«Σαντορίνη» Σε κείνη, για να’ρθει. Στεγνότητα, αμετάβλητο. Schatten verbreiten sich über die Felsen.* Το απογευματινό βουνό με τα μονοπάτια του –φίδια– και τις αγριοσυκιές σκυλόψυχες με τ’ άγρια σύκα εισβάλλοντας στο πέλαγο όπου εισέβαλλε πάντα, τ’ άσπρο καμπαναριό σχεδόν άσπρο, τις δυο δίφυλλες πόρτες του... Περισσότερα
Αλέξιος Μάινας, Top 5 ποιήματα για την Σαντορίνη
Button to top