«Στόχος μου είναι να ανακαλύπτω συνεχώς τον εαυτό μου, να περνάω καλά και να ηρεμώ, μέσω του τρεξίματος». (Όλες οι φωτογραφίες είναι μια ευγενική παραχώρηση του Βαγγέλη Γανιάρη)

– Ποια είναι η βασική σας ασχολία στη ζωή;
Δουλεύω σαν Technical Sales Engineer – Business Developer για τις αγορές της Κεντρικής Ευρώπης σε έναν Ελληνικό όμιλο εταιριών επεξεργασίας μετάλλου.

– Γιατί τρέχετε;
Πολύπλοκη ερώτηση. Νομίζω όμως, ότι τρέχοντας γίνομαι καλύτερος άνθρωπος. Με βοηθάει να βελτιώνομαι σε όλες τις πτυχές της ζωής μου. Βρίσκω τα όρια μου, τα ξεπερνώ και δουλεύω για να τα πάω ακόμα πιο μακριά. Το τρέξιμο μου θυμίζει πάντα ότι όλοι οι στόχοι, ακόμα και οι πιο φιλόδοξοι ή οι φαινομενικά ακατόρθωτοι, είναι δυνατό να επιτευχθούν, αρκεί να το θέλεις αρκετά και να δουλέψεις σκληρά γι’ αυτόν το σκοπό. Είναι ένα άθλημα που από τα θεμέλια αλλάζει την στάση σου για την ζωή καθώς και τον τρόπο σκέψης.

– Ποιος είναι ο στόχος σας;
Στόχος μου είναι να ανακαλύπτω συνεχώς τον εαυτό μου, να περνάω καλά και να ηρεμώ, μέσω του τρεξίματος. Όταν κάτι από τα παραπάνω σταματήσει να υπάρχει, ίσως τότε και εγώ να σταματήσω το τρέξιμο.

– Ποιο είναι το κίνητρό σας για να βγείτε από την πόρτα, ακόμα και όταν είστε κουρασμένος;
Πολλές φορές συγχέουμε την σωματική κούραση με την ψυχολογική. Πάρα ταύτα, η κάθε προπόνηση νιώθω ότι με φέρνει πιο κοντά στον στόχο μου και αυτό μου δίνει κουράγιο. Πέρα από αυτό όμως, μετά το τέλος μιας προπόνησης, δεν θυμάμαι ποτέ να έχω μετανιώσει που βγήκα για τρέξιμο.

«Με “ρίχνει” όταν τρέχω σε ένα υπέροχο τοπίο και ακούω μουρμούρα για τα διαχρονικά και άλυτα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας από κάποιον συναθλητή».

– Έχετε κάποιο ρούχο ή αξεσουάρ-φετίχ που φοράτε στο τρέξιμο;
Έχω ένα ρούχο-φετίχ που ΔΕΝ φοράω στο τρέξιμο. Προτιμώ, όταν αυτό είναι εφικτό, να τρέχω χωρίς να φοράω κάτι από την μέση και πάνω. Απολαμβάνω έτσι στο έπακρο την αίσθηση της ελευθερίας που μου προσφέρει το τρέξιμο. Ταυτόχρονα, υπάρχουν και πρακτικοί λόγοι όπως η διατήρηση του σώματος σε μικρότερη θερμοκρασία, συνεπώς λιγότερη εφίδρωση και εξάλειψη εντελώς του προβλήματος των θηλών που ματώνουν λόγο της τριβής με το T-Shirt.

– Τρέχετε μετά μουσικής; Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι;
Στις προπονήσεις πάντα με μουσική αλλά σχεδόν ποτέ σε αγώνες. Μπορεί να ακούω από Audio-books και podcasts, μέχρι ροκ, μέταλ ή και τραγούδια αργεντίνικου τάνγκο με μπαντονεόν. Κάθε τρέξιμο έχει το δικό του soundtrack.

– Τι σας «ρίχνει» στο τρέξιμο;
Να τρέχω σε ένα υπέροχο τοπίο και να ακούω μουρμούρα στο μονοπάτι για τα διαχρονικά και άλυτα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας από κάποιον συναθλητή.

«Το τρέξιμο μου θυμίζει ότι όλοι οι στόχοι, ακόμα και οι φαινομενικά ακατόρθωτοι, μπορούν να επιτευχθούν».

– Και τι σας «ανεβάζει» περισσότερο;
Η αίσθηση ότι δεν είμαι στάσιμος και ότι κάθε φορά ανακαλύπτω καινούρια πράγματα.

– Τι σκέφτεστε όταν διανύετε μεγάλες αποστάσεις;
Σκέφτομαι από το πόσο τυχερός είμαι που μπορώ απολαμβάνω αυτά που μου παρέχει το τρέξιμο, μυρωδιές, τοπία, φιλίες κ.α., μέχρι λύσεις σε καθημερινά πράγματα που με προβληματίζουν. Γενικότερα κάθε τρέξιμο είναι ποιοτικός χρόνος μεταξύ εμένα και του εαυτού μου.

– Από που αντλείτε έμπνευση για να πάτε ένα χιλιόμετρο παρακάτω, όταν φτάνετε στα όριά σας;
Αν σταματήσω ή κόψω ρυθμό, νιώθω σαν να προδίδω όλη την προσπάθεια που έχω κάνει μέχρι εκείνο το σημείο. Ακόμα, όταν η συμμετοχή έχει χαρακτήρα φιλανθρωπικό, δεν θες να απογοητεύσεις τους ανθρώπους που πίστεψαν σε σένα. Έτσι, η μόνη επιλογή είναι να πηγαίνεις πάντα μπροστά και να μην τα παρατάς ποτέ.

«Φυσικά και έχει πλάκα το τρέξιμο, αλλά προκαλεί και σωματικό πόνο. Συνεπώς, χρειάζεται να είσαι και λίγο μαζοχιστής για να περνάς καλά τρέχοντας».

– Το τρέξιμο είναι για εσάς και διαλογισμός; Νιώθετε ότι σας ωφελεί και ψυχικά;
Σίγουρα είναι. Στο τρέξιμο ακούς το σώμα σου και πιάνεις συζήτηση μαζί του. Καμιά φορά τσακώνεστε αλλά τα βρίσκετε πάντα στο τέλος. Όσο για τα ψυχικά οφέλη, λειτουργεί σαν αγχολυτικό και προσφέρει ισορροπία.

– Είναι αλήθεια ότι προκαλεί έναν γλυκό «εθισμό»; Πόσο εξαρτημένος νιώθετε;
Είναι σαν να με ρωτάς αν νιώθω εξαρτημένος από την ευτυχία. Όσο περισσότερο τόσο καλύτερα. Που σημαίνει ότι μάλλον είμαι αρκετά.

– Έχετε λάβει μέρος σε αγώνες; Τι σας έμεινε από την εμπειρία;
Συνεχώς, οι αγώνες είναι το group-therapy για τους εθισμένους που ανέφερα παραπάνω. Σε αυτά τα group-therapy γίνονται οι πιο ειλικρινείς και καλές φιλίες. Μετά από 80 χλμ. τρέξιμο όλοι οι άνθρωποι γίνονται τόσο ειλικρινείς που μπορείς σχεδόν να δεις μέσα τους.

– Έχετε τρέξει σε μαραθώνιο;
Αρκετούς, μάλιστα κάποτε είχαμε κάνει ένα project με φίλους και είχαμε τρέξει τρεις μέσα σε δύο βδομάδες (Ναύπλιο, Μεσσήνη και Θεσσαλονίκη). Εκείνη την χρονιά είχα τρέξει σε όλους του μαραθώνιους της Ελλάδας.

«Για πρωινό τρώω πάντα ταχίνι με μέλι και φρούτα και στην διάρκεια της μέρας αποξηραμένα φρούτα».

– Ποια είναι η κορυφαία σας επίδοση έως σήμερα;
Στον Μαραθώνιο 2.57’59” και στα 100 χιλιόμετρα 8.44’12”.

– Ποιο είναι το αγαπημένο σας υγιεινό σνακ;
Για πρωινό πάντα ταχίνι με μέλι και φρούτα και στην διάρκεια της μέρας αποξηραμένα φρούτα.

– Έχετε τραυματιστεί τρέχοντας;
Μόνο ελαφρά και αυτό περισσότερο όταν ξεκίνησα να ασχολούμαι με το τρέξιμο.

– Πού τρέχετε συνήθως και γιατί;
Λόγο των ρυθμών της καθημερινότητας δεν θέλω να χάνω χρόνο σε μετακινήσεις με αμάξι. Έτσι, βγαίνω από το σπίτι μου και απλά ξεκινάω να τρέχω στον δρόμο σε όποια κατεύθυνση αποφασίσω εκείνη την στιγμή.

– Ποιο είναι το ωραιότερο σημείο που έχετε τρέξει;
Αναμφισβήτητα το Ζαγόρι, το Παρανέστι Δράμας αλλά και η μυροβόλος Χίος. Κάθε μέρος όμως έχει την δική του και ξεχωριστή μαγεία.


Διαβάστε ακόμα: Μιχάλης Τεκέρταλης – «Το τρέξιμο είναι ένας δρόμος όμορφος, καθαρός, γεμάτος ζωή»


– Έχετε τρέξει στο σκοτάδι και πού;
Πολλές φορές. Στο Mythical Trail 100K στον Όλυμπο ήταν η πιο όμορφη φορά καθώς είχα την ευκαιρία να τρέχω όλο το βράδυ, οπότε μπόρεσα και είδα και την δύση αλλά και την ανατολή από το βουνό των θεών.

– Κάνετε διατάσεις και πότε/πού;
Ποτέ τα τελευταία 2 χρόνια. Πειραματίζομαι αρκετά με το εαυτό μου και έχω παρατηρήσει ότι χωρίς διατάσεις έχω αυξήσει την δρομική μου οικονομία, μειώσει τους τραυματισμούς και αισθάνομαι πιο στιβαρό και σταθερό το πάτημα μου, ειδικά σε κακοτράχαλα μονοπάτια.

– Πώς μετράτε την απόσταση που διανύετε;
Με ρολόι χειρός με ενσωματωμένο δέκτη GPS.

– Προτιμάτε να τρέχετε μόνος ή με παρέα;
Με παρέα πάντα είναι καλύτερα και είναι πιο ωραία από το να βγεις για καφέ και να κάθεσαι με τις ώρες σε μια καρέκλα. Από την άλλη οι ώρες που τρέχω είναι αλλοπρόσαλλες και είναι δύσκολο να υπάρξει συγχρονισμός. Πόσο μάλλον να πετύχεις άνθρωπο σε παρόμοιο δρομικό επίπεδο. Οπότε, δυστυχώς οι περισσότερες προπονήσεις είναι μοναχικές.

«Το τρέξιμο με βοήθησε να ξεπεράσω την εξάρτηση για μιζέρια και δυστυχία για την σημερινή κατάσταση που αισθάνεται ο μέσος άνθρωπος».

– Έχετε κάνει trail running στο βουνό;
Ναι, είναι πολύ όμορφη εμπειρία και το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όποιον απολαμβάνει το τρέξιμο γενικότερα.

– Barefoot (ξυπόλητο) τρέξιμο;
Είναι από τα λίγα πράγματα που δεν έχω δοκιμάσει και περισσότερο λόγο χρόνου. Λίγα χιλιόμετρα Barefoot την βδομάδα, πιστεύω ότι θα ωφελήσουν το δρομικό στυλ, θα γυμνάσουν τους «τεμπέληδες», λόγο των σύγχρονων παπουτσιών, μυς και συνολικά θα κρατήσουν τον αθλητή μακριά από τραυματισμούς.

– Αν έχετε σκύλο, τον παίρνετε μαζί στην προπόνηση;
Δυστυχώς δεν έχω. Αν είχα όμως, νομίζω ότι αν του έλεγα να πάμε μαζί για τρέξιμο, θα αντιδρούσε με τον ίδιο τρόπο όπως όταν τον φωνάζεις για μπάνιο. Θα κρυβόταν όπου έβρισκε.

– Το τρέξιμο σάς βοήθησε να ξεπεράσετε κάποια εξάρτηση;
Με βοήθησε να ξεπεράσω την εξάρτηση για μιζέρια και δυστυχία για την σημερινή κατάσταση που αισθάνεται ο μέσος άνθρωπος. Συν τοις άλλοις, δεν συνέχισα ποτέ το κάπνισμα που είχα ξεκινήσει συστηματικά από τα 17 και έκοψα εντελώς στα 23.

«Το trail running στο βουνό είναι πολύ όμορφη εμπειρία και το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όποιον απολαμβάνει το τρέξιμο γενικότερα».

– Αλήθεια τώρα: Δεν υπάρχουν εβδομάδες ή ακόμα και μήνες που βαριέστε να πάτε για τρέξιμο;
Μετά από αρκετά χιλιόμετρα στοχευμένης προπόνησης αισθάνομαι την ψυχική κόπωση. Από την άλλη όμως σκέφτομαι πόσο χαρούμενο θα με κάνει να πετύχω τον στόχο μου αλλά και πόσο τυχερός είμαι που μπορώ και τρέχω, ενώ άλλοι άνθρωποι δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα.

– Τελικά έχει πλάκα να τρέχεις, ή είναι συνήθεια για μαζοχιστές;
Η αλήθεια κρύβεται κάπου ανάμεσα. Φυσικά και έχει πλάκα αλλά προκαλεί και σωματικό πόνο. Συνεπώς, χρειάζεται να είσαι και λίγο μαζοχιστής για να περνάς καλά τρέχοντας.

– Γιατί νομίζετε ότι όλοι έχουν «τρελαθεί» τα τελευταία χρόνια και παίρνουν τους δρόμους τρέχοντας;
Γιατί όχι; Είναι η πιο απλή μορφή άσκησης που προσφέρει χαρά. Έχεις παρατηρήσει πόσο χαρούμενα και ανέμελα είναι τα μικρά παιδιά όταν τρέχουν;

– Έχετε κάποιον αγαπημένο(η) δρομέα;
Θαυμάζω αρκετά τον Timothy Olson και την Rory Bosio. Ακόμα, τον Dean Karnazes, όχι τόσο για τους χρόνους του αλλά πιο πολύ γιατί βοήθησε εκατομμύρια ανθρώπους να τολμήσουν να αλλάξουν την ζωή τους μέσα από το τρέξιμο. Πιο πολύ όμως θαυμάζω τους γηραιούς δρομείς, 70 χρονών και ακόμα μεγαλύτερους, που πετυχαίνω πολλές φορές σε αγώνες, όπως και τους δρομείς που δεν τους βοηθάει η σωματοδομή τους αλλά εκείνοι δεν εγκαταλείπουν την προσπάθεια μέχρι να τερματίσουν τον αγώνα.

 

Διαβάστε ακόμα: Αντώνης Ασπρόμουργος – «Τολμήστε την αλλαγή και ξεκολλήστε από τον αργό θάνατο του βολέματος»

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top