Πάνω στις όχθες της Κυανής Ακτής, ένα βασίλειο που κολυμπάει στο φως και το πράσινο. Αυτό το σπάνιο καταφύγιο των καλών τρόπων, που δονείται στο ρυθμό της γαλλικής Ριβιέρας, χτίστηκε πριν από 150 χρόνια και συνεχίζει να γράφει ιστορία. Γράφει ο Γιώργος Κωνσταντινίδης.

Οστρακα σε σάντουιτς, ψημένα στη χόβολη, σε παγωτό ή περιχυμένα με λευκή σοκολάτα. Ονομαστοί σεφ και ρέκτες του είδους μαζεύτηκαν και φέτος στο Φεστιβάλ Στρειδιού της Δανίας. Ο Δημήτρης Κιουσόπουλος βίωσε αυτή τη σπάνια εμπειρία γευσιγνωσίας και γράφει τις εντυπώσεις του.

Ο γνωστός σεφ του κρητικού εστιατορίου «Χαρούπι», αν και Χανιώτης, γράφει μια ερωτική -σχεδόν- επιστολή προς τη Θεσσαλονίκη.

Η Αντιγόνη Κατσαδήμα έζησε επτά μήνες στην Ισπανία. Ταξίδεψε από την μια άκρη στην άλλη, αλλά μαγεύτηκε από τη Βασκονία. Ακολουθούν οι συμβουλές της για το τι πρέπει να επισκεφθείτε, πού θα φάτε καλά, πού θα κοιμηθείτε ήσυχα και πού θα κάνετε τα ψώνια σας.

Δυο παιδικοί φίλοι, στα 60τόσα τους, αποφάσισαν να ξανακάνουν το ίδιο ταξίδι που είχαν κάνει 36 χρόνια πριν: να διασχίσουν δηλαδή την Πίνδο, από τον Κορινθιακό μέχρι την Αλβανία, με μοτοσυκλέτα. Ο Βασίλης Χαρίτος το έζησε και γράφει.

Μπορεί να ήταν εκνευριστικό, ειδικά όταν ταξίδευες στην εθνική οδό, όμως το «σύνδρομο του παρμπρίζ» τείνει να εκλείψει σε ανησυχητικό βαθμό. Αιτία και πάλι ο άνθρωπος και ο τρόπος που συμπεριφέρεται στο οικοσύστημα. Κοινώς: την βάψαμε. Γράφει ο Γιώργος Κωνσταντινίδης.

Ο Έλληνας φωτογράφος ταξίδεψε ως τη Γερμανία και κατέγραψε με την κάμερά του το σημερινό μητροπολιτικό Βερολίνο που μπορεί να σφύζει από ζωή, αλλά διατηρεί αναλλοίωτα και τα σημάδια των ιστορικών στιγμών από την Πτώση του Τείχους της Ντροπής, σαν σήμερα 9 Νοεμβρίου του 1989.

Πρέπει να αισθανόμαστε ένοχοι που δεν κάνουμε συχνά σεξ με το έτερον ήμισυ; Φταίμε εμείς ή ο άλλος; Οι ειδικοί δίνουν ορισμένα tips για να ξαναβρούμε το mojo feeling στο συζυγικό κρεβάτι.

Το σπίτι του βρετανού ταξιδιωτικού συγγραφέα και της γυναίκας του αποδεικνύει περίτρανα πόσο αγάπησαν την Ελλάδα. Είναι ένας θύλακας αυθεντικής αρχοντιάς, λιτότητας και απαράμιλλης τεχνοτροπίας. Ανοιξε ξανά για το κοινό χάρη στη συνέργεια του Μουσείου Μπενάκη και του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος που το συντήρησαν και το ανακαίνισαν με περισσή λεπτότητα.