H μυσταγωγία του αρκαδικού τοπίου και η κομψότητα του artisanal νερού «μ».

«Et In Arcadia Ego». Μέσα σε τούτη σιβυλλική λατινική φράση, απότοκη του ομώνυμου πίνακα του Giovanni Francesco Barbieri, κρύβεται όλη η μαγεία της Αρκαδίας. Της πραγματικής, έτσι όπως αναπτύσσεται στις μέρες μας, αλλά και της ειδυλλιακής που ταυτίστηκε με τον παράδεισο της βουκολικής αγνότητας και γιατί όχι της μεταθανάτιας ζωής. Για τους αρχαίους πολιτισμούς, η Αρκαδία ήταν ένας τόπος μαγείας, ονείρου, τόπος του Πάνα, των νυμφών, των δρυάδων και άλλων μυθικών πλασμάτων.

Μπορεί στις μέρες μας ο ορθολογισμός να έχει υπερκεράσει όλους τους ουτοπικούς μύθους και τους εδεμικούς τόπους, εντούτοις η παρθένα φύση της Αρκαδίας, ένα περιβαλλοντικό κόσμημα της πατρίδας μας, που αντέχει στο χρόνο και τις λογής καταστροφές, δεν γίνεται να μην αιματώνει το φαντασιακό μας με διάφορες ποιητικές εικόνες μιας άλλης πραγματικότητας. Ναι, αν βρεθείς στην Αρκαδία (για να επιβεβαιωθεί και το Et In Arcadia Ego που σημαίνει «Και εγώ στην Αρκαδία») δεν γίνεται να μην μεταλάβεις του μυστηρίου της φύσης που σε ξεπλένει από τα βάρη της πολύβουης καθημερινότητας στην πόλη.

Μια στάση στο ΜΑΝΝΑ για χαλάρωση και διαλογισμό. Αριστερά, η Έλενα Δομαζάκη. Δεξιά, ο Κοσμάς Κουμιανός.

Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που το εμπνευσμένο ταξιδιωτικό περιοδικό Lamda3 στο τελευταίο τεύχος του έκανε ένα ξεχωριστό αφιέρωμα σε τούτο τον ευλογημένο τόπο αναδεικνύοντας πολλές όψεις του (σύγχρονες και μη). Μια Αρκαδία που ο σημερινός, ψαγμένος περιηγητής και ουχί ανυποψίαστος τουρίστας, θα θελήσει να ανακαλύψει, μέσω του περιοδικού, πόντο-πόντο και σελίδα τη σελίδα.

Παρεμπιπτόντως, το γεγονός ότι στη ψηφιακή εποχή που διανύουμε εξακολουθούν να υπάρχουν ποιοτικά περιοδικά που βγαίνουν με μεράκι, αισθητικό αποτέλεσμα και πρωτότυπη ύλη, το λες και μια μορφή… αντίστασης. Το Lamda3 είναι μια τέτοια χαρακτηριστική περίπτωση περιοδικού, του οποίου το αποτύπωμα είναι εμφανές από το πρώτο κιόλας τεύχος του. Κάθε φορά ένας τόπος. Κάθε φορά μια ιδιαίτερη ματιά σε σημεία της πατρίδας μας που αξίζει κανείς να προσεγγίσει με διαφορετικό -πιο φιλόξενο και ζεστό- βλέμμα.

Όχι, το Lamda3 δεν σε κάνει να θέλεις να βγάλεις μια φωτογραφία για να την ποστάρεις στο Instagram, αλλά να βιώσεις τον τόπο και όσα έχει να σου προσφέρει δίχως την πρόσκαιρη επενέργεια των Likes. Σαν κι αυτό που κάναμε πριν εφευρεθούν τα socia media.

Ο Κίμων Φραγκάκης ατενίζει το άπλετο αρκαδικό τοπίο και σιγοπίνει το νερό «μ».

Η παρουσίαση του συγκεκριμένου τεύχους έγινε σε ένα ξενοδοχείο που με τη σειρά του είναι ένας προμαχώνας γαλήνης, ευεξίας, αλλά και αισθητικής απόλαυσης: το MANNA. Όπως είχαμε γράψει και προσφάτως στο Andro, το ΜΑΝΝΑ, που όμοια με το «μάννα εξ ουρανού» ενέχει το στοιχείο του απροσδόκητου, δεν είναι μία προσθήκη ενός ακόμη μπουτίκ ξενώνα, μία ακόμη σύγχρονη, αναβίωση μίας ρουστίκ αναπόλησης.

Ο δημιουργός του ΜΑΝΝΑ, Στρατής Μπατάγιας, μαζί με την ομάδα του μας συστήνει το παιδικό του όνειρο που έγινε πραγματικότητα, απόρροια όχι μόνο ενός οράματος αλλά μιας καλά ενορχηστρωμένης προσπάθειας. Ιδού οι λόγοι που στοιχειοθετούν τη μοναδικότητά του. Ένα πρώην σανατόριο που γίνεται μια ξενοδοχειακή μονάδα διαφορετικού τύπου από αυτές που έχουμε συνηθίσει.

Αριστερά: Ο Andy Xhuma χορεύει ζεϊμπέκικο στην ταβέρνα του Ιωσήφ, με την παρέα του «μ». Δεξιά: Ο δημιουργός του Lamda 3, Χρήστος Τζιούτης, ηγήθηκε της εκδρομής.

Θαρρείς ότι μπαίνοντας σε κάποιο δωμάτιο ή το μεσημέρι, λίγο πριν από το φαγητό, θα συναντήσεις τον ήρωα του Τόμας Μαν στο Μαγικό Βουνό, τον Χανς Κάστορπ. Μπορεί στο βιβλίο ο εν λόγω να επισκέπτεται το σανατόριο Μπέργκχοφ της Ελβετίας για να δει τον ξάδερφό του, ωστόσο είναι σίγουρο πως αν ο Μαν είχε δει το συγκεκριμένο σημείο που βρίσκεται το ΜΑΝΝΑ, θα έμπαινε στον πειρασμό να τοποθετήσει την πλοκή του εξέχοντος μυθιστορήματός του στην Αρκαδία.

Τα παραδοσιακά καφενεία της Αρκαδίας έχουν κάτι από την καρδιά της Ελλάδας. Οι aficionados του «μ» τα εξερεύνησαν με μεράκι.

Περιζωμένο από πλούσια βλάστηση, με τα δέντρα να δημιουργούν τριγύρω του ένα φυσικό σύνορο, το φως από τον ήλιο να το λούζει, αλλά και τον άσκεπο ουρανό να γεμίζει το «κάδρο» μέσα στο οποίο βρίσκεται, το ΜΑΝΝΑ είναι το κατάλληλο μέρος για να πάρει η λέξη «ευεξία» ουσιαστικό περιεχόμενο. Αν επιθυμείτε να αναβαπτιστείτε εσωτερικά, μακριά από την πολύβουη πόλη, να νιώσετε τη δροσιά της φύσης και να συνδυάσετε την απόδρασή σας με καλό φαγητό, εκδρομές και πεζοπορίες, τότε το ΜΑΝΝΑ αξίζει να μπει στην ατζέντα σας.

Ο σεφ Αθηναγόρας Κωστάκος και οι… ψητές δημιουργίες του με συνοδεία ροζέ οίνου και ανθρακούχου «μ» στο βραβευμένο ντιζάιν γυάλινο μπουκάλι του.

Ο σεφ Αθηναγόρας Κωστάκος έχει επιμεληθεί τα των πιάτων, με μαμαδίστικες συνταγές πιο δημιουργικά δοσμένες και πάντα με την εγγύηση των ντόπιων προϊόντων. Κάπως έτσι ο συνδυασμός του παραδοσιακού με το fine dining δίνει πόντους στο μενού του ΜΑΝΝΑ και έρχεται να συμπληρώσει τη γενικότερη εικόνα που του δίνει ως εκλεκτό καταφύγιο ξεχωριστών απολαύσεων.

Φυσικά, σε ένα τέτοιο ιδανικό μέρος επιβάλλεται να γευτείς την καθαρότητα ενός εξίσου αξιόλογου νερού. Μπορεί η εικόνα να ξεδιψάει το μάτι (και η Αρκαδία, ναι, είναι ικανή να ξεδιψάσει το βλέμμα του ανθρώπου της πόλης), ωστόσο το σώμα θέλει πάντα την κατάλληλη ενυδάτωση. Γι’ αυτό και η επιλογή δεν μπορεί παρά να είναι το νέο premium ελληνικό νερό «μ». Ένα φυσικό μεταλλικό νερό με ξεχωριστό γευστικό προφίλ, καθαρότητα και εκλεπτυσμένο χαρακτήρα.

Δεν γίνεται να μην προσέξεις το σύγχρονο design της γυάλινης φιάλης με τον minimal χαρακτήρα και σχεδίαση, ενώ το μ. κάνει την παρουσία του διακριτικά αισθητή στο χώρο. Δεν είναι τυχαίο ότι βραβεύτηκε στα άκρως απαιτητικά German Design Awards. Το ίδιο απέριττη, όμως, είναι και η συσκευασία σε can που μπορείς να την έχεις μαζί σου στην τσάντα σου, καθοδόν προς τη δουλειά ή μετά το γυμναστήριο. Η αλουμινένια αυτή συσκευασία εκτός από πρωτοποριακή είναι και η πλέον ανακυκλώσιμη, συμβάλοντας έτσι και στην προστασία του περιβάλοντος.

Μετά τη βόλτα στη φύση ή την προπόνηση στο γυμναστήριο του ΜΑΝΝΑ εννοείται πως χρειάζεται ένα εξαιρετικό νερό για την ορθή ενυδάτωση.

Ήδη παγκόσμια υπάρχει μια τάση να πωλείται σε νερό σε cans και το «μ.» πρωτοπορεί στη χώρα μας εφαρμόζοντας κάτι που έχει θετικό κοινωνικό και οικολογικό πρόσημο. Το «μ.» είναι το πρώτο -και το μόνο- φυσικό μεταλλικό νερό στην Ελλάδα που κυκλοφορεί σε συσκευασία αλουμινίου. Κάπως έτσι και πίνουμε ένα πραγματικά ξεχωριστό νερό και συμβάλλουμε με τον τρόπο μας στη διατήρηση της οικολογικής ισορροπίας.

Οφείλουμε να είμαστε οικολογικά ευαίσθητοι. Βλέπουμε πώς ο πλανήτης μας υπερθερμαίνεται, πώς η αλόγιστη σπατάλη πόρων γυρνάει μπούμερανγκ σε εμάς τους ίδιους. Η οικολογική συσκευασία του «μ.» είναι και σέξι και δεν αφήνει αποτύπωμα, καθώς μπορείς να τη ρίξεις σε έναν μπλε κάδο ανακύκλωσης. Σκεφτείτε ότι το 75% του αλουμινίου που έχει παραχθεί ποτέ στη γη, βρίσκεται ακόμα σε κυκλοφορία. Το ποσοστό θα ήταν ακόμα μεγαλύτερο αν κάναμε όλοι ανακύκλωση.

Ζεν στην Αρκαδία. Τι καλύτερο;

Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά, η βιωσιμότητα, η καινοτομία, η ελληνικότητα, συναντιούνται στην πρωτοποριακή συσκευασία του «μ.». Ολα αυτά δεν είναι καθόλου βαριά φιλοσοφία. Αντίθετα, είναι μια καθημερινή πρακτική που χρειάζεται να την εφαρμόσουμε όχι μόνο για εμάς, αλλά και για τις επόμενες γενιές.

Όσο για το ανθρακούχο «μ.», πολλοί aficionados -το είδαμε και στην εκδρομή του Lamda3- το πίνουν με πάγο και λεμόνι αντί για αλκοολούχο απεριτίφ. Και το συνδυάζουν με άλλες μη αλκοολούχες γεύσεις (τζίντζερ, lime cordial, φρέσκο δυόσμο κ.α.) δημιουργώντας σπινθηροβόλα mocktails. Kι αυτό είναι μια τάση που στο εξωτερικό τείνει να αποκτήσει πολλούς «πιστούς». Όσοι απέχουν από το αλκοόλ ή το μειώνουν και μέχρι πρότινος κατέφευγαν σε κάποιο αναψυκτικό, τώρα επιλέγουν premium νερό προσφέροντας στον οργανισμό του ακόμη καλύτερη υπηρεσία. Το «μ.» υπερέχει στη χώρα μας και σ’ αυτό. Σκεφτείτε το την επόμενη φορά που θα βγείτε έξω -ή θα βρεθείτε σε ένα όμορφο resort στη φύση- και θα ψάχνετε κάτι που θα σας χαρίσει ευεξία.

 

 

Διαβάστε ακόμα, Destination Defender: το Andro έζησε μια οδηγική -και όχι μόνο!- περιπέτεια στην Ίμπιζα.

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top