Νίκος Χουλιαράς, 1974. (Αρχείο Νίκου Χουλιαρά – Συλλογή Σοφίας Χουλιαρά)

    Το ημερολόγιο έγραφε 20 Ιουλίου 2015, όταν «έφυγε» από τη ζωή και σκόρπισε μια θλίψη στον καλλιτεχνικό κόσμο της Ελλάδας. Λογικό, αν σκεφτεί κανείς ότι ο Νίκος Χουλιαράς δεν ήταν ένας συνηθισμένος καλλιτέχνης: ζωγράφος, συγγραφέας, ποιητής και τραγουδοποιός μαζί, ένας πολυτάλαντος και πολυδιάστατος άνθρωπος. Και πολύ αγαπητός.

    Όπως άλλωστε είχε γράψει ο φίλος του Σωτήρης Κακίσης στο Andro, λίγες ημέρες μετά τον θάνατό του, «πολλά χρόνια μαζί, πολύ φίλοι, με τρυφερότητα και χαρά αμφότεροι για του καθενός μας τα έργα, με συνομιλίες αρκετές δημόσιες, σαν συνεντεύξεις, σαν διάλογος διαρκής του τρόπου του ενός με τον τρόπο του άλλου, σαν για μετά όλ’ αυτά, σαν για πάντα πιο πέρα».

    Νίκος Χουλιαράς, Χωρίς τίτλο, 1966 / πενάκι σε χαρτί, 20,5 x 29,5 εκ. (Συλλογή Σοφίας Χουλιαρά)

    Και τώρα, περίπου 3 χρόνια μετά το «φευγιό» του, το έργο του παίρνει και πάλι σάρκα και οστά. Το Μουσείο Μπενάκη παρουσιάζει έως τις 24 Νοεμβρίου την έκθεση «Στη νύχτα του χαρτιού: Γνωστά και άγνωστα σχέδια του Νίκου Χουλιαρά», αφιερωμένη στα σχέδια του Έλληνα καλλιτέχνη και σε επιμέλεια της ιστορικού τέχνης Ελισάβετ Πλέσσα.

    Αφορμή για την τωρινή έκθεση στάθηκε η πρόσφατη ανακάλυψη άγνωστων σχεδίων στη συλλογή του εκλιπόντα καλλιτέχνη, τα οποία χρονολογούνται από τα χρόνια του στην ΑΣΚΤ μέχρι τις τελευταίες δημιουργικές του στιγμές. Στο πλαίσιο της ανάδειξης της σημασίας του σχεδίου στο έργο του Νίκου Χουλιαρά, συμπεριλαμβάνονται επίσης σχέδια από μερικές ενότητες-σταθμούς στην εκθεσιακή και εκδοτική ιστορία της ζωγραφικής του πορείας.

    Αριστερά: Νίκος Χουλιαράς, Χωρίς τίτλο, 1974 / πενάκι και μαρκαδοράκι σε χαρτί κολλημένο σε χαρτόνι, 21,5 x 14,5 εκ. (Συλλογή Σοφίας Χουλιαρά) Δεξιά: Νίκος Χουλιαράς, Χωρίς τίτλο, περίπου 2006 / μελάνι, ακρυλικό, μαρκαδοράκι και κολάζ σε χαρτί, 20,5 x 14,5 εκ. (Συλλογή Σοφίας Χουλιαρά)

    Το σχέδιο πρόσφερε στον Χουλιαρά την αυτονομία που πάντα επιδίωκε στη ζωή και στο έργο του, γιατί τον απελευθέρωνε από τους περιορισμούς ενός συγκεκριμένου τόπου και χρόνου της ζωγραφικής πράξης. Τα σχέδιά του δεν είναι ποτέ σπουδές για μεγαλύτερα έργα, παρά αποτελούν αυτόνομες δημιουργίες και διακατέχονται από τις ίδιες εμμονές με τα ζωγραφικά έργα του: η μνήμη των τοπίων και οι τόποι της μνήμης, οι λέξεις και η γραφή, η βία και η τρυφερότητα του έρωτα, το ερημικό ζώο, η σκιά και η νύχτα, η εικόνα του εαυτού εικονίζονται ολοένα στο χαρτί του.

    Τα σχέδιά του κατά τις δεκαετίες του 1960 και του 1970, που κυριαρχούν στην παρούσα έκθεση, συχνά αποτελούν ένα είδος προσωπικού ημερολογίου όπου αποτυπώνονται, συχνά με χιούμορ και με αυτοσαρκασμό, ο φιλικός και καλλιτεχνικός του περίγυρος, η πρώιμη ενασχόλησή του με τη σκηνογραφία και το τραγούδι, τα σπίτια όπου έζησε, η ματιά του στην πολιτικοκοινωνική καθημερινότητα, οι γυναικείες φιγούρες και τα ταξίδια του.

    Νίκος Χουλιαράς, Χωρίς τίτλο, περίπου 1991-1995 / μελάνι, παστέλ, υαλογράφος, πενάκι και κολάζ σε χαρτόνι, 23 x 31,5 εκ. (Συλλογή Σοφίας Χουλιαρά)

    Ο Χουλιαράς εξερεύνησε πολυάριθμες τεχνικές και είδη χαρτιού: από τη σινική μελάνη, τον υαλογράφο, το κολάζ και το μεθοδικό κάψιμο με αναπτήρα, μέχρι το πισσόχαρτο, το χαρτόνι συσκευασίας, τα φύλλα από τυπωμένα ημερολόγια και τη τη συνθετική φόρμα των κόμικς.

    //Περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση θα βρείτε εδώ.

    Αριστερά: Νίκος Χουλιαράς, Χωρίς τίτλο, 2004 / μελάνι, υδρόχρωμα, ξυλομπογιά, υαλογράφος και μαρκαδοράκι σε χαρτί, 27,5 x 17 εκ. (Συλλογή Σοφίας Χουλιαρά) Δεξιά: Νίκος Χουλιαράς, Χωρίς τίτλο, 1971 / αραιωμένο ακρυλικό και πενάκι σε χαρτόνι, 20 x 16 εκ. (Συλλογή Σοφίας Χουλιαρά)

     

    Διαβάστε ακόμα: Νίκος Χουλιαράς – «Αυτά τα ποιήματα αγαπώ. Κι αυτά σιχαίνομαι»

     

     

    x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

    Button to top