Για να παραφράσουμε τον Γιώργο Παπανδρέου, η Βενετία βουλιάζει και δεν αλλάζει. Ίσως είναι καλύτερα έτσι. Καθώς βυθίζεται αργά στην Αδριατική, η μεγαλειώδης αυτή πολιτεία, ισόποσο μίγμα ομορφιάς και φθοράς (εδώ καταλαβαίνεις πόσο συνδεδεμένα είναι αυτά τα δυο και πως το ένα χωρίς το άλλο... Περισσότερα
Storie Veneziane: το Andro στη «Γαληνοτάτη», για τα πολύτιμα αρώματα της Valmont
[…] Λίγες μέρες αργότερα, ο Γκούσταφ φον Άσενμπαχ βγήκε να πάει στην αμμουδιά πιο αργά το πρωί απ’ ό,τι συνήθιζε, γιατί ένιωθε άσχημα. Τον βασάνιζαν κρίσεις ιλίγγου, που δεν ήταν μόνο σωματικές, και συνοδεύονταν από έναν αυξανόμενο φόβο, ένα συναίσθημα αδιέξοδου και απόγνωσης που δεν... Περισσότερα
«Θάνατος στη Βενετία»: Οι τελευταίες στιγμές του Γκούσταφ φον Άσενμπαχ
Μια Καρυάτιδα που μοιάζει να πάσχει από υπερτροφία και… πριαπισμό. Επενδυμένη με γυαλί που σπέρνει τριγύρω μεταλλικές αντανακλάσεις. Μια σαφώς Ντουμπαϊκών διαστάσεων κατασκευή που επενδύει στον εντυπωσιασμό, στην εύκολη αρχαιολατρεία και πάει κόντρα στο αστικό μητρώο της πρωτεύουσας. Η πρόταση της κοινοπραξίας Mohegan Gaming and... Περισσότερα
Αφήστε τις «Καρυάτιδες» στο Ελληνικό, αυτά είναι τα πιο κλασάτα καζίνο στην Ευρώπη
Ο Ρόμαν Πολάνσκι ήταν πάντα ένας agent provocateur. Oύτε το έκρυψε, ούτε θέλησε να μετριάσει τις εις βάρος του κατηγορίες. Θαρρείς πως τρεφόταν πάντα από αυτή την περιρρέουσα τοξικότητα που κύκλωνε την προσωπικότητά του. Βοηθούσε, εν πολλοίς, ο in extremis βίος του, το ίδιο προκλητικά... Περισσότερα
Ρόμαν Πολάνσκι: «Είμαι ένας σύγχρονος Ντρέιφους»
Κάθε δεύτερη Άνοιξη δεν χάνω ποτέ το ραντεβού μου με την Μπιενάλε της Βενετίας, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα εικαστικά γεγονότα του κόσμου. Φέτος, δυσκολεύτηκα κάπως να διακρίνω το μεγάλο λευκό κεντρικό περίπτερο (Central Pavilion) στα Giardini της Μπιενάλε, το βασικό χώρο της μακροβιότερης έκθεσης... Περισσότερα
Όσα είδαμε στην 58η Biennale Βενετίας: «May You Live In Interesting Times»
Έσπρωξα την πόρτα του Harry’s Bar μια βραδιά μες στην ομίχλη. Στο μυαλό μου είχε κολλήσει το τραγούδι του Paolo Conte Hemingway. Σε ποιο άραγε τραπέζι καθόταν ο πιο διάσημος πελάτης τούτου του μπαρ στη Βενετία, το οποίο απαθανάτισε στο μυθιστόρημά του Μέσα απ’ το... Περισσότερα
Μυθικά στέκια: Το ατόφιο Harry’s Bar στη Βενετία
«Το Caffè Florian, γράφει ο Μπαλζάκ, είναι για τη Βενετία ένας απροσδιόριστος θεσμός. Οι έμποροι κλείνουν τις δουλειές τους εκεί, κι οι δικηγόροι δίνουν τα ραντεβού τους, ώστε να γνωμοδοτήσουν επί των πλέον ακανθωδών ζητημάτων. Το Florian είναι ταυτόχρονα Χρηματιστήριο, φουαγιέ θεάτρου, αναγνωστήριο, λέσχη, εξομολογητήριο,... Περισσότερα
Caffè Florian: Πιο βενετσιάνικο από τη Βενετία
Η Αγία Έδρα έχει ήδη λάβει μέρος στη Μπιενάλε Τέχνης το 2013 και 2015, αλλά είναι η πρώτη της συμμετοχή σε Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής. Οι επιμελήτριες της φετινής Μπιενάλε Yvonne Farrell και Shelley Mcnamara επέλεξαν το θέμα «Ελεύθερος Χώρος», χώρος για όλους, χώρος με χρήση ελεύθερης... Περισσότερα
Θαύμα: Το Βατικανό συμμετέχει στην Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής
Ρώμη, η Αιώνια Πόλη Η Ρώμη, στην πρώτη ματιά γενναιόδωρη και πληθωρική, εύκολα μπορεί να ξελογιάσει τον ανύποπτο καλλιτέχνη-περιηγητή. Να τον εξουθενώσει μάλιστα κυριολεκτικά. Ειδικά το φωτογράφο. Το δηλώνω εξ ιδίας πείρας. Πώς να αντιπαρατεθεί κάποιος δημιουργικά στη μακραίωνη ιστορική της διαστρωμάτωση; Στο μεγαλείο μιας... Περισσότερα
Στέφανος Σάμιος: Από την Αιώνια Πόλη στη Γαληνοτάτη Δημοκρατία
Σε γενικές γραμμές δεν με θεωρεί κάποιος ιδιαίτερα ιδιότροπο και περίεργο άνθρωπο, αλλά -όπως και να το κάνουμε- έχω και εγώ μερικά κολλήματα. Όπως ότι δεν μου αρέσει να κάνω πράγματα που κάνουν οι περισσότεροι άνθρωποι. Για παράδειγμα, όταν το 89% του πληθυσμού τρελαίνεται με... Περισσότερα
Πέρασα 10 ώρες σαν δόγης στη Βενετία
πινόησε μια γλώσσα. Επινόησε μια μουσική. Επινόησε έναν κόσμο ονειρικό κατοικημένο από γυναίκες-μάγισσες πιο αληθινές απ’ τις πραγματικές. Η Cinecittà ήταν το βασίλειό του. Κυρίως το πλατό no 5. Αγαπούσε τους ηθοποιούς του, αλλά κυρίως τους κομπάρσους του. «Maestro, ένα ρολάκι», του ζήταγε ένας νάνος.... Περισσότερα
Φεντερίκο Φελίνι: Ο άνθρωπος που επί 40 χρόνια αφηγούνταν τα όνειρα των Ιταλών
ράφει ο Γιόζεφ Μπρόντσκι στο «Υδατογράφημα»: «Υπήρχε κάτι ξεχωριστά ερωτικό στο αθόρυβο και ανεξιχνίαστο πέρασμα του λυγερού κορμιού της γόνδολας πάνω στο νερό –θύμιζε το γλίστρημα της παλάμης σου στο τρυφερό δέρμα της αγαπημένης. Ερωτικό γιατί δεν υπήρχαν επακόλουθα, γιατί το δέρμα ήταν άπειρο και... Περισσότερα
Πλεούμενο φετίχ
Button to top