Από πάνω αριστερά, και δεξιόστροφα: Αιμίλιος Χειλάκης, Αλέξης Γεωργούλης, Άρης Σερβετάλης, Γιώργος Καπουτζίδης, Χριστόφορος Παπακαλιάτης. Ήταν όλοι τους «παιδιά» του Mega.

Και ξάφνου (εντάξει, όχι εντελώς ξαφνικά), εκεί που χαζεύαμε τους «Απαράδεκτους», πέφτει ένα αστροπελέκι πάνω στο Αστροπελέκι (τη Ρένια Λουιζίδου δηλαδή) και ρίχνει το μαύρο και άραχνο της τηλεοπτικής αθανασίας στο Mega. Kαι μέγας αλαλαγμός και δάκρυ έπεσε στα σόσιαλ τα μίντια και τι να σας λέω τώρα, τα ξέρετε καλύτερα από μένα, τόσα βιντεάκια πάνω κάτω και πλαγίως είχε να δει το μεγάλο κανάλι από τότε που η Σαράφογλου είπε εκείνο το δημοσιογραφικά μνημειώδες «δεν φταίω εγώ αν όλες οι κοινωνικές ομάδες τάσσονται υπέρ του ναι».

Τώρα που το αναπολώ και το σκέφτομαι όμως, αυτό συνέβαινε πάντα με αυτό το κανάλι, η διπολική του συμπεριφορά και η ξεκάθαρη στήριξη του στη πολιτική μιας «ομάδας» (λέγε με ΠΑΣΟΚ), θόλωνε σταθερά τις εντυπώσεις. Όσο κι αν διαφωνούμε ή συμφωνούμε όμως για το πόσο εκφραστής της διαπλεκόμενης χρυσής εικοσαετίας ήταν το MEGA, ένα είναι το αδιαπραγμάτευτο: Μπόρεσε και άγγιξε μέσα από τη μυθοπλασία του και τα ψυχαγωγικά του προγράμματα, θέματα που άλλοι δεν τολμούσαν για χρόνια. Στην καλύτερη περίπτωση διότι απλά τα αγνοούσαν. Αρκετές φορές και από τσιγκουνιά.

Ως το μόνο Neftlix της εποχής του, το Μega μας μάζευε γύρω του σαν τις μύγες.

Ως το μόνο Neftlix της εποχής του, μας μάζευε γύρω του σαν μύγες. Κάπως εκστασιασμένες, κάπως ζαλισμένες, και κάπως παραδομένες. Ανταλλάσσαμε ατάκες την επόμενη στις δουλειές -τα tweets ήταν ακόμη καναρίνια: «Tι έγινε Κωστάκη, σε γουστάρει η χωριάτισσα;».«Προσωπικά ζητήματα, συζήτηση κομμένη;». «Εγώ πότε θα γίνω μάνα;». «Την παπαρήγα την καλή θα ήθελα». «Τι λες τώρα;». « Κόβεται το σεξ;». «Μα Ζανέτ μου!». «Μαρούσκα, το Evian!». «Σενιόρα Σούλα!». «Προσκυνήστε το είδωλο!». «Τι έγινε ρε παιδιά;». «Σας παρακαλώ πολύ, δεν θα θελα…». Και τόσες ακόμα που μπήκαν στην καθημερινή αργκό – να μην αναφέρουμε καν το «παμ’ πλατεία;».

Και πρόσωπα πολλά γνωρίσαμε και έγιναν «δικά μας», πέρα από τις ατάκες. Παλιά και κανούργια. Και ανάμεσα σε αυτά, κάποια που ήρθαν απ’ το -σχεδόν- πουθενά και έμειναν. Και ταυτίστηκαν με αυτό το κανάλι. Πρόσωπα που, μέσα στο πέρασμα του χρόνου, δικαίωσαν το κανάλι για την εμπιστοσύνη που τους έδειξε κι ακόμα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή. Ιδού 5 χαρακτηριστικά -ίσως τα πλέον χαρακτηριστικά- παραδείγματα ανδρών, πρωταγωνιστών, «ζεν πρεμιέ» θα λέγαμε κάποτε, που μάθαμε από το Μega.

 

Στην επόμενη σελίδα: Ο «κανακάρης» του Μega, Χριστόφορος Παπακαλιάτης.

1 2 3 4 5 6

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top