Έχοντας μόλις κυκλοφορήσει το 7ο άλμπουμ του με τίτλο «Seven (From East to West)» και έχοντας μέσα στο σπίτι να μπουσουλάει ένα 7 μηνών αγοράκι, ξέραμε από την αρχή ότι αυτή η συνέντευξη δεν θα είχε καμιά σχέση με τις προηγούμενές μας. Για την ακρίβεια, εκτός από μουσική, θα είχε και πολλή πατρότητα. Άξιζε τον κόπο.

Για έναν πατέρα, που δεν ήταν ποτέ ο ορισμός του πατέρα. Για έναν παππού, που δεν έγινε ποτέ παππούς. Ο αρχισυντάκτης του Andro, Φροίξος Φυντανίδης, με αφορμή μια φωτογραφία, εξηγεί γιατί κάποιες φορές του λείπει ξαφνικά ο πατέρας του - περίπου 22 χρόνια από τον θάνατό του.

Η Τζούλη Αγοράκη αποχαιρετά τον αγαπημένο της γείτονα που έχασε τη ζωή του σε πυρκαγιά, την Παρασκευή βράδυ, στο σπίτι του στο Ψυχικό. Έναν ξεχωριστό άνθρωπο, καταξιωμένο στον χώρο του, που είχε μόνο φίλους.

H γνωστή Αρμένισσα ηθοποιός που πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Το στρίψιμο της βίδας» στο Θέατρο Vault έχει μοιραστεί τα περισσότερα χρόνια της ζωής της με τετράποδες συντροφιές, με τ’ αγαπημένα της γατόσκυλα και μιλάει γι’ αυτά στο Andro, κάπου ανάμεσα στις πρόβες και στην καθημερινότητά της με τον αγαπημένο της, Μάριο Ιορδάνου.

Δεινοί ακροβάτες, λάτρεις της όπερας και τρυφεροί συγκάτοικοι. Τα γατιά της μεσόφωνου Μαρισίας Παπαλεξίου δίνουν στοργή, παίρνουν αγάπη και καταρρίπτουν τα στερεότυπα περί αναισθησίας του είδους.

Ένα μικρό “λίμπρο ντ’ όρο” με φινετσάτα ονόματα που φέρουν ένα κάποιο πρεστίζ. Όμως μην ξεχνάτε: το ήθος και η ακεραιότητα κάνουν τον άνθρωπο, όχι το όνομα. Μάλιστα αν ένας άνθρωπος είναι… «φελλός», ένα βαρύτιμο όνομα θα τον εκθέσει περισσότερο. 

Έχετε άγχος πού θα το αφήσετε ή αν πρέπει να το πάρετε μαζί σας; Κι όμως, η απάντηση είναι πιο απλή από όσο φαίνεται. Το γατί σας θα περάσει πολύ καλύτερα μόνο στο σπίτι του παρά στο ενοικιαζόμενο με θέα το ηλιοβασίλεμα. Γράφει η Μαρίνα Λεωνιδοπούλου.

Μερικές είναι σιωπηλές, άλλες φλύαρες σε βαθμό απελπισίας. Όλες όμως έχουν τη δυνατότητα να παράξουν περί τους εκατό διαφορετικούς ήχους, αν αναγνωρίζετε τους οκτώ από τους οποίους θα συνεννοηθείτε μια χαρά, γράφει η Μαρίνα Λεωνιδοπούλου.

Μήπως ήρθε ο καιρός να σπάσουμε το στερεότυπο που θέλει μόνο τις γυναίκες να ασχολούνται ενεργά με τα αδέσποτα ζώα -ειδικά με τις γάτες; Τη στιγμή, μάλιστα, που ολοένα και περισσότεροι άντρες συνδέονται συναισθηματικά με ένα κατοικίδιο. Γράφει η Μαρίνα Λεωνιδοπούλου.

Είναι «μη μου άπτου»; Δεν γουστάρει τους επισκέπτες σας; Γουργουρίζει περίεργα; Φουντώνει την ουρά της κυρτώνοντας το σώμα; Καμία γάτα δεν εκδηλώνεται σωματικά χωρίς λόγο. Ξέρει πολύ καλά τι κάνει και γιατί. Η Μαρίνα Λεωνιδοπούλου αποκωδικοποιεί τα σήματα που σας στέλνει το αγαπημένο σας κατοικίδιο.

Ζεις μαζί της για μεγάλο διάστημα. Σε μαθαίνει και την μαθαίνεις κάθε μέρα και περισσότερο. Το δέσιμο γίνεται ισχυρό και αληθινό. Ώσπου έρχεται η στιγμή του αναπόδραστου τέλους. Η Μαρίνα Λεωνιδοπούλου γράφει ένα κείμενο από καρδιάς για την αγαπημένη της γάτα, την Τασία, που χρειάστηκε να της κάνει ευθανασία.