρουν από αυτές των υπολοίπων πολεμικών τεχνών επειδή πρώτα και πάνω απ’ όλα είναι μακράν πολύ πιο πρακτικές και εφαρμόσιμες σε αληθινές συνθήκες. Στο Krav Maga η εκπαίδευση είναι δομημένη πάνω σε πραγματικά σενάρια επιθέσεων κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες (στο δρόμο, στο σπίτι, στο αυτοκίνητο, στο χώρο εργασίας κ.ά.) Αυτή η λογική αλλά και η γενική προσέγγισή του πηγάζουν από τη μοναδική διδακτική μεθοδολογία και το εκπαιδευτικό σύστημά του, τα οποία επιτρέπουν στον ασκούμενο να χρησιμοποιεί τα φυσικά του ένστικτα στην αυτοάμυνα.

Η αμεσότητα και η αποτελεσματικότητά του, σε συνδυασμό με την δυνατότητα προσαρμογής του σε κάθε σχεδόν ηλικία και φυσική κατάσταση με τράβηξε εξ αρχής. Σημαντικό ρόλο έπαιξε -όπως πάντα πιστεύω στα αθλήματα- και η προσωπικότητα και ο τρόπος διδασκαλίας του εκπαιδευτή μου, Χάρη Κοσμόπουλου, ενός εξαιρετικά καταρτισμένου και έξω από τα όποια αρνητικά κλισέ «καθηγητή πολεμικών τεχνών» δασκάλου.

Από την άλλη, το Ιαπωνικό Jujitsu, το οποίο μου διδάσκει ο sensei Παναγιώτης Πιερράκος, είναι μία παραδοσιακή, πολύπλευρη πολεμική τέχνη που επιτρέπει στον ασκούμενο να είναι σε θέση να αντεπεξέλθει σε οποιαδήποτε κατάσταση άμυνας ή επίθεσης και γενικά κοντινής μάχης. Πρόκειται για την «μητέρα των πολεμικών τεχνών» της Ιαπωνίας, μια τέχνη που γνώριζαν και χρησιμοποιούσαν οι σαμουράι στα πεδία μάχης όταν τύχαινε να στερηθούν τα όπλα τους.


Διαβάστε ακόμα: Ξεκίνησα crossfit για να τρώω χωρίς τύψεις


Γιατί επέλεξες αυτά τα δύο αθλήματα;
Είχα πάντα μια κλίση στις πολεμικές τέχνες. Ακόμα και κατά τη διάρκεια των σπουδών μου στο Βέλγιο έκανα Aikido και Ninjutsu και, όσο και αν τα εγκατέλειψα στη συνέχεια για αρκετά χρόνια, ήταν ριζωμένες ανάγκες μέσα μου. Δεν έχω αυτοψυχαναλυθεί αρκετά για να απαντήσω με σιγουριά: πέρα από το προφανές, της πολύ καλής και σφαιρικής γυμναστικής, σίγουρα μου χαρίζουν μια μεγαλύτερη αίσθηση σιγουριάς όσον αφορά την προσωπική μου ασφάλεια αλλά και την αντίστοιχη των ανθρώπων που είναι μαζί μου. Όμως, τελικά, αυτό που νοιώθω με τα χρόνια ενασχόλησης είναι Ηρεμία και Πληρότητα. Συνολικά.

Υπάρχουν τεχνικές πνευματικής συγκέντρωσης που σε βοηθούν να κρατάς τον επιθυμητό ρυθμό στην προπόνηση;
Δεν έχω κάποια συγκεκριμένη «τεχνική». Απλώς, μετά από κάποια λεπτά, αφού έχει τελειώσει η προθέρμανση και η γυμναστική, και μπούμε στο κομμάτι των τεχνικών συχνά μπαίνω σε μια κατάσταση συγκέντρωσης που ο καλύτερος τρόπος που βρήκα να περιγράφεται ήταν στα Αγγλικά: «in the zone».

«Το Ιαπωνικό Jujitsu πρόκειται για την “μητέρα των πολεμικών τεχνών” της Ιαπωνίας, μια τέχνη που γνώριζαν και χρησιμοποιούσαν οι σαμουράι στα πεδία μάχης όταν τύχαινε να στερηθούν τα όπλα τους».

Όταν προετοιμάζεσαι για ένα μεγάλο στόχο πώς μένεις προσηλωμένος;
Επαγγελματικά, δουλεύοντας ακόμα πιο εντατικά και προσπαθώντας να καλύψω κάθε πλευρά και ενδεχόμενο (όσο αυτό είναι πρακτικά εφαρμόσιμο). Σε εξετάσεις στις πολεμικές τέχνες με επαναλήψεις και επιμονή στην προπόνηση.

Υπάρχει κάποιο αξεσουάρ που δεν αποχωρίζεσαι στο γυμναστήριο;
Το σπασουάρ. Στο Krav Maga είναι ευαγγέλιο. Υπάρχει συγκεκριμένη «ατάκα» για το πόσο σημαντικό είναι να προστατεύεις τη βουβωνική χώρα: «No groin, no Krav Maga» – που εννοεί, ουσιαστικά, αν δεν χτυπάς γεννητικά όργανα δεν υφίσταται το Krav Maga. Καταλαβαίνετε λοιπόν.

Πώς διατηρείς σταθερό το σωματικό σου βάρος;
Είμαι από τους τυχερούς (πόσο κλισέ) που ήταν πάντα αδύνατος ή τελος πάντων δεν έπαιρνε κιλά. Σε συνδυασμό με 8-10 ώρες προπόνησης την εβδομάδα και περίπου 5χλμ περπάτημα ημερησίως το βάρος μου είναι σχεδόν απαράλλακτο εδώ και χρόνια.

Πες μας μια διατροφική «γουρουνιά» που επιτρέπεις στον εαυτό σου.
Διάφορες. Σίγουρα τα Daim, παγωτά και φαγητό αργά το βράδυ. Απλώς δεν τρώω ιδιαίτερα «σκουπίδια».

«Με 8-10 ώρες προπόνησης την εβδομάδα και περίπου 5χλμ περπάτημα ημερησίως το βάρος μου είναι σχεδόν απαράλλακτο εδώ και χρόνια».

Ποια άσκηση μισείς;
Τους ραχιαίους.

Ποιο είναι το νόημα που αντλείς από τη σωματική προσπάθεια, αυτό που σε εμπνέει να συνεχίζεις;
Η ευεξία που νοιώθω, τόσο κατα τη διάρκεια, αλλά κυρίως μετά. Αγγίζει την ευτυχία. Νοιώθω σαν να «αισθάνομαι» το σώμα μου, να βελτιώνεται κάθε μικρό του σημείο (ακόμα και αν είναι σε μεγάλο βαθμό στο μυαλό μου αυτό) – είναι σχεδόν μεταφυσικό.

Πώς διατηρείς την αντοχή σου; Προτιμάς το τρέξιμο, το κολύμπι ή το ποδήλατο;
Έτρεχα για κάποιο καιρό, όμως το έχω περιορίσει δραστικά λόγω επιβάρυνσης των ισχίων μου. Άρα αρκούμαι στις ασκήσεις της προθέρμανσης των προπονήσεών μου. Βέβαια, η φύση των αθλημάτων αυτών συχνά ακόμα και μέσα από τις τεχνικές και τα διάφορα drills βοηθά στην αντοχή, καθώς γίνονται αερόβιες κατά διαστήματα.

Πώς δυναμώνεις τους μυς σου; Προτιμάς όργανα, βάρη ή ελεύθερες ασκήσεις αντίστασης;
Η φύση των αθλημάτων στα οποία ασκούμαι έχει, σχεδόν αποκλειστικά, ασκήσεις που χρησιμοποιούν το βάρος του σώματος και μόνο.

«Όποιος θέλει να αλλάξει τρόπο ζωής ας βάλει τουλάχιστον μια δραστηριότητα στην καθημερινότητά του και να μην βρίσκει δικαιολογίες για να την αποφύγει»

Squat ή pushups; Τι θα ήθελες να είναι ευκολότερο;
Τα squat – όμως δεν τα μισώ.

Ζέσταμα ή αποθεραπεία; Τι βαριέσαι περισσότερο;
Αποθεραπεία. Ειδικά το stretching. Όμως πρέπει.

Πώς διατηρείς την ελαστικότητα των μυών σου; Ποιες είναι οι «μυστικές» σου διατάσεις;
Με το stretching φυσικά, όμως γενικότερα ένα μεγάλο κομμάτι των δύο αυτών «τεχνών» στη ίδια την φύση των τεχνικών και ασκήσεων διατείνει τους μύες.

Ακούς μουσική όταν γυμνάζεσαι;
Όχι – ό,τι παίζει το ραδιόφωνο στη σχολή, και αυτό σχετικά «χαμηλόφωνα».

«Βαριέμαι την αποθεραπεία. Ειδικά το stretching. Όμως πρέπει».

Ποιο είναι το αγαπημένο σου σπορ και πώς το έχεις εντάξει στο πρόγραμμά σου;
Αγαπημένα μου είναι αυτά που κάνω: το Krav Maga και το Jujitsu. Απλώς, στο μέλλον, θα προσθέσω και άλλες πολεμικές τέχνες.

Ποια είναι η συμβουλή σου για κάποιον που θέλει να αλλάξει τον τρόπο ζωής του αλλά τον «πνίγει» η αμείλικτη καθημερινότητα;
Ας βάλει ένα, τουλάχιστον, «πράγμα» – δραστηριότητα/σπορ/χόμπυ μέσα στην καθημερινότητά του. Οτιδήποτε μπορεί να του επιτρέψει η τσέπη ή/και ο χρόνος του. Και να επικεντρώσει την ημέρα του γύρω από αυτή τη δραστηριότητα. Να μη βρίσκει καμία, πλην πολύ σημαντικού λόγου, αφορμή για να μην την παρακολουθεί.

Ποια τρία πράγματα, εκτός από την άσκηση και τη διατροφή, καθορίζουν την ποιότητα της ζωής σου;
Οι άνθρωποι που έχω, με όποιο τρόπο στη ζωή μου: τα ταξίδια, όσο πιο συχνά είναι από όλες τις απόψεις εφικτό. Το διάβασμα, οι φωτογραφίες και οι ταινίες – είμαι οπτικός τύπος βλέπετε. Και οι άνθρωποί μου -φίλοι και σύντροφοι- που έχω επιλέξει και με έχουν, επίσης επιλέξει να είναι στη ζωή μου.

//Η φωτογράφιση πραγματοποιήθηκε στον Αθλητικό Σύλλογο “Πάμμαχον” (Φερεκύδου 14, Αθήνα, τηλ: 210 9210504)

 

Διαβάστε ακόμα: Γιάννης Βασαλάκης – «Τρέχω επειδή με “φτιάχνει”»

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top