Fuck it again, Uncle Sam

Στη Νέα Υόρκη ή στο Λος Άντζελες, την Κυριακή του Πάσχα, τα sex shops όχι μόνο ήταν ανοιχτά, αλλά έκαναν και χρυσές δουλειές, ενώ ολόκληρη η ατμόσφαιρα της πόλης ήταν γεμάτη από αντίστοιχη διάθεση. (Ρhoto credit: Terry Richardson for purple.fr)

Η Ελλάδα βρίσκεται εν μέσω οικονομικής κρίσης, στην Αμερική όμως η κρίση είναι καθολική, σε όλους τους τομείς. Μιλάω για την κατάσταση του αμερικανικού πολιτισμού – σχήμα οξύμωρο ίσως, αλλά δεδομένης της κυριαρχίας του Θείου Σαμ στον πλανήτη, είναι κάτι που αξίζει να αναλύσουμε.

Στη Νέα Υόρκη (ή στο Λος Άντζελες), αυτό που σοκάρει ακόμα κι έναν «έμπειρο» πολίτη, όπως ο ειλικρινά δικός σας, είναι οι εικόνες πορνό που βρίσκονται διάχυτες παντού, στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Την Κυριακή του Πάσχα, για παράδειγμα, την πιο άγια μέρα του χριστιανικού ημερολογίου, τα sex shops όχι μόνο είναι ανοιχτά, αλλά κάνουν και χρυσές δουλειές, ενώ ολόκληρη η ατμόσφαιρα της πόλης είναι γεμάτη από αντίστοιχη διάθεση. Αν αυτό σημαίνει ελευθερία, ίσως λίγο λιγότερη ελευθερία να ήταν καλή…

Η βιομηχανία πορνό στην Αμερική βγάζει πολλά δισεκατομμύρια δολάρια. Διαθέτει ένα ισχυρότατο λόμπι στην Ουάσινγκτον, το οποίο εξασφαλίζει ότι κανένας νομοθέτης δεν θα βάλει εμπόδια στην προώθηση των προϊόντων της, ούτε καν τις μέρες που τα μικρά παιδιά βλέπουν τηλεόραση λίγο πιο αργά το βράδυ. Οποιαδήποτε προσπάθεια να ελεγχθεί κάπως η κατάσταση, έχει στείλει την Ένωση για τις Πολιτικές Ελευθερίες στα χαρακώματα, έτοιμη για ανηλεή πόλεμο.

Το πορνό, μαζί με τη μηλόπιτα και το χάμπουργκερ, αποτελεί πλέον κομμάτι του αμερικανικού τρόπου ζωής. Οι Αμερικανοί φαίνεται να έχουν αποκηρύξει την πραγματικότητα για χάρη ενός κόσμου γεμάτου ψέματα και κενή διασκέδαση, ενώ ξεγελιούνται από τις φαντασιώσεις που δημιουργούν οι ατζέντηδες, οι διαφημιστές, οι μαρκετίστες, οι σεναριογράφοι, οι παραγωγοί, οι φωτογράφοι, οι δημοσκόποι και οι κάθε λογής νέες «προσωπικότητες» – όλοι αυτοί συμβάλλουν στο στήσιμο των ψευδαισθήσεων.

Δεν υπάρχουν όρια, ούτε καν μπροστά στο θάνατο, αρκεί να έχουν στα χέρια τους μια ιστορία που μπορεί να «πουλήσει». Οι ειδήσεις προβάλλουν κάθε βράδυ και μια οικογένεια που θρηνεί το δικό της θύμα δολοφονίας από συμμορίες – καθημερινό φαινόμενο στις μεγάλες αμερικανικές πόλεις.

Οι Αμερικανοί φαίνεται να έχουν αποκηρύξει την πραγματικότητα. Ξεγελιούνται από τις φαντασιώσεις που δημιουργούν οι διαφημιστές, οι σεναριογράφοι, οι παραγωγοί, οι φωτογράφοι, οι δημοσκόποι και οι κάθε λογής νέες «προσωπικότητες». (Ρhoto credit: Terry Richardson for purple.fr)

Δεδομένου ότι κάθε αμερικανική Πολιτεία έχει μπόλικα πανεπιστήμια και κολέγια, θα μπορούσε κάποιος να εικάσει ότι αυτός ο φαντασιακός κόσμος δεν θα καταλάμβανε παρά τα μικροσκοπικά μυαλά των αμόρφωτων. Κι όμως, ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Έχω συναντήσει φοιτητές του Χάρβαρντ που ήταν βασικά αγράμματοι και ανίκανοι να αναγνωρίσουν τη ζωτικής σημασίας σχέση ανάμεσα στην εξουσία και την ηθική, ανθρώπους που ποτέ δεν έμαθαν ότι τα ήθη και τα έθιμα αποτελούν προϊόντα πολιτισμού. Φυσικά, παρέθεταν νούμερα και στατιστικές που τα εξηγούσαν με στόμφο, όπως ακριβώς κάνει ένας ανέντιμος άνθρωπος, αλλά το δόλιο σχέδιο που κρύβεται πίσω τούς ήταν τελείως άγνωστο.

Η θετική ψυχολογία, ένα ιδιαίτερα δημοφιλές μάθημα στην Αμερική, είναι ένα σχέδιο για την τεχνητή «παρασκευή» ευτυχίας. Μολονότι η ευτυχία είναι μια λεπτή έννοια που δύσκολα μετριέται, οι κυβερνητικές υπηρεσίες, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια και οι επιχειρήσεις έχουν υιοθετήσει πρακτικές διαφόρων «γκουρού» του είδους –τσαρλατάνων στην πραγματικότητα-, που δουλειά τους είναι να πλουτίζουν πουλώντας μπαρούφες και παραμύθια σε καλές τιμές.

Κάποτε υπήρχε ένα σλόγκαν που έλεγε: «Ό,τι είναι καλό για την General Motors, είναι καλό για την Αμερική». Λοιπόν, ξέρουμε όλοι τι απέγινε η General Motors. Δυστυχώς, όμως, η κατεστραμμένη αυτοκινητοβιομηχανία που πουλούσε κάποτε ονειρεμένα αυτοκίνητα έχει αντικατασταθεί εδώ και χρόνια από τους πολεμοκάπηλους και τις βιομηχανίες όπλων που πλέον κυβερνούν τη χώρα. Στο τελευταίο του μήνυμα προς τον αμερικανικό λαό, εγκαταλείποντας τον Λευκό Οίκο, το 1960, ο Πρόεδρος Άιζενχαουερ προειδοποίησε για τον στρατιωτικό-βιομηχανικό γίγαντα και για το κακό που θα μπορούσε να κάνει στη χώρα. Τα λόγια του πήγαν χαμένα.

Όταν η τελευταία διακυβέρνηση Μπους αποφάσισε να ανοίξει έναν ασταμάτητο πόλεμο για χάρη του Ισραήλ, γέμισε τα ραδιόφωνα, τις εφημερίδες και το διαδίκτυο με ψέματα, υπονοούμενα, μισές αλήθειες και έναν υστερικό φόβο ότι πυρηνικές βόμβες θα πέσουν στις αμερικανικές πόλεις. Ένα αμόρφωτο και αποβλακωμένο από την τηλεόραση κοινό έχαψε μονομιάς το δόλωμα. Όταν όμως κατακάθισε ο κουρνιαχτός, οι Αμερικανοί ανακάλυψαν, για μία ακόμα φορά, ότι «ψώνισαν από σβέρκο».

Η χώρα, στο μεταξύ, μετράει εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, έχει δημιουργήσει εκατομμύρια πρόσφυγες και έχει μετατρέψει το Ιράν σε μεγάλο παράγοντα εξουσίας της ευρύτερης περιοχής, ενώ η ίδια έχει χρεωκοπήσει. Και ακόμα, οι πολιτικοί της είναι ανίκανοι να κάνουν μια σοβαρή συζήτηση γύρω από το τι προκάλεσε όλο αυτό το χάος.

Να τι εννοώ όταν λέω ότι στην Ελλάδα δεν την έχουμε και τόσο άσχημα. Οι Αμερικανοί επέλεξαν να αποκοπούν από τον πολιτισμένο κόσμο, έναν κόσμο πολύπλοκο και γεμάτο ιδέες. Αντ’ αυτού, προτίμησαν ένα πορνογραφικό σύμπαν φαντασιώσεων και ισραηλινής προπαγάνδας. Μετά το Αφγανιστάν και το Ιράκ, σειρά ίσως έχει το Ιράν. Ο πόλεμος χωρίς σταματημό είναι το μήνυμα του Θείου Σαμ προς τον πλανήτη. Τουλάχιστον η Haliburton και οι λοιπές βιομηχανίες όπλων τα πάνε μια χαρά.

Διαβάστε ακόμα: Τι συνέβη κι ασχολούμαστε όλοι με τη Θρησκεία;

TAGS :
πορνό

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook