Σε αντίθεση με τις γυναίκες της Χρυσής Αυγής που δεν είχαν γνώμη και υποτάσσονταν στους μπουνταλάδες της εγκληματικής οργάνωσης, στην Ευρώπη τα ακροδεξιά κόμματα εμπιστεύονται μοντέρνες γυναίκες σε μια προσπάθεια να αλλάξουν το ακραίο προφίλ τους. Γράφει ο Γιώργος Κωνσταντινίδης.
Από τη στιγμή που ο Ερντογάν δεν υποστέλλει τη σημαία των παράνομων διεκδικήσεών του, οφείλουμε να είμαστε έτοιμοι για όλα. Πάνω από όλα να γίνουμε μια χώρα που αν την πειράξεις θα σε δαγκώσει άσχημα.
Τελικά ήταν απλά μια Εγκληματική Οργάνωση, τίποτε άλλο. Είχαν κηρύξει τον δικό τους ανένδοτο απέναντι στη «σάπια Δημοκρατία μας», και τώρα παρακαλάνε για την αναγνώριση του ελαφρυντικού του σύννομου βίου. Πιο τζούφιοι και από τα δυναμιτάκια με το φιτιλάκι, που πετάγαμε πιτσιρικάδες στην Ανάσταση.
Μπορεί ο ήχος από το πλυστικό του δρόμου να ακούγεται μελωδία στ’ αφτιά σου; Για όσους βιάστηκαν να γελάσουν, ας έρθουν να μείνουν στο ξεχασμένο 6ο Διαμέρισμα της Αθήνας και τα ξαναλέμε...
Μας ελκύει ο χείμαρρος των ξέπλεκων μαλλιών μιας γυναίκας, έτσι όπως φτερουγίζουν στην πλάτη. Μήπως, όμως, και το κοντό μαλλί έχει τη δική του ερωτική απήχηση πάνω μας; Γράφει ο Γιώργος Κωνταντινίδης.
Αγαπάμε το φυσικό περιβάλλον, αλλά από μακριά. Κι όμως, η επανασύνδεση μαζί του φαντάζει να είναι μια κάποια λύση μπροστά στο μοντέρνο χάος που μας περιβάλλει. Γράφει ο Γιώργος Κωνσταντινίδης.
Οι υπηρεσίες τουρισμού και εστίασης ήταν το κυρίαρχο επιχειρηματικό μοντέλο της χώρας μας τα τελευταία 40 χρόνια. Υποσχόταν γρήγορα και μεγάλα κέρδη που δεν θα εξαφανίζονταν, όσο «ο Ήλιος της Ελλάδας» θα συνέχιζε να λάμπει, έλκοντας τις μέλισσες - πελάτες να καταθέσουν τον οβολό τους, τιμή στο αιώνιο ελληνικό καλοκαίρι. Αυτό πλέον δεν ισχύει.
Το αντιμασκικό και αντιεμβολιαστικό κίνημα ανθεί κυρίως στις χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου. Είμαστε άραγε ανόητοι; Ή μήπως κάτι άλλο μας προσφέρει την πολυτέλεια να υιοθετούμε κάθε αντιεπιστημονική ακρότητα;
Για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες η Ελλάδα έχει σηκώσει ανάστημα στις ιταμές προκλήσεις της Τουρκίας. Και αυτό είναι κάτι που στην Άγκυρα δεν το περίμεναν. Γράφει ο Γιάννης Παλιούρης.
Γιατί οι τέχνες έχουν εξυμνήσει κατά καιρούς την ερωτική σχέση αδελφών και εξαδέλφων; Ποιοι μύθοι περιβάλλουν διαχρονικά τον έρωτα μεταξύ συγγενών και τί ισχύει νομικά σήμερα από χώρα σε χώρα; Γράφει ο Γιώργος Κωνσταντινίδης.
Δεν αγοράζει κανείς εμπιστοσύνη για τον εαυτό του. Δεν πουλιέται στα μαγαζιά και δεν θεωρείται δεδομένη. Προϋποθέτει εμπειρία, στόχο και το βασικό: να μάθουμε να μην πλατσουρίζουμε συνέχεια σε γνώριμα νερά. Γράφει ο Γιώργος Κωνσταντινίδης.
Ποιος δηλητηρίασε τον σφοδρότερο επικριτή του Πούτιν; Δεν είναι πρώτη φορά που το φαρμάκι υποκαθιστά τα επιχειρήματα στον πολιτικό στίβο. Η επίσημη Ιστορία έχει να δείξει ουκ ολίγα φονικά τέτοιου τύπου. Από την Αρχαία Ελλάδα έως το Βυζάντιο κι από την Ρώμη έως τους ευγενείς στη Γαλλία, έχουν χαθεί πολιτικοί και προύχοντες έτσι. Γράφει ο Γιώργος Κωνσταντινίδης.
