Η σειρά «Normal People», η οποία προβάλλεται στο Cinobo, διασκευάστηκε από το ομώνυμο μυθιστόρημα της Σάλι Ρούνεϊ  και πραγματεύεται την πολυπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων.

Δεν μπορεί να αντέξει ένας άνθρωπος μια ζωή μέσα στη θλίψη και τη σκοτεινιά, γι αυτό ή θα πρέπει να έχει μια ψυχή που να αναβλύζει χαρά και αισιοδοξία από τα έγκατά της ή θα πρέπει να «εφεύρει» μια ψυχή που θα γίνεται χαρούμενη κάθε στιγμή μέσα από τον έρωτα, τη γνώση και τη δημιουργία, τρίτος δρόμος δεν χωρεί.

Η σειρά «Normal People», η οποία προβάλλεται στο Cinobo, διασκευάστηκε από το ομώνυμο μυθιστόρημα της Σάλι Ρούνεϊ  και πραγματεύεται την πολυπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων, εστιάζοντας ιδιαίτερα στις περιπλοκές του νεανικού έρωτα και στις προκλήσεις της κοινωνικής δυναμικής. Με φόντο μια μικρή πόλη στα δυτικά της Ιρλανδίας, η σειρά εξερευνά την εξελισσόμενη σχέση μεταξύ του Κόνελ και της Mαριάν, δύο αντίθετων ατόμων των οποίων οι ζωές διασταυρώνονται με απροσδόκητους τρόπους και αναπάντεχες διακλαδώσεις.

Η ψυχική υγεία βρίσκεται «στην καρδιά» των 12 κεφαλαίων της σειράς, από τον εκφοβισμό που δέχεται η Μαριάν στο σχολείο και την επιρροή που έχουν σε εκείνη ο κακοποιητικός αδερφός και η αμελής μητέρα της, μέχρι τα βαθιά τραύματα του Κόνελ.

Η Ντέιζι Έντγκαρ-Τζόουνς  ως Μαριάν Σέρινταν, είναι φοιτήτρια από εύπορη οικογένεια, είναι φιλομαθής, ειλικρινής και με τον μοναδικό της τρόπο αντιπαθής. Ξεκινά μια σχέση με τον Κόνελ την οποία αρχικά προτείνει να κρατήσουν κρυφή. Αργότερα φοιτά στο Πανεπιστήμιο Τρίνιτι του Δουβλίνου και σπουδάζει ιστορία και πολιτική. Η Μαριάν παλεύει μάταια για την επικύρωση των κινήσεων και των ενεργειών της από την οικογένειά της. Τις ρομαντικές της σχέσεις που αναπτύσσει με ένα τρόπο και παρά τη θέλησή της τις ανατρέπει κι αυτή η ανατροπή έχει αντίκτυπο στον τρόπο που βλέπει τον εαυτό της και τον κόσμο γύρω της.

Η σειρά εξερευνά με απλό και λιτό τρόπο την πολυπλοκότητα της σχέσης των δυο νέων ανθρώπων, η οποία ταλαντεύεται μεταξύ οικειότητας και απομάκρυνσης, αγάπης και αναταραχής.

Ο Πολ Μέσκαλ ως Κόνελ Γουόλντρον, είναι δημοφιλής, γοητευτικός,  ακαδημαϊκά προικισμένος μαθητής και ταλαντούχος αθλητής. Η μητέρα του εργάζεται ως καθαρίστρια για την οικογένεια της Μαριάν. Παλεύει με αυτό που θέλει από τη ζωή και αποφασίζει να ακολουθήσει την πρόταση της Mαριάν και να κάνει αίτηση για να γίνει προπτυχιακός στο Πανεπιστήμιο Τρίνιτι για να σπουδάσει. Επιτυγχάνει να λάβει υποτροφία κάτι που του διασφαλίζει ότι την επόμενη πενταετία θα είναι σχετικά ασφαλής οικονομικά χωρίς την έγνοια του βιοπορισμού.

Η σειρά εξερευνά με απλό και λιτό τρόπο την πολυπλοκότητα της σχέσης των δυο νέων ανθρώπων, η οποία ταλαντεύεται μεταξύ οικειότητας και απομάκρυνσης, αγάπης και αναταραχής. Ο δεσμός τους χαρακτηρίζεται από μια συνεχή απώθηση και έλξη, καθώς περιηγούνται στις μαιάνδρους της  ενηλικίωσης, τις κοινωνικές πιέσεις και τις προσωπικές ανασφάλειες. Οι αλληλεπιδράσεις τους χαρακτηρίζονται από ρήξεις ακατανόητες, πολλαπλές αναίτιες προστριβές και συναισθηματικές επιθέσεις, καθώς παλεύουν με τους δικούς τους δαίμονες ενώ προσπαθούν να κατανοήσουν ο ένας τον άλλον.

Η σειρά αναδεικνύει τη διάχυτη επιρροή των κοινωνικών προτύπων, την πίεση των συνομηλίκων και των οικογενειακών προσδοκιών στη ζωή των δυο νέων, διαμορφώνοντας και  τις αποφάσεις και την αυτοεκτίμηση τους.

Στον πυρήνα της, η σειρά «Normal People» είναι μια αφήγηση με γνώμονα τους χαρακτήρες που εμβαθύνει στις ψυχολογικές αποχρώσεις των πρωταγωνιστών της. Ο Κόνελ, που παλεύει με την ταυτότητά του και τις κοινωνικές προσδοκίες, διχασμένος ανάμεσα στην επιθυμία του για αποδοχή από τους συνομηλίκους του και τη γνήσια σύνδεσή του με τη Mαριάν. Από την άλλη πλευρά, η νεαρή γυναίκα απεικονίζεται ως περήφανη και αντιδημοφιλής μοναχική γυναίκα, η οποία αμφισβητεί τα πρόσωπα εξουσίας και απομακρύνεται από τους συμμαθητές της. Παρά την αντίθετη κοινωνική τους θέση, οι δυο νέοι έλκονται ο ένας από τον άλλον με έναν βαθύ και ανεξήγητο τρόπο.

Ένα από τα κεντρικά θέματα του «Normal People» είναι η διερεύνηση της δυναμικής της εξουσίας μέσα στις σχέσεις. Η δυναμική του νεαρού ζευγαριού είναι γεμάτη ανισορροπία, καθώς διαπραγματεύονται τους ρόλους τους μέσα στα όρια των κοινωνικών προσδοκιών και των προσωπικών τους επιθυμιών. Η σειρά εξετάζει ακόμα ζητήματα ελέγχου, υποταγής και δράσης και επιβολής. Η συμπαραγωγή των δικτύων BBC και Hulu, επαινέθηκε από κριτικούς και θεατές για το γεγονός ότι τονίζει τη σημασία που έχει η φροντίδα της πνευματικής υγείας, υπογραμμίζοντας πως και οι άνδρες έχουν ανάγκη για επικοινωνία και υποστήριξη. Η ψυχική υγεία βρίσκεται «στην καρδιά» των 12 κεφαλαίων της σειράς, από τον εκφοβισμό που δέχεται η Μαριάν στο σχολείο και την επιρροή που έχουν σε εκείνη ο κακοποιητικός αδερφός και η αμελής μητέρα της, μέχρι τα βαθιά τραύματα του Κόνελ.

Η σειρά τονίζει τη σημασία που έχει η φροντίδα της πνευματικής υγείας, υπογραμμίζοντας πως και οι άνδρες έχουν ανάγκη για επικοινωνία και υποστήριξη.

Επιπλέον, στο «Normal People» καταγράφεται ένα οδυνηρό σχόλιο για τον αντίκτυπο των εξωτερικών επιρροών στις ατομικές ταυτότητες και σχέσεις. Η σειρά αναδεικνύει τη διάχυτη επιρροή των κοινωνικών προτύπων, την πίεση των συνομηλίκων και των οικογενειακών προσδοκιών στη ζωή των δυο νέων, διαμορφώνοντας και  τις αποφάσεις και την αυτοεκτίμηση τους. Το ταξίδι τους σημαδεύεται από στιγμές αυτογνωσίας και αυτοπραγμάτωσης, καθώς περιηγούνται στην πολυπλοκότητα της αγάπης και της ταυτότητας εν μέσω κοινωνικών ασφυκτικών περιορισμών.

Από στοιχειωμένες μπαλάντες μέχρι αισιόδοξα κομμάτια, το soundtrack συμπληρώνει τη διάθεση της ιστορίας, βυθίζοντας ακόμα περισσότερο τους θεατές στον κόσμο των νέων.

Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες πτυχές της σειράς είναι η κινηματογράφησή της. Η οπτική γλώσσα που χρησιμοποιούν οι δημιουργοί είναι λεπτή αλλά και ισχυρή, καθώς συχνά βασίζεται σε κοντινά πλάνα και παρατεταμένα πλάνα για να μεταφέρει τα συναισθήματα των χαρακτήρων. Αυτή η οικεία προσέγγιση επιτρέπει στους θεατές να συνδεθούν βαθιά με τον Κόνελ και τη Mαριάν, καθώς η εσωτερική τους ταραχή αποκαλύπτεται στην οθόνη. Επιπλέον, η χρήση φυσικού φωτισμού και υποτονικών χρωμάτων συμβάλλει στη συνολική ατμόσφαιρα της σειράς, δημιουργώντας μια αίσθηση ρεαλισμού που ενισχύει τον συναισθηματικό αντίκτυπο της αφήγησης. Καταλυτική είναι και η τρυφερή σκηνοθετική ματιά που ακολουθεί τους λεπτούς κραδασμούς μίας ειλικρινούς και ανιδιοτελούς σχέσης που ανθίζει πέρα από κάθε προσδοκία.

Η σειρά διακρίνεται επίσης για τον ρυθμό και το μοντάζ της. Η αφήγηση εκτυλίσσεται με συνειδητό ρυθμό, επιτρέποντας στιγμές ήρεμης ενδοσκόπησης που διαδέχονται πιο έντονες συναισθηματικές ανταλλαγές. Αυτός ο ρυθμός αντικατοπτρίζει αποτελεσματικά την άμπωτη και τη ροή της σχέσης του νεαρού ζευγαριού, καθώς περιηγούνται στην πολυπλοκότητα της σχέσης τους με την πάροδο του χρόνου.

Το «Normal People» είναι μια ενδιαφέρουσα εξερεύνηση της αγάπης και της σύνδεσης, που ζωντανεύει μέσα από τη σχολαστική μορφή και το στυλ κινηματογράφησης.

Όσον αφορά τις ερμηνείες, οι ηθοποιοί αποδίδουν με ευαισθησία και λιτότητα  την Μαριάν και τον Κόλεν. Η Ντέιζι Έντγκαρ-Τζόουνς  και ο Πολ Μεσκάλ προσδίδουν στους χαρακτήρες τους αυθεντικότητα αποτυπώνοντας αποτελεσματικά τις αποχρώσεις της πολύπλοκης δυναμικής τους. Η αρμονία μεταξύ  τους είναι αισθητή, παρασύροντας μας, στο ταραχώδες ταξίδι τους με μια ωμή και αφιλτράριστη ένταση.

Μια άλλη αξιοσημείωτη πτυχή της σειράς είναι το soundtrack της. Η επιλογή της μουσικής ενισχύει τη συναισθηματική απήχηση της αφήγησης, υπογραμμίζοντας αποτελεσματικά τις καίριες στιγμές και προσθέτοντας βάθος στη συνολική ατμόσφαιρα. Από στοιχειωμένες μπαλάντες μέχρι αισιόδοξα κομμάτια, το soundtrack συμπληρώνει τη διάθεση της ιστορίας, βυθίζοντας ακόμα περισσότερο τους θεατές στον κόσμο των νέων.

Συνολικά, το «Normal People» είναι μια ενδιαφέρουσα εξερεύνηση της αγάπης και της σύνδεσης, που ζωντανεύει μέσα από τη σχολαστική μορφή και το στυλ κινηματογράφησης. Είναι αλήθεια ότι πολλές φορές χάνεται ο ρυθμός και η σειρά στραβοπατά αλλά ποτέ δεν ξεμένει από έμπνευση και νεύρο. Τo «Normal People» είναι μια ισορροπημένη εσωστρεφής εξερεύνηση της νεανικής αγάπης και της πολυπλοκότητας των ανθρώπινων σχέσεων. Μέσα από την αποχρωματισμένη απεικόνιση του ταξιδιού της Μαριάν και του Κόλεν, η σειρά προσφέρει μια ενδιαφέρουσα ανάλυση της οικειότητας, της δυναμικής της εξουσίας και του αντίκτυπου των κοινωνικών επιρροών στις ατομικές ταυτότητες.

Το να θέλει να ζει κάποιος με τον τρόπο που έχει επιλέξει ο ίδιος, δεν είναι εγωισμός, εγωισμός όμως και μάλιστα άρρωστος, είναι να απαιτεί να ζουν οι γύρω του, με τους κανόνες, τους ρυθμούς και τον τρόπο που θέλει αυτός. Η αμφιβολία που τρέφει την αμφισβήτηση, ανοίγει τους δρόμους της ελευθερίας, για να ζουν οι άνθρωποι με τον τρόπο που θέλουν, μακριά από τις επιβολές και τους εγωισμούς.

 

Διαβάστε ακόμα: Πώς η Πατρίτσια Χάισμιθ έγραψε τον «Ταλαντούχο Κύριο Ρίπλεϊ»

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top