Η Modo & Modo, κατασκευάστρια των Moleskines, κατάφερε να υφάνει ένα μύθο γύρω απ’ αυτό το μικρό μαύρο σημειωματάριο με τις στρογγυλεμένες γωνίες και τον υφασμάτινο σελιδοδείκτη που τόσο αγαπούν οι καλλιτέχνες. Credit: David Maitland/Flickr

Πιστός ταξιδιωτικός σύντροφος, ξέρει να υποδέχεται σκίτσα, σημειώσεις, ιστορίες, εμπνεύσεις. Και συνοδεύει αρτίστες, διανοούμενους κι εστέτ τους δύο τελευταίους αιώνες.

Η Modo & Modo, κατασκευάστρια των Moleskines, κατάφερε να υφάνει ένα μύθο γύρω απ’ αυτό το μικρό μαύρο σημειωματάριο με τις στρογγυλεμένες γωνίες και τον υφασμάτινο σελιδοδείκτη που τόσο αγαπούν οι καλλιτέχνες. Συν το φάκελο για τα σκόρπια φύλλα στο τέλος και το μαγικό λαστιχάκι που το κρατάει κλειστό. Το οποίο, εντέλει, κάνει και τη διαφορά. Η ιταλική εταιρεία, η οποία το 2006 εξαγοράστηκε από τη Société Générale έναντι 60 εκατ. ευρώ, πλημμύρισε την αγορά με πωλήσεις 4,5 εκατ. κομματιών το χρόνο.

Πέραν του ότι είναι αναμφίβολα όμορφο, ταιριάζει γάντι με το πνεύμα των καιρών: του θριαμβεύοντος νομαδισμού, των blogs (μια άλλη μορφή σημειωματαρίου), των κοινοτήτων (των moleskiners).

Γεμάτος χαρά, απέκτησα κι εγώ ένα. Καθότι ήθελα να δώσω μεγαλύτερο βάθος στην πεζή μου ύπαρξη και να παραστήσω τον δημιουργικό. Η αλήθεια είναι ότι βασικά σκόπευα να γράφω τα ψώνια που είχα να κάνω (τρεις πιπεριές, ένα κιλό πατάτες…), αλλά δεν τόλμησα. Πολύ χυδαίο, τι θα σκεφτόταν ο Χεμινγουέι; Αυτό θα πει σωστό μάρκετινγκ. Το αντικείμενο κατόρθωσε να προωθηθεί ως καθαρό πολιτιστικό προϊόν. Που πωλείται σαν ζεστό ψωμάκι στην τιμή δύο βιβλίων του Χεμινγουέι. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι όμορφο, κι επιπλέον ταιριάζει γάντι με το πνεύμα των καιρών: εκείνον του θριαμβεύοντος νομαδισμού, εκείνον των blogs (μια άλλη μορφή σημειωματαρίου), εκείνον των κοινοτήτων (των moleskiners), ενώ πάει ταμάμ ως συνοδευτικό μιας βιολογικής σούπας από γογγύλια. Η Modo&Modo κατόρθωσε να στρατολογήσει όχι μόνο τον Πικάσο, τον Ματίς, τον Μπρετόν, αλλά και πολλούς άλλους υποτιθέμενους φανατικούς χρήστες, τον Μαλαρμέ, τον Απολινέρ, τον Σαρτρ, τον Σελίν, τον Βαν Γκογκ! Χάρη σ’ αυτούς, οι κάτοχοι του καρνέ γίνονται μέλη μιας πολύ κλειστής λέσχης. Ωστόσο, ποτέ κανείς από τους παραπάνω δεν χρησιμοποίησε Moleskine. Για τον απλούστατο λόγο, ότι η μάρκα δεν υπήρχε στην εποχή τους. Η Modo&Modo την κατέθεσε για πρώτη φορά το 1998.

Τo 2008 το Μπομπούρ του αφιέρωσε έκθεση, που, με τίτλο «Détour» συγκέντρωσε πάνω από 30 καλλιτέχνες. Από το Moleskine του Christian Lacroix ως εκείνο του Ron Arad.

Ο Bruce Chatwin ήταν ο πρώτος που μίλησε για τα Moleskines στα «Μονοπάτια των Τραγουδιών» του 1987. Η λέξη προέρχεται από το «mole skin» (δέρμα τυφλοπόντικα) και υποδηλώνει ένα βερνικωμένο ύφασμα που χρησιμοποιούσαν άλλοτε ως επένδυση καθισμάτων. Αγόραζε τα δικά του σ’ ένα παρισινό χαρτοπωλείο της οδού της Ancienne Comédie. Με τα χρόνια είχε αποκτήσει τη συνήθεια να αριθμεί τις σελίδες προτού αρχίσει να γράφει. Και μέσα έβαζε τουλάχιστον δύο διευθύνσεις ανά τον κόσμο και την υπόσχεση να αποζημιώσει εκείνον που θα του το επέστρεφε σε περίπτωση απώλειας. Προέτρεψε μάλιστα τον φίλο του Luis Sepùlveda να κάνει το ίδιο, όταν ετοιμάζονταν να φύγουν για την Παταγωνία. Ο πολύτιμος χαρακτήρας των σημειωματαρίων οφειλόταν στο ότι είχαν γίνει δυσεύρετα. Το 1986 η μικρή οικογενειακή επιχείρηση στην Tours που τα έφτιαχνε έκλεισε (ουδείς ίσαμε τώρα έχει ανακαλύψει τα ίχνη της). «Το αληθινό Moleskine δεν υπάρχει πια» ανακοίνωσε λακωνικά το χαρτοπωλείο στον Chatwin, ο οποίος μόλις είχε παραγγείλει καμιά εκατοστή ενόψει του ταξιδιού του στην Αυστραλία.

arad_490

To Moleskine δια χειρός Ron Arad

Η ιστορία ασκεί τρομακτική γοητεία. Έτσι, πάνω στις λίγες αυτές γραμμές, η Modo&Modo έκτισε ολόκληρο οικοδόμημα. Η εταιρεία μπόρεσε να κατασκευάσει εργαστηριακά έναν όμορφο μύθο, βγάζοντάς τον από ένα καπέλο σε δέρμα τυφλοπόντικα. Έκτοτε, μια ολόκληρη σειρά νέων προϊόντων βλέπει το φως: ημερολόγια, ατζέντες, τετράδια, σε διάφορα μεγέθη και άλλη σελιδοποίηση. Η συλλογή συμπληρώθηκε από μια εκδοχή για «προσωπικές ταξιδιωτικές σημειώσεις». Κάθε καρνέ είναι αφιερωμένο σε μια συγκεκριμένη πόλη όπου, πέρα από τις βασικές πληροφορίες για τον τόπο, υπάρχουν και μπόλικες λευκές σελίδες, τις οποίες ο ταξιδιώτης μπορεί να γεμίσει με ό,τι του κατέβει. Το αντικείμενο είναι τόσο cult ώστε τo 2008 το Μπομπούρ έκρινε σκόπιμο να του αφιερώσει ολόκληρη έκθεση. Είχε τον τίτλο «Détour» και συγκέντρωνε περισσότερους από 30 διεθνείς καλλιτέχνες. Από το Moleskine του Christian Lacroix ως εκείνο του Ron Arad.

Πατήστε εδώ για να αγοράσετε τα Moleskine online.

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top