Στο «Νευρικό Εραστή», που επανακυκλοφορεί με φρέσκιες κόπιες, ο Άλβι Σίνγκερ (Γούντι Άλεν) κι η Άνι Χαλλ (Ντάιαν Κίτον) έχουν διαφορετικούς χαρακτήρες, αλλά είναι κι οι δυο διασκεδαστικοί και ιδιαίτεροι.

Μπορεί να έχουμε διάφορα χαρακτηριστικά σαν προσωπικότητες, άλλα που μας τα κολλούν σαν ετικέτες οι γύρω μας και άλλα που με ζήλο δεν θέλουμε εμείς οι ίδιοι να αποχωριστούμε, αλλά αυτό που όχι μόνο χαρακτηρίζει αλλά μας κατακλύζει είναι η δική μας, προσωπική  εμμονή. Αυτή είναι που θα μας οδηγήσει στον υπέροχο, μοναδικό και δικό μας δρόμο. Γιατί αν σε διακατέχει μια ιδέα εμμονικά, την βλέπεις, την ακούς, την αισθάνεσαι παντού, κάποιες δε φορές, στις δύσκολες ώρες, μπορείς ακόμα και να την αγγίξεις.

Στο «Νευρικό Εραστή», που επανακυκλοφορεί με φρέσκιες κόπιες, ο Άλβι Σίνγκερ (Γούντι Άλεν) κι η Άνι Χαλλ (Ντάιαν Κίτον) έχουν διαφορετικούς χαρακτήρες, αλλά είναι κι οι δυο διασκεδαστικοί και ιδιαίτεροι. Ο Άλβι είναι κωμικός ηθοποιός, νευρωτικός, απαισιόδοξος, εμμονοληπτικός με την ιδέα του θανάτου και με κυνική συμπεριφορά απέναντι σε όλους όσους τον περιβάλλουν, ενώ η Άνι είναι μια αδέξια αλλά ταλαντούχα κι εγκάρδια τραγουδίστρια και φωτογράφος με τις δικές της ιδιορρυθμίες και νευρώσεις. Η ιστορία πλέκεται μπρος-πίσω μεταξύ παρελθόντος και παρόντος, προσφέροντας πληροφορίες για την άνοδο και την πτώση του ειδυλλίου τους.

Η ιστορία πλέκεται μπρος-πίσω μεταξύ παρελθόντος και παρόντος, προσφέροντας πληροφορίες για την άνοδο και την πτώση του ειδυλλίου του Άλβι και της Άνι.

Η αρχική συνάντηση του Άλβι και της Άνι κάθε άλλο παρά παραδοσιακή είναι. Γνωρίζονται σε ένα κλαμπ τένις, όπου ο Άλβι γοητεύεται αμέσως από τη μοναδική αίσθηση της μόδας της Άνι και τη γοητευτική ιδιορρυθμία της. Η σχέση τους αναπτύσσεται με την πάροδο του χρόνου και, παρά τις αντίθετες προσωπικότητές τους, ερωτεύονται.

Ένα από τα χαρακτηριστικά που ξεχωρίζουν στην ταινία είναι η αυθεντικότητά της.

Η ταινία απεικονίζει τα σκαμπανεβάσματα της σχέσης τους, αναδεικνύοντας τις προκλήσεις και τις ανασφάλειες που συνοδεύουν τον έρωτα. Ο Άλβι και η Άνι μοιράζονται πολλές χιουμοριστικές και αξέχαστες στιγμές, αλλά οι διαφορές και οι ανασφάλειές τους αρχίζουν να καταπονούν το δεσμό τους. Ο συνεχής νευρωτισμός και η εμμονή του Άλβι με τον θάνατο συγκρούονται με την ελεύθερη και απρόβλεπτη φύση της Άνι.

Μια από τις πιο εμβληματικές σκηνές της ταινίας είναι όταν το ζευγάρι επισκέπτεται έναν θεραπευτή. Η σκηνή αναλύει με χιούμορ τη σχέση τους, αναδεικνύοντας τις διαφορετικές στάσεις τους απέναντι στο σεξ, τις κοινωνικές συναναστροφές, ακόμα και τις αντίστοιχες εβραϊκές και WASP καταβολές τους. Η ανάλυση του ψυχολόγου προσφέρει κωμική ανακούφιση, ενώ ρίχνει φως στα υποκείμενα ζητήματα της σχέσης τους.

Καθώς η σχέση τους γίνεται όλο και πιο τεταμένη, ο Άλβι και η Άνι παίρνουν χωριστούς δρόμους. Η ανερχόμενη καριέρα της στο τραγούδι την οδηγεί στο Λος Άντζελες, ενώ ο Άλβι παραμένει στη Νέα Υόρκη, συνεχίζοντας την κωμική του καριέρα. Παρά το χωρισμό τους, διατηρούν επαφή και η λαχτάρα τους ο ένας για τον άλλον είναι αισθητή.

Σε μια οδυνηρή σκηνή, ο Άλβι επισκέπτεται την Άνι στο Λος Άντζελες, όπου έχει ένα νέο φίλο, τον Πολ. Η ζήλια και η ανασφάλεια του Άλβι είναι σε πλήρη ανάπτυξη καθώς προσπαθεί να σαμποτάρει τη σχέση τους.

Σε μια οδυνηρή σκηνή, ο Άλβι επισκέπτεται την Άνι στο Λος Άντζελες, όπου έχει ένα νέο φίλο, τον Πολ. Η ζήλια και η ανασφάλεια του Άλβι είναι σε πλήρη ανάπτυξη καθώς προσπαθεί να σαμποτάρει τη σχέση τους. Παρά τη συναισθηματική τους επανένωση, η Άνι επιλέγει τελικά να μείνει με τον Πολ, οδηγώντας σε έναν σπαρακτικό αποχαιρετισμό. Η κατακλείδα της ταινίας είναι ταυτόχρονα μελαγχολική και στοχαστική. Ο Άλβι επιστρέφει στη Νέα Υόρκη, όπου παρουσιάζει ένα πρόγραμμα stand-up comedy που συμπυκνώνει τη νέα του κατανόηση για την αγάπη και τις σχέσεις. Αναγνωρίζει την παροδικότητα της ζωής και τη σημασία του να εκτιμά κανείς τις στιγμές ευτυχίας και σύνδεσης, ακόμη και αν είναι εφήμερες.

ταινία, που κυκλοφόρησε το 1977, αποτελεί ένα διαχρονικό κλασικό έργο, που εξυμνείται για το μοναδικό μείγμα χιούμορ, ενδοσκόπησης και ρομαντικού ρεαλισμού.

Η ταινία έλαβε πέντε υποψηφιότητες για βραβείο όσκαρ, μεταξύ των οποίων και για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας και βραβεύτηκε τελικά με 4 βραβεία και σηματοδότησε στροφή στην καριέρα του σκηνοθέτη, ο οποίος εγκατέλειψε τη φαρσοκωμωδία και διείσδυσε σε σοβαρότερα θέματα, αγγίζοντας την ωριμότητα ως καλλιτέχνης. Ο ίδιος δήλωσε ότι είχε το κουράγιο να σταματήσει να παριστάνει τον κλόουν για να αποσπάσει το γέλιο από το κοινό και να αφήσει την ασφάλεια της φαρσοκωμωδίας, σκεπτόμενος ότι κανείς μπορεί να μιλήσει μέσα από τις ταινίες για σοβαρά θέματα και να είναι παράλληλα αστείος

Η ταινία διερευνά την υπαρξιακή κρίση του Άλβι και τις βαθιά ριζωμένες ανησυχίες του για τη ζωή και το θάνατο.

Ο “Νευρικός εραστής” του Γούντι Άλεν είναι ένα κινηματογραφικό διαμάντι που εξερευνά τον περίπλοκο χορό του έρωτα ανάμεσα σε δύο άτομα με αντίθετες προσωπικότητες, τον Άλβι Σίνγκερ και την Άνι Χολ. Η ταινία, που κυκλοφόρησε το 1977, αποτελεί ένα διαχρονικό κλασικό έργο, που εξυμνείται για το μοναδικό μείγμα χιούμορ, ενδοσκόπησης και ρομαντικού ρεαλισμού. Η ταινία διερευνά επίσης την υπαρξιακή κρίση του Άλβι και τις βαθιά ριζωμένες ανησυχίες του για τη ζωή και το θάνατο. Συχνά σπάει τον τέταρτο τοίχο, απευθυνόμενος απευθείας στο κοινό, και μοιράζεται πνευματώδεις και εσωστρεφείς μονολόγους για την κοσμοθεωρία του. Αυτές οι στιγμές προσθέτουν βάθος στον χαρακτήρα και παρέχουν μια μοναδική αφηγηματική δομή.

Η αφηγηματική δομή της ταινίας είναι τόσο αντισυμβατική όσο και οι ίδιοι οι χαρακτήρες. Ο Άλεν χρησιμοποιεί μια μη γραμμική τεχνική αφήγησης, πλέκοντας απρόσκοπτα ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν, προσφέροντας ματιές στα σκαμπανεβάσματα της σχέσης του Άλβεϊ και της Άνι. Αυτή η αφηγηματική επιλογή όχι μόνο δίνει πολυεδρικότητα στην αφήγηση, αλλά και αντανακλά την απρόβλεπτη και συχνά κατακερματισμένη φύση της αγάπης και της μνήμης.

Η αφηγηματική δομή της ταινίας είναι τόσο αντισυμβατική όσο και οι ίδιοι οι χαρακτήρες.

Το χιούμορ της ταινίας είναι χαρακτηριστικό του Γούντι Άλεν – πνευματώδες, αυτοσαρκαστικό και με διανοητικές αναφορές. Η κυνική του άποψη για τη ζωή και οι αλληλεπιδράσεις του με τους εκκεντρικούς χαρακτήρες που συναντά προσθέτουν στρώματα χιούμορ και ειρωνείας. Η ερμηνεία της Νταιάνα Κίτον, με την ιδιόρρυθμη γοητεία της και το μεταδοτικό της γέλιο, αποτελεί το τέλειο αντίβαρο στις νευρώσεις του Άλβι, με αποτέλεσμα ένα μοναδικό κωμικό δίδυμο στην ιστορία του κινηματογράφου.

Καθώς η ταινία εξελίσσεται, παρακολουθούμε την άμπωτη και τη ροή της σχέσης τους, αποτυπώνοντας το συναισθηματικό τρενάκι που συχνά συνοδεύει την αγάπη.

Ωστόσο, κάτω από το γέλιο, ο “Νευρικός εραστής” εμβαθύνει σε δύσκολα θέματα. Εξερευνά την πολυπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων, τη φευγαλέα φύση της αγάπης και το αναπόφευκτο της αλλαγής. Η ιστορία αγάπης του ζευγαριού αφορά τόσο την προσωπική τους ανάπτυξη και αυτογνωσία όσο και το ειδύλλιό τους. Καθώς η ταινία εξελίσσεται, παρακολουθούμε την άμπωτη και τη ροή της σχέσης τους, αποτυπώνοντας το συναισθηματικό τρενάκι που συχνά συνοδεύει την αγάπη.

Ένα από τα χαρακτηριστικά που ξεχωρίζουν στην ταινία είναι η αυθεντικότητά της. Το σενάριο και η σκηνοθεσία του Άλεν υπερέχουν στην απεικόνιση της ακαταστασίας των σχέσεων της πραγματικής ζωής. Ο Άλβι και η Aνι είναι ελαττωματικοί, επαναλήψιμοι χαρακτήρες που παλεύουν με ανασφάλειες και αβεβαιότητες. Ο “Νευρικός εραστής” είναι ένα αριστούργημα του κινηματογράφου που εξακολουθεί να συναρπάζει το κοινό δεκαετίες μετά την πρώτη προβολή του. Η εξερεύνηση του Γούντι Άλεν για τον έρωτα, τις νευρώσεις και την ανθρώπινη κατάσταση είναι τόσο χιουμοριστική όσο και οδυνηρή. Η μοναδική αφηγηματική δομή της ταινίας, οι αξέχαστοι χαρακτήρες και η ικανότητά της να ισορροπεί ανάμεσα στην κωμωδία και τη βαθιά ενδοσκόπηση την καθιστούν ένα πραγματικό κινηματογραφικό διαμάντι. Είναι μια ταινία που μας υπενθυμίζει ότι η αγάπη, με όλες τις ιδιοτροπίες και τις αβεβαιότητές της, είναι ένα ταξίδι που αξίζει να ξεκινήσει κανείς, ακόμη και ο πιο νευρικός εραστής.

Ο “Νευρικός εραστής” είναι σαν μια μικρή εμμονή σαν μια βαθιά πεποίθηση, δεν είναι απλά μια ταινία την οποία το μυαλό μόνο βλέπει και απολαμβάνει. Είναι επίσης μια ταινία η οποία όλα αυτά τα χρόνια διαμορφώνει, ανοίγει, καθαρίζει  το μυαλό των θεατών της.

Η εμμονή του  συγγραφέα ανά πάσα στιγμή είναι με τη γλώσσα: να βρει τη σωστή επόμενη λέξη, του μουσικού η εμμονή είναι να βρει την επόμενη σωστή νότα και του ανήσυχου ανθρώπου να βρει τη «σωστή» εμμονή για να περάσει έναν ενδιαφέροντα βίο.

 

Διαβάστε ακόμα: «Ουδέν Νεώτερον από το Δυτικό Μέτωπο». Ελεγειακό και οσκαρικό.

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top