Μια ξαφνική ικμάδα ήλιου κι ύστερα η υπενθύμιση μιας σκιάς που επέρχεται. Η οικειότητα του ρεμβασμού ενός θερινού τοπίου και, αίφνης, η συνειδητοποίηση πως το αλάτι της θάλασσας θρέφει, αλλά και πονάει την πληγή της μνήμης. Η ποίηση του Γιάννη Τζανετάκη, όπως μας παραδίδεται στην... Περισσότερα
«Μετά από μένα»: μια σπάνια ποιητική σπουδή από τον Γιάννη Τζανετάκη
Είναι ίσως ο πιο γνωστός συγγραφέας στην Ελλάδα. Κάθε βιβλίο του γίνεται αυτομάτως μπεστ σέλερ. Οι αναγνώστες του τον αγαπούν παθολογικά. Αυτοί που τον αρνούνται, διακατέχονται από το ίδιο πάθος της άρνησης. Το σίγουρο είναι ότι ο Αύγουστος Κορτώ δεν γίνεται να περάσει απαρατήρητος. Τα... Περισσότερα
Αύγουστος Κορτώ: «Η ζωή είναι ζαριά, κι αν έχει κάποιο νόημα είναι το κυνήγι της ηδονής κι η αποφυγή του πόνου»
Το ερώτημα ποιος πάτησε πρώτος στην κορυφή του Έβερεστ τυραννούσε συνέχεια τον πατέρα μου και τον Έντμουντ Χίλαρι – και το πνεύμα του βουνού. Στο Κατμαντού, το κοινό κι ένα μεγάλο μέρος του Τύπου δήλωνε κατηγορηματικά ότι ο Τένζινγκ πρέπει να είχε φτάσει πρώτος στην... Περισσότερα
Ποιος πάτησε πρώτος στην κορυφή του Έβερεστ; Ο Χίλαρι ή ο Νοργκάι;
Aν Άγιος της πεζογραφίας μας είναι ο Παπαδιαμάντης, τολμώ να ονομάσω Άγιο της Ποίησής μας τον Τάσο Λειβαδίτη. Η αγιοσύνη του –πέρα από θρησκείες– πηγάζει από την ίδια τη ζωή του, την ταυτισμένη με τις αξίες που υπηρέτησε το έργο του. Με αδιατάρακτη συνέπεια, έζησε... Περισσότερα
Τάσος Λειβαδίτης: Ο Άγιος της ελληνικής Ποίησης
1. Να γράφετε αργά και προσεκτικά, δίνοντας έμφαση στις λέξεις: «Φαίνεται πως γράφω ακολουθώντας δύο διαφορετικές μεθόδους. Η πρώτη μέθοδος είναι η μέθοδος του τεχνίτη, που την εκτιμώ πολύ, εφόσον την ανακάλυψα προσφάτως. Είναι μια μέθοδος που απαιτεί να επιμείνεις πολύ στην επιλογή των λέξεών... Περισσότερα
Λουίζ Γκλικ: «Ο συγγραφέας κι ο ποιητής είναι ιχνηλάτες»
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος εφιάλτης της Μαντόνα; Ο ορισμός του ερωτισμού από τη Ζιλιέτ Γκρεκό;. Οι φοβίες του Μίκη Θεοδωράκη;  Γιατί τραγούδησε τη «Γερακίνα» ο Λέοναρντ Μπερνστάιν; Πώς κάποιες ιερόδουλες έκρυψαν τον Μάνο Χατζιδάκι μέσα στη δίνη του Εμφυλίου το ’45; Από τους πλέον έμπειρους... Περισσότερα
Χωρίς «παρεξήγηση»: 5 ατάκες που άκουσε ο Φώτης Απέργης από διάσημους μουσικούς
  Ένα παγωμένο απόγευμα του Ιουνίου του 1972 (ο Ιούνιος στην Αργεντινή είναι χειμωνιάτικος μήνας) ο γυμναστής Φερνάντο Σινιορίνι συντόνισε το τρανζίστορ του σπιτιού του στη συχνότητα του σταθμού Radio Rivadavia για να ακούσει τον ποδοσφαιρικό αγώνα ανάμεσα στην Argentinos Juniors και τη San Lorenzo.... Περισσότερα
Από τον Μαραντόνα στον Μουσολίνι, δύο βιβλία δρόμος
Όπως η πιο αληθινή κοινωνία διαρκώς πλησιάζει τη μοναξιά, έτσι και τα πιο σπουδαία λόγια πέφτουν τελικά στη Σιωπή. Τη Σιωπή την ακούν όλοι, πάντοτε και παντού. Η Σιωπή είναι αυτό που ακούμε όταν αφουγκραζόμαστε τα μέσα, ο ήχος αυτός που ακούμε όταν αφουγκραζόμαστε τα... Περισσότερα
Χένρι Ντέιβιντ Θορώ: Η αξία της Σιωπής
Α​​νηφορίζοντας τη μικρή οδό Ξάνθου, στο Κολωνάκι, είχα στον νου μου εκείνο το σκίτσο του μικρού σπιτιού, στον αριθμό 6. Γνώριζα καλά ότι το σπίτι αυτό δεν θα το έβλεπα, αλλά η σκιά του είχε κατοικήσει στο μυαλό μου. Το παλιό διώροφο στο βάθος, η... Περισσότερα
Στα ίχνη του Ράντου Αριόν, του «ποιητή» της ελάσσονος Αθήνας
[…] Μόνον όποιος έχει ζήσει με το Ωραίο μπορεί να πεθάνει ωραία. Οι τελευταίες στιγμές των δασκάλων του τσαγιού ήσαν γεμάτες από την εξαίσια λεπτότητα που διέκρινε ολόκληρη τη ζωή τους. Ζητώντας πάντοτε να βρίσκονται σε αρμονία με τον βαθύτερο ρυθμό του σύμπαντος, ήσαν ανά... Περισσότερα
«Μόνον όποιος έχει ζήσει με το Ωραίο μπορεί να πεθάνει ωραία»
Tι είναι η ζωή, τι είναι ο θάνατος και τι το ενδιάμεσό του; Η αλήθεια είναι ότι αν είχαμε τις απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα δεν θα ήμασταν άνθρωποι. Δηλαδή όντα που ταλανίζονται από υπαρξιακές διερωτήσεις. Ο θάνατος είναι ο μόνος σίγουρος. Σκέπει από πάνω... Περισσότερα
Γ.Π. Μαλούχος: «Πεθαίνουμε και δεν υπάρχει επέκεινα. Όποιος τάζει κάτι άλλο μας βυθίζει σε πλάνη»
Από τον Μπαλζάκ έως τον Προυστ κι από τον Σταντάλ έως τον Καμύ, με ενδιάμεσους σταθμούς στον Ουγκώ, τον Σαρτρ ή την Ντυράς, η γαλλική λογοτεχνία ήταν πάντα καλοδεχούμενη. Σε αντίθεση με το φλέγμα των Αγγλων ή την τραχύτητα των Αμερικανών, οι γάλλοι συγγραφείς (ακόμη... Περισσότερα
80 χρόνια «Μικρός Πρίγκιπας»: ο μύθος για να ξαναδιαβάσουμε τη ζωή μας
Αν ισχύει ο «χρυσός» κανόνας του ο γέγονε γέγονε, επομένως το παρελθόν είναι ήδη καταγεγραμμένο και ως εκ τούτου αφομοιωμένο από τη χοάνη του χρόνου, τότε οποιαδήποτε προσπάθεια αναθεώρησή του και μάλιστα με σημερινά «υλικά» συνιστά επικίνδυνο μετεωρισμό απέναντι στη λογική. Τι μας έχει πιάσει... Περισσότερα
Η λερναία ύδρα της κορεκτίλας
Έζησα μια εκπληκτική ζωή πάνω σε τούτο τον πλανήτη και ταυτόχρονα ταξίδεψα σε ολόκληρο το σύμπαν χρησιμοποιώντας το μυαλό μου και τους νόμους της φυσικής. Έφτασα στα απώτατα άκρα του γαλαξία μας, μπήκα στο εσωτερικό μιας μαύρης τρύπας κι έφτασα μέχρι τις απαρχές του χρόνου.... Περισσότερα
Στίβεν Χόκινγκ: «Υπήρξα πλούσιος και φτωχός, αρτιμελής κι ανάπηρος»
«Πολλοί από εμάς νιώθουμε πως δουλεύουμε υπερβολικά πολλές ώρες και πως συνεχώς μας πιέζει ο χρόνος. Γι’ αυτό και είναι σημαντικό να προσδιορίσει κανείς ακριβώς πώς περνά τον χρόνο του, έτσι ώστε να μπορέσει να αναγνωρίσει την πηγή της κούρασής του. Ένα χρήσιμο εργαλείο γι’... Περισσότερα
Η τέχνη του να μην κάνεις τίποτα
Ο γνωστός συγγραφέας με ειρωνική αυτοπεποίθηση τον είχε ρωτήσει πατρικά γιατί δεν δίνει οριστική λύση στο φινάλε των διηγημάτων του. Όταν ήταν νεαρός έμενε για λίγο ακίνητος στο κάθισμά του όταν οι άλλοι σηκώνονταν από τις θέσεις τους και έφευγαν από την αίθουσα, ενώ στην... Περισσότερα
Τάσος Γουδέλης: «Για ένα φινάλε που θα μπορούσε να είναι άλλο»
Στις 14 Ιουλίου 2015 το στέρεο βασίλειο του King Ink, φτιαγμένο από τα μυθολογικά υλικά της ροκ περσόνας του, κατέρρευσε έπειτα από σφοδρή σύγκρουση με το πεπρωμένο του. Ήταν η αδόκητη στιγμή του θανάτου του γιου του, Άρθουρ. Έκτοτε, τα πάντα στη ζωή του στροβιλίστηκαν... Περισσότερα
«Πίστη, ελπίδα και πόνος»: το σπαρακτικό de profundis του Nικ Κέιβ
Κάθε ανάγνωση θυμάται μιαν άλλη. Συχνά, ωστόσο, απολύτως διαφορετικά βιβλία συνδέονται μεταξύ τους χάρις στη συγκυρία να διαβαστούν ταυτόχρονα. Το Δέρμα του Μαλαπάρτε περιέχει το κεφάλαιο που τιτλοφορείται «Σάρκινα ρόδα». Είναι ένας εκθαμβωτικός υφολογικά λίβελος, με στόχο τις «ηδυπαθείς στρατιές ομοφυλοφίλων που σπεύδουν απ’ όλη... Περισσότερα
Προδημοσίευση: Κώστας Μαυρουδής, «Το αλάτι του Bad Ischl»
1.  ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΕΝΤΥΠΕΣ περί τροφής μαρτυρίες ήρθαν με το Αναγνωστικό της πρώτης Δημοτικού. Εκεί πρωτοείδα τον πρασινοκόκκινο καρπό στα χέρια μικρών ηρώων: «Έλλη, να ένα μήλο.  Λόλα, να ένα άλλο.  Έλα, Μίμη, έλα.  Έλα, μήλα, μέλι» Εκεί γνώρισα, εν συνεχεία, το παπί («πα, πα,... Περισσότερα
Γιάννης Ευσταθιάδης: Αυτές οι γεύσεις των παιδικών του χρόνων τον σημάδεψαν για πάντα
Aριστοκράτης εκ γενετής, αλλά και διαπρύσιος επαναστάτης. Άγγλος που αρνήθηκε τη χώρα του (ή τον αρνήθηκε κι αυτή) και πλανήθηκε σε άλλους τόπους. Ρομαντικός ποιητής, αλλά και γνήσιος θιασώτης της real politik. Γνήσιος φιλέλληνας, του οποίου η δράση στην Ελληνική Επανάσταση περισσότερο διατηρείται από τους... Περισσότερα
Ιωάννης Χουντής: «O Μπάιρον θα είχε κρατήσει την Ελλάδα κοντά στη Δύση αν δεν είχε πεθάνει νωρίς»
Button to top