Η δεύτερη ευκαιρία της εγκαταλειμμένης Στοάς Εμπόρων

Η εγκατάλειψη των 20 χρόνων αποτύπωνε την παρακμή, αλλά όχι και το θάνατο του εμποράκου. Η Στοά ξαναζωντανεύει κι οι φωτεινές ταμπέλες είναι η αρχή.

Το πιθανότερο είναι ότι στα π.Χ. (προ Χρεοκοπίας) χρόνια η πρωτοβουλία αυτή θα περνούσε στα αζήτητα της δημοσιότητας. Ποιος μιλούσε για συμμετοχή, για δημόσιο χώρο, για αλληλέγγυες δράσεις; Άγνωστες λέξεις τότε. Αλλά να που η κρίση γίνεται ευκαιρία. Τουλάχιστον για τέτοιου είδους αμυδρές αλλαγές.

Τα «Ίχνη Εμπορίου» ετοιμάζονται για το δεύτερο κύκλο τους, με τον πρώτο να έχει ολοκληρωθεί τον περασμένο Ιούνιο με τη συμμετοχή 12 ομάδων. Μια πρωτοβουλία πόλης, όχι όμως και αστικός μύθος, με επίκεντρο τη Στοά Εμπόρων, η οποία βρίσκεται κάτω από το παλαιό Ταμείο Εμπόρων, στην οδό Βουλής.

Η Στοά έχει αφεθεί εδώ και είκοσι χρόνια στην τύχη της, τη σιωπή και την ερημιά της, αφότου το Ταμείο Ασφάλισης Εμπόρων μετακόμισε στην οδό Ακαδημίας. Μια εγκατάλειψη που αποτυπώνει την παρακμή –ίσως όχι ακόμα το θάνατο- του εμποράκου.

Όμως, επί τρεις μήνες, αρχής γενομένης από 1ης Δεκεμβρίου (έως 15 Μαρτίου, με πιθανότητα να πάει έως τον Ιούνιο) τα άδεια καταστήματα της Στοάς θα δοθούν δωρεάν σε δημιουργούς, τεχνίτες, σχεδιαστές, μάγειρους, γραφίστες –σε ανθρώπους με όρεξη, με λίγα λόγια- για να τα χρησιμοποιήσουν ως ατελιέ, αλλά και ως εκθετήρια του έργου τους.

Kαι δύο φορές το μήνα, τα αυτοσχέδια μαγαζιά πρέπει να ανοίγουν στον κόσμο, κάνοντας εργαστήρια, σεμινάρια, προβολές, παρουσιάσεις, έτσι ώστε να δείξουν τη δουλειά τους αλλά και κάτι παραπάνω: ότι τελικά ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός.

Δύο φορές το μήνα, τα αυτοσχέδια μαγαζιά θα ανοίγουν στον κόσμο, κάνοντας εργαστήρια, σεμινάρια, προβολές, παρουσιάσεις.

Η ιδέα ανήκει σε δύο αρχιτέκτονες, τη Μάρθα Γιαννακοπούλου και τον Χάρη Μπίσκο, οι οποίοι θέλησαν να ξαναζωντανέψουν αυτήν τη «νεκρή ζώνη», όπως την αποκαλούν, ώστε να βρει η Στοά Εμπόρων μια νέα θέση στην πόλη, μέσα από τον πειραματισμό των συλλογικοτήτων που συμμετέχουν.

Ο ίδιος ο χώρος, άλλωστε, έχει τη δική του αξία για την αρχιτεκτονική ιστορία της Αθήνας. Είναι έργο της μεσοπολεμικής περιόδου και τη σχεδίασαν οι αρχιτέκτονες Λεωνίδας Μπόνης (βλ. κτίριο Μετοχικού Ταμείου Στρατού) και Εμμανουήλ Λαζαρίδης (βλ. μνημείο Άγνωστου Στρατιώτη). Είναι μία από τις 170 Στοές που υπάρχουν στην Αθήνα και αποτελεί ένα πέρασμα από τον εξωτερικό στον εσωτερικό χώρο, από το δρόμο στο κτίριο και το αντίστροφο.

Παράλληλα, είναι ένας συνδετικός κρίκος «μεταξύ μιας περιοχής με χαρακτηριστικά μεγάλης κλίμακας (τοπόσημα, όπως η πλατεία Συντάγματος, το πρώην Μετοχικό Ταμείο Στρατού κ.ά.) και μιας περιοχής με μεγάλη πυκνότητα εμπορικών δραστηριοτήτων μικρομεσαίας κλίμακας, τοπικούς παραγωγούς, μικρές βιοτεχνίες και εναλλασσόμενες δημιουργικές δράσεις», όπως αναφέρουν οι εμπνευστές της προσπάθειας.

Τα Ίχνη Εμπορίου εντάσσονται στο πρόγραμμα «Έργο Αθήνα» του Δήμου, το οποίο χρηματοδοτείται από την ΕΕ και έχει στόχο να προβάλει ανεκμετάλλευτους χώρους στο κέντρο της πόλης. Ο πρώτος κύκλος είχε επιτυχία και το ίδιο αναμένεται και για το δεύτερο. Και ίσως έτσι να δοθεί μια ακόμα ευκαιρία στη Στοά Εμπόρων, ακόμα κι όταν πέσει η αυλαία της διοργάνωσης.

//Προθεσμία υποβολής συμμετοχών: έως 7 Nοεμβρίου 2014.

Περισσότερες πληροφορίες: tracesofcommerce.com

Η ιδέα ανήκει σε δύο αρχιτέκτονες, τη Μάρθα Γιαννακοπούλου και τον Χάρη Μπίσκο, οι οποίοι θέλησαν να ξαναζωντανέψουν αυτήν τη «νεκρή ζώνη».

Διαβάστε ακόμα: Έλληνες καλλιτέχνες συστήνονται στο Λονδίνο ως τις 7 Δεκεμβρίου.

TAGS :
Αθήνα Εμπόρων Ίχνη Εμπορίου κέντρο Στοά

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook