«Κάθε βράδυ, πριν κοιμηθώ, σκέφτομαι τον επόμενο αντίπαλό μου και όλες τις πιθανές τεχνικές του. Έτσι, τη μέρα του αγώνα είναι σαν να τον έχω ήδη ζήσει δεκάδες φορές και μπορώ να βρω λύσεις με όποιον τρόπο κι αν αγωνιστεί».

Το 2013 ήταν η χρονιά σου, δυστυχώς όμως δεν ξεκίνησες το 2014 με τον κορυφαίο διεθνή τίτλο που στόχευες, στο Superkombat New Heroes. Τι πήγε στραβά;
Η επιτυχημένη αγωνιστική μου πορεία τη χρονιά 2012-2013 μου έδωσε τη δυνατότητα να διεκδικήσω τον Παγκόσμιο τίτλο του Superkombat New Heros. Ήμουν έτοιμος ψυχολογικά και σωματικά για τον αγώνα αυτόν,  ο αντίπαλός μου όμως Clyde Brunswijk έδειξε αντιεπαγγελματική συμπεριφορά, αφού ήρθε στο ρινγκ 4 κιλά βαρύτερος –παράμετρος ιδιαίτερα σημαντική για το άθλημά μας. Μπορούσα να μην αγωνιστώ, επέλεξα όμως να δώσω αυτή τη μάχη, η οποία τελικά χάθηκε, οριακά, στα σημεία.

Η προετοιμασία του πολεμιστή…

Ποιος είναι ο νέος σου στόχος;
Μετά τη λήξη του αγώνα ο κύριος Eduard Irimia, διοργανωτής του Superkombat, μου έδωσε το εισιτήριο για να αγωνιστώ σε ένα από τα επόμενα events, στη Ρουμανία αυτή τη φορά, για τον Παγκόσμιο Τίτλο στα 77 κιλά.

Όταν προπονείσαι σκληρά για έναν μεγάλο στόχο υπάρχουν στιγμές που λυγίζεις και χαλάς το πρόγραμμά σου; Τι είναι αυτό που σε κρατά προσηλωμένο;
Σε κάθε προετοιμασία, με τον προπονητή μου, Νίκο Ασκητή, φτιάχνουμε συγκεκριμένο πρόγραμμα και το ακολουθούμε κατά γράμμα. Δυστυχώς κάποιοι παράμετροι (τραυματισμοί, αλλαγή αντιπάλων κλπ) ορισμένες φορές μας το χαλάνε –και μαζί τη διάθεσή μας. Αυτό που με κρατά προσηλωμένο είναι η δίψα μου, κάθε φορά, για τη νίκη και ο στόχος που έχω θέσει πάνω από όλους: να γίνομαι καλύτερος σε κάθε αγώνα.

«Αυτό που με κρατά προσηλωμένο είναι η δίψα μου, κάθε φορά, για τη νίκη και ο στόχος που έχω θέσει πάνω από όλους: να γίνομαι καλύτερος σε κάθε αγώνα».

Δώσε μας μερικά χαρακτηριστικά της καθημερινής σου ρουτίνας: Τι ώρα ξυπνάς και ποιο είναι το πρώτο πράγμα που κάνεις; Τι τρως όταν ετοιμάζεσαι για μια σημαντική αναμέτρηση; Πόσες ώρες προπονείσαι; Έχεις κάποιες τεχνικές πνευματικής συγκέντρωσης στον στόχο;
Η μέρα μου ξεκινάει με προπόνηση και ακολουθεί ένα καλό πρωινό γεύμα. Μια ώρα για καφέ μαζί με τους φίλους μου το μεσημεράκι είναι το ευχάριστο διάλειμμα μέσα στη μέρα. Αμέσως μετά πάλι προπόνηση και το βράδυ συνεχίζω στο Zambidis Club όπου διδάσκω Kick Boxing.
Οι ώρες προπόνησης διαφέρουν κατά περιόδους. Μακριά από τον αγώνα έχω φτάσει να κάνω και εφτά ώρες τη μέρα σε αθλητικό camp στην Ολλανδία. Όσο πλησιάζει η μέρα του αγώνα η διάρκεια της προπόνησης μειώνεται αισθητά, αλλά ανεβαίνει κατακόρυφα η έντασή της.
Το κομμάτι της διατροφής μου το έχει αναλάβει η διατροφολόγος Τόνια Μαχαίρα. Δεν τρώω κάτι το… μαγικό, απλώς τα γεύματά μου είναι πάντα πλήρη, με σωστές αναλογίες, ώστε να μπορώ να ανταπεξέρχομαι στις εξοντωτικές προπονήσεις που απαιτεί το άθλημά μου.
Όσον αφορά στις τεχνικές πνευματικής συγκέντρωσης στο στόχο, ναι υπάρχει τεχνική και, για μένα, είναι απαραίτητη. Κάθε βράδυ, πριν κοιμηθώ, σκέφτομαι τον επόμενο αντίπαλό μου και όλες τις πιθανές τεχνικές του. Έτσι, τη μέρα του αγώνα είναι σαν να τον έχω ήδη ζήσει δεκάδες φορές και μπορώ να βρω λύσεις με όποιον τρόπο κι αν αγωνιστεί ο αντίπαλος.

«Ήμουν έτοιμος ψυχολογικά και σωματικά για τον αγώνα αυτόν, ο αντίπαλός μου όμως, Clyde Brunswijk, έδειξε αντιεπαγγελματική συμπεριφορά, αφού ήρθε στο ρινγκ 4 κιλά βαρύτερος –παράμετρος ιδιαίτερα σημαντική για το άθλημά μας»

Οι πολεμικές τέχνες, τα δυναμικά σπορ και οι σκληροί αγώνες βρίσκονται σε μεγάλη άνθιση τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Συνδέεται με την κρίση η τάση αυτή; Εκτονώνει την οργή αποκλεισμένων νέων, μπορεί να συνδεθεί –ενεργητικά ή σαν αυτοάμυνα– με τη γενικότερη άνοδο της βίας;
Τα δυναμικά αθλήματα ανέκαθεν γνώριζαν άνθιση σε καιρούς κρίσης. Η αλήθεια είναι πως στη χώρα μας ο περισσότερος κόσμος έχει πιεστεί πολύ, οικονομικά και ψυχολογικά, και μέσα από το Kick Boxing, ή από κάποια άλλη πολεμική τέχνη, αναζητά εκτόνωση αλλά και ψυχική ισορροπία. Πέραν αυτών όμως, το Kick Boxing απευθύνεται στον καθένα, ανεξάρτητα φύλου και ηλικίας, και είναι ένα πολύ ρεαλιστικό μέσο αυτοάμυνας, που μπορεί να σου δώσει αυτοπεποίθηση και λύσεις όταν βρεθείς σε μια δύσκολη κατάσταση.

Ο Αλέξανδρος επιτίθεται.

 Οι Έλληνες αθλητές έχουν και πολλές διεθνείς διακρίσεις στα μαχητικά σπορ. Πού οφείλεται, κατά τη γνώμη σου, το εντυπωσιακό μας track record;
Ναι, είναι αλήθεια πως έχουμε πολλές διακρίσεις στα μαχητικά σπορ, δεν έχουμε όμως μόνο εκεί διακρίσεις. Παρότι κάποιοι, ξένοι, μάς κατηγορούν, οι Έλληνες έχουμε αποδείξει πως είμαστε δουλευταράδες. Πως με ό,τι καταπιαστούμε μπορούμε να είμαστε οι πρώτοι, και μάλιστα τις περισσότερες φορές χωρίς να έχουμε τις κατάλληλες υποδομές ή την στήριξη της πολιτείας. Με τη θέλησή μας καταφέρνουμε τα πάντα.

Πότε κατάλαβες ότι μπορούσες να διοχετεύσεις την ορμή σου στα δυναμικά σπορ; Πώς ξεκίνησες την καριέρα σου;
Ξεκίνησα Kick Boxing σε ένα υπόγειο στη γειτονιά μου, σε ηλικία 13 χρονών. Δεν ήμουν από τα παιδιά που τσακώνονταν στο δρόμο, μου άρεσε όμως πολύ ο ανταγωνισμός και η αδρεναλίνη. Κατάλαβα ότι το Kick Boxing ήταν το άθλημα που ήθελα να ακολουθήσω και να εξελιχτώ πάνω σε αυτό.

«Μετά τη λήξη του αγώνα ο κύριος Eduard Irimia, διοργανωτής του Superkombat, μου έδωσε το εισιτήριο για να αγωνιστώ σε ένα από τα επόμενα events, στη Ρουμανία αυτή τη φορά, για τον Παγκόσμιο Τίτλο στα 77 κιλά».

Από ποια ηλικία είθισται ένα παιδί να ασχολείται με τα δυναμικά σπορ; Μέχρι ποια ηλικία αξίζει κανείς να κάνει το πρώτο βήμα, αν δεν είχε προηγούμενη επαφή με το αντικείμενο;
Ένα παιδί μπορεί να μπει στο χώρο από 5-6 χρονών. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να μάθει από μικρός πειθαρχία και σεβασμό προς τον συναθλητή του. Για το αγωνιστικό μέρος δεν υφίσταται περιορισμός. Υπάρχουν αθλητές που ξεκίνησαν μετά τα 25 και κατάφεραν να αγωνίζονται αξιοπρεπώς –στα εγχώρια βεβαίως, ρινγκ.

«Μπορούσα να μην αγωνιστώ, επέλεξα όμως να δώσω αυτή τη μάχη, η οποία τελικά χάθηκε, οριακά, στα σημεία».

Πώς είναι οι γυναίκες αθλήτριες στον κλάδο σου; Έχουν στερηθεί κάτι από τη θηλυκότητά τους;
Οι γυναίκες στο χώρο είναι ιδιαίτερες. Απ’ τη μια είναι μαχητικές και πραγματικά «αντράκια» πάνω στο ρινγκ, κι απ’ την άλλη προσπαθούν και κρατάνε τη θηλυκότητά τους έξω απ’ αυτό. Υπάρχουν βέβαια και εξαιρέσεις…

Τι είναι αυτό που σε εμπνέει στη σωματική πάλη, στη σύγκρουση;
Ο ανταγωνισμός –μου αρέσει η έννοια του ανταγωνισμού. Το Κick Βoxing δεν στηρίζεται μόνο στη δύναμη. Τεχνική, αντοχή, μυαλό, συγκέντρωση και θέληση είναι μερικές ακόμα παράμετροι που χρειάζεσαι για να κερδίσεις έναν αγώνα. Το νόημα είναι να δείξεις στον αντίπαλό σου πως μπορείς να συνδυάζεις όλα τα παραπάνω με τον βέλτιστο τρόπο ώστε να βγεις νικητής.

Την επόμενη φορά, Αλέξανδρε…

Τι σε έχει διδάξει ο πόνος;
Πως πρέπει να μάθεις να μη τον δείχνεις, να μη σε επηρεάζει στη ζωή σου και κάθε φορά να τον ξεπερνάς, σαν να μην υπήρξε ποτέ.

Ποιο ήταν το πιο γλυκό πράγμα που σου συνέβη τελευταία;
Γυρνώντας από τον προχθεσινό αγώνα ο σκύλος μου δεν κοιμήθηκε όλο το βράδυ. Καθόταν δίπλα μου και έγλυφε το χτυπημένο μου πόδι. Την επόμενη μέρα ήταν σαν να μην είχα χτυπήσει ποτέ!

«Τι με έχει διδάξει ο πόνος; Πως πρέπει να μάθεις να μη τον δείχνεις, να μη σε επηρεάζει στη ζωή σου και κάθε φορά να τον ξεπερνάς, σαν να μην υπήρξε ποτέ».

«Γυρνώντας από τον αγώνα ο σκύλος μου δεν κοιμήθηκε όλο το βράδυ. Καθόταν δίπλα μου και έγλυφε το χτυπημένο μου πόδι. Την επόμενη μέρα ήταν σαν να μην είχα χτυπήσει ποτέ!»