Τίποτα δεν έχει μείνει ίδιο, ακόμη και στον τρόπο που κάνουμε διακοπές. Κάποτε ήμασταν χύμα, αφήναμε τα πάντα στην τύχη τους, τώρα τσεκάρουμε τα πάντα: από τη φωτογραφία που θα ανεβάσουμε στο Instagram έως την πετσέτα που σκουπιζόμαστε στο boutique hotel. Γράφει η Θέμις Φούλια.
Aν μας έμαθε κάτι η πανδημία και ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι ότι μπορούμε να χωνέψουμε οτιδήποτε άσχημο μας συμβαίνει και στο τέλος να το μετατρέψουμε σε μπανάλ καθημερινότητα. Πάσχουμε από γενικευμένη «μπαναλοποίηση» και δεν μπορούμε να την αντιπαρέλθουμε. Γράφει ο Γιώργος Κωνσταντινίδης.
Το όνομα ΠΑΣΟΚ επέστρεψε επισήμως, και εμάς μας έπιασε μια νοσταλγία για καλτ συνήθειες, πρόσωπα και προϊόντα του χρυσού αιώνα του Ανδρεϊσμού
Για τους περισσότερους η Γιουροβίζιον είναι ένα χαζοχαρούμενο, κιτς πανηγύρι. Κι όμως, για πολλά μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας είναι ένα αγαπημένο σημείο συνάντησης, αλλά και ένα πεδίο απελευθέρωσης. Γιατί άραγε; Γράφει ο Γιώργος Κωνσταντινίδης.
Ούτε επίσημη κήρυξη πολέμου στην Ουκρανία ούτε και κάποια νέα αναφορά σε πυρηνικά όπλα. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν, στην ομιλία του για την 77η επέτειο από τη νίκη επί της ναζιστικής Γερμανίας, δεν πάτησε τις «κόκκινες» γραμμές της Δύσης, χωρίς όμως να εμφανίζεται και διαλλακτικός. Πώς βλέπουν τη στάση του οι διεθνείς αναλυτές;
Η περίοδος της αβρότητας και των καλών τρόπων λόγω του εγκλεισμού τελείωσε. Τώρα μπορούμε να τσακωθούμε σαν... άνθρωποι ξανά στο δρόμο δίχως να υπάρχει λόγος και αιτία. Αυτές οι ασήμαντες λογομαχίες, όμως, είναι μια άλλη μορφή κοινωνικότητας. Ας τις αποδεχθούμε. Γράφει ο Γιώργος Κωνσταντινίδης.
Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Τάκης Θεοδωρικάκος παρενέβη προσωπικά για να συλληφθεί ο ανεκδιήγητος που έριξε για πλάκα (!) ένα άμοιρο γατάκι στη θάλασσα. Σε καμιά σοβαρή χώρα δεν θα συνέβαινε αυτό. Τον υπουργό δεν τον έχεις για να κάνει τον «τροχονόμο» στις αφύλακτες διαβάσεις, ούτε για να σώζει -αξιολάτρευτα κατά τα άλλα- αδέσποτα.
Γιατί να πρέπει να δαιμονοποιήσουμε το σωστό, το τίμιο χανγκόβερ; Εχουμε, άραγε, σκεφτεί πως μέσα στην αιθάλη του αλκοόλ μπορεί να βρίσκεται κάτι από τη διαύγεια μας; Γράφει -αιρετικά- ο Γιώργος Κωνσταντινίδης.
Η απόφαση της Ιωάννας Παλιοσπύρου να δείξει το πρόσωπό της δίχως πια την προστατευτική μάσκα μάς φέρνει μπροστά στη σκληρή πραγματικότητα της ζωής που δεν έχει τίποτα το ιδανικό. Γίνεται, όμως, με τον τρόπο της όμορφη λόγω της θέλησης του ανθρώπου.
Πόσο (κακό) πολιτικό παρελθόν καταναλώνουμε για να θεωρούμε πως η αξιοποίηση του κτήματος του Τατοΐου θα σημάνει την… παλινόρθωση της βασιλείας στην Ελλάδα; Το κτήμα μπορεί και πρέπει να αποφέρει έσοδα στο Δημόσιο σε μια περιοχή που εδώ και χρόνια έχει αφεθεί στην τύχη της.
Ο γάλλος πρόεδρος επανεξελέγη, αλλά δεν θριάμβευσε. Το ποσοστό της ακροδεξιάς σε συνδυασμό με την οργή μέρους της γαλλικής κοινωνίας, τον αναγκάζουν να ανασκουμπωθεί εξαρχής, να σηκώσει μανίκια και να αποδείξει πως μπορεί να γίνει ο πρόεδρος όλων των Γάλλων και όχι μόνο των αστών.
Τι σόι πράγμα είναι οι τοξικοί άνθρωποι και γιατί πλέον ο χαρακτηρισμός μας έρχεται εύκολα στο στόμα; Μήπως βάζουμε εύκολα ετικέτες στους ανθρώπους θέλοντας έτσι να διώξουμε από πάνω μας την ευθύνη; Γράφει ο Γιώργος Κωνσταντινίδης.
