To έχω ξαναπεί πως, αν ο Γκίκας Ξενάκης δεν υπήρχε, θα έπρεπε να τον εφεύρουμε και το επιβεβαιώνω κάθε φορά που φεύγω από το Aleria. Θυμάμαι την πρώτη φορά που είχα πάει ήταν καλοκαίρι και είχα φάει μια μοντέρνα χωριάτικη με παγωτό ελαιόλαδο και chips... Περισσότερα
Tα πιάτα της χρονιάς: Στο Aleria για αρνάκι με φασολάκια, μελιτζάνα και κύμινο
Πέρασα το κατώφλι του CTC μια μέρα μετά την ανακοίνωση της βράβευσης του με αστέρι Michelin. Aυτό έχει σημασία και το αναφέρω για δυο λόγους. Ο πρώτος είναι το κλίμα χαράς και ευφορίας που επικρατούσε. Η ομάδα πέταγε. Όλη η ομάδα όμως, γεγονός που αποδεικνύει... Περισσότερα
Τα πιάτα της χρονιάς: στο CTC για μάγουλα σοφρίτο, με κρέμα παρμεζάνας και καπνιστά νιόκι
ην πρώτη φορά που πέρασα το κατώφλι του Βασίλαινα στο παλιό του στέκι στον Πειραιά, δεν νομίζω ότι θα την ξεχάσω ποτέ. Ήταν εκείνη η μέρα που ανακάλυψα ένα από τα αγαπημένα μου εστιατόρια, με αριστοτεχνική ψαροφαγία και μια αυθεντική ζεστασιά που θύμιζε επίσκεψη σε... Περισσότερα
Τα Πιάτα της Χρονιάς: στου Βασίλαινα, για μπαρμπούνι με κρούστα panko και σάλτσα σαβόρο
Περί κιμάδων ο λόγος: Ο Χριστόφορος Πέσκιας είναι αυτός ο φοβερός τύπος που, πριν αρκετά χρονιά, τάραξε τα νερά της Αθηναϊκής νύχτας βάζοντας στο πιο hip και κοσμικό bar restaurant -το Balthazar- ένα πιάτο με κεφτεδάκια. Ναι, κεφτεδάκια κανονικά, στρουμπουλά και δυοσμάτα όχι τίποτα νεωτεριστικά... Περισσότερα
Τα Πιάτα της Χρονιάς: Στο Dopios, για κεμπαπάκια προβατίνας
Button to top