Έτσι θυμόταν ο συγγγραφέας Γιώργος Χειμωνάς τις τέσσερις αισθήσεις από τη σύντομη πρώτη του ζωή στην Καβάλα, «που αργότερα αναπτύχθηκαν σε μόνιμες συγκινησιακές λειτουργίες». Με αφορμή τα 20 χρόνια σήμερα από τον θάνατό του, στις 27 Φεβρουαρίου 2000.

Έτσι φανταζόταν στην ποίησή της τη μέρα που θα τη συνόδευαν στην τελευταία της κατοικία η μεγάλη μας ποιήτρια, που έφυγε χθες από τη ζωή.

Ο μεγάλος Άγγλος ταξιδιωτικός συγγραφέας Μπρους Τσάτουιν θυμάται τα γυρίσματα στην Γκάνα της ταινίας «Κόμπρα Βέρντε», που βασίστηκε στο βιβλίο του «Ο Αντιβασιλέας της Ουίντα» –40 χρόνια φέτος από την έκδοσή του. Επιλέγουμε πέντε από τα πιο χαρακτηριστικά αποσπάσματα.

Ο συγγραφέας –και γιατρός– Γιώργος Χειμωνάς διηγείται τις τελευταίες στιγμές στην εντατική του αγαπημένου Θεσσαλονικιού πεζογράφου, που έφυγε απ’ τη ζωή 35 χρόνια πριν σαν σήμερα. «Έκλεισα τα μισόκλειστα μάτια του και τα ξανάνοιξα απότομα – οι κόρες δεν μίκρυναν, το φως δεν ίσχυε πια γι’ αυτόν», θυμάται συγκλονισμένος.

Ο Απόστολος Δοξιάδης θυμάται μια επίσκεψή του –κι ένα μεγάλο φαγοπότι–, αρχές της δεκαετίας του εβδομήντα, «στα Ανώγεια μιας άλλης εποχής, μιας άλλης Κρήτης». Φιλοξενούμενος του αξέχαστου Νίκου Ξυλούρη, που έφυγε από τη ζωή 40 χρόνια πριν σαν σήμερα.

Ο συγγραφέας Θάνος Σταθόπουλος εκμυστηρεύεται πώς στα 25 του χρόνια εντόπισε τη λογοτεχνική του καταγωγή. «Παραδόξως, μου αποκαλύπτονταν όλα σε βάθος και εισχωρούσα σ’ ένα σύμπαν που περιείχα απολύτως», γράφει.

Η ποίηση στα χρόνια της κρίσης, μέσα από ανέκδοτη δουλειά των πιο ταλαντούχων νέων ποιητών μας.

Ο ποιητής Στρατής Πασχάλης διηγείται πώς, στα δεκάξι του, ήρθε σε επαφή με «ό,τι πιο ιδιοφυές γράφτηκε ποτέ στα ευρωπαϊκά γράμματα» και πώς έκτοτε έγινε γι’ αυτόν ένα διαρκές σημείο αναφοράς.