Η ανομία στην πανεπιστημιούπολη του Ζωγράφου αντί να μας δείξει το χάος των ελληνικών πανεπιστημίων, μας οδηγεί ξανά σε μια κομματική σκιαμαχία άνευ προηγουμένου. Στο μεταξύ, οι υγιείς δυνάμεις της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης τελούν υπό καθεστώς μόνιμης ομηρίας.
Oι κάποτε προνομιούχοι που είχαν φυσικό αέριο, με την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία έγιναν τα μεγάλα κορόιδα. Η επιδότηση της κυβέρνησης είναι ασπιρίνη σε ένα οικονομικό τραύμα που θα τραβήξει σε μάκρος. Δεν είναι αστείο: θα παγώσει κόσμος και κοσμάκης το χειμώνα.
Ο πρώην πρωθυπουργός έλυσε τη μακρόχρονη σιωπή του από τα Ανώγεια ρίχνοντας ουσιαστικά το γάντι στην κυβέρνηση με αφορμή τις υποκλοπές. Μήπως, όμως, του δίνουμε μεγαλύτερη βαρύτητα από αυτή που πραγματικά έχει;
Πάσχουμε από εθνική ανάγκη επιβεβαίωσης. Πιστεύουμε πως όλοι πρέπει να ασχολούνται μαζί μας. Τι γίνεται, όμως, όταν ασχολούνται με κάτι που δεν μας συμφέρει; Τότε κάνουμε σαν πειραγμένα παιδιά.
Αν είναι να αναλωνόμαστε σε θέματα fashion police, γιατί να μην διοργανώνουμε τη δεξίωση για την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Αθηναϊκή Ριβιέρα;
Πέρυσι κλάψαμε για την Βαρυμπόμπη. Φέτος ήταν η σειρά της Πεντέλης να πέσει θύμα των πυρκαγιών. Ενας από τους σημαντικότερους πνεύμονες της Αττικής, το βουνό Πεντέλη κάποτε είχε λίμνη και πλούσια βλάστηση. Σιγά σιγά οδηγούμαστε στο σημείο να γίνει «φαλακρό» διάσπαρτο από μικρές και μεγάλες κατοικίες.
Ακόμη κι αν η αποφυλάκιση του σκηνοθέτη έγινε με νόμιμο τρόπο («πάτησε» σε ψηφισμένο νόμο), στο ηθικό σκέλος της υπόθεσης το δικαστήριο δεν ασχολήθηκε με το κοινό περί δικαίου αίσθημα που αυτή τη στιγμή είναι βαθύτατα τραυματισμένο και θυμωμένο.
Η επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα δεν θα γίνει (αν γίνει ποτέ) με τέτοιου είδους συναυλιακές παράτες. Η παρουσία, δε, της υπουργού Πολιτισμού στο Ηρώδειο μπορεί να προκαλέσει σύγχυση. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι μακρόπνοη διπλωματία και όχι το στεντόρειο «Σάκηηηηη».
Η πολεμική που ξέσπασε γύρω από τη σωματική διάπλαση της Δανάης Μπάρκα μας θυμίζει ότι ένα κοινωνικά αποδεκτό σώμα δεν είναι απαραίτητο να ταυτίζεται με το ιατρικώς επιθυμητό. Αλλά και αντιστρόφως, το ότι αποδεχόμαστε το κάθε σώμα κοινωνικά δεν σημαίνει ότι αγνοούμε τις επιβαρυντικές επιπτώσεις του πάχους στην υγεία.
Ο περισσότερος κόσμος πιστεύει πως όλοι οι δημοσιογράφοι είναι σαν τον Τράγκα κι αν δεν είναι προσπαθούν να του μοιάσουν. Μόνο που αυτό το σαρωτικό αφήγημα είναι τόσο επικίνδυνο και σκοτεινό όσο η αμύθητη περιουσία του αποθανόντος δημοσιογράφου.
Τι άνθρωπος είναι; Του αρέσει να προκαλεί; Ποια είναι η ιδεολογική του ταυτότητα; Ο συγγραφέας και αρθρογράφος της Καθημερινής, Τάκης Θεοδωρόπουλος μας παραχώρησε συνέντευξη με αφορμή το νέο του βιβλίο «Εμείς οι εξωφρενικότεροι των παλαβών» που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Μεταίχμιο και μιλάει δίχως να φοβάται το πάθος των λόγων του.
Κοντύναμε ξαφνικά ως έθνος και δεν βγάζουμε σπουδαίους και οικουμενικούς Έλληνες ή η εποχή μας δεν ευνοεί μεγάλα μεγέθη; Από την άλλη, μήπως ακόμη και στις μέρες μας έχουμε σπουδαίους Έλληνες αλλά αδυνατούμε να τους δούμε;
