Για καιρό πίστευα πως μετά τα «Παιδιά του Κάιν» δύσκολα θα μπορούσε να συνοψίσει τόση ουσία σε τόσες λέξεις. Με (και μας) διέψευσε όλους. Με ακόμη λιγότερες χώρεσε περισσότερη ουσία στον «Γραφικό χαρακτήρα»  για να φτάσει στον πυρήνα ενός τραύματος στο «Ολομόναχος». Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος... Περισσότερα
Νίκος Παναγιωτόπουλος: «Θεός δεν υπάρχει, και δεν τον χρειαζόμαστε!»
Η αρχή της αδράνειας. Αυτό που συνέβη, δηλαδή, στα δέκα χρόνια της οικονομικής κρίσης. Η αρχή του Ηράκλειτου: κανένας δεν μπορεί να μπει δύο φορές στο ίδιο ποτάμι. Σαν να λέμε: ο ευθύγραμμος χρόνος μιας κοινωνίας τρέχει -αναπόδραστα- πάντα μπροστά και δεν γίνεται να γυρίσει... Περισσότερα
Nίκος Παναγιωτόπουλος: «Το τίμημα της κατάστασης που ζούμε θα είναι μια υπόγεια μορφή εμφυλίου»
Στην ταβέρνα του μπαρμπα-Γιάννη δεν έμπαινα ποτέ με το κεφάλι ψηλά. Το απέφευγα όπως ο διάολος το λιβάνι, αφού ακόμα και το δέλεαρ μιας παγωμένης ΕΨΑ δεν ήταν ικανό να διασκεδάσει τον τρόμο που μου προκαλούσε η κιτρινισμένη φωτογραφία στον τοίχο. Η ταβέρνα του μπαρμπα-Γιάννη... Περισσότερα
Νίκος Παναγιωτόπουλος: «Αλάτι στην πληγή»
Button to top