«Όταν το διπλανό μας διαμέρισμα άδειασε, τον πήρα αμέσως τηλέφωνο να τον ενημερώσω. Έπραξα άριστα. Η κόρη μου μεγαλώνει πλάι σε ένα αληθινό πρότυπο αρχαιοελληνικής αρετής, στον μόνο Έλληνα που η βιβλιοθήκη του διαθέτει τα άπαντα του Ζάχου Χατζηφωτίου» (Ο Φοίβος για τον Μάνο).

«Όταν το διπλανό μας διαμέρισμα άδειασε, τον πήρα αμέσως τηλέφωνο να τον ενημερώσω. Έπραξα άριστα. Η κόρη μου μεγαλώνει πλάι σε ένα αληθινό πρότυπο αρχαιοελληνικής αρετής, στον μόνο Έλληνα που η βιβλιοθήκη του διαθέτει τα άπαντα του Ζάχου Χατζηφωτίου» (Ο Φοίβος για τον Μάνο).

Μάνος Βουλαρίνος: «Για όλα φταίει η Δέσποινα Βανδή»

Με τον Φοίβο άρχισα να κάνω παρέα πριν από καμιά δεκαριά χρόνια ελπίζοντας πως θα μου γνωρίσει τη Δέσποινα τη Βανδή. Όταν κατάλαβα το λάθος μου ήταν πλέον πολύ αργά, αλλά σκέφτηκα πως ο Δεληβοριάς τραγουδοποιός είναι, πολλές θαυμάστριες είχε, και ήλπιζα πως κάπως θα μπορούσα να εκμεταλλευτώ την παρέα μας προκειμένου να βελτιώσω την σεξουαλική μου ζωή.

Η αλήθεια είναι πως οι ελπίδες μου επιβεβαιώθηκαν, καθώς αυτός είναι που μου έμαθε το x το hamster. Ένα άλλο που έμαθα χάρη στο Φοίβο είναι πως υπάρχουν άνθρωποι πιο αναποφάσιστοι από μένα. Δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό, αλλά ο Φοίβος είναι τόσο αναποφάσιστος που ποτέ στο φαΐ που τρώει δεν βάζει συνοδευτικό. Μια φορά έβαλε στο ίδιο πιάτο μπριζόλα και πατάτες και έμεινε δυο μέρες νηστικός επειδή δεν ήξερε με τι να ξεκινήσει.

Εν πάση περιπτώσει, η ουσία είναι πως μετά από δέκα χρόνια φιλίας καταλήξαμε να ζούμε σε διπλανά διαμερίσματα, γεγονός που με έχει αναγκάσει να ψωνίζω διπλάσιες ποσότητες φρούτων και λαχανικών από τον μανάβη, γιατί ο Φοίβος, με το πάθος που έχει για τις σαλάτες και γενικά για οτιδήποτε φυτρώνει, ξεμένει συνεχώς. Είναι τόσο μεγάλη η εμμονή του με την υγιεινή διατροφή που πρόσφατα έμαθε να ξεχωρίζει το μαρούλι από το καρότο μόνο με την αφή.

«Είναι άραγε η κοινή αντίληψη στα περί της τέχνης εκείνη που μας ένωσε; Συγνώμη που σπαταλάω 8 λέξεις απ’ το κείμενό μου στο πιο γελοίο σχήμα λόγου, την ρητορική ερώτηση». (Ο Φοίβος για τον Μάνο)

«Είναι άραγε η κοινή αντίληψη στα περί της τέχνης εκείνη που μας ένωσε; Συγνώμη που σπαταλάω 8 λέξεις απ’ το κείμενό μου στο πιο γελοίο σχήμα λόγου, την ρητορική ερώτηση». (Ο Φοίβος για τον Μάνο)

Από αυτή τη σχεδόν συγκατοίκηση έχω κερδίσει την απόλαυση να τον βλέπω συχνά πυκνά αγουροξυπνημένο, ένα υπερθέαμα το οποίο αρνούμαι να περιγράψω, καθώς οποιαδήποτε περιγραφή θα το αδικούσε. Επίσης έχω κερδίσει ένα ελλειπτικό μηχάνημα γυμναστικής, το οποίο μετά τη γέννηση της κόρης του έπρεπε να το αντικαταστήσει με μια κανονική κρεμάστρα για τα ρούχα, καθώς το δωμάτιο στο οποίο το είχε παρκάρει έγινε παιδικό. Κατά τα άλλα η χρήση του μηχανήματος παρέμεινε η ίδια: μια ντιζαϊνάτη κρεμάστρα, χάρη στην οποία όσοι επισκέπτονται το σπίτι μου νομίζουν πως γυμνάζομαι τακτικά.

Διαβάστε ακόμα: Ποιο είναι το αγαπημένο ‒και μπράβο του‒ σουβλατζίδικο του Μάνου Βουλαρίνου;

Η μεγάλη διαφορά ηλικίας μας (εκείνος είναι 56άρης κι εγώ 30άρης) δεν στάθηκε ποτέ εμπόδιο στη φιλία μας, γεγονός που αποδεικνύει πως η ηλικία του κάθε ανθρώπου δεν εξαρτάται από τι γράφει η ταυτότητά του.

DSC08173

«Παρότι είναι 26 χρόνια μεγαλύτερός μου, η εμμονή του με την παιδική αναψυχή τον καθιστά αναξιόπιστη πατρική φιγούρα» (Ο Φοίβος για τον Μάνο).

Φοίβος Δεληβοριάς: «Μάνος ο Άδικος»

Δεν μπορώ –απ’ όποια σκοπιά κι αν το κοιτάξω– να εξηγήσω το ασίγαστο πάθος μου για τον Μάνο Βουλαρίνο. Φροϋδικά δεν εξηγείται. Παρότι 26 χρόνια μεγαλύτερός μου, η εμμονή του με την παιδική αναψυχή τον καθιστά αναξιόπιστη πατρική φιγούρα. Δεν είναι λίγες οι φορές που κρύβομαι όταν μου χτυπάει το κουδούνι για να αποφύγω άλλη μια επίσκεψη στο Allou! Fun Park, άλλη μια παρακολούθηση ταινίας με τον The Rock, άλλη μια χυδαία παραγγελία από ανθυγιεινό φαγάδικο, άλλον έναν μαραθώνιο τηλεφωνικών φαρσών σε διασημότητες με ειδικό καρτοκινητό αγορασμένο γι’ αυτόν ακριβώς το σκοπό.

Είναι ο άνθρωπος που δικαιότατα του αποδόθηκε (από σινεφίλ αθηναϊκούς κύκλους) το παρατσούκλι «Μάνος ο Άδικος». Τον έχω ακούσει με τ’αυτιά μου να διακηρύττει πως ο μεγαλύτερος σκηνοθέτης όλων των εποχών είναι ο M. Night Syhyamalan –και τον έχω δει με τα μάτια μου να βαθμολογεί με 4 στο IMDb την «Έβδομη Σφραγίδα». Είναι λοιπόν η κοινή αντίληψη στα περί της τέχνης εκείνη που μας ένωσε; Συγνώμη που σπαταλάω 8 λέξεις απ’ το κείμενό μου στο πιο γελοίο σχήμα λόγου, την ρητορική ερώτηση.

Είναι βέβαιη, ωστόσο, η κοινή μας αγάπη για τα ταξίδια. Αν όμως το δικό μου πρότυπο γι’αυτά είναι τα βιβλία των περιηγητών του 19ου αιώνα, το δικό του είναι μάλλον το «Beavis and Butthead Do America». Έτσι έχω χάσει χρόνο και χρήμα παρακολουθώντας μαζί του αμεταγλώτιστα αραβικά κανάλια σε ξενοδοχεία του Βερολίνου ή των Παρισίων, ή χτυπώντας του παλαμάκια σε ζεϊμπέκικο –που θα ζήλευε ο Κωνσταντάρας– σε ελληνάδικα της Πελοποννήσου (όπου τον έσυρε ο επικίνδυνος έρωτας για νεαρή ασκούμενη δικηγόρο). Κινδύνεψα δε να χάσω και την ίδια τη ζωή μου, όταν επέμενε να πάμε στην Αστυπάλαια με διθέσιο υδροπλάνο, προκειμένου να διαπιστώσει αν το σενάριο της αγαπημένης μας παιδικής σειράς «Το Μυστήριο Του Χρυσού Πιθήκου» ήταν βγαλμένο απ’ τη ζωή.

DSC08270

«Από τη συγκατοίκησή μου με τον Φοίβο έχω κερδίσει ένα ελλειπτικό μηχάνημα γυμναστικής, το οποίο μετά τη γέννηση της κόρης του έπρεπε να το αντικαταστήσει με μια κανονική κρεμάστρα για τα ρούχα. Η χρήση του πάντως παρέμεινε η ίδια: μια ντιζαϊνάτη κρεμάστρα, χάρη στην οποία όσοι επισκέπονται το σπίτι μου νομίζουν πως γυμνάζομαι τακτικά». (Ο Μάνος για τον Φοίβο)

Και όμως όλα αυτά δεν με εμπόδισαν, όταν το διπλανό μας διαμέρισμα άδειασε, να τον πάρω αμέσως τηλέφωνο να τον ενημερώσω. Και δεν με εμποδίζουν να δηλώσω απερίφραστα πως έπραξα άριστα. Όχι μόνο γιατί η κόρη μου μεγαλώνει πλάι σε ένα αληθινό πρότυπο αρχαιοελληνικής αρετής, όχι μόνο γιατί είναι ο μόνος Έλληνας που η βιβλιοθήκη του διαθέτει τα άπαντα του Ζάχου Χατζηφωτίου και το ψυγείο του μια μυστηριώδη ροζ λεμονάδα αγορασμένη από τα Marks and Spencer (!), αλλά και γιατί είναι αδύνατον να μπει διαρρήκτης ποτέ σ’ έναν όροφο που σείεται ολόκληρος τις νύχτες από τα τραγούδια τoυ «Mary Poppins», που βλέπει και ξαναβλέπει με το κορίτσι του σε εξοντωτικό Dolby Surround –κάτι για το οποίο δεν τόλμησα να ζητήσω ποτέ διευκρινίσεις. Τι διευκρίνιση χρειάζεται άλλωστε το πάθος; Το ασίγαστο πάθος που νιώθω για τον Μάνο τον Βουλαρίνο;

Διαβάστε ακόμα: Λευτέρης Λαζάρου: Όταν ήταν ταπί και ψύχραιμος

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top