Η ανακαίνιση αυτή θα είναι αντίθετα με την προηγούμενη ριζική, αφού θα διαμορφωθεί από την αρχή ολόκληρος ο εσωτερικός χώρος του κτιρίου (Courtesy of Lincoln Center and New York Philharmonic).

Η Φιλαρμονική Ορχήστρα της Νέας Υόρκης από τα μέσα της δεκαετίας του 1960, οπότε και εγκατέλειψε το Carnegie Hall, χρησιμοποιεί ως έδρα της την κεντρική αίθουσα συναυλιών του Lincoln Center for the Performing Arts, το David Geffen, (παλιότερα γνωστό ως Avery Fisher Hall). Ωστόσο για τους «παροικούντες την Ιερουσαλήμ», η αίθουσα αυτή, παρά το ότι ασφαλώς διαθέτει και προτερήματα, δεν θεωρήθηκε από πλευράς ακουστικής αντίστοιχη των αντίστοιχων αιθουσών ανά των κόσμο, οι οποίες φιλοξενούν ορχήστρες αυτού του επιπέδου.

Έτσι ήδη από τη δεκαετία του 1980 επιχειρήθηκε με μια μεγάλη παρέμβαση να βελτιωθεί η ακουστική, με κάποια στοιχεία της τωρινής αρχιτεκτονικής του κτιρίου να είναι εμφανές ότι τοποθετήθηκαν για αυτό το λόγο. Η παρέμβαση αυτή όμως δεν υπήρξε ριζική και τα παράπονα για την ακουστική συνεχίστηκαν. Έτσι ήδη τα προηγούμενα χρόνια είχε σχεδιαστεί μια ακόμα παρέμβαση, της οποίας όμως η πραγματοποίηση (θα βρισκόταν τώρα σε φάση ολοκλήρωσης) ακυρώθηκε.  Όπως φαίνεται όμως μόνο για να αντικατασταθεί από τη μια ριζική παρέμβαση, η οποία ανακοινώθηκε τις προηγούμενες μέρες από τους δύο σχετικά νέους διευθυντές των θεσμών που συνδέονται άμεσα με το χώρο: της Φιλαρμονικής και του οργανισμού του Lincoln Center for the Performing Arts, Deborah Borda και Henry Timms, με την πρώτη να έχει δύο αντίστοιχες εμπειρίες στις προηγούμενες θέσεις της σε ορχήστρες της Αμερικής.

Η ανακαίνιση αυτή θα είνα,ι αντίθετα με την προηγούμενη, ριζική, αφού θα διαμορφωθεί από την αρχή ολόκληρος ο εσωτερικός χώρος του κτιρίου, με την εξωτερική του όψη να μην αλλάζει σημαντικά δομικά, αν και θα φαίνεται αρκετά διαφορετική, αφού θα επιτρέπει, όπως και τώρα άλλωστε, το βλέμμα στο εσωτερικό του κτιρίου που θα αλλάξει. Η ανακαίνιση προβλέπεται να κοστίσει 550 εκατομμύρια δολάρια, κάτι που όπως γνωρίζουμε από τις πρόσφατες εμπειρίες της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και της Elbphilharmonie Αμβούργο, είναι κάτι λιγότερο από την δημιουργία μιας καινούριας αίθουσας, με τη διαφορά ότι οι τιμές της Νέας Υόρκης είναι πολύ διαφορετικές.

Μετά τις αλλαγές η αίθουσα θα έχει 2200 θέσεις, περίπου 500 λιγότερες από τις σημερινές (Zach Mahone)

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Φιλαρμονικής τα 360 εκατομμύρια είναι ήδη διαθέσιμα από χορηγίες και δωρεές και η διοίκηση των δύο θεσμών θα πρέπει να βρει τα υπόλοιπα 190 τα επόμενα χρόνια καθώς θα εξελίσσονται οι εργασίες. Ο χώρος προβλέπεται να κλείσει σε δύο στάδια, από το Μάιο ως τον Οκτώβριο του 2022 και από τον Μάιο του 2023 έως και τον Φεβρουάριο του επόμενου έτους, ώστε η καινούρια αίθουσα να εγκαινιαστεί το Μάρτιο του 2024. Κατά τη διάρκεια των εργασιών η Φιλαρμονική θα φιλοξενείται στο Carnegie Hall αλλά και σε πολλές άλλες αίθουσες της πόλης.

Την ακουστική μελέτη θα αναλάβει ο Paul Scarbrough και την θεατρική ο Joshua Dachs, ενώ την αρχιτεκτονική οι Gary McCluskie (Diamond Schmitt Architects), ενώ στο εγχείρημα προσεκλήθη πρόσφατα να συμμεέχει και το αρχιτετκονικό γραφείο «Tod Williams Billie Tsien Architects» για να αναλάβει τους κοινόχρηστους χώρους. Προφανώς για λόγους ακουστικής, κάτι που αποτέλεσε και τον κύριο λόγω των αλλαγών, ο χώρος της ορχήστρας θα μετακινηθεί περί τα 9 μέτρα προς το μέσο της αίθουσας και θα προστεθούν θέσεις για το κοινό πίσω και πάνω από τους μουσικούς.

Η διάκριση σκηνής και πλατείας θα «σπάσει κατά κάποιο τρόπο στα πλαίσια του “single-room”, ενώ οι τεχνικές δυνατότητες θα εκτοξευτούν ώστε να επιτρέπουν πολλές δυνατότητες αλλαγών για να υπηρετηθούν κάθε φορά οι ανάγκες της κάθε μουσικής παράστασης. Θα προστεθεί κλίση, (η σημερινή αίθουσα είναι σχεδόν επίπεδη) για να υπηρετήσει την ακουστική. Μετά τις αλλαγές η αίθουσα θα έχει 2200 θέσεις, περίπου 500 λιγότερες από τις σημερινές.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Φιλαρμονικής τα 360 εκατομμύρια είναι ήδη διαθέσιμα από χορηγίες και δωρεές (Courtesy of Lincoln Center and New York Philharmonic).

Ο χώρος του ισογείου θα διευρυνθεί ώστε να είναι ενιαίος και προσβάσιμος και στις τρεις πλευρές, πρόσβαση που και υπάρχει ως ένα βαθμό και σήμερα, με το χώρο όμως να είναι πολυδιασπασμένος, προς τη λεωφόρο Broadway, προς την Lincoln Plaza και το σιντριβάνι και δυτικά προς τη βιβλιοθήκη και τη ΜΕΤ. Από τη διασταύρωση του Broadway με την 65η οδό θα φαίνεται και «The Sidewalk Studio» που θα προστεθεί. Οι κινήσεις των μουσικών που φαίνονται απ’ έξω ακολουθούν από φαίνεται το πρότυπο μιας αντίστοιχης αίθουσας συναυλιών που υπάρχει ήδη ένα τετράγωνο βορειότερα, και είναι μέρος του διάσημου μουσικού πανεπιστημίου Juilliard.

Η θέα προς τους μουσικούς εν μέσω των πολύχρωμων φωτισμών του Broadway από το δρόμο είναι κάτι πολύ εντυπωσιακό και τραβά την προσοχή. Φαίνεται ότι στην καινούρια αίθουσα το εφέ αυτό θα είναι ακόμα εντονότερο. Η ενσωμάτωση κάποιων άλλων πρόσφατων αρχιτεκτονικών καινοτομιών θα επιτρέπει στο κτίριο να δημιουργεί εφέ με το φως (Lightwall) να λειτουργεί και ως «καμβάς» για άλλα σύγχρονα έργα τέχνης, στο πνεύμα, όπως τονίζουν οι δημιουργοί, του Max Abramovitz.

Η εξωτερική όψη δεν θα αλλάξει σημαντικά δομικά, αν και θα φαίνεται αρκετά διαφορετική (Ιnaki Vinaixa).

Από πολλές πλευρές, όπως αυτή των θεσμών που συμμετέχουν, του μουσικού διευθυντή της Φιλαρμονικής, εκδηλώθηκε ο ενθουσιασμός και η πίστη στη δημιουργία της αίθουσας που θα οδηγήσει τη Φιλαρμονική στην ακουστική του 21ου αιώνα με τον Paul Scarbrough να δηλώνει ότι θα επιδιώξει μεταξύ άλλων πιο οικείο και πλούσιο και πιο ζεστό στις χαμηλές συχνότητες, ήχο! Σε κάθε περίπτωση η καινούρια αίθουσα αναμένεται αρχικά ως σχέδιο και αντικείμενο ανταλλαγής απόψεων και αργότερα κατά τη διάρκεια της πραγματοποίησης, να κυριαρχήσει στη ζωή ενός από τα κομβικά σημεία του Μανχάταν τα επόμενα χρόνια.

 

Διαβάστε ακόμα: Η πιο «ευρωπαϊκή» ορχήστρα της Αμερικής με τον πιο ταλαντούχο αρχιμουσικό της γενιάς του;

 

 

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top