Κάτι που δεν καταλαβαίνουν οι εξω-νερντικοί είναι γιατί μας αρέσουν αυτά που μας αρέσουν. Πιστεύουν ότι υπάρχει μια δικαιολογία, κάτι κρυμμένο, μια κατάθλιψη, μια ανωριμότητα, μια απογοήτευση, κατιτίς βρε παιδί μου. Όντας μεγάλα φρίκουλα κατά το παρελθόν, πήραμε την απόφαση να προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε στον κόσμο ότι τίποτε από όλα αυτά δεν ισχύει.
Έτσι, ξεκινάμε (ελπίζουμε) μια σειρά άρθρων «Blast from the past» κι ελπίζουμε να συσπειρώσουμε αρκετά κρυμμένα, καλοντυμένα πλέον, nerds που δεν θα ντρέπονται πια για τη Full Plate Mail +5, 20% Protection from Evil Armor που φορούσαν, αλλά ούτε και για τη μεγάλη αφίσα με την Brotherhood of Steel να σφάζει τους Enclave στο παιδικό τους δωμάτιο.
Το κακοπροαίρετο τρολάρισμα στα comments και η διαφωνία χωρίς λόγο και αιτία είναι απολύτως καλοδεχούμενα στη συγκεκριμένη σειρά άρθρων (αυστηρά). Bring it on, suckers!
Σταθμός πρώτος λοιπόν : NES! Top 10 παιχνιδιών που μας έκαψαν πολλά κιλά εγκεφαλικών κυττάρων, αλλά και θα τα θυμόμαστε πάντα με νοσταλγία. Enjoy!
Πώς βαθμολογούμε
Ατμόσφαιρα: Προσπαθούμε να προσδιορίσουμε το κατά πόσον ένα παιχνίδι σε βάζει στο δικό του κόσμο και απλώς ξεχνάς ότι είσαι ένας 9χρονος μπόμπος.
Διάρκεια: Προσπαθούμε να βαθμολογήσουμε το χρόνο της ζωής σου που το game θα μπορούσε να σου «φάει» μέχρι και σήμερα.
Δυσκολία: Ε, δυσκολία, ρε φίλε. Τι δεν καταλαβαίνεις;
Παρέα: Με τον όρο προσπαθούμε να μετρήσουμε το κατά πόσον το εν λόγω παιχνίδι αποτελεί τμήμα του bonding που κάναμε, όντας μικρά nerdάκια. Σε καμία περίπτωση ένα παιχνίδι με μικρή βαθμολογία στην παρέα δεν είναι κακό. Απλώς θέλουμε να το παίξουμε μόνοι μας. Τελείως μόνοι μας. Χωρίς. Κανέναν. Άλλον.
Εθισμός: Αυτοεπεξηγηματικό.
WOW: Με τον όρο «WOW» προσπαθούμε να βαθμολογήσουμε το κατά πόσον εντυπωσιαστήκαμε κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού με κάποια τεχνική / gameplay element / graphics / νεοτερισμό / gameplay που θα μας έκαναν σήμερα απλώς να μειδιάσουμε.
10. Duck Hunt
Το Angry birds πριν από το Angry birds. Από τα πρώτα παιχνίδια που χρησιμοποιούσαν πιστολάκια για το NES (Nintendo Entertainment System), πράγμα που το κατέστησε εξαιρετικά δημοφιλές και ταυτόχρονα ένα από τα πρώτα παιχνίδια που δεν εστίασαν στο ίδιο το παιχνίδι, αλλά στην εμπειρία, μέσω του περιφερειακού εξοπλισμού. Ήμασταν τόσο ενθουσιασμένοι που χρησιμοποιούσαμε πιστολάκι για να παίξουμε ένα παιχνίδι που δεν δώσαμε καμία σημασία στο γεγονός ότι το παιχνίδι ήταν τουλάχιστον απαράδεκτο.
Καλύτερη ανάμνηση: Το βρομόσκυλο που γελούσε ειρωνικά, όταν δεν πετύχαινες τίποτα.
Ατμόσφαιρα 0 / 10
Διάρκεια 6 / 10
Δυσκολία 2 / 10
Παρέα 11 / 10
Εθισμός 9 / 10
WOW 6.5 / 10
Θα το ξανάπαιζα: Με την καμία.
Στην επόμενη σελίδα: Η πειναλέα ροζ φούσκα του Kirbys’ Adventure.