Τα πρώτα πέντε λεπτά είναι δύσκολα. Στη συνέχεια σε καταλαμβάνει η ευφορία (Getty Images/Ideal image).

Πριν 3 χρόνια, και ενώ έκανα το τελευταίο μπάνιο της σεζόν, σκεφτόμουν λουομένη τι ωραία που είναι τώρα το Σεπτέμβριο, έχει λιγότερο κόσμο, είναι ζεστή η θαλασσίτσα, μήπως να έρθω και την επόμενη εβδομάδα;

Και πήγα και την επόμενη εβδομάδα. Και τη μεθεπόμενη. Ο κόσμος λιγόστευε, η ευχαρίστηση αυξανόταν. Και έκτοτε πηγαίνω κάθε εβδομάδα, με ένα διάλειμμα μεταξύ Ιουνίου -Αυγούστου, οπότε και ο χωροχρόνος των θαλασσίων μπάνιων επιλέγεται με τελείως άλλα κριτήρια.

Όταν ξεκινήσεις, δεν μπορείς και δεν θέλεις να σταματήσεις. Ακόμα και τις λίγες φορές που βαριόμουν να μπω στο αυτοκίνητο να πάω, όταν πήγα δεν το μετάνιωσα. Και κανένα μπάνιο δεν μετάνιωσα ποτέ.

-Γιατί η θάλασσα είναι σχεδόν πάντα καθαρή.

-Γιατί όταν κολυμπώ δεν με νοιάζει τίποτα, και μου βγαίνουν αυθόρμητες κραυγούλες χαράς (τις κρατώ για τον εαυτό μου, δεν είμαι αρκετά απελευθερωμένη στον τομέα των κραυγών χαράς). Μου βγαίνουν και αυθόρμητες αθυρόστομες εκφράσεις ευχαρίστησης τις οποίες επίσης φωνάζω από μέσα μου και δεν θα αποτυπώσω εδώ.

Το μοναδικό δύσκολο σημείο της όλης διαδικασίας, είναι η στιγμή της πρώτης επαφής με νερό και τα επόμενα 5 λεπτά.

-Γιατί όταν φτάνω εκεί, όλοι είναι ευγενικοί και ευδιάθετοι, πριν μπουν, όσο κολυμπούν, αλλά κυρίως όταν βγουν από τη θάλασσα. Κάποιοι τραγουδούν, κάποιοι συζητούν γεωπολιτικά, κάποιοι απλώς λιάζονται, κάποιοι λένε για συνταγές ή για τα εγγόνια τους, πάντα υπάρχουν ένα ή δυο σκυλιά στην παρέα, κάποιος μπαίνει τσιρίζοντας π.χ. ΩΧ ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΠΑΓΑΚΙ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ αλλά βγαίνοντας λέει στους επόμενους, μπείτε μπείτε αξίζει είναι φανταστική.

-Γιατί όλοι σέβονται το χώρο, τον διατηρούν καθαρό και πολλές φορές τον αναβαθμίζουν.

Οι υπέρμαχοι της χειμερινής κολύμβησης και η επιστήμη, υποστηρίζουν ότι ενισχύει το ανοσοποιητικό και πιθανότατα ισχύει, τουλάχιστον εγώ έχω διαπιστώσει μια διαφορά. Η μπορεί να είναι και ιδέα μου απλώς επειδή γουστάρω τρελά. Αυτό όμως που αδιαμφισβήτητα προσφέρει είναι ότι μόλις συνηθίσεις τη θερμοκρασία, τα ξεχνάς όλα μέσα στο νεράκι, που μετά από λίγο παύει να είναι κρύο (για σένα).

Το μοναδικό δύσκολο σημείο της όλης διαδικασίας, είναι η στιγμή της πρώτης επαφής με νερό και τα επόμενα 5 λεπτά. Το πώς νιώθεις όμως μετά, η ευεξία, η αναζωογόνηση σε αποζημιώνουν με τον παραπάνω για την ολιγόλεπτη σωματική «οδύνη» (ή δυσφορία ή καταπόνηση) και είναι αυτό που σε έλκει κάθε μα κάθε φορά σαν μαγνήτης για να ξαναπάς.

Όλο αυτό που προσπαθώ να περιγράψω, επιστημονικά λέγεται ενδορφίνη η λεγόμενη και ορμόνη της ευτυχίας, μειώνει το στρες και φτιάχνει τη διάθεση και φυσικά τη δέχομαι πάντα με μεγάλη προσμονή και χαρά.
Εκτός όμως της ενδορφίνης η χειμερινή κολύμβηση έχει και άλλα παράπλευρα καλοδεχούμενα οφέλη, όπως η σύσφιξη και η αύξηση του μεταβολισμού. Σε εμένα έχει και θεραπευτικά οφέλη. Έχω μπει στο νερό με ημικρανία, και μου έφυγε. Έχω μπει με ενοχλήσεις στον αυχένα και όχι μόνο δεν επιδεινώθηκαν αλλά μειώθηκαν. Και στις 2 περιπτώσεις το έκανα με επιφύλαξη, σίγουρη ότι κάνω λάθος και ότι θα χειροτερεύσω, ωστόσο διαψεύστηκα.

Προτιμήστε παραλίες στις οποίες ήδη συχνάζουν χειμερινοί κολυμβητές και όχι παραλίες που θα είστε τελείως μόνοι.

Όταν λέω ότι κάνω χειμερινά μπάνια, εισπράττω θαυμασμό, που μου αρέσει, και σχόλιο του τύπου «μα πώς αντέχεις, εγώ είμαι κρυουλιάρα, μπαίνω μόνο 15Αύγουστο». Ε, λοιπόν ούτε εγώ, ούτε φαντάζομαι οι περισσότεροι χειμερινοί κολυμβητές είναι Ράμπο, οπότε αν το σκέφτεστε και το ακυρώνετε λόγω του ‘φόβου’ σας προς το κρύο, ξανασκεφτείτε το, το δίχως άλλο!

Good to know:

-Αν το αποφασίσει κάποιος, είναι πιο εύκολο να το ξεκινήσει μη διακόπτοντας τα καλοκαιρινά του μπάνια, για να μεταβεί ομαλά στις θερμοκρασίες του χειμώνα.

-Για ευνόητους λόγους ασφαλείας προτιμήστε παραλίες στις οποίες ήδη συχνάζουν χειμερινοί κολυμβητές και όχι παραλίες που θα είστε τελείως μόνοι.

-Η καλύτερη ώρα της ημέρας, είναι περί τις 2 μ.μ., οπότε είναι και το peak της (όποιας) ζέστης

-Καλό θα είναι να πάρουμε και την ευχή του καρδιολόγου μας πριν το ξεκινήσουμε

Υ.Γ. Την τρίτη φορά που πήγα για μπάνιο, ήταν Οκτώβριος και κινδύνεψα σοβαρά να μην ξαναπάω. Οι έμπειροι συλλουόμενοί μου έμπαιναν στη θάλασσα με τα γνωστά πλαστικά πεδιλάκια που μοιάζουν με διαφανείς χελώνες, γιατί το σημείο στο οποίο κολυμπούμε το χειμώνα έχει αχινούς και πέτρες. Εγώ από την άλλη, έφτασα στη θάλασσα χωρίς έξτρα αξεσουάρ και βλέποντας τον βυθό οπισθοχώρησα. Με έσωσε έμπειρη ηλικιωμένη κυρία, η οποία μου αποκάλυψε ότι στη νοητή ευθεία από το σημείο εισόδου, δεν έχει αχινούς γιατί τους απομακρύνουμε, και έτσι ο διάδρομος εισόδου στη θάλασσα είναι καθαρός.

 

Διαβάστε ακόμα: Τελειώστε με παγωμένο νερό, αναζωογονεί.

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top