Ο Μάριο Κέμπες έκανε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια της καριέρας του σημειώνοντας δύο τέρματα.
Aργεντινή – Ολλανδία 3-1 στην παράταση, κανονικός αγώνας 1-1 (Μουντιάλ Αργεντινής, 1978)
Ημερομηνία: 25 Ιουνίου 1978.
Tόπος: Μπουένος Άιρες «Ελ Μονουμεντάλ- Αντόνιο Βεσπούτσιο».
Σκόρερ: Κέμπες (38′, 104′) , Μπερτόνι (114′)- Νανίνγκα (82)
Διαιτητής: Σέρτζιο Γκονέλα (Ιταλία).
Θεατές: 71.483.
Αργεντινή (Σέζαρ Λουίς Μενότι): Φιλιόλ, Ολγκίν, Γκαλβάν, Πασαρέλα, Ταραντίνι, Αρντίλες (65΄Λαρόσα), Γκαλιέγκο, Μπερτόνι, Κέμπες, Λούκε, Ορτίς (74′ Χούζεμαν).
Ολλανδία (Ερνστ Χάπελ): Γιόνγκμπλουντ, Γιάνσεν (72′ Σουρμπίρ), Μπραντς, Κρολ, Πόρτβλιτ, Χάαν, Βίλι βαν ντερ Κέρχοφ, Νέεσκενς, Ρενέ βαν ντερ Κέρχοφ, Ρεπ (58′ Νανίγκα), Ρέζενμπρικ.
Η διοργάνωση σε 213 λέξεις:
Το πιο φορτισμένο ίσως πολιτικά Μουντιάλ της ιστορίας. Ο Γιόχαν Κρόιφ μάλιστα αρνήθηκε να πάρει μέρος σε αυτό λόγω της χούντας του Χόρχε Βιντέλα –μερικά χρόνια αργότερα έγινε γνωστό ότι η οικογένειά του απειλούνταν από σπείρα απαγωγέων.
Έχουν σπαταληθεί τόνοι μελανιού για το πόσο η «Αλμπισελέστε» σπρώχτηκε από τους διαιτητές για να φτάσει ως τον τελικό, ενώ το παιχνίδι της εναντίον του Περού, που έληξε 6-0, έχει πίσω του αμέτρητες θεωρίες συνωμοσίας: από τη συμφωνία των δικτατόρων Βιντέλα της Αργεντινής και Μπερμούντες του Περού, τους τόνους σιταριού που έφτασαν με κονβόι από την Αργεντινή στο Περού, τα χρήματα που μπήκαν σε τραπεζικούς λογαριασμούς παικτών και παραγόντων έως και την αργεντίνικη καταγωγή του τερματοφύλακα του Περού, που έπεφτε καθυστερημένα στα σουτ των Αργεντίνων.
Κάποιοι αστέρες (Μπράιτνερ, Ρόσι, Μάγερ) δεν είχαν πρόβλημα να υπογράψουν προκήρυξη διαμαρτυρίας για την καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων του καθεστώτος, καθώς ήταν γνωστό πως λίγο παραπέρα από το στάδιο «Μονουμεντάλ» υπήρχε η σχολή μηχανικών όπου βασανίζονταν αντικαθεστωτικοί «αγνοούμενοι».
Στο ποδοσφαιρικό κομμάτι έλαμψε για πρώτη φορά το άστρο του Πλατινί, η Ολλανδία έστω και δίχως τον ηγέτη της ήταν και πάλι τουρμποκίνητη, οι Σκοτσέζοι αν και κέρδισαν 3-2 τους Ολλανδούς δεν προχώρησαν στη δεύτερη φάση λόγω της κατάρας τους (διαφορά τερμάτων), ενώ η εξαιρετική Βραζιλία, χωρίς να χάσει ποτέ, έμεινε εκτός τελικού!
Η πιο μεγάλη στιγμή στον τελικό:
Στο «Μονουμεντάλ» του Μπουένος Άιρες όλα ήταν ηλεκτρισμένα πριν από το εναρκτήριο σφύριγμα. Το παιχνίδι άργησε να ξεκινήσει επειδή ο Αργεντίνος αρχηγός Ντανιέλ Πασαρέλα διαμαρτυρήθηκε για ένα γύψινο νάρθηκα του Ρενέ Βαν ντε Κέρκοφ. Ο ήδη μεγάλος φανατισμός στην κερκίδα ενισχύθηκε.
Όταν βγήκαν πρώτοι οι Ολλανδοί στο γήπεδο αυτό παραλίγο να πέσει από τις εκδηλώσεις και τα γιουχαΐσματα των θεατών. Όταν μετά από λίγα λεπτά βγήκαν οι Αργεντίνοι παίκτες το στάδιο θάφτηκε κάτω από τόνους κομμένου χαρτιού. Οι Ολλανδοί, όπως και όλος ο κόσμος από την τηλεόραση, παρακολουθούσαν άφωνοι το συγκλονιστικό θέαμα. Λίγοι γνωρίζουν όμως ότι πριν από λίγη ώρα ένας αξιωματούχος της χουντικής κυβέρνησης είχε πάει στα αποδυτήρια της Αργεντινής και απείλησε προπονητές και παίκτες «να κερδίσουν πάση θυσία το παιχνίδι, ειδάλλως…».
Η αλήθεια είναι ότι η ομάδα της Αργεντινής ήταν εξαιρετική, με παίκτες παγκόσμιας κλάσης, σαν τον «ματαντόρ» Κέμπες, τον Φιλιόλ, τον Αρντίλες, τον Πασαρέλα. Παρόλα αυτά μια σκηνή μόνο χαράχτηκε στη μνήμη όλων περισσότερο και από τα δυο γκολ του σούπερ Μάριο: το πλασέ του Ολλανδού Ρέζενμπρικ στο 90ο λεπτό, που έστειλε την μπάλα στο δοκάρι κι ένα ολόκληρο έθνος γλίτωσε το έμφραγμα.
Στην επόμενη σελίδα: Βραζιλία -Ιταλία 4-1 (Μουντιάλ Μεξικού, 1970)
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
