Ο πρόσφατος θάνατος του ηθοποιού Νίκου Ξανθόπουλου επανέφερε τη συζήτηση περί λαϊκότητας. Είναι οι κάγκουρες και οι τράπερ οι σημερινοί λαϊκοί τύποι ή μήπως είναι τα παιδιά που θέλουν να ξεφύγουν από τη κοινωνική τους «φορεσιά» και ονειρεύονται μια καλύτερη ζωή;
Είναι μείζον θέμα το ότι κάποιοι, λίγοι έτσι κι αλλιώς, αποφάσισαν να προσκυνήσουν τον αποθανόντα τέως βασιλιά; Γιατί πηγαίνουμε στις κηδείες διασήμων ανθρώπων αφού ούτε συγγενείς μας ήταν ούτε καν γνωστοί;
Mε τον θάνατο του κλείνει οριστικά ένα μεγάλο κεφάλαιο της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Υπήρξε ο λάθος άνθρωπος τη λάθος στιγμή και ένας βασιλιάς κατώτερος των περιστάσεων που κλήθηκε να αντιμετωπίσει.
Γιατί πρέπει σώνει και καλά να περιφέρουμε την κατασκευασμένη χαρά των γιορτινών ημερών από οικογενειακή μάζωξη σε ξενύχτια με στο στανιό; Γιατί οι λέξεις «πατροπαράδοτο» και «οικογενειακό», να μας κάθονται στο στομάχι ως υποχρεωτικές; Γράφει η Μαρίνα Λεωνιδοπούλου.
Τι ακριβώς ζήλεψε η γνωστή anchorwoman και αποφάσισε να αφήσει τη δημοσιογραφία για τα «κάλλη» του ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί ολοένα και περισσότεροι δημοσιογράφοι γίνονται πολιτικοί; Μήπως έχουν δίκιο όσοι λένε πως αυτοί οι δύο κόσμοι (αντίθετοι κανονικά) έχουν γίνει ένα σώμα;
Η Εύα Καϊλή έμοιαζε να είναι η ομορφιά προσωποποιημένη. Ο καθένας έχει τα όπλα του και ισχυρότερο από τη γοητεία που ασκεί μια εύμορφη γυναίκα δυστυχώς δεν υπάρχει, κι ας μη μας αρέσει να το παραδεχόμαστε. Φτάνει, όμως, για να εξασφαλίσει την ευτυχία, ή όσα στηρίχτηκαν σε αυτή απειλούνται αργά ή γρήγορα με κατάρρευση;
Πού ήταν το οργανωμένο κράτος τόσο χρόνια που λειτουργεί η Κιβωτός του Κόσμου; Αν αποδειχθούν οι κατηγορίες και η δικαιοσύνη αποφανθεί αναλόγως, τότε θα έχουμε να κάνουμε με εγκληματική ολιγωρία όλων των κυβερνήσεων που επιτρέπουν στις ΜΚΟ να δρουν δίχως κάποιον ελεγκτικό μηχανισμό πάνω από το κεφάλι τους.
Ο πόλεμος μεταξύ Βαγγέλη Μαρινάκη και Κυριάκου Μητσοτάκη μόλις ξεκίνησε. Με τη μόνη διαφορά ότι ο πρόεδρος του Ολυμπιακού εμφανίζει εξωθεσμικά τον εαυτό του ως ρυθμιστή του ποιος θα κρατάει τα κλειδιά του Μαξίμου. Το έκανε με τον Αλέξη Τσίπρα και τώρα που γνωρίζει το... know how θέλει να το επαναλάβει.
Θα πρέπει από εδώ και πέρα να φοβόμαστε τον διπλανό μας και να τον θεωρούμε κάτι σαν δράστη εγκλήματος (ειδικά σεξουαλικού) που ακόμη δεν έχει αποκαλυφθεί;
Βρίσκονται στο πλάι της Βουλής από το 1932. Γνώρισαν εποχές δόξας, αλλά και μαρασμού. Από χθες (26/10) μπήκαν σε νέα -μοντέρνα- φάση λειτουργίας στολίζοντας το κέντρο της Αθήνας.
Ο άσος του ΝΒΑ αυτή τη στιγμή είναι ο πιο προβεβλημένος πρεσβευτής της ελληνοτουρκικής φιλίας. Είναι σφοδρός πολέμιος του Ερντογάν, ζει κυνηγημένος από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, αλλά δεν σταματάει να μιλάει υπέρ της ειρηνικής συνύπαρξης των δύο λαών.
Ο δις ολυμπιονίκης μας στο Τάε Κβον Ντο, πέθανε σε ηλικία μόλις 42 ετών από μια σπάνια μορφή καρκίνου. Ο τρόπος που επέλεξε να φύγει, όμως, καταξίωσε τη ζωή του και έδειξε πως ακόμη και η ύστατη στιγμή μας οφείλει να είναι ανθρώπινη, ζεστή, μεγαλειώδης.
